Οι δρόμοι που πρέπει να αποφεύγεις στην Αθήνα
Η κίνηση στην Αθήνα είναι πλέον κανόνας, όμως κάποιοι δρόμοι εγγυώνται «πήξιμο» σε σταθερή βάση.
Σίγουρα δεν είμαστε Κάιρο, όμως αν ένα πράγμα μας κάνει κάθε μέρα να βλαστημάμε τη ζωή στην πόλη αυτή είναι η κίνηση. Μποτιλιάρισμα με τις ώρες, κορναρίσματα, ταλαιπωρία και μπόνους λόγω ημερών η καταραμένη ζέστη.
Οι συνήθεις ύποπτοι οδοί είναι συγκεκριμένες. Όμως αρκετές φορές δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Ή μήπως έχουμε; Δείτε παρακάτω ποιες οδικές αρτηρίες πρέπει να αποφεύγετε πάση θυσία συγκεκριμένες ώρες και τι εναλλακτικές έχετε – αν έχετε.
Πρώτη και καλύτερη η παραλιακή. Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή δεν την κατεβαίνουμε τις μεσημεριανές ώρες. Νόμος. Είναι οι ώρες που όλοι πάνε για τα μπάνια του λαού στις παραλίες από Άλιμο μέχρι Σούνιο και γίνεται το έλα να μποτιλιαριστείς. Το ίδιο ισχύει και κατά την επιστροφή της Κυριακής και του Σαββάτου: αποφεύγουμε να την ανέβουμε γιατί όλοι γυρνούν από αυτές. Εναλλακτικά, λιγότερη ταλαιπωρία θα έχουμε αν επιλέξουμε την λεωφόρο Βουλιαγμένης ή τους περιφερειακούς δρόμους, όπως την Κατεχάκη ή ακόμα καλύτερα την Αττική Οδό.
Από Παρασκευή μεσημέρι και μετά, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, δεν παίρνουμε το Ποτάμι, εκτός και αν θέλουμε να θέσουμε σε κίνδυνο την ψυχική μας ακεραιότητα. Ο κόσμος φεύγει εκτός Αττικής και η κατάσταση είναι τραγική. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δεν χρησιμοποιούμε το Ποτάμι ή την Καβάλας την Κυριακή από το απόγευμα, μέχρι το βράδυ, λόγω επιστροφής των εκδρομέων.
Αποφεύγουμε πάση θυσία το κέντρο της Αθήνας τις ημέρες που είναι ανοιχτά τα μαγαζιά, και ειδικότερα τις ώρες που κλείνουν. Αν θέλουμε να φύγουμε από κέντρο για βόρεια προτιμούμε την Αλεξάνδρας και μετά την Κηφισίας, αν θέλουμε να πάμε Νότια παίρνουμε την παραλιακή – εκτός Παρασκευής και Σαββάτου. Σε καμία, μα καμία, περίπτωση δεν προτιμούμε τη Σταδίου και την Φιλελλήνων γιατί γίνεται της κακομοίρας.
Τις πρωινές ώρες αιχμής – 8.00 με 9.00 – η πλειοψηφία των αθηναϊκών δρόμων είναι τίγκα, οπότε εναλλακτικές μετακίνησης δεν υπάρχουν. Σε κάθε περίπτωση αν ερχόμαστε από τα νότια αποφεύγουμε την Παραλιακή και την Βουλιαγμένης και προτιμούμε περιφερειακούς δρόμους, μέσα από Αργυρούπολη/Ηλιούπολη, που είναι παράλληλα των δύο λεωφόρων. Αν ερχόμαστε από τα βόρεια, καλή εναλλακτική είναι να «κόψουμε» προς ΟΑΚΑ και από εκεί να πάρουμε την Κύμης.
Η Μεσογείων γίνεται… βασίλισσα του μποτιλιαρίσματος συνήθως από τις 15.00 μέχρι τις 17.00 λόγω του κόσμου που σχολάει από τις δουλειές του. Εναλλακτική σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει, γιατί τις ίδιες ώρες μπλοκάρει και η Κηφισίας. Υπομονή και προσευχή λοιπόν.
Για το τέλος, αφήσαμε τον Πειραιά. Θέτοντάς το όσο πιο απλά μπορούμε, ο Πειραιάς δεν έχει συγκεκριμένους δρόμους που είναι προβληματικοί, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ολόκληρος, λόγω έργων. Μέχρι πότε; Οι ειδικοί σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Ειδικά το πρωί, τις ώρες που αναχωρούν τα πλοία επικρατεί πανδαιμόνιο και τα πράγματα ζορίζουν ακόμα περισσότερο. Από όποια πλευρά και αν το δείτε, οποιαδήποτε ώρα, ο Πειραιάς είναι ένα μαρτύριο και όλοι οι άξονες είναι πηγμένοι. Γεμίζει ένας δρόμος; Όλοι πάνε από τον άλλον. Αν πάντως μπορούμε να εκτιμήσουμε ένα χρονικό εύρος αιχμής, αυτό θα ήταν 12.00 με 15.00.
Νικόλας Γεωργιακώδης
Οι συνήθεις ύποπτοι οδοί είναι συγκεκριμένες. Όμως αρκετές φορές δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Ή μήπως έχουμε; Δείτε παρακάτω ποιες οδικές αρτηρίες πρέπει να αποφεύγετε πάση θυσία συγκεκριμένες ώρες και τι εναλλακτικές έχετε – αν έχετε.
Πρώτη και καλύτερη η παραλιακή. Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή δεν την κατεβαίνουμε τις μεσημεριανές ώρες. Νόμος. Είναι οι ώρες που όλοι πάνε για τα μπάνια του λαού στις παραλίες από Άλιμο μέχρι Σούνιο και γίνεται το έλα να μποτιλιαριστείς. Το ίδιο ισχύει και κατά την επιστροφή της Κυριακής και του Σαββάτου: αποφεύγουμε να την ανέβουμε γιατί όλοι γυρνούν από αυτές. Εναλλακτικά, λιγότερη ταλαιπωρία θα έχουμε αν επιλέξουμε την λεωφόρο Βουλιαγμένης ή τους περιφερειακούς δρόμους, όπως την Κατεχάκη ή ακόμα καλύτερα την Αττική Οδό.
Από Παρασκευή μεσημέρι και μετά, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, δεν παίρνουμε το Ποτάμι, εκτός και αν θέλουμε να θέσουμε σε κίνδυνο την ψυχική μας ακεραιότητα. Ο κόσμος φεύγει εκτός Αττικής και η κατάσταση είναι τραγική. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δεν χρησιμοποιούμε το Ποτάμι ή την Καβάλας την Κυριακή από το απόγευμα, μέχρι το βράδυ, λόγω επιστροφής των εκδρομέων.
Αποφεύγουμε πάση θυσία το κέντρο της Αθήνας τις ημέρες που είναι ανοιχτά τα μαγαζιά, και ειδικότερα τις ώρες που κλείνουν. Αν θέλουμε να φύγουμε από κέντρο για βόρεια προτιμούμε την Αλεξάνδρας και μετά την Κηφισίας, αν θέλουμε να πάμε Νότια παίρνουμε την παραλιακή – εκτός Παρασκευής και Σαββάτου. Σε καμία, μα καμία, περίπτωση δεν προτιμούμε τη Σταδίου και την Φιλελλήνων γιατί γίνεται της κακομοίρας.
Τις πρωινές ώρες αιχμής – 8.00 με 9.00 – η πλειοψηφία των αθηναϊκών δρόμων είναι τίγκα, οπότε εναλλακτικές μετακίνησης δεν υπάρχουν. Σε κάθε περίπτωση αν ερχόμαστε από τα νότια αποφεύγουμε την Παραλιακή και την Βουλιαγμένης και προτιμούμε περιφερειακούς δρόμους, μέσα από Αργυρούπολη/Ηλιούπολη, που είναι παράλληλα των δύο λεωφόρων. Αν ερχόμαστε από τα βόρεια, καλή εναλλακτική είναι να «κόψουμε» προς ΟΑΚΑ και από εκεί να πάρουμε την Κύμης.
Η Μεσογείων γίνεται… βασίλισσα του μποτιλιαρίσματος συνήθως από τις 15.00 μέχρι τις 17.00 λόγω του κόσμου που σχολάει από τις δουλειές του. Εναλλακτική σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει, γιατί τις ίδιες ώρες μπλοκάρει και η Κηφισίας. Υπομονή και προσευχή λοιπόν.
Για το τέλος, αφήσαμε τον Πειραιά. Θέτοντάς το όσο πιο απλά μπορούμε, ο Πειραιάς δεν έχει συγκεκριμένους δρόμους που είναι προβληματικοί, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ολόκληρος, λόγω έργων. Μέχρι πότε; Οι ειδικοί σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Ειδικά το πρωί, τις ώρες που αναχωρούν τα πλοία επικρατεί πανδαιμόνιο και τα πράγματα ζορίζουν ακόμα περισσότερο. Από όποια πλευρά και αν το δείτε, οποιαδήποτε ώρα, ο Πειραιάς είναι ένα μαρτύριο και όλοι οι άξονες είναι πηγμένοι. Γεμίζει ένας δρόμος; Όλοι πάνε από τον άλλον. Αν πάντως μπορούμε να εκτιμήσουμε ένα χρονικό εύρος αιχμής, αυτό θα ήταν 12.00 με 15.00.
Νικόλας Γεωργιακώδης
