Τα μεγαλύτερα ελληνικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών

του Γιώργου Κόκουβα

«Σεμνά και ταπεινά» είχε υποσχεθεί να κυβερνήσει η Νέα Δημοκρατία. «Εκσυγχρονισμό» ευαγγελιζόταν ο Κώστας Σημίτης επί των ημερών του. «Διαφάνεια» ήταν το λάβαρο του νέου ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε με φόρα, για να σκοντάψει στο τεράστιο χρέος που δημιούργησαν όλοι μαζί. Πόσο σεμνό και ταπεινό είναι όμως να προλαβαίνεις να φορτωθείς με πάνω από 400(!) σκάνδαλα σε μία πενταετία; Πόσο εκσυγχρονιστικές είναι οι χρηματιστηριακές φούσκες και τα μαγειρέματα των οικονομικών στοιχείων της χώρας; Πόσο διαφανείς είναι οι μίζες, οι υποκλοπές και οι κρυφές δανειακές συμβάσεις;

Διευκρινίζουμε ότι το παρόν δημοσίευμα δεν κάνει διακρίσεις σε πολιτικές παρατάξεις και κυβερνήσεις – όλες μας φαίνονται το ίδιο… αποτελεσματικές στην καταβαράθρωση της αξιοπρέπειας της χώρας, ανεξαρτήτως χρώματος. Πολλά από τα παρακάτω σκάνδαλα «κουκουλώθηκαν» ή απλώς βρίσκονται ακόμη στα συρτάρια της δικαιοσύνης. Μπορεί λοιπόν η επίσημη νομική ετυμηγορία να μην έχει δοθεί, αλλά στα μάτια της κοινής γνώμης, όλες αυτές οι υποθέσεις έχουν την σφραγίδα «σκάνδαλο».

Η 9η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως η Διεθνής Ημέρα κατά της Διαφθοράς, αλλά αυτή είναι μόνο η αφορμή για να θυμηθούμε σήμερα τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι πως τα θυμόμαστε, για έναν και μόνο λόγο: Για να μην (τα) ξεχάσουμε.

*Το σκάνδαλο SIEMENS
Ο γερμανικός κολοσσός της Siemens κατηγορείται πως έχει βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, χρηματίζοντας κυβερνήσεις για να της αναθέσουν δημόσια έργα. Η εταιρία υποστηρίζει πως από αυτά τα χρήματα, 100 εκατομμύρια μάρκα (ήτοι 51 εκατομμύρια ευρώ περίπου) έχουν δοθεί σε Έλληνες πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς. Η προανακριτική έρευνα ξεκινά το 2005, το σκάνδαλο φουντώνει το 2008, ο Θόδωρος Τσουκάτος και ο Τάσος Μαντέλης παραδέχονται ότι έλαβαν εκατοντάδες χιλιάδες μάρκα, ενώ ξεκινά το «κρυφτούλι» του Μιχάλη Χριστοφοράκου, που υπήρξε διευθύνων σύμβουλος της Siemens Ελλάδος την εποχή των χρηματισμών, το 1999, με την ελληνική και την γερμανική δικαιοσύνη. Η υπόθεση μένει ακόμα ανοιχτή και πρόκειται ίσως για το μεγαλύτερο πολιτικό-οικονομικό μεταπολιτευτικό σκάνδαλο.

*Υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών
Είναι 2 Φεβρουαρίου του 2006, και τρεις υπουργοί της κυβέρνησης Καραμανλή πραγματοποιούν κοινή συνέντευξη τύπου, στην οποία η ελληνική πραγματικότητα βομβαρδίζεται με πληροφορίες για πρωτοφανείς υποκλοπές στις τηλεπικοινωνίες, στις οποίες εμπλέκονται η Vodafone και η Ericsson. Σε εκείνη την συνέντευξη, παρουσιάστηκε ο τρόπος με τον οποίο τουλάχιστον 100 τηλεφωνικές συνομιλίες υψηλά ιστάμενων προσώπων –περιλαμβανομένου του τότε Πρωθυπουργού- υπεκλάπησαν, μέσω λογισμικού που βρέθηκε στην Vodafone, το οποίο μάλιστα είχε ανακαλύψει ο προϊστάμενος του Τμήματος Σχεδιασμού Δικτύου της εταιρίας, Κώστας Τσαλικίδης. Ο Κ. Τσαλικίδης βρέθηκε απαγχονισμένος, ενώ η οικογένειά του αρνείται την εκδοχή της αυτοκτονίας, και διεξάγει σχετικό δικαστικό αγώνα.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone κλήθηκε να καταθέσει, η σχετική Επιτροπή επέβαλε τον ίδιο χρόνο πρόστιμο 73 εκατομμυρίων ευρώ στην Vodafone, για να το ακυρώσει ως παράνομο η Ολομέλεια του ΣτΕ το καλοκαίρι του 2010. Και κάπως έτσι, όλα ξεχάστηκαν, και αυτό που μας έμεινε η εικόνα του Γ. Βουλγαράκη να παρουσιάζει με status διδασκάλου και ένα καρτοκινητό και έναν μαρκαδόρο ανά χείρας το πώς έγινε το έγκλημα.

*Ο offshore Βουλγαράκης
Δυστυχώς για τον Γιώργο Βουλγαράκη, αυτή δεν ήταν η τελευταία εικόνα που είχαν οι ψηφοφόροι του από την πολιτική του ζωή. Ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κατηγορήθηκε για τις απαγωγές Πακιστανών που συνέβησαν το 2005, αφού ο Άρειος Πάγος έκρινε πως γι’ αυτές ευθύνονταν όργανα των κρατικών υπηρεσιών. Εν τω μεταξύ, έγινε γνωστό πως ο υπουργός συμμετέχει σε offshore εταιρία διαχείρισης ακινήτων, η οποία ενεπλάκη με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου που θα συναντήσουμε και παρακάτω. Ο ίδιος δηλώνει πως δεν παραβαίνει το ασυμβίβαστο, και πως η εταιρία ιδρύθηκε με αυτό τον τρόπο για να καταβάλλει λιγότερους φόρους (ναι, αυτό υποτίθεται πως ήταν επιχείρημα υπέρ του!). Τέλος, η σύζυγός του ενεπλάκη επίσης στις μοναστηριακές αγοραπωλησίες, γεγονός που ξεχείλισε το ποτήρι και τον οδήγησε σε «παραίτηση για λόγους ευθιξίας» την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός τον δικαιολογούσε στην ΔΕΘ. Θυμάστε άραγε την περίφημη ρήση «Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»;

*«Υποβρύχιες» υποψίες
Το όνομα του Άκη Τσοχατζόπουλου εντάσσεται το 2011 στην λίστα όσων εμπλέκονται στην υπόθεση SIEMENS, ως υπουργός Εθνικής Άμυνας την περίοδο 1996-2000. Ταυτόχρονα, η προσωπική του ζωή, με πανάκριβες γαμήλιες τελετές, αγορά σπιτιού επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και έρευνα των καταθέσεών του, οι οποίες ανήλθαν σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, οδηγούν σε έλεγχο του πόθεν έσχες από βουλευτική επιτροπή. Και ενώ ο ίδιος δηλώνει έκπληκτος και έτοιμος να καταφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εμφανίζονται δημοσιεύματα που εμπλέκουν τον Τσοχατζόπουλο με συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» με γερμανική εταιρία από την οποία το ελληνικό κράτος προμηθεύτηκε υποβρύχια. Το πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ προχωρά σε μηνύσεις εναντίον εφημερίδων, και η υπόθεση ακόμη ερευνάται.

*Μονή Βατοπεδίου
Τι σχέση έχει μία αγιορείτικη Μονή με υπεράκτιες εταιρίες και συναλλαγές με το Δημόσιο; Αυτό αναρωτήθηκαν όλοι οι Έλληνες στο «πάρτι» σουρεαλισμού που παρακολούθησαν το 2008. Η υπόθεση, για όσους έχουν ξεχάσει, έχει ως εξής: Το ελληνικό κράτος και η Μονή Βατοπεδίου διεκδικούν την ίδια έκταση της λίμνης Βιστωνίδας. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Ευάγγελος Μπασιάκος εκδίδει υπουργική απόφαση, πριν να υπάρξει αντίστοιχη δικαστική, πως η έκταση ανήκει στην Μονή. Η Μονή με την σειρά της, ηγούμενος της οποίας είναι ο Εφραίμ, παραχωρεί την έκταση στην Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου, και σε αντάλλαγμα παίρνει ολυμπιακά ακίνητα και πολλά στρέμματα γης στην Ουρανούπολη. Και όλα αυτά, «με τις ευλογίες Του».

*Η «φούσκα» του Χρηματιστηρίου
Βρισκόμαστε στην ίδια περίπου εποχή, το 1999, και η Σοφοκλέους γνωρίζει ημέρες δόξας, αφού σχεδόν κάθε Έλληνας ασχολείται με το χρηματιστήριο. Το κλίμα της εποχής, με την επικείμενη είσοδο της χώρας στην ευρωζώνη, την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων και το αίσθημα ότι η ανάπτυξη δεν θα έχει τέλος, ευνοεί την ενασχόληση άνω του ενός εκατομμυρίου Ελλήνων(!) με μετοχές. Πολλές από αυτές, όμως, τελικά, τον Σεπτέμβριο του 1999 αποδεικνύονται «φούσκες», η αξία τους εκμηδενίζεται, και η κυβέρνηση Σημίτη γίνεται στόχος κατηγοριών για οργανωμένο σχέδιο αναδιανομής των κεφαλαίων, αφού δεν ήταν λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που ενθάρρυναν την αγορά μετοχών εκ μέρους των Ελλήνων μικροεπενδυτών. Ακολούθησε δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης, η οποία όμως κατηγορήθηκε με την σειρά της για συγκάλυψη ευθυνών, ανοίγοντας έναν φαύλο κύκλο σκανδάλων.

*Τα περίφημα δομημένα ομόλογα
Από τα πιο περίπλοκα σκάνδαλα που γνώρισε ποτέ η χώρα, αυτό των δομημένων ομολόγων-μαμούθ αφορά επενδύσεις τμήματος των αποθεματικών ορισμένων ελληνικών ταμείων επικουρικών συντάξεων σε πολύπλοκα επενδυτικά προϊόντα. Συγκεκριμένα, το Γενικό Λογιστήριο του κράτους εξέδωσε το 2007 δομημένα ομόλογα αξίας 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ(!), τα οποία μετά από αγοραπωλησίες ύποπτης φύσης κατέληξαν σε τέσσερα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Για το μεγαλύτερο από αυτά τα ομόλογα, η ευθύνη των ύποπτων συναλλαγών επιρρίφθηκε στην εταιρία Ακρόπολις, στην οποία το 2010 επιβλήθηκε πρόστιμο 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ – το μεγαλύτερο πρόστιμο από καταβολής ελληνικού κράτους. Επίσης, με απόφαση βουλευτικής επιτροπής, η ευθύνη βαραίνει και τους Αλογοσκούφη, Μεϊμαράκη, Μαμμωνά, Κουρή, Δούκα και Τσιτουρίδη, ενώ για τους δύο τελευταίους προτάθηκε παραπομπή σε προανακριτική επιτροπή.

*Οι «γαλάζιοι» κουμπάροι
Άλλο ένα από τα «γαλάζια» σκάνδαλα της πενταετίας 2004-2009 «έσκασε» το 2005, οπότε μαθεύτηκε πως η εταιρία ΜΕΒΓΑΛ, η οποία κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε καρτέλ γάλακτος θα επιβαρυνόταν με πρόστιμο-γίγας, της τάξης των 24,5 εκατομμυρίων ευρώ. Εκτός βέβαια, αν «συνεργαζόταν» με την Επιτροπή Ανταγωνιστικότητας και την χρημάτιζε με το 10% του προστίμου, ώστε να ξεχαστεί το ζήτημα. Στην υπόθεση εμπλέκονται επιχειρηματίες του στενού κύκλου του τότε υπουργού Τσιτουρίδη (εξ’ ου και το προσωνύμιο των «κουμπάρων»), ενώ η υπόθεση έφτασε στην δικαιοσύνη όταν η ΜΕΒΓΑΛ κατήγγειλε τον εκβιασμό, τον οποίο ένας εκ των κατηγορουμένων παραδέχθηκε, για να αλλάξει αργότερα γνώμη, και να πει πως πιέστηκε ψυχολογικά κατά την προανακριτική εξέταση.

Ποια άλλα σκάνδαλα της σύγχρονης ιστορίας μας θυμάστε; Θεωρείτε πως μπορεί να υπάρξει διαφάνεια στην Ελλάδα; Πείτε μας την γνώμη σας, σχολιάζοντας στο κάτω μέρος του δημοσιεύματος.