Οι πιο iconic παραλίες της Ελλάδας (για Ιnstagram και μπάνιο)
Ινσταγκραμικές, κοσμαγάπητες και δικαίως χιλιοφωτογραφημένες οι πιο iconic παραλίες της Ελλάδας μας περιμένουν και φέτος στα πεντάμορφα νερά τους.
γράφει:
γράφει:
Κατεβάζεις βαλίτσα από το πατάρι, γεμίζεις μπαταρίες και μνήμες τηλεφώνου, ρίχνεις μέσα ένα μαγιό και τρία ζευγάρια γυαλιά ηλίου – ξέρεις, για τις φωτογραφίες. Γιατί ναι, η Ελλάδα έχει παραλίες που είναι πρώτα κάδρο και μετά θάλασσα· κάτι ανάμεσα σε φυσικό θαύμα και influencer dream. Άμμος που μοιάζει με ροζ ζάχαρη, βράχια σμιλεμένα από θεούς, νερά τόσο διάφανα που μπερδεύεσαι αν είναι θάλασσα ή photoshop.
Κι εσύ; Είσαι εκεί, να βουτάς με φόντο τον ήλιο που λιώνει πάνω στο νερό, να ανεβάζεις stories με #nofilter και να σε ρωτάνε όλοι «πού είναι αυτό;». Κάποιοι θα πουν ότι πας για την πόζα. Εσύ όμως ξέρεις πως πρώτα πας για το δέος – κι έπειτα για το like. Για τη στιγμή που βγαίνεις απ’ το νερό και σκουπίζεσαι αργά, κοιτώντας γύρω σου και μονοπωλείς πως τελικά υπάρχουν επίγειοι παράδεισοι.
Μα είναι. Και είναι και δικό σου. Πάμε να σου δείξουμε τις πιο iconic παραλίες της Ελλάδας. Για instagram, για μπάνιο και για μνήμη που δεν σβήνει με swipe.
Μπέλα Βράκα
Τη βρίσκεις στα μαγευτικά Σύβοτα της Ηπείρου, εκεί που η στεριά παντρεύεται με τη θάλασσα τόσο ντελικάτα, που περπατάς κυριολεκτικά πάνω στο νερό για να τη φτάσεις. Μια λωρίδα άμμου ενώνει τη στεριά με το καταπράσινο νησάκι απέναντι, και κάπως έτσι νιώθεις σαν να μπήκες σε σκηνικό από Μαλδίβες made in Epirus.
Μηλιά
Στη Μηλιά της Σκοπέλου, το πράσινο ακουμπάει το νερό με τρόπο σχεδόν υπερβολικό – τα δέντρα γέρνουν ως το κύμα, λες και διεκδικούν μια γουλιά από το τιρκουάζ. Η άμμος της έχει ψηφιστεί ως μια από τις πιο "ινσταγκραμικές" της Μεσογείου, αλλά εσύ θα την αγαπήσεις για την ησυχία της, για τις ώρες που θα περάσεις εκεί απλώς… να χαζεύεις.
Κουκουναριές
Οι Κουκουναριές της Σκιάθου δεν είναι απλώς γνωστές, είναι μυθικές: Μια ατελείωτη χρυσή λωρίδα άμμου, πλαισιωμένη από δάσος με κουκουναριές που μοσχοβολούν, κι από νερά που σμιλεύτηκαν για να καθρεφτίζουν το καλοκαίρι. Ιδανική για βουτιές, βόλτες στην ακροθαλασσιά και φωτογραφίες που μοιάζουν βγαλμένες από διαφημιστικό του ΕΟΤ.
Σαρακήνικο
Αν η λέξη «εξωγήινο» μπορούσε να πάρει μορφή, θα ήταν αυτή η παραλία. Το Σαρακήνικο της Μήλου δεν μοιάζει με τίποτα που έχεις ξαναδεί: Λευκοί ηφαιστειακοί βράχοι που μοιάζουν με μαλακό, λειασμένο μάρμαρο και νερά που αστράφτουν σε κάθε απόχρωση του μπλε. Μια εμπειρία σχεδόν μεταφυσική, που σε καλεί να ανέβεις στα βράχια, να αφήσεις τη βαρύτητα πίσω και να βουτήξεις στο απόλυτο τίποτα – ή στο απόλυτο όλα.
Αγία Άννα
Ο Λυκ Μπεσόν τα είπε πολύ καλά για την Αμοργό. Ο βράχος που πέφτει απότομα στη θάλασσα, το γαλάζιο που απλώνεται σε κάθε πιθανή απόχρωση, ο αέρας που μυρίζει άλμη και ελευθερία – όλα είναι εδώ. Σκηνικό ασκητικό και μαζί αισθησιακό, μια παραλία για εκείνους που λατρεύουν να χάνονται σε κάτι μεγαλύτερο από τους ίδιους.
Πόρτο Κατσίκι, Λευκάδα
View this post on Instagram
Δεν είναι θάλασσα, είναι φωτομοντάζ. Ένα τιρκουάζ τόσο απίθανο που κοντοστέκεσαι να σιγουρευτείς ότι δεν το βλέπεις μόνο εσύ. Το Πόρτο Κατσίκι είναι η απόδειξη ότι η φύση, όταν θέλει, συναγωνίζεται τον πιο επιδέξιο σκηνογράφο: ολόλευκα βότσαλα σαν ζάχαρη, κατακόρυφοι βράχοι ντυμένοι στο πράσινο και μια σκάλα που κατεβαίνεις κρατώντας την ανάσα σου. Αν δεν υπήρχαν ξαπλώστρες και η αυγουστιάτικη λαοθάλασσα, θα ορκιζόσουν πως έπεσες σε παράλληλο σύμπαν. Κι όμως… χαλάλι της.
Σίμος, Ελαφόνησος
View this post on Instagram
Αν η λέξη “παράδεισος” μπορούσε να πάρει σχήμα, θα ήταν αυτός. Ο Σίμος της Ελαφονήσου με τα διάφανα, ρηχά νερά που θυμίζουν πισίνα, την άμμο που είναι τόσο απαλή που κυλάει από τα δάχτυλα σαν μεταξένιο αλεύρι, και τους αμμόλοφους που σε ταξιδεύουν σε έρημο ονείρου. Τον προλάβαμε κι εμείς στις εποχές της μυστικής δόξας του – πριν τα drones και τα hashtags. Αλλά ακόμη και τώρα, δεν υπάρχει τίποτα εύκολα συγκρίσιμο. Ούτε αντικαθίσταται, ούτε ξεπερνιέται.
Ελαφονήσι, Κρήτη
Αν δεν υπήρχε το πλήθος, θα ορκιζόσουν πως ήρθες στο τέλος του κόσμου. Εκεί που η λευκή άμμος βάφεται ροζ στα σημεία και οι λιμνοθάλασσες χαϊδεύουν το βλέμμα με νερά που αγγίζουν την τελειότητα. Ναι, έχει κόσμο. Ναι, έχει φήμη. Αλλά μερικά μέτρα πιο εκεί, πίσω από τους αμμόλοφους, ξεκινά το Κεδρόδασος: η μυστική εναλλακτική για όσους θέλουν τη μαγεία με λίγη περισσότερη σιωπή.
Ναυάγιο, Ζάκυνθος
View this post on Instagram
Ναι, είναι διάσημο. Ναι, έχει γίνει καρτ ποστάλ, μπλουζάκι και μαγνητάκι. Αλλά βάλε στην άκρη την εμπορικότητα, και δες το ξανά με καθαρό βλέμμα: αυτό το χρώμα στα νερά δύσκολα το πετυχαίνεις ακόμα και στα όνειρα. Οι κάθετοι, γυμνοί βράχοι υψώνονται σα σκηνικό επικού δράματος, κι ένα κουφάρι πλοίου αφημένο στην άμμο υπενθυμίζει πως και τα λάθη μπορούν να γίνουν θρύλοι. Κι ας περιμένεις στην ουρά για μια φωτογραφία.
Μύρτος, Κεφαλονιά
View this post on Instagram
Ο Μύρτος είναι ορκισμένος σταρ – και το ξέρει. Κάποιοι θα σου πουν πως τον χάλασε η φήμη του, άλλοι πως “ήταν αλλιώς παλιά”. Αλλά η εικόνα παραμένει σαγηνευτική: βράχια που κατεβαίνουν με δραματικό ύφος ως την ακτή, μια παραλία που τη χαϊδεύει ο ήλιος από νωρίς ως αργά, και νερά που δεν λες πια τιρκουάζ, τα λες Ιόνια. Είναι από εκείνα τα μέρη που σε μαθαίνουν να αγαπάς ξανά αυτό που θεωρούσες δεδομένο.
Βοϊδοκοιλιά, Πελοπόννησος
Σαν να σχεδιάστηκε με διαβήτη από χέρι θεού που είχε καλλιγραφική διάθεση. Η Βοϊδοκοιλιά, εκεί κάτω στην καρδιά της Μεσσηνίας, σε περιμένει πίσω από θίνες με σπαρμένα κρίνα και μυρωδιές καλοκαιριού, να την κοιτάξεις από ψηλά – κι ύστερα να κατέβεις, να βουτήξεις σε νερά αστερόφωτα, ήσυχα, ρηχά. Μια παραλία που δεν φωνάζει, απλώς σου χαμογελά και σε κερδίζει για πάντα.
Μπάλος, Κρήτη
Πρώτα βλέπεις τα χρώματα – μπλε, ροζ, τιρκουάζ και λευκό να μπλέκονται σε έναν καμβά που μοιάζει επίτηδες ζωγραφισμένος. Μετά έρχεται ο αέρας, με μυρωδιές από αλάτι και φως. Ο Μπάλος δεν είναι παραλία· είναι εμπειρία. Είναι ένα τοπίο εξωπραγματικό που θα μπορούσε να είναι στη Χαβάη ή στη Μπόρα Μπόρα, αλλά ευτυχώς είναι εδώ, στη δυτική Κρήτη. Και ναι, θα έχεις κόσμο δίπλα σου. Αλλά ποιος νοιάζεται όταν έχεις αυτό το θέαμα μπροστά σου;
Πορί, Κουφονήσια
View this post on Instagram
Αν τα Κουφονήσια είναι το όνειρο, το Πορί είναι το αποκορύφωμα. Μια παραλία απλωμένη στο πιο άγριο και πιο ανεμοδαρμένο κομμάτι του νησιού, που όμως δεν σε τρομάζει – σε καλεί. Τα νερά του είναι βαθιά, ηλεκτρικά μπλε, και τα βράχια γύρω σμιλεμένα από τον άνεμο και το κύμα σαν έργα τέχνης. Δεν θα βρεις πολλά – ίσως ούτε μουσική, ούτε ομπρέλες. Θα βρεις όμως αυτό που ψάχνεις όταν θες να νιώσεις ξανά την έννοια του “μακριά από όλα”.
