Γρηγόρης Βαλλιανάτος: "Η αριστερά είναι προοδευτική στα λόγια"

της Έλενας Μπούλια

Πριν μερικές μέρες ανακοινώθηκε από την Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδoς και έπειτα από τα ελληνικά ΜΜΕ ότι σύντομα πρόκειται να τελεστούν οι δύο πρώτοι πολιτικοί γάμοι ζευγαριών του ίδιου φύλου στην Ελλάδα. Η εξαγγελία αυτή προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και συζητήσεων, αντιθέσεων και συμφωνιών και φυσικά την εξαγρίωση της εκκλησίας που πάγια καταδικάζει την πράξη αυτή ως "αμάρτημα".

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος σχολίασε χαρακτηριστικά ότι «θα τραβάμε τα μαλλιά μας αν νομιμοποιηθεί ο γάμος ομοφυλοφίλων». Ο δε Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, πάντως, επιχείρησε από την πλευρά του να δείξει μία πιο συγκρατημένη και διπλωματική ίσως στάση λέγοντας ότι "η εκκλησία δεν συμφωνεί αλλά δε μπορεί και να επιβάλλει αστυνομικά μέτρα".

Οι δύο αυτοί γάμοι, που αφορούν ένα ζευγάρι ανδρών και ένα γυναικών, έχουν προγραμματιστεί να τελεστούν στο δημαρχείο Καισαριανής και στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης αντίστοιχα.

Θέλοντας να φωτίσουμε περισσότερο την τόσο σημαντική αυτή εξέλιξη για τα ελληνικά δεδομένα, αίτημα το οποίο όχι μόνο διεκδικεί η Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδος εδώ και χρόνια αλλά και που καλύπτει όπως φαίνεται ο νόμος 1250/82 για τον πολιτικό γάμο, απευθυνθήκαμε στον εκπρόσωπο της ΟΛΚΕ, κ. Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Για την εξέλιξη των δύο αυτών γάμων θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Μέχρι τότε ο κ. Βαλλιανάτος καταθέτει την προσωπική του άποψη και μας μιλά για το κατά πόσο θα δεχθεί η ελληνική κοινωνία έναν γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων, για την αριστερά και για τους στόχους των ομοφυλόφιλων στην Ελλάδα. 

Έχει κάνει προόδους η ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση που επιφυλάσσει στους ομοφυλόφιλους;
Πρόοδος θα ήταν η εισαγωγή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία με ειλικρινείς και τολμηρές πληροφορίες για τον άγνωστο και κακοχωνεμένο κόσμο του σεξ. Πρόοδος θα ήταν η επικαιροποίηση της νομοθεσίας και του οικογενειακού δικαίου που θα σεβόταν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ομόφυλων ζευγαριών. Πρόοδος θα ήταν ο σεβασμός των ευπαθών κοινωνικών ομάδων από τα ΜΜΕ, και η σχετική φροντίδα του ΕΣΡ. Πρόοδος θα ήταν η σύγχρονη και τολμηρή γλώσσα των πολιτικών κομμάτων και των διανοούμενων. Πρόοδος θα ήταν ο σεβασμός και ή ενίσχυση των εθελοντικών ομάδων που προασπίζονται τα σχετικά δικαιώματα. Πρόοδος θα ήταν ο σεβασμός των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας στον τομέα των σχετικών δικαιωμάτων. Αυτά δεν έχουν γίνει.

Η περιστασιακή και αποσπασματική διατύπωση «προοδευτικής», γνώμης που δεν συνεπάγεται δεσμεύσεις και αλλαγές, ή η μετάδοση ειδήσεων για το θέμα που αφορούν άλλες χώρες και ηπείρους, ενισχύουν τη μελαγχολία.

Τι θα λέγατε στους γονείς που δεν μπορούν να δεχθούν ότι το παιδί τους είναι ομοφυλόφιλο και στους ομοφυλόφιλους που δε μπορούν να ομολογήσουν στους γονείς τους τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις;
Θα τους έλεγα ότι τα παιδιά τα έφεραν στον κόσμο αυτοί οι ίδιοι. Η διαμόρφωση της προσωπικότητας, οφείλεται σε γονιδιακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά της αγωγής που έδωσαν στα παιδιά αυτά. Θα τους έλεγα πως αντίθετα με παλαιότερες εποχές, τα παιδιά τους αυτά, έχουν πλήρη δικαιώματα στην ευτυχία, θα ζήσουν τη ζωή τους είτε οι γονείς το θέλουν είτε όχι, και ότι καλύτερα θα ήταν να είναι αγαπημένοι.

Στα παιδιά θα έλεγα να πουν όσα χρειάζονται προκειμένου να ζήσουν τη ζωή τους όπως τα ίδια θέλουν.

Πόσο προοδευτική είναι τελικά η ελληνική αριστερά απέναντι στα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων;
Καθόλου. Η αριστερά είναι προοδευτική στα λόγια και τώρα που καλείται να αποδείξει (με μεγάλη καθυστέρηση), πόσα απίδια βάζει ο σάκος, κωλώνει. Ελπίζω στο άμεσο διάστημα, να διαψευστώ.

Πέρα από την Εκκλησία που είναι έτσι κι αλλιώς ενάντια, είναι η ελληνική κοινωνία έτοιμη να δεχτεί τον γάμο μεταξύ ομοφυλόφιλων;
Οι κοινωνίες αντιδρούν στις κοινωνικές τομές οποτεδήποτε κι αν προκύψουν. Οι πολιτικοί είναι αυτοί που τολμούν, και οι κοινωνίες μαθαίνουν. Από την άλλη, τα δικαιώματα του ανθρώπου, δεν είναι μια λίστα αγορών που αποφασίζουμε τι μας αρέσει και τι όχι.

Πέρα από το «ζήτημα αρχής» και τη συνταγματική οπτική του θέματος, που δίνει δικαίωμα σε οποιονδήποτε να κάνει ό,τι θέλει με την προσωπικότητά του, εσείς πιστεύετε ότι δυο άνθρωποι που αγαπιούνται και έχουν μια ειλικρινή ερωτική σχέση, έχουν ανάγκη το γάμο για να είναι ευτυχείς;
Δεν το πιστεύω. Πιστεύω όμως πως είναι δικαίωμα εκείνων που το πιστεύουν, να μπορούν να το κάνουν.

Τι προβλήματα, πέρα από τα κοινωνικά, θεωρείτε ότι θα συναντήσει ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι που θα θελήσει να μεγαλώσει ένα παιδί;
Εάν ο νομοθέτης προνοήσει κατάλληλα, κανένα. Τα «κοινωνικά», όμως που αναφέρετε, μπορεί να είναι βουνά!

Ομοφυλόφιλος γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Μέχρι να δω την αντίστοιχη ερώτηση για τους ετεροφυλόφιλους, απαντημένη, δεν απαντώ.