Το τελευταίο - στην κυριολεξία, γιατί μετά πήγα απευθείας στο αεροδρόμιο - σκέλος του ταξιδιού μου αυτού στο Μπορντώ μου επιφύλασσε μία εκπληκτική εμπειρία. Επισκέφθηκα το βαρελοποιείο (tonnellerie) Sylvain, ένα από τα πιο premium boutique Γαλλικά βαρελοποιεία, που βρίσκεται στην περιοχή του Libourne, και παρακολούθησα από κοντά όλη την διαδικασία της κατασκευής ενός βαρελιού, από το Α ως το Ω.
Ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει. Και μπορώ να σας μεταφέρω τη γνώση που αποκόμισα από την επίσκεψη αυτή, μου είναι όμως δύσκολο να σας περιγράψω τα αρώματα, την ατμόσφαιρα, και πάνω απ' όλα όλη αυτή την τέχνη που απαιτείται για την δημιουργία των βαρελιών που προορίζονται για τα κορυφαία οινοποιεία της Γαλλίας και του κόσμου. Θα αρκεστώ στο να σας πω ότι ένα φρεσκοκαμμένο βαρέλι (στο οποίο εχωσα ολόκληρο το κεφάλι μου μέσα και πήρα βαθιά αναπνοή) μυρίζει φρεσκο-ψημένο ψωμί με βούτυρο... Γενικά, η όλη διαδικασία είναι ιδιαίτερα λεπτομερής, πολύπλοκη, και χαρακτηρίζεται από μία λέξη: υπομονή. Κι αυτό γιατί κάθε δέντρο που χρησιμοποιείται είναι τουλάχιστον 150 ετών, άρα χρειάζεται πάνω από έναν αιώνα για να εκπληρώσει την αποστολή του, ενώ η κάθε σανίδα που θα χρησιμοποιηθεί τελικά για την δημιουργία ενός βαρελιού "παλαιώνει" και σκληραγωγείται στα στοιχεία της φύσης για 3 περίπου χρόνια...
Δεν θα σας πω περισσότερα τώρα. Κι αυτό επειδή σε ένα από τα επόμενα τεύχη του Οινοχόου (ενδεχομένως και σε αυτό του Αυγούστου) θα ασχοληθώ με το θέμα "βαρέλι" σε βάθος. Επειδή σε αυτό, ωστόσο, ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν επίσημες ή αρχειακές φωτογραφίες, θέλω να δείτε τις εικόνες που τράβηξα ο ίδιος, για να ζήσετε την εμπειρία που έζησα εγώ σήμερα, μέσα από τα δικά μου μάτια. Ακολουθούν παρακάτω. Απολαύστε τις!...
|ig:all|
Ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει. Και μπορώ να σας μεταφέρω τη γνώση που αποκόμισα από την επίσκεψη αυτή, μου είναι όμως δύσκολο να σας περιγράψω τα αρώματα, την ατμόσφαιρα, και πάνω απ' όλα όλη αυτή την τέχνη που απαιτείται για την δημιουργία των βαρελιών που προορίζονται για τα κορυφαία οινοποιεία της Γαλλίας και του κόσμου. Θα αρκεστώ στο να σας πω ότι ένα φρεσκοκαμμένο βαρέλι (στο οποίο εχωσα ολόκληρο το κεφάλι μου μέσα και πήρα βαθιά αναπνοή) μυρίζει φρεσκο-ψημένο ψωμί με βούτυρο... Γενικά, η όλη διαδικασία είναι ιδιαίτερα λεπτομερής, πολύπλοκη, και χαρακτηρίζεται από μία λέξη: υπομονή. Κι αυτό γιατί κάθε δέντρο που χρησιμοποιείται είναι τουλάχιστον 150 ετών, άρα χρειάζεται πάνω από έναν αιώνα για να εκπληρώσει την αποστολή του, ενώ η κάθε σανίδα που θα χρησιμοποιηθεί τελικά για την δημιουργία ενός βαρελιού "παλαιώνει" και σκληραγωγείται στα στοιχεία της φύσης για 3 περίπου χρόνια...
Δεν θα σας πω περισσότερα τώρα. Κι αυτό επειδή σε ένα από τα επόμενα τεύχη του Οινοχόου (ενδεχομένως και σε αυτό του Αυγούστου) θα ασχοληθώ με το θέμα "βαρέλι" σε βάθος. Επειδή σε αυτό, ωστόσο, ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν επίσημες ή αρχειακές φωτογραφίες, θέλω να δείτε τις εικόνες που τράβηξα ο ίδιος, για να ζήσετε την εμπειρία που έζησα εγώ σήμερα, μέσα από τα δικά μου μάτια. Ακολουθούν παρακάτω. Απολαύστε τις!...
|ig:all|
