Χρωματιστές ερμηνείες: Ψυχανάλυση για… αποχρώσεις
«Πιάσε κόκκινο», «έχω τις μαύρες μου», «κιτρίνισε από φόβο»… Τα χρώματα είναι μέρος της ζωής μας και δεν επηρεάζουν ως ερεθίσματα μόνο τα μάτια, αλλά ολόκληρη την ψυχολογία μας. Ακολουθήστε μαζί μας τις… αποχρώσες ενδείξεις.

Το μελανό χρώμα έχει συνδεθεί όσο κανένα με αρνητικές ψυχολογικές προεκτάσεις. Θυμίζει το σκοτάδι, το μυστηριώδες κενό, τον θάνατο. Το μαύρο χρώμα είναι στην ουσία η απουσία απόχρωσης.
Ο μεγάλος αντίπαλος του μαύρου, το λευκό χρώμα αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος: Από τη μία παραπέμπει σε αθωότητα, απλότητα, νεανικότητα και χαρά. Η επιλογή κάθε νύφης στην –κατά το κλισέ- «πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής της» μπορεί να μας πείσει για τα παραπάνω.
Αγαπημένη απόχρωση των χρωματολόγων, το μπλε λέγεται πως είναι το πιο χρήσιμο «εργαλείο» της χρωματοθεραπείας. Αποπνέοντας ηρεμία, γαλήνη, δροσιά, το μπλε συνδέεται με την θάλασσα και τον ουρανό, που απλώνονται απέραντα και αποτελούν πηγή ζωής και έμπνευσης.
Το κόκκινο του έρωτα έρχεται πρώτο, με τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα και τις καρδούλες που εμφανίζονται παντού στις 14 Φεβρουαρίου να θεσμοθετούν την συγκεκριμένη απόχρωση ως το επίσημο σύμβολο των ερωτευμένων.
Το χρώμα της φύσης, της οικολογίας και της ελπίδας είναι ένα από τα οπτικά ερεθίσματα στα οποία έχει μάθει το μάτι μας, καθώς τα δέντρα μας περιτριγυρίζουν (σχήμα λόγου) από την αρχή της ζωής μας.
Το χρώμα της ζήλειας ή του θυμού για πολλούς, το κίτρινο έχει καταλάβει μία ιδιαίτερη θέση στην χρωματική μας συνείδηση. Θεωρούμε για παράδειγμα κακό σημάδι την προσφορά κίτρινων τριαντάφυλλων και εντοπίζουμε στοιχεία προδοσίας σε μια τέτοια κίνηση. 




