Αυτά είναι τα ωραιότερα Ζαγοροχώρια

Γίνεται να διαλέξεις μόνο 10 από τα 46 ωραιότερα χωριά της Ελλάδας; Δύσκολα. Εμείς τουλάχιστον προσπαθήσαμε.

Αυτά είναι τα ωραιότερα Ζαγοροχώρια

Μερικά από τα κατά κοινή ομολογία ομορφότερα χωριά της Ελλάδας συγκεντρώνονται σε εκείνη την γωνιά της Πίνδου γύρω από την Κόνιτσα. Τα λέμε Ζαγοροχώρια, που σημαίνει «τα χωριά πίσω από το βουνό», είναι συνολικά 46, και συναγωνίζονται το ένα το άλλο σε ομορφιά. Κι επειδή όλα τους δεν χωράνε σε μια λίστα –ούτε σε ένα ταξίδι– σου συγκεντρώσαμε τα 10 SOS για τους πρωτάρηδες. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν πηγαίνει μόνο μία φορά.

Καπέσοβο

Εκεί ψηλά στα 1.100 μέτρα, στο Κεντρικό Ζαγόρι, το Καπέσοβο έχει μια πανέμορφη κεντρική πλατεία, πολλά επιβλητικά ηπειρώτικα αρχοντικά, και άλλες τόσες πετρόχτιστες ανηφόρες που θα σου κόψουν την ανάσα όχι μόνο κυριολεκτικά, αλλά και μεταφορικά, καθώς καταλήγουν όλες τους κάθε λίγα μέτρα σε ένα ακόμη «σημείο με θέα», από τα δεκάδες σηματοδοτημένα με μικρές ξύλινες ταμπέλες, που αγναντεύουν από ψηλά το φαράγγι του Βίκου.

Μικρό Πάπιγκο

Όχι πως και το Μεγάλο Πάπιγκο δεν είναι υπέροχο: Και τα δύο έχουν κουκλίστικα πέτρινα σπιτάκια με καμινάδες που αχνίζουν, μαγικά φυσικά τοπία να τα αγκαλιάζουν και λιθόστρωτα καλντερίμια να ελίσσονται ανάμεσα στις αυλές των σπιτιών τους. Απλώς το Μικρό Πάπιγκο έχει λίγο λιγότερη από την «εμπορικότητα» του μεγάλου αδελφού του, λίγο πιο ζεν ατμόσφαιρα και λίγο ωραιότερη θέα στις κορυφές της Γκαμήλας που υψώνεται από πάνω του. Γι’ αυτό κι εμείς με τη σειρά μας του έχουμε λίγο μεγαλύτερη αδυναμία.

Βωβούσα

Στις όχθες του Αώου, τις οποίες ενώνει από το 1748 το μονότοξο γεφύρι της, η Βωβούσα είναι ένας από τους βασικούς λόγους να οδηγήσεις την απόσταση ως το εν πολλοίς ανεξερεύνητο Ανατολικό Ζαγόρι. Τα πέτρινα σπιτάκια της με τις κεραμιδένιες στέγες σπάνε με κόκκινες πινελιές τη συμφωνία του καταπράσινου τοπίου που αγκαλιάζει το χωριό, συνθέτοντας ένα τοπίο ονειρικό, μακριά από τα πλήθη της αντίπερα πλευράς του βουνού.

Δίλοφο

Πολύς κόσμος θα σου πει πως αυτό είναι το ομορφότερο από τα Ζαγοροχώρια. Απόλυτο δίκιο δεν ξέρουμε αν έχει, πάντως το Δίλοφο θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για τον σχετικό τίτλο, με την πλατεία του που μοιάζει βγαλμένη από εικονογράφηση παιδικού βιβλίου, τα περισσότερα από εκατό ηπειρώτικα αρχοντικά του, και τα λιθόστρωτα δρομάκια του που οδηγούν στις τρεις γειτονιές του, επάνω, κάτω και πέρα μαχαλά. Τα αυτοκίνητα μένουν αυστηρά στην είσοδο του χωριού, κι η ησυχία του δάσους που το περιστοιχίζει τα βράδια είναι ονειρική.

Τσεπέλοβο

Ξακουστό και κοσμαγάπητο για το αυγουστιάτικο πανηγύρι του, που είναι το μεγαλύτερο της περιοχής, το σκαρφαλωμένο στα 1.200 μέτρα υψόμετρο Τσεπέλοβο είναι το μεγαλύτερο, και το πιο απομακρυσμένο από τα χωριά του Ζαγορίου. Έχει φυσικά κι αυτό το δικό του μερίδιο σε ηπειρώτικα αρχοντικά, λιθόκτιστα καλντερίμια και μια φωτογενή πλατεία ό,τι πρέπει για να αράξεις στη σκιά του πλατανιού της και να χαζεύεις τις κορυφογραμμές της Τύμφης που υψώνονται από πάνω σου.

Βραδέτο

Στο ιλιγγιώδες υψόμετρο των 1.340 μέτρων, το πιο ορεινό από τα Ζαγοροχώρια, μπορεί να το έχεις ακουστά για δύο πράγματα: Το πρώτο είναι η Σκάλα του Βραδέτου, ένα από τα πιο γνωστά, ίσως και πιο όμορφα μονοπάτια των Ζαγοροχωρίων, που ενώνει το Βραδέτο με το Καπέσοβο μέσα από σκαλοπάτια και γεφυράκια. Το άλλο είναι η θέση Μπελόη, το ψηλότερο σημείο του φαραγγιού του Βίκου που απολαμβάνει τη δεύτερη καλύτερη θέα στο φαράγγι (η άλλη είναι από την Οξιά, κοντά στο Μονοδέντρι). Το ίδιο το χωριό, κτισμένο τον 17ο αιώνα, είναι ένα χάρμα οφθαλμών, με τα λιθόστρωτα καλντερίμια του, τα πετρόχτιστα σπιτάκια και την φαντασμαγορική θέα που απολαμβάνει στον Βίκο από τη μια και στην Τύμφη από την άλλη.

Κήποι

Λιγότερο ορεινοί από άλλα Ζαγοροχώρια, οι Κήποι απλώνουν τα πέτρινα σπιτάκια τους με τα τοξωτά χαγιάτια στις πλαγιές ενός λόφου στο Κεντρικό Ζαγόρι. Γύρω τους συγκεντρώνονται μερικά από τα ωραιότερα, και πλέον φωτογραφημένα, τοξωτά γεφύρια της περιοχής, σαν το περίφημο Καλογερικό, με τα τρία τόξα του, το Γεφύρι του Κοντοδήμου, και το σήμα κατατεθέν της περιοχής, το Γεφύρι του Κόκκορου.

Αρίστη

Από το γεφύρι της στις όχθες του Βοϊδομάτη ξεκινούν πολλές από τις δραστηριότητες της περιοχής (rafting, ιππασίες, πεζοπορίες και δε συμμαζεύεται) κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολύς κόσμος να παραβλέπει το ίδιο το χωριό. Κακώς, αν μας ρωτάς, καθώς η Αρίστη είναι, εκτός από πανέμορφη, και ιδανική για να βολτάρεις ανάμεσα στα λιθόκτιστα σπιτάκια της χωρίς να χάνεις την ανάσα σου σε απότομες ανηφοροκατηφόρες.

Άνω Πεδινά

Στην καρδιά ενός αναπάντεχα… πεδινού τοπίου, που θα σου φέρει στο μυαλό κάτι από την ιδιαίτερη πατρίδα των χόμπιτ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, τα Άνω Πεδινά είναι η πύλη εισόδου στο Κεντρικό Ζαγόρι, και ταυτόχρονα ένα από τα πιο ιδιαίτερα χωριά του. Φωλιασμένο στις νοτιοδυτικές πλαγιές της Τύμφης, σε υψόμετρο 960 μέτρων, απολαμβάνει πανοραμική θέα στα φαντασμαγορικά τοπία γύρω του.

Βίκος

Το χωριό που δανείζεται το όνομά του από το φαράγγι (τουλάχιστον από το 1955 και μετά, γιατί ως τότε λεγόταν Βετσικό, και η Αρίστη Αρτσίστη, αλλά αυτή είναι μεγάλη κουβέντα, ας μην την πιάσουμε) απολαμβάνει φαντασμαγορική θέα στον ωραιότερο ίσως Εθνικό Δρυμό της Ελλάδας, έτσι όπως κρέμεται σαν μπαλκόνι επάνω από τις πηγές του Βοϊδομάτη σε χαμηλό για τα δεδομένα της περιοχής υψόμετρο 770 μέτρων. Δεν θα πούμε άλλα για λιθόστρωτα καλντερίμια και πέτρινα αρχοντικά, θα το έχεις παρατηρήσει το μοτίβο μέχρι τώρα.

 

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v