Τσερνόμπιλ: Η φύση "προσαρμόζεται"
Κάτι δείχνει να «κινείται» στην εγκαταλειμμένη περιοχή του Τσερνόμπιλ. Εικοσιτέσσερα χρόνια μετά το πυρηνικό ατύχημα, η φυτική ζωή της μολυσμένης πόλης ανακάμπτει και οι επιστήμονες ερευνούν το γιατί.
Δυόμισι δεκαετίες πριν, στις 26 Απριλίου του 1986, ο Πυρηνικός Σταθμός Παραγωγής Ενέργειας στο Τσερνόμπιλ της τότε Σοβιετικής Ένωσης επιφύλασσε μία εκρηκτική έκπληξη στην ανθρωπότητα, με ένα πυρηνικό ατύχημα που προκάλεσε τον θάνατο 49 ανθρώπων και ζημιές στην υγεία εκατοντάδων -ίσως και εκατομμυρίων.
Θα περίμενε κανείς πως η εικόνα της –ουκρανικής πλέον- περιοχής θα περιορίζεται σε έρημο τοπίο από πέτρες και σκόνη, όπου κανένα στοιχείο ζωής δεν θα διαταράσσει τους μολυσμένους τόπους. Κι όμως, ένα τέταρτο του αιώνα μετά από εκείνον τον Απρίλη, η Άνοιξη φαίνεται πως ξαναγύρισε στο Pripyat, την βιομηχανική πόλη, την οποία αναγκάστηκαν να εκκενώσουν οι εργάτες του πυρηνικού εργοστασίου.
Στο έδαφος της περιοχής, η βλάστηση έχει επανέλθει και οι επιστήμονες την τελευταία πενταετία ερευνούν τους λόγους για τους οποίους τα φυτά δεν επηρεάστηκαν από την ραδιενέργεια και προσαρμόστηκαν στις δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες.
Μία ομάδα επιστημόνων δούλεψε τα τελευταία τρία χρόνια για να φτάσει στη «ρίζα» του φαινομένου και σύμφωνα με τη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Environmental Science and Technology» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η χλωρίδα έχει έμφυτη την ικανότητα να προσαρμόζεται στην ραδιενεργή ακτινοβολία.
Η ερευνητική ομάδα, με ειδικά γάντια και μάσκες, πέρασε τα όρια της μολυσμένης περιοχής και φύτεψε σπόρους λιναριού και σόγιας στο επιβαρυμένο από το ατύχημα έδαφος του Pripyat. Όταν οι σπόροι έγιναν φυτά και δημιούργησαν νέους σπόρους, οι επιστήμονες ανέλυσαν την πρωτεϊνική τους σύνθεση και παρατήρησαν τις αλλαγές στον «μεταβολισμό» τους.
Το βασικό συμπέρασμα των επιστημόνων έγκειται στην αυξημένη ικανότητα των φυτών να προσαρμόζονται στα δεδομένα του περιβάλλοντός τους. Αυτό, όπως λένε οι ερευνητές, οφείλεται στην φυσική ραδιενέργεια που υπήρχε στη γη, η οποία ήταν σε αρκετά υψηλότερα επίπεδα στον πλανήτη δεκάδες χιλιετίες πριν. Η χλωρίδα, όπως εικάζουν, ανέπτυξε τότε μηχανισμούς προσαρμογής, τους οποίους διαθέτει ακόμα και σήμερα.
Ύστερα από πολλές συζητήσεις για τις καρκινικές επιπτώσεις του ατυχήματος του Τσερνόμπιλ και την δαιμονοποίηση της ερημωμένης περιοχής, η φύση έρχεται να αποδείξει ότι αντέχει στις ανθρώπινες καταστροφές και επιστρέφει με μια δόση πράσινης ελπίδας.
Πηγή: bbc.co.uk
Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας
Θα περίμενε κανείς πως η εικόνα της –ουκρανικής πλέον- περιοχής θα περιορίζεται σε έρημο τοπίο από πέτρες και σκόνη, όπου κανένα στοιχείο ζωής δεν θα διαταράσσει τους μολυσμένους τόπους. Κι όμως, ένα τέταρτο του αιώνα μετά από εκείνον τον Απρίλη, η Άνοιξη φαίνεται πως ξαναγύρισε στο Pripyat, την βιομηχανική πόλη, την οποία αναγκάστηκαν να εκκενώσουν οι εργάτες του πυρηνικού εργοστασίου.
Στο έδαφος της περιοχής, η βλάστηση έχει επανέλθει και οι επιστήμονες την τελευταία πενταετία ερευνούν τους λόγους για τους οποίους τα φυτά δεν επηρεάστηκαν από την ραδιενέργεια και προσαρμόστηκαν στις δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες.
Μία ομάδα επιστημόνων δούλεψε τα τελευταία τρία χρόνια για να φτάσει στη «ρίζα» του φαινομένου και σύμφωνα με τη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Environmental Science and Technology» καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η χλωρίδα έχει έμφυτη την ικανότητα να προσαρμόζεται στην ραδιενεργή ακτινοβολία.
Η ερευνητική ομάδα, με ειδικά γάντια και μάσκες, πέρασε τα όρια της μολυσμένης περιοχής και φύτεψε σπόρους λιναριού και σόγιας στο επιβαρυμένο από το ατύχημα έδαφος του Pripyat. Όταν οι σπόροι έγιναν φυτά και δημιούργησαν νέους σπόρους, οι επιστήμονες ανέλυσαν την πρωτεϊνική τους σύνθεση και παρατήρησαν τις αλλαγές στον «μεταβολισμό» τους.
Το βασικό συμπέρασμα των επιστημόνων έγκειται στην αυξημένη ικανότητα των φυτών να προσαρμόζονται στα δεδομένα του περιβάλλοντός τους. Αυτό, όπως λένε οι ερευνητές, οφείλεται στην φυσική ραδιενέργεια που υπήρχε στη γη, η οποία ήταν σε αρκετά υψηλότερα επίπεδα στον πλανήτη δεκάδες χιλιετίες πριν. Η χλωρίδα, όπως εικάζουν, ανέπτυξε τότε μηχανισμούς προσαρμογής, τους οποίους διαθέτει ακόμα και σήμερα.
Ύστερα από πολλές συζητήσεις για τις καρκινικές επιπτώσεις του ατυχήματος του Τσερνόμπιλ και την δαιμονοποίηση της ερημωμένης περιοχής, η φύση έρχεται να αποδείξει ότι αντέχει στις ανθρώπινες καταστροφές και επιστρέφει με μια δόση πράσινης ελπίδας.
Πηγή: bbc.co.uk
Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας
