Υπάρχει θετική και αρνητική ενέργεια;
Πιστεύετε στην θετική και την αρνητική ενέργεια; Στο μάτι και το φενγκ σούι; Στις ευχές και τις κατάρες; Ή είναι όλα δεισιδαιμονίες; Ιδού η απορία…
Το ξέρετε το συναίσθημα… Αυτό που έχετε όταν είστε στεναχωρημένοι και συναντάτε εκείνον τον φίλο σας που μόνο και μόνο η παρουσία του σας φτιάχνει τη διάθεση. Ή αντίστροφα, όταν γνωρίζετε κάποιον και τον αντιπαθείτε ενστικτωδώς, που για κάποιο λόγο σας προκαλεί αποστροφή. Είναι ενδείξεις ότι μπορεί να μας μεταδοθεί κάποιου είδους «ενέργεια», θετική ή αρνητική.
Η κακή ενέργεια έχει απασχολήσει περισσότερο την ανθρωπότητα, μιας και η πρώτη αντίδραση του καθενός είναι να προστατευθεί από κάτι δυσάρεστο. Δεν είναι τυχαίο που πάππου προς πάππου, ο μέσος Έλληνας πιστεύει στο μάτιασμα. Που φοράμε «ματάκια». Που πιστεύουμε σε ευχές και κατάρες, που κρεμάμε φυλαχτά…
Αλλά έχει και η θετική ενέργεια τα «όπλα» της. Οι Ασιάτες φροντίζουν να την καλοδεχτούν και να τη διαχειριστούν με το φενγκ σούι, αναπτύσσοντας ολόκληρη φιλοσοφία γύρω από την ροή της ενέργειας στον χώρο. Δεν είναι λίγοι άλλωστε όσοι ασχολούνται με εναλλακτικές πρακτικές και θεραπείες, που σχετίζονται με τον καθαρισμό της αύρας.
Τι είναι όμως η αύρα; Και τι σημαίνει θετική και αρνητική ενέργεια; Κατ’ αρχάς, όπως κάθε ερέθισμα, όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Και σε αρκετές περιπτώσεις, δεν έχει να κάνει με την «πρόθεση» του πομπού να «χρωματίσει» το μήνυμα που μας στέλνει με θετικό ή αρνητικό τρόπο, αλλά με το δικό μας αρχείο ερεθισμάτων. Αν για παράδειγμα η φωνή κάποιου μας θυμίζει κάποιον δικό μας που αγαπάμε πολύ, αν ένα φαγητό ή μια μυρωδιά μας θυμίζει τη γιαγιά μας και τα οικογενειακά τραπέζια, αν ένας ήχος έχει χαραχτεί με όμορφο τρόπο στο ασυνείδητό μας, τότε αντιλαμβανόμαστε το ερέθισμα σαν θετικό και αισθανόμαστε την ενέργεια που μας μεταδίδεται σαν καλή.
Έχει βέβαια την σημασία της και η πρόθεση εκείνου που «στέλνει» - ακόμα και άθελά του – την ενέργεια. Όταν κάποιος μας αντιπαθεί, δεν μπορεί παρά να μας κοιτάξει με το αντίστοιχο βλέμμα και η γλώσσα του σώματός του να το μαρτυρήσει.
Η λογική, από την άλλη, λέει πως τίποτα δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του. Ένα σπίτι είναι πάντα ένα σπίτι. Αν γνωρίζουμε ότι μέσα σ’ αυτό έγινε ένας φόνος, τότε είναι που θα του δώσουμε αρνητικό πρόσημο στη συνείδησή μας και θα του κολλήσουμε τη ρετσινιά του «στοιχειωμένου», του «κακότυχου», του «δαιμονικού».
Η Ιστορία είναι συνήθως αυτή που βαραίνει τους χώρους. Το Άουσβιτς είναι άλλο ένα μέρος πάνω στη Γη. Αλλά για όσους γνωρίζουν τι συνέβη εκεί, με μια επίσκεψη θα αντιληφθούν ότι το χώμα είναι κατά κάποιο τρόπο «ποτισμένο» με τον πόνο. Όπως και οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία είναι «ποτισμένα» με την σημασία που τους έχει δώσει η Ιστορία, γι’ αυτό και μας προκαλούν αυτόματα δέος. Ή τα αρχιτεκτονήματα που ορίζονται ως εκκλησίες, την ίδια στιγμή προκαλούν κατάνυξη, λόγω της παραδοχής από τους πιστούς πως πρόκειται για χώρους θεϊκής παρουσίας.
Ίσως λοιπόν να πρόκειται για παιχνίδια του μυαλού. Ίσως η θετική και αρνητική ενέργεια που λαμβάνουμε ή που στέλνουμε, να μην είναι παρά αυθυποβολή, στην οποία μας ωθούν οι μνήμες, η εμπειρία αλλά και οι επιθυμίες μας. Αν θέλουμε να πιστέψουμε πως ό,τι κακό μας συμβαίνει οφείλεται στο «κακό μάτι» και την κακοβουλία των άλλων, θα καταφύγουμε σε αυτή την παραδοχή. Κι αν μία βουβή ευχή ή ένα πετράδι σε σχήμα ματιού μας βοηθά να πιστεύουμε ότι θα «γιατρευτούμε», ίσως τελικά να μην είναι και τόσο κακό. Άλλωστε και στην επιστήμη δεν είναι λίγες οι φορές που το placebo αποδεικνύεται… αποτελεσματικό.
Η κακή ενέργεια έχει απασχολήσει περισσότερο την ανθρωπότητα, μιας και η πρώτη αντίδραση του καθενός είναι να προστατευθεί από κάτι δυσάρεστο. Δεν είναι τυχαίο που πάππου προς πάππου, ο μέσος Έλληνας πιστεύει στο μάτιασμα. Που φοράμε «ματάκια». Που πιστεύουμε σε ευχές και κατάρες, που κρεμάμε φυλαχτά…
Αλλά έχει και η θετική ενέργεια τα «όπλα» της. Οι Ασιάτες φροντίζουν να την καλοδεχτούν και να τη διαχειριστούν με το φενγκ σούι, αναπτύσσοντας ολόκληρη φιλοσοφία γύρω από την ροή της ενέργειας στον χώρο. Δεν είναι λίγοι άλλωστε όσοι ασχολούνται με εναλλακτικές πρακτικές και θεραπείες, που σχετίζονται με τον καθαρισμό της αύρας.
Τι είναι όμως η αύρα; Και τι σημαίνει θετική και αρνητική ενέργεια; Κατ’ αρχάς, όπως κάθε ερέθισμα, όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας. Και σε αρκετές περιπτώσεις, δεν έχει να κάνει με την «πρόθεση» του πομπού να «χρωματίσει» το μήνυμα που μας στέλνει με θετικό ή αρνητικό τρόπο, αλλά με το δικό μας αρχείο ερεθισμάτων. Αν για παράδειγμα η φωνή κάποιου μας θυμίζει κάποιον δικό μας που αγαπάμε πολύ, αν ένα φαγητό ή μια μυρωδιά μας θυμίζει τη γιαγιά μας και τα οικογενειακά τραπέζια, αν ένας ήχος έχει χαραχτεί με όμορφο τρόπο στο ασυνείδητό μας, τότε αντιλαμβανόμαστε το ερέθισμα σαν θετικό και αισθανόμαστε την ενέργεια που μας μεταδίδεται σαν καλή.
Έχει βέβαια την σημασία της και η πρόθεση εκείνου που «στέλνει» - ακόμα και άθελά του – την ενέργεια. Όταν κάποιος μας αντιπαθεί, δεν μπορεί παρά να μας κοιτάξει με το αντίστοιχο βλέμμα και η γλώσσα του σώματός του να το μαρτυρήσει.
Η λογική, από την άλλη, λέει πως τίποτα δεν είναι καλό ή κακό από μόνο του. Ένα σπίτι είναι πάντα ένα σπίτι. Αν γνωρίζουμε ότι μέσα σ’ αυτό έγινε ένας φόνος, τότε είναι που θα του δώσουμε αρνητικό πρόσημο στη συνείδησή μας και θα του κολλήσουμε τη ρετσινιά του «στοιχειωμένου», του «κακότυχου», του «δαιμονικού».
Η Ιστορία είναι συνήθως αυτή που βαραίνει τους χώρους. Το Άουσβιτς είναι άλλο ένα μέρος πάνω στη Γη. Αλλά για όσους γνωρίζουν τι συνέβη εκεί, με μια επίσκεψη θα αντιληφθούν ότι το χώμα είναι κατά κάποιο τρόπο «ποτισμένο» με τον πόνο. Όπως και οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία είναι «ποτισμένα» με την σημασία που τους έχει δώσει η Ιστορία, γι’ αυτό και μας προκαλούν αυτόματα δέος. Ή τα αρχιτεκτονήματα που ορίζονται ως εκκλησίες, την ίδια στιγμή προκαλούν κατάνυξη, λόγω της παραδοχής από τους πιστούς πως πρόκειται για χώρους θεϊκής παρουσίας.
Ίσως λοιπόν να πρόκειται για παιχνίδια του μυαλού. Ίσως η θετική και αρνητική ενέργεια που λαμβάνουμε ή που στέλνουμε, να μην είναι παρά αυθυποβολή, στην οποία μας ωθούν οι μνήμες, η εμπειρία αλλά και οι επιθυμίες μας. Αν θέλουμε να πιστέψουμε πως ό,τι κακό μας συμβαίνει οφείλεται στο «κακό μάτι» και την κακοβουλία των άλλων, θα καταφύγουμε σε αυτή την παραδοχή. Κι αν μία βουβή ευχή ή ένα πετράδι σε σχήμα ματιού μας βοηθά να πιστεύουμε ότι θα «γιατρευτούμε», ίσως τελικά να μην είναι και τόσο κακό. Άλλωστε και στην επιστήμη δεν είναι λίγες οι φορές που το placebo αποδεικνύεται… αποτελεσματικό.
