«Οι σκέψεις μου…» δεν είναι ένα παραμύθι που θα διαβάσεις στο παιδί για να κοιμηθεί

Διανύουμε μια περίοδο που η ανάγκη για ευαισθητοποίηση γύρω από τη διαφορετικότητα, είναι πιο σημαντική από ποτέ.

Προς αυτή την κατεύθυνση, το νέο βιβλίο της θεατρολόγου και εκπαιδευτικού Κορίνας Γκούμα «Οι σκέψεις μου…», είναι ένα χρήσιμο εκπαιδευτικό εγχειρίδιο, το οποίο επικεντρώνεται στην ιστορία του Παύλου, ενός παιδιού διαφορετικού από τα υπόλοιπα.

Η ιστορία του είναι αποτυπωμένη με ιδιαίτερη εικονογράφηση, διαδραματίζεται σε τρεις συνεχόμενες ημέρες και περιλαμβάνει περιστατικά που προκύπτουν και επηρεάζουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις του.

Με αφορμή την επίσημη παρουσίασή του την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου στο Τρένο στο Ρουφ, η ίδια μας μίλησε για την πορεία της στον απαιτητικό τομέα της ειδικής αγωγής, το «πάντρεμα» με την Τέχνη και το νέο της βιβλίο.

Κορίνα, ξέρουμε ότι το πρώτο σου πτυχίο είναι Θεατρολογίας και το δεύτερο Βρεφοκομίας. Όμως κάπου εμφανίζεται το μεταπτυχιακό σου στην ειδική αγωγή και η αγάπη σου για το θέατρο… Τελικά με τί από όλα ασχολείσαι;

Ξέρω ότι μπορεί να φαίνονται διαφορετικά μεταξύ τους αλλά επί της ουσίας πρόκειται για ένα πάντρεμα τέχνης και εκπαίδευσης.

Από μικρή αγαπούσα πολύ το θέατρο. Έτσι όταν έμαθα τον βιωματικό τρόπο που μπορεί να εισχωρήσει το θέατρο στην εκπαίδευση και είδα τα θεαματικά αποτελέσματα που μπορεί να έχει, έγινε αμέσως μονόδρομος στην επαγγελματική μου επιλογή. Τα μεταπτυχιακά μου με βοηθούν απόλυτα σε αυτή τη διαδρομή, καθώς το πρώτο μου έδωσε εξειδίκευση να διδάσκω σε άτομα με αναπηρία ενώ το δεύτερο μου έδειξε τον τρόπο διδαχής. Οι σπουδές μου στην Βρεφοκομία αλλά και στην εκπαίδευση ενηλίκων με βοηθούν να προσαρμόζω ό,τι έχω μάθει ανάλογα τις ηλικίες των μαθητών μου. Ό,τι έχω κάνει παράλληλα με τις σπουδές μου και τα επαγγελματικά μου βήματα, τα σεμινάρια, οι συμμετοχές σε συνέδρια, η γραφή Braille για τους μη βλέποντες κ.α. επικουρικά μου δίνουν καινούργια εφόδια ώστε να εξελίσσομαι καλλιτεχνικά και εκπαιδευτικά.Συνοψίζοντας: σε κάθε ώρα μαθήματος συνδυάζω όλες μου τις σπουδές με στόχο να διδάξω βιωματικά, διασκεδαστικά και όσο γίνεται καλύτερα την εκάστοτε διδακτέα ύλη. Δώσε μου τον στόχο να σου δώσω τα παιχνίδια.

Θα εστιάσω σε αυτό που κάνει σε εμένα μεγαλύτερη εντύπωση. Ειδική αγωγή... Γιατί επέλεξες να εργάζεσαι σε κάτι τόσο δύσκολο;

Αρχικώς ποτέ δεν το είδα δύσκολο. Οι περισσότεροι όταν τους λέω ότι ασχολούμαι με την ειδική αγωγή μου λένε “μπράβο” και “συγχαρητήρια”, μα ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον λόγο.

Ξέρεις, η ενασχόληση με την ειδική αγωγή περιγράφεται με δυο λόγια στο ότι είμαι τόσο ευαίσθητη ώστε να θέλω να ασχοληθώ και αρκετά σκληρή ώστε να μπορώ.

Προσωπικά μου δίνει εξαιρετικά θετικά συναισθήματα. Όταν για παράδειγμα ένας μαθητής μου καταφέρνει μισό από αυτό που προσπαθώ να του μάθω, πλέω σε πελάγη ευτυχίας για εβδομάδες! Επίσης, πιστεύω πως η αγάπη που υπάρχει σε αυτό το επάγγελμα δεν συναντάται σε κανένα άλλο -πόσο αληθινές είναι οι αγκαλιές και πόσο αγνά τα βλέμματα.

Τη δύσκολη πλευρά της κατάστασης δεν τη μετράω. Αυτό που βλέπω είναι μόνο η επόμενη μέρα. Εστιάζω ότι ακόμα και σε ένα δύσκολο περιστατικό το απλούστερο που μπορώ να κάνω είναι να περάσει μία χαρούμενη μέρα με στόχους σπάζοντας το γυάλινο ταβάνι.

Με τους μαθητές μου ο άνεμος μας παίρνει και δεν κοιτάμε που θα μας φτάσει.

Σε αυτό το σημείο, αν μου επιτρέπεις μια συμβουλή στους νέους επαγγελματίες που επιλέγουν συγκεκριμένα τον τομέα της ειδικής αγωγής: Μετά από μια 10ετία επαγγελματικής ενασχόλησης είμαι απόλυτη πως αυτό το κομμάτι της εκπαίδευσης οφείλεις να το επιλέξεις αποκλειστικά και μόνο αν το αγαπάς. Απαιτεί αλτρουισμό, τρυφερότητα πηγαία, ανοχή και γερό στομάχι, πράγματα που, όσο κι αν έχεις καλή διάθεση, δεν μαθαίνονται στο Πανεπιστήμιο. Καλό θα ήταν να γνωρίσεις πριν τί ακριβώς αφορά και τί καταστάσεις θα συναντήσεις. Το οφείλουμε σαν επαγγελματίες της εκπαίδευσης, να προσφέρουμε την καλύτερη φροντίδα στα παιδιά. Φροντίδα που θα εξαρτάται πρωτίστως από την ανάγκη μας να προσφέρουμε ανιδιοτελώς.

Προσωπικά, είχα σχέδια να φύγω στο Λονδίνο μετά τις προπτυχιακές σπουδές μου καθώς το αντικείμενο που αναζητούσα δεν υπήρχε σε μεταπτυχιακό επίπεδο στην Ελλάδα. Ένα τηλεφώνημα να αναλάβω ένα βρέφος με εγκεφαλική παράλυση μου άλλαξε άρδην όλα μου τα σχέδια.  Και ενώ ξεκίνησα δειλά δειλά στην αρχή, σχετικά γρήγορα κατάλαβα ότι αυτή θα είναι η εργασία που θα με κάνει ευτυχισμένη στη ζωή μου.

Και κάπως έτσι ερχόμαστε στον Παύλο σου και τις σκέψεις του. Θα μας πεις δυο λόγια;

Δεν θα σου πω το αναμενόμενο πως “είχα όνειρο να γίνω συγγραφέας", ούτε πως διαβάζοντας ένα μυθιστόρημα “χάνομαι στις λέξεις”. Πάντα θυμάμαι να διαβάζω περισσότερο για κάποιον απώτερο στόχο -είτε για μελέτη, είτε για σπουδές.

Η μελέτη λοιπόν έφερε το βιβλίο. Παρατήρησα την ανάγκη για πληροφόρηση σχετικά με τη διαφορετικότητα. Μια πληροφόρηση που θα είχε ακαδημαϊκή προσέγγιση και στόχο να ενημερώσει γονείς-εκπαιδευτικούς και παιδιά.

“Οι σκέψεις μου…” δεν είναι ένα παραμύθι που θα διαβάσεις στο παιδί για να κοιμηθεί.

Έχουμε δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα επικοινωνιακά ώστε να γίνει κατανοητό πως πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο του οποίου στόχος είναι να γίνει εργαλείο στα χέρια γονέων και εκπαιδευτικών.

Ο λόγος; Στα γενικά σχολεία όπου έχω διδάξει, ο θεσμός της παράλληλης στήριξης είναι αρκετά διαδεδομένος. Οι υπόλοιποι μαθητές είχαν πάντα απορίες: “Γιατί το παιδάκι φέρεται έτσι;”, “Εγώ πώς μπορώ να το βοηθήσω;”

Ο Παύλος μας λοιπόν είναι ένα διαφορετικό παιδάκι που μας ανοίγει τις σκέψεις του και με αυτόν τον τρόπο μας δείχνει τί τον ενοχλεί, γιατί φέρεται “διαφορετικά” αλλά και το βασικότερο, πώς οι μικρές αλλαγές στο περιβάλλον μπορούν να τον κάνουν να νιώθει περισσότερο άνετα.

Στην αναζήτηση περιγραφικής απόδοσης αυτής της ιδέας, επέλεξα την εικονογράφηση των σκέψεων και των διαλόγων, ώστε να προκύψει ένα ολοκληρωμένο εικονοβιβλίο. Είναι άλλωστε δεδομένη η δύναμη της εικόνας για την εκμάθηση ενός παιδιού και γοητευτική η ελεύθερη μετάφραση των εικόνων από κάθε παιδί.

Γνωρίστηκα με την Κλεοπάτρα Δροσοπούλου, μια εξαιρετικά ταλαντούχα εικονογράφο, η οποία αποτύπωσε απόλυτα τον ψυχισμό του Παύλου και τις μικρές εκείνες λεπτομέρειες που τον χαρακτηρίζουν. Δέθηκα μαζί του από το πρώτο σκίτσο.

Στη συνέχεια οι Εκδόσεις ΚΑΜΠΥΛΗ έκαναν πραγματικότητα αυτό το εγχείρημα και είμαι ευγνώμων για την εμπιστοσύνη και τη στήριξη.

Ό,τι αφορά την έκδοση του βιβλίου (επιμέλεια κειμένων, εύρεση εκδοτικού οίκου και εκπροσώπηση), τη γενικότερη επικοινωνία και προώθηση (δημιουργικά και δελτία τύπου) καθώς και την οργάνωση και τον συντονισμό των παρουσιάσεων, υπεύθυνος είναι ο Γιάννης Οικονόμου με την υποστήριξη του δικτύου της Seven Prime.

Και φτάνουμε στην επίσημη παρουσίαση του, την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου, σωστά; Εκεί θα ολοκληρωθούν τα σχέδια σου;

Τα σχέδια μόλις ξεκίνησαν!

Αρχικά, σωστά θυμάσαι, την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου στις 19:00, στον υπέροχο χώρο “Το Τρένο στο Ρουφ” θα γίνει η πρώτη επίσημη παρουσίαση.

Η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όποι@ ενδιαφέρεται να γνωρίσει από κοντά τον Παύλο, εμένα και τους συντελεστές που έκαναν πραγματικότητα αυτό το βιβλίο.

Η παρουσίαση θα έχει σύντομες ομιλίες ανθρώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας και επαγγελματίες της εκπαίδευσης και των τεχνών.

Μέχρι το τέλος της χρονιάς θα γίνει ακόμα μία σε εκπαιδευτήριο των Νοτίων Προαστίων (θα ανακοινωθεί).

Για τη νέα χρονιά έχουμε επίσης σχέδια για επόμενες παρουσιάσεις σε χώρους και σχολεία, ενώ παράλληλα ετοιμάζουμε νέες ιστορίες για κάθε Παύλο εκεί έξω.