Gianfranco Ferre: O ”αρχιτέκτονας” της μόδας

 Ο Ιταλός μόδιστρος Gianfranco Ferrè έφυγε πρόωρα από τη ζωή στις 17 Ιουνίου 2007 σε ηλικία 62 ετών, αφήνοντας ωστόσο πίσω του έναν μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο, μια επωνυμία διεθνούς εμβέλειας αλλά και μια σημαντική παρακαταθήκη για το σύνολο της ιταλικής βιομηχανίας της μόδας.

Μέλος της ισχυρής τρόικας των αυτοδημιούργητων Ιταλών σχεδιαστών (μαζί με τους Armani και Versace), κατάφερε να διεθνοποιήσει τόσο τις δικές του δημιουργίες όσο και να καθιερώσει το made in Italy, ως αξία στις μεγάλες αγορές του πλανήτη.

Ο Ferrè γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1944 στο Λενιάνο της Βόρειας Ιταλίας και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μιλάνο. Ίσως η αρχική του επιλογή να υπήρξε ο λόγος για τον οποίο, το προσωνύμιο ”αρχιτέκτονας” τον συνόδευε έως το τέλος της ζωής του.

Οι θαυμαστές του αλλά και οι συνεργάτες του ωστόσο εκτιμούν ότι η προσφώνηση αυτή, ταίριαζε αφ’ενός με τα δομημένα σχέδια των κολεξιόν του όσο και με την επιχειρηματική του δράση, η οποία απέδωσε έναν οργανωμένο και πολυσχιδή όμιλο μόδας που φέρει το όνομα του.

Παρά λοιπόν την αρχική του στόχευση και τις σπουδές του, ο Ferrè ασχολήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 με τον σχεδιασμό αξεσουάρ.

Το 1978 ίδρυσε τον ομώνυμο οίκο του, παρουσιάζοντας την πρώτη του γυναικεία κολεξιόν, η οποία στην πορεία των χρόνων εμπλουτίστηκε τόσο με ανδρικές σειρές ρούχων, όσο και με άλλες σπόρ σειρές ενδυμάτων. Τα αξεσουάρ παρέμειναν η αγαπημένη του ενασχόληση, προσφέροντας συχνά κομμάτια που καθόριζαν τη σχεδιαστική σεζόν, ενώ πολύ σύντομα δημιούργησε και τα ομώνυμα αρώματα του.

Οι κολεξιόν του απαντούσαν στην ανάγκη της εποχής και έντυναν με πανάκριβα υφάσματα τις εκκολαπτόμενες γιάπισες και τις δυναμικές κυρίες της δεκαετίας του ’80 και του ’90. Οι συλλογές με τις γούνες του, αποτέλεσαν αντικείμενο πόθου για πολλές γυναίκες ανά την υφήλιο, ενώ ήταν ο πρώτος που έδειξε με τρομερή κομψότητα στις πασαρέλες του, γυναικεία κουστούμια φορεμένα με πανύψηλες γόβες, ταυτίζοντας το business look με τη θηλυκότητα.

Υπήρξε από τους πρώτους που έκαναν απόβαση στην απόρθητη αμερικανική αγορά τη δεκαετία του ’80 (η οποία τότε φάνταζε όπως η Κίνα και η Ιαπωνία σήμερα για τους επώνυμους οίκους πολυτελείας).

Η μεγάλη καλλιτεχνική καταξίωση ωστόσο ήρθε το 1989, όταν ο θρυλικός γαλλικός οίκος Dior του ανέθεσε την καλλιτεχνική διεύθυνση, θέση την οποία διατήρησε έως το 1996. Η συγκεκριμένη συνεργασία υπήρξε πραγματικά πρωτοποριακή για την εποχή, μιας και τότε η μετακίνηση σχεδιαστών δεν ήταν τόσο συνηθισμένη ενώ η ”κόντρα” μεταξύ της γαλλικής και της ιταλικής άποψης περί κομψότητας ήταν στα φόρτε της.

Μοναδική μελανή στιγμή για τη ζωή και την επαγγελματική σταδιοδρομία του μόδιστρου στάθηκε η επίσημη καταδίκη του από το ιταλικό δημόσιο στα μέσα του ’90 για ”καραμπινάτη” φοροδιαφυγή, που τον έσυρε στα δικαστήρια και παρ’ολίγον στη φυλακή.

Στο τέλος όμως πέρα από την επιχειρηματική αξία του, την προσφορά του στην ιταλική μόδα και το σχεδιαστικό του στίγμα, ανεξίτηλη παραμένει η άποψη του, σύμφωνα με την οποία ”κομψότητα είναι η προσωπικότητα”.

Πέννυ Κούτρα