ΑΠΟΨΕΙΣ

Οι διαφημίσεις, επειδή φτιάχνονται για να πουλάνε, εκτός από μεγάλα ψέματα λένε και αρκετές αλήθειες. Στις δεύτερες αυτές περιπτώσεις είναι που γίνονται και δυσάρεστες. Η "μάνα του τζάμπα" μέσα απο αηδιαστικής σύλληψης σεναριακά τεχνάσματα μας εξηγεί την μύχια συνείδησή μας ως καταναλωτές.   

Ο Μπερλουσκόνι, ο Πάνος Καμμένος, ο Γιάννης Μανώλης και τα μπάχαλα που γίνονται στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου προκαλούν τον Ιοβόλο που... ανταποκρίνεται στη φαγούρα και τα σχολιάζει, ψάχνοντας το δύσκολο μονοπάτι που οδηγεί τα δημόσια πρόσωπα στην αξιοπρέπεια.  

Γιατί πώς αλλιώς θα ονομάζαμε τις περικοπές για τη "διάσωση" (αλλιώς γνωστή και ως ευθανασία) των Ελληνικών Πανεπιστημίων;

Ο δικτάτορας Ντερτιλής αρνείται να πάει στην κηδεία του γιού του αν δεν του ζητήσει συγγνώμη το ελληνικό κράτος για την ισόβια κράτηση που του επέβαλε με τη μεταπολίτευση και ο Ιοβόλος προπαθεί να φανταστεί τι στο *&%(@* έχουν στο μυαλό τους οι απανταχού φανατικοί.

Ο φόρος στο 45% είναι, για τους καλόπιστους, το πρώτο στάδιο του μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας σε Σκανδιναβική. Για εμάς τους υπόλοιπους, είναι απλώς μία ακόμη απόδειξη ότι το οικονομικό επιτελείο σχεδιάζει σαν να ζει στο διάστημα. Ο Ιοβόλος εξανίσταται με το νέο νομοσχέδιο και λέει ένα αντίο.  

Οι Γερμανοί συζητούν στα σοβαρά τι θα κάνουν με τους κτηνοβάτες που στη χώρα τους, σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές, ανέρχονται σε 100.000 και ο Ιοβόλος υπογραμμίζει την πολιτισμική βία που χρόνια τώρα απευθύνεται στον βοσκό που περνά έναν ολόκληρο χειμώνα μόνος στη στάνη με τα πρόβατα.

Η δήλωση Τατσόπουλου άνοιξε ένα παράθυρο ελπίδας σε όλους εμάς που δεν ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ: και με την Κουμουνδούρου στην εξουσία δεν πρόκειται να στερηθούμε το γέλιο.  

Η στήλη κλείνει έναν χρόνο και το γιορτάζει, με την ανασκόπηση μιας χρονιάς που μάλλον θα παραλείπουν τα μελλοντικά βιβλία της Ιστορίας.