Μόνο οι μισές γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν αυτοδιάθεση του σώματός τους
Σοκάρουν τα αποτελέσματα έκθεσης του ΟΗΕ, σύμφωνα με την οποία οι μισές γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν αυτοδιάθεση του σώματος τους.
Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που απασχολούν τις γυναικείες οργανώσεις σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο είναι το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των γυναικών, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, που σημειώνονται τεράστιες αδικίες εις βάρος τους, την ώρα που καταπατώνται θεμελιώδη δικαιώματά τους.
«Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός μας σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε τη δύναμη και την ενέργεια να λάβουμε αποφάσεις χωρίς να φοβόμαστε ότι θα μας ασκηθεί βία ή ότι κάποιος άλλος θα πάρει την απόφαση για εμάς», αναφέρει χαρακτηριστικά η Νατάλια Κανέμ επικεφαλής της υπηρεσίας σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας του UNFPA, σε συνέχεια της ανακοίνωσης του Ταμείου Ηνωμένων Εθνών για τη Δημογραφία (UNFPA) που λέει τα ακόλουθα:
«Αυτή η απουσία σωματικής αυτονομίας έχει σοβαρές επιπτώσεις, πέρα από το βαθύ πλήγμα για τις γυναίκες και τα κορίτσια, όπως η πιθανή μείωση της οικονομικής παραγωγικότητας, ο περιορισμός των ικανοτήτων τους και επιπλέον κόστη για το σύστημα υγείας και το δικαστικό σύστημα».
Σε έκθεσή του που δημοσιεύθηκε πρόσφατα ο ΟΗΕ αναφέρει ότι μόνο το 56% των χωρών που εξετάστηκαν διαθέτουν νόμους και πολιτικές για μια ολοκληρωμένη σεξουαλική παιδεία.
«Το γεγονός ότι σχεδόν οι μισές γυναίκες εξακολουθούν να μην μπορούν να λάβουν μόνες τους αποφάσεις για το πότε θα έχουν σεξουαλικές επαφές, πότε θα χρησιμοποιήσουν αντισυλληπτικά ή αν θα λάβουν ιατρική θεραπεία θα έπρεπε να μας σοκάρει όλους», επισημαίνει η Κάνεμ, ενώ καταγγέλλει ότι «Εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια δεν έχουν την αυτοδιάθεση του σώματός τους. Η ζωή τους καθορίζεται από άλλους».
Σύμφωνα πάντα με τις πηγές του UNFPA oι γυναίκες στην υποσαχάρια Αφρική, τη Νότια και Κεντρική Ασία είναι λιγότερο πιθανό να έχουν τον έλεγχο του σώματός τους.
Αντίστοιχα σε χώρες όπως, το Μαλί, ο Νίγηρας και η Σενεγάλη μόνο το 10% των γυναικών έχουν «την αυτοδιάθεση του σώματός τους», τονίζουν αξιωματούχοι του ΟΗΕ.
Η Κανέμ στάθηκε ιδιαίτερα στον ρόλο που παίζουν τα κοινωνικά ταμπού για το σεξ και η εδραιωμένη πατριαρχία εμποδίζοντας τις γυναίκες και τα κορίτσια να έχουν λόγο, αφού άνδρες, συνήθως συγγενείς τους αποφασίζουν για εκείνες.
«Η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων είναι το πιο δόλιο και διεισδυτικό εμπόδιο στην αυτοδιάθεση του σώματος. Ξεκινά από την κούνια. Οι κανόνες και οι νοοτροπίες που πηγάζουν από την ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων οδηγούν σε ανισορροπία ισχύος η οποία περιορίζει τη δυνατότητα των γυναικών να λαμβάνουν αποφάσεις. (...) καλλιεργώντας την προσδοκία ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια θα υποχωρούν στη βούληση των άλλων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους», υπογράμμισε.
Συγχρόνως η Κανέμ τόνισε ότι η πανδημία του κορωνοϊού όπως ήταν αναμενόμενο επιδείνωσε τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες για τις γυναίκες και τα κορίτσια.
«Όσα προηγουμένως ήταν άσχημα, έχουν επιδεινωθεί τώρα με την πανδημία covid-19, η οποία οδήγησε σε αύξηση της σεξουαλικής βίας, περισσότερες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και νέα εμπόδια στην πρόσβαση σε υγειονομικές υπηρεσίες, όπως και απώλεια θέσεων εργασίας και εκπαίδευσης».
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ ΜΠΕ
«Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός μας σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε τη δύναμη και την ενέργεια να λάβουμε αποφάσεις χωρίς να φοβόμαστε ότι θα μας ασκηθεί βία ή ότι κάποιος άλλος θα πάρει την απόφαση για εμάς», αναφέρει χαρακτηριστικά η Νατάλια Κανέμ επικεφαλής της υπηρεσίας σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας του UNFPA, σε συνέχεια της ανακοίνωσης του Ταμείου Ηνωμένων Εθνών για τη Δημογραφία (UNFPA) που λέει τα ακόλουθα:
«Αυτή η απουσία σωματικής αυτονομίας έχει σοβαρές επιπτώσεις, πέρα από το βαθύ πλήγμα για τις γυναίκες και τα κορίτσια, όπως η πιθανή μείωση της οικονομικής παραγωγικότητας, ο περιορισμός των ικανοτήτων τους και επιπλέον κόστη για το σύστημα υγείας και το δικαστικό σύστημα».
Σε έκθεσή του που δημοσιεύθηκε πρόσφατα ο ΟΗΕ αναφέρει ότι μόνο το 56% των χωρών που εξετάστηκαν διαθέτουν νόμους και πολιτικές για μια ολοκληρωμένη σεξουαλική παιδεία.
«Το γεγονός ότι σχεδόν οι μισές γυναίκες εξακολουθούν να μην μπορούν να λάβουν μόνες τους αποφάσεις για το πότε θα έχουν σεξουαλικές επαφές, πότε θα χρησιμοποιήσουν αντισυλληπτικά ή αν θα λάβουν ιατρική θεραπεία θα έπρεπε να μας σοκάρει όλους», επισημαίνει η Κάνεμ, ενώ καταγγέλλει ότι «Εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια δεν έχουν την αυτοδιάθεση του σώματός τους. Η ζωή τους καθορίζεται από άλλους».
Σύμφωνα πάντα με τις πηγές του UNFPA oι γυναίκες στην υποσαχάρια Αφρική, τη Νότια και Κεντρική Ασία είναι λιγότερο πιθανό να έχουν τον έλεγχο του σώματός τους.
Αντίστοιχα σε χώρες όπως, το Μαλί, ο Νίγηρας και η Σενεγάλη μόνο το 10% των γυναικών έχουν «την αυτοδιάθεση του σώματός τους», τονίζουν αξιωματούχοι του ΟΗΕ.
Η Κανέμ στάθηκε ιδιαίτερα στον ρόλο που παίζουν τα κοινωνικά ταμπού για το σεξ και η εδραιωμένη πατριαρχία εμποδίζοντας τις γυναίκες και τα κορίτσια να έχουν λόγο, αφού άνδρες, συνήθως συγγενείς τους αποφασίζουν για εκείνες.
«Η ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων είναι το πιο δόλιο και διεισδυτικό εμπόδιο στην αυτοδιάθεση του σώματος. Ξεκινά από την κούνια. Οι κανόνες και οι νοοτροπίες που πηγάζουν από την ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων οδηγούν σε ανισορροπία ισχύος η οποία περιορίζει τη δυνατότητα των γυναικών να λαμβάνουν αποφάσεις. (...) καλλιεργώντας την προσδοκία ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια θα υποχωρούν στη βούληση των άλλων σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους», υπογράμμισε.
Συγχρόνως η Κανέμ τόνισε ότι η πανδημία του κορωνοϊού όπως ήταν αναμενόμενο επιδείνωσε τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες για τις γυναίκες και τα κορίτσια.
«Όσα προηγουμένως ήταν άσχημα, έχουν επιδεινωθεί τώρα με την πανδημία covid-19, η οποία οδήγησε σε αύξηση της σεξουαλικής βίας, περισσότερες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και νέα εμπόδια στην πρόσβαση σε υγειονομικές υπηρεσίες, όπως και απώλεια θέσεων εργασίας και εκπαίδευσης».
Με πληροφορίες από το ΑΠΕ ΜΠΕ
