Όχι, δεν αναφέρομαι στις καιρικές συνθηκες πάνω από τον διασημότερο αμπελώνα της Γαλλίας. Αντιθέτως, σε κάτι που όλοι μπορούμε να καταλάβουμε - για να μην πω ότι όλοι περιμέναμε ότι θα γίνει. Κάτω από την βαριά σκιά των παγκόσμιων εξελίξεων, λοιπόν, η πίεση προς τους οινοποιούς του Bordeaux έρχεται από την Ανατολή και, αυτή την φορά, είναι αφόρητη...
Διαβάζω το προχτεσινό άρθρο της φίλης και συναδέλφου Suzanne Mustacich, η οποία ζει μόνιμα στο Bordeaux και γράφει ανταποκρίσεις για το Αμερικάνικο περιοδικό Wine Spectator. Το άρθρο έχει τίτλο "Έσκασε η Φούσκα του Bordeaux;" και αναφέρεται στις έντονες πτωτικές τάσεις στη ζήτηση και τις τιμές των μεγάλων κρασιών της ζώνης. Σύμφωνα με το άρθρο, οι τιμές των πρωτο-κλασάτων Châteaux Lafite Rothschild και Mouton-Rothschild του 2008, οι οποίες είχαν αμφότερες ειδικές ετικέτες για να προσελκύσουν τους εύπορους οινόφιλους της Κίνας, μειώθηκαν κατά ποσοστό 43% μέσα στο 2011. Αντίστοιχα, εκλεκτές ετικέτες της πολυσυζητημένης εσοδείας του 2009 υπέστησαν σοβαρές πτώσεις που ξεπέρασαν το 25%, μόνο στο τελευταίο εξάμηνο του περασμένου χρόνου. Επιπλέον, οι πολυαναμενόμενες δημοπρασίες των μεγάλων οίκων Sotheby's, Acker Merrill & Condit και Zachys που έλαβαν χώρα τελευταία στο Hong Kong απέφεραν εμφανώς μειωμένα κέρδη σε σχέση με πέρυσι (18.71 εκατομμύρια δολλάρια τον Ιανουάριο του 2012, σε σχέση με 34.59 εκατομμύρια δολλάρια τον ίδιο μήνα του 2011).
Ο βασικότερος λόγος πίσω από όλα αυτά είναι βεβαίως η παγκόσμια κρίση, σε γενικότερο επίπεδο, αλλά κυρίως η αλλαγή της στάσης των Κινέζων καταναλωτών απέναντι στους οινοποιούς του Bordeaux, σε ειδικότερο. Συγκεκριμένα, η επικείμενη οικονομική ύφεση στην Κίνα, που σχετίζεται στην φούσκα του real estate που αναμένεται να σκάσει στη χώρα από στιγμή σε στιγμή, έχει κάνει τους Κινέζους αγοραστές οίνου πολύ πιο επιφυλακτικούς και σίγουρα πιο "μαζεμένους" σε σχέση με κάποτε - όχι πολύ παλιά - όταν αγόραζαν τα πάντα σε τρελλές τιμές. Όπως είπα στην αρχή, όσοι έχουν παρακολουθήσει το θέμα από κοντά ελάχιστα παραξενεύονται από αυτές τις εξελίξεις. Οι Μπορντωλέζοι τα τελευταία χρόνια έδιναν "γη και ύδωρ" στους Ασιάτες επισκέπτες στα οινοποιεία τους και υποψήφιους αγοραστές (το έχω δει πολλές φορές με τα μάτια μου), από την άλλη μεριά, όμως, "έβγαζαν" τα κρασιά τους στην αγορά σε αστρονομικές τιμές, βασιζόμενοι στην γαλαντομία των τελευταίων. Απ' ότι φαίνεται, όμως, το πάρτυ μάλλον οδεύει προς το τέλος του...
Αν πω ότι στενοχωριέμαι, θα είναι ψέμματα. Απεναντίας, βλέπω με αισιοδοξία άλλη μια θετική πλευρά της κρίσης, που θα φέρει υποχρεωτικά την διόρθωση στις στρεβλώσεις της παγκόσμιας αγοράς, και θα κάνει κάποια μεγάλα κρασιά πιο προσιτά στους απλούς οινόφιλους που μπορεί να μην διαθέτουν μεγάλα επενδυτικά portfolio, κατά πάσα πιθανότητα όμως θα τα εκτιμήσουν περισσότερο...
Θα συνεχίσω να παρακολουθώ το θέμα από κοντά, γιατί έχει τεράστιο ενδιαφέρον. Καλώς εχόντων των πραγμάτων θα πάω κατά την άνοιξη στο Bordeaux, και έχω μεγάλη περιέργεια να μάθω από πρώτο χέρι πως αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι οινοποιοί αυτές τις εξελίξεις. Εν τω μεταξύ, όποιος επιθυμεί να ενημερώνεται για την πορεία των αξιών των μεγάλων κρασιών του Bordeaux (και όχι μόνο) σε τακτική βάση, μπορεί να το κάνει παρακολουθώντας τον δείκτη Liv-ex (The Fine Wine Exchange) στο internet, στη διεύθυνση www.liv-ex.com.
