Πράγματα που δεν έπρεπε να κάνω μεθυσμένος
…αλλά τα έκανα όπως και να ‘χει.
του Θοδωρή Διάκου
Αν είσαι σαν εμένα, σου αρέσει να πίνεις αλκοόλ. Και αυτό δεν σημαίνει πως είσαι αλκοολικός, επειδή αν ήσουν αλκοολικός, θα υπήρχαν πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινή σου ζωή, δεν θα ήσουν καν λειτουργικός. Αλλά τώρα, στην χειρότερη, να έχεις ένα κακό hangover και να πας στην δουλειά φορώντας μαύρα γυαλιά, τα οποία αρνείσαι να βγάλεις για ένα μισάωρο.
Και αυτό δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι αυτά που έκανες έκανα το προηγούμενο βράδυ.
*Δεν έπρεπε να παραγγείλω και τρίτο ποτό, επειδή αυτά ήταν τα λεφτά που είχα βάλει στην άκρη για να πάρω ταξί.
*Δεν έπρεπε να δανειστώ λεφτά από το μόνο άτομο στην παρέα μου που είχε παραπάνω, που συμπτωματικά ήταν το μόνο άτομο στην παρέα που δεν χωνεύω και τόσο, και σίγουρα δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσω αυτά τα λεφτά για να πάρω ακόμα ένα ποτό.
*Μήπως έχασα για λίγο τις αισθήσεις μου στην τουαλέτα; Ναι, αλλά δεν λιποθύμησα και δεν σωριάστηκα, άρα όλα είναι εντάξει.
*Υπάρχουν άνθρωποι που στέλνουν μηνύματα σε πρώην, αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Έστειλα μηνύματα σε άτομα που έχουμε να μιλήσουμε τέσσερα χρόνια, και που ο τελευταίος μας διάλογος έληξε με εμένα να μην απαντώ ποτέ.
*Ψέματα λέω, έστειλα και στην πρώην μου. Αλλά τουλάχιστον δεν της έστειλα κάτι θρασύδειλο και χυδαίο.
*Ψέματα λέω, της έστειλα φωτογραφία το πέος μου, όσο είχα πάθει μπλακάουτ στην τουαλέτα.
*Ψέματα λέω, είχα τις αισθήσεις μου.
*Δεν έπρεπε να ουρλιάξω ότι “ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ” όταν έπαιξε το Despacito, επειδή μετά έπρεπε να το δικαιολογήσω, και κάπως έτσι κατέληξα να χορεύω μόνος μου ολόκληρο το Despacito.
*Ντε σπα σί το.
*Δεν έπρεπε να απομακρυνθώ από τους φίλους μου για να βρω άδειο σοκάκι για να κατουρήσω, επειδή τα άδεια σοκάκια στο κέντρο είναι λίγα, και απομακρύνθηκα πολύ και μετά δεν ήξερα πώς να γυρίσω πίσω, και δεν έχω ξανατρομάξει τόσο στην ζωή μου.
*Δεν έπρεπε να εμπιστευτώ την πυξίδα του μυαλού μου.
*Ουυυ, ανοιχτό περίπτερο όσο περιπλανιέμαι, ας πάρω μια μπύρα για το σβήσιμο.
*Πού είμαι.
*Υπάρχει τελικά θεός;
*Δεν έπρεπε να αρχίσω να μιλάω για πολιτικά όταν ξαναβρήκα την παρέα μου, επειδή έχω πολλές απόψεις, και ΣΚΟΠΕΥΩ ΝΑ ΤΙΣ ΑΝΑΛΥΣΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
*Δεν έπρεπε να απαντήσω “Το ξέρω” όταν ήρθε μια τύπισσα και μου είπε “Χορεύεις πολύ ωραία”, όχι τόσο επειδή έχασα ευκαιρία, αλλά κυρίως επειδή δεν χόρευα ωραία.
*Δεν έπρεπε να βάλω τα κλάματα μέσα στο ταξί επειδή προσπεράσαμε μια άστεγη, που εν τέλει δεν ήταν άστεγη, ήταν απλά μια γυναίκα που της έσπασε το τακούνι.
*Δεν έπρεπε να πάρω τηλέφωνο την μαμά μου στις πέντε το πρωί για να την ρωτήσω γιατί ο κόσμος είναι τόσο άδικος. Συγγνώμη, μαμά.
Αν είσαι σαν εμένα, σου αρέσει να πίνεις αλκοόλ. Και αυτό δεν σημαίνει πως είσαι αλκοολικός, επειδή αν ήσουν αλκοολικός, θα υπήρχαν πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην καθημερινή σου ζωή, δεν θα ήσουν καν λειτουργικός. Αλλά τώρα, στην χειρότερη, να έχεις ένα κακό hangover και να πας στην δουλειά φορώντας μαύρα γυαλιά, τα οποία αρνείσαι να βγάλεις για ένα μισάωρο.
Και αυτό δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι αυτά που έκανες έκανα το προηγούμενο βράδυ.
*Δεν έπρεπε να παραγγείλω και τρίτο ποτό, επειδή αυτά ήταν τα λεφτά που είχα βάλει στην άκρη για να πάρω ταξί.
*Δεν έπρεπε να δανειστώ λεφτά από το μόνο άτομο στην παρέα μου που είχε παραπάνω, που συμπτωματικά ήταν το μόνο άτομο στην παρέα που δεν χωνεύω και τόσο, και σίγουρα δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσω αυτά τα λεφτά για να πάρω ακόμα ένα ποτό.
*Μήπως έχασα για λίγο τις αισθήσεις μου στην τουαλέτα; Ναι, αλλά δεν λιποθύμησα και δεν σωριάστηκα, άρα όλα είναι εντάξει.
*Υπάρχουν άνθρωποι που στέλνουν μηνύματα σε πρώην, αλλά εγώ δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Έστειλα μηνύματα σε άτομα που έχουμε να μιλήσουμε τέσσερα χρόνια, και που ο τελευταίος μας διάλογος έληξε με εμένα να μην απαντώ ποτέ.
*Ψέματα λέω, έστειλα και στην πρώην μου. Αλλά τουλάχιστον δεν της έστειλα κάτι θρασύδειλο και χυδαίο.
*Ψέματα λέω, της έστειλα φωτογραφία το πέος μου, όσο είχα πάθει μπλακάουτ στην τουαλέτα.
*Ψέματα λέω, είχα τις αισθήσεις μου.
*Δεν έπρεπε να ουρλιάξω ότι “ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ” όταν έπαιξε το Despacito, επειδή μετά έπρεπε να το δικαιολογήσω, και κάπως έτσι κατέληξα να χορεύω μόνος μου ολόκληρο το Despacito.
*Ντε σπα σί το.
*Δεν έπρεπε να απομακρυνθώ από τους φίλους μου για να βρω άδειο σοκάκι για να κατουρήσω, επειδή τα άδεια σοκάκια στο κέντρο είναι λίγα, και απομακρύνθηκα πολύ και μετά δεν ήξερα πώς να γυρίσω πίσω, και δεν έχω ξανατρομάξει τόσο στην ζωή μου.
*Δεν έπρεπε να εμπιστευτώ την πυξίδα του μυαλού μου.
*Ουυυ, ανοιχτό περίπτερο όσο περιπλανιέμαι, ας πάρω μια μπύρα για το σβήσιμο.
*Πού είμαι.
*Υπάρχει τελικά θεός;
*Δεν έπρεπε να αρχίσω να μιλάω για πολιτικά όταν ξαναβρήκα την παρέα μου, επειδή έχω πολλές απόψεις, και ΣΚΟΠΕΥΩ ΝΑ ΤΙΣ ΑΝΑΛΥΣΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
*Δεν έπρεπε να απαντήσω “Το ξέρω” όταν ήρθε μια τύπισσα και μου είπε “Χορεύεις πολύ ωραία”, όχι τόσο επειδή έχασα ευκαιρία, αλλά κυρίως επειδή δεν χόρευα ωραία.
*Δεν έπρεπε να βάλω τα κλάματα μέσα στο ταξί επειδή προσπεράσαμε μια άστεγη, που εν τέλει δεν ήταν άστεγη, ήταν απλά μια γυναίκα που της έσπασε το τακούνι.
*Δεν έπρεπε να πάρω τηλέφωνο την μαμά μου στις πέντε το πρωί για να την ρωτήσω γιατί ο κόσμος είναι τόσο άδικος. Συγγνώμη, μαμά.
