12 κορυφαίες παραλίες της Πελοποννήσου

Το έχουμε ξαναπεί, η Πελοπόννησος είναι ανεξάντλητη. Ειδικά σε ό,τι αφορά τις παραλίες της, όσο και αν την έχεις γυρίσει, όσο χρονών και αν έχεις φτάσει, σου το υπογράφουμε, αποκλείεται να έχεις βουτήξει σε όλες. Πάντα, πάντα κάποιο κρυφό, μυστικό –ή και λιγότερο μυστικό– κολπάκι θα σου ξεφεύγει. Αν ωστόσο θέλεις να βεβαιωθείς ότι είσαι σε καλό δρόμο, παρακάτω σου φτιάξαμε μια λίστα με 12 από τις πολλές, συναρπαστικές, super SOS παραλίες της. Ξεκίνα να τικάρεις.

Η Βοϊδοκοιλιά με το τέλειο ημικυκλικό σχήμα της, τα γαλαζοπράσινα νερά, την αφράτη αμμουδιά της και τις ξαπλώστρες που λάμπουν και θα λάμπουν πάντα διά της απουσίας τους, γιατί η παραλία βρίσκεται μέσα σε αρχαιολογικό χώρο και με την Αρχαιολογική σε αυτή την χώρα δεν τα βάζει κανείς.

Τα Λουτρά της Κυλλήνης, με την τελειότερη ίσως αμμουδιά της Πελοποννήσου, τους φορτωμένους κρινάκια αμμόλοφους και το φαντασμαγορικό τους ηλιοβασίλεμα, με τον ήλιο να βουτά κάθε απόγευμα στα ανοιχτογάλαζα νερά του Ιονίου.

Η Καλογριά της Αχαΐας, με τον πιο γιγάντιο αμμόλοφο που έχεις δει σε ελληνική παραλία –μπορεί και στη ζωή σου όλη– ό,τι πρέπει για παλιμπαιδίστικες κουτρουβάλες πριν και μετά τις βουτιές στα κρυστάλλινα νερά της. Έξτρα μπόνους, ο υγροβιότοπος που απλώνεται πίσω της, τέλειος για απογευματινές βόλτες στα σκιερά μονοπάτια του.

Η… άλλη Καλογριά, αυτή της μεσσηνιακής Μάνης, με την ονειρική αμμουδιά της, τα διάφανα πρασινογάλαζα νερά της και τα δυο σπιτάκια πλάι στο κύμα. Στο ένα έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης τον Αλέξη Ζορμπά. Στο άλλο έμενε ο Γιώργος Ζορμπάς, ο άνθρωπος που τον ενέπνευσε.

Το Άμπελο με τα σμαραγδένια νερά του και τα μεγάλα λευκά βότσαλα που αντανακλούν το εκτυφλωτικό μανιάτικο φως, σε μια γωνιά της Μάνης που μοιάζει πολύ με το τέλος του κόσμου. Τα φουντωτά αρμυρίκια του χαρίζουν απλόχερα καταφύγιο από τον ανελέητο ήλιο του μεσημεριού.

Φωτό: Peloponnese GR | Facebook
Τα μικροσκοπικά Γυάλια, ίσως η μικρότερη παραλία της Μάνης –αν όχι και του κόσμου όλου– χωράει μετά βίας τρεις πετσέτες τη μία δίπλα στην άλλη, έχει όμως την ωραιότερη αμμουδιά, νερά που μοιάζουν με πισίνας και έναν μανιάτικο πύργο να επιβλέπει τις βουτιές σου. Λακωνική μαγεία.

Ο Φονέας της μεσσηνιακής Μάνης, με τα μεγάλα λευκά βότσαλα, τα διάφανα νερά που γίνονται σμαραγδένια από την αντανάκλαση της βλάστησης που φτάνει σχεδόν στο κύμα, και τον πελώριο, φημισμένο του βράχο που είναι ό,τι πρέπει για βουτιές από ψηλά.

Τα Περούλια, κοντά στην Κορώνη, με την απίθανη αμμουδιά τους, τα νερά που θυμίζουν πισίνα, και τα δέντρα που φτάνουν σχεδόν στο κύμα, αν θέλεις να σνομπάρεις τις ξαπλώστρες που απλώνονται σε ένα κομμάτι της παραλίας και να στρωθείς στη φυσική σκιά τους –η οποία δεν συγκρίνεται με τίποτα, οι αλήθειες να λέγονται.

Η Ελαία, πελοποννησιακό προπύργιο του ελεύθερου κάμπινγκ με την απέραντη, χρυσαφένια αμμουδιά της μπροστά από το φουντωτό πευκοδάσος του Αγιαννάκη, και τα ιόνια, βαθυγάλαζα νερά που πιάνουν συχνά κύμα –ειδικά τον Αύγουστο– προς τέρψιν όσων βαριόμαστε να κολυμπάμε σε θάλασσα λάδι.

Το Φωκιανό, κατά την ταπεινή μας άποψη η ωραιότερη παραλία στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου: Μεγάλα λευκά βότσαλα, γαλαζοπράσινα σαν πισίνας νερά και δυο καταπράσινες πλαγιές του Πάρνωνα που βουτούν απαλά στην θάλασσα κλείνοντας τον κολπίσκο –ο οποίος είναι τόσο κλειστός που δεν πιάνει κύμα ποτέ. Λίγη οργάνωση, αν την θέλεις την ξαπλώστρα σου, θα βρεις, το μεγαλύτερο τμήμα της παραλίας πάντως είναι ελεύθερο και πολύ καλά κάνει.

Τα Αμπελάκια, κοντά στη Μονεμβασιά, με το ψιλό τους βοτσαλάκι –τόσο ψιλό που το λες και χοντρή άμμο– τα βαθυγάλαζα νερά και την πιο απίθανη ανατολή ηλίου που έχεις δε, με τον ήλιο να βγαίνει μέσα από την θάλασσα.

Φωτό: Arcadian Spirit
Η Άμμος του Μουλά, εκεί που η Αρκαδία ακουμπά στην θάλασσα: Παραλιούλα μια σταλιά, με αμμουδιά φανταστική, δέντρα που φτάνουν κυριολεκτικά στο κύμα, συγκλονιστικά διαυγή νερά και χωρίς καμία απολύτως οργάνωση –μόνο εσύ, το κύμα και τα τζιτζίκια.