Οκτώ χαζά στερεότυπα που επιμένουν

Τα αγόρια κλαίνε και όχι, το να είσαι γυναίκα δεν σε κάνει αυτόματα κακή οδηγό. Και άλλα χαζά στερεότυπα που διαιωνίζονται.
Οκτώ χαζά στερεότυπα που επιμένουν

Όσο τα στερεότυπα καλά κρατούν, τόσο οι κοινωνίες είναι δέσμιες σεξιστικών, ηλικιακών και λοιπών διακρίσεων που πάνε τον κόσμο πίσω. Αγόρια και κορίτσια μεγαλώνουν (και) με πρότυπα λανθασμένα επειδή οι γονείς τους «έτσι μάθανε». Το στίγμα των ψυχικών ασθενειών μεγαλώνει και οι ηλικιωμένοι είναι στο απυρόβλητο.

Δεν καταλαβαίνεις τι πάει λάθος στα παραπάνω; Τότε μάλλον πιστεύεις ακόμα τα παρακάτω – και κάνεις λάθος.

Τα κορίτσια Barbie τα αγόρια G.I. Joe

Αντίστοιχα, τα κορίτσια θα πρέπει να ασχολούνται με την εμφάνισή τους και τα αγόρια θα πρέπει να είναι «σκληρά και γενναία». Κλαίνε οι άντρες μωρέ; Φυσικά και κλαίνε και πρέπει να κλαίνε. Και όχι, τα κορίτσια δεν πρέπει να προσέχουν να μη λερώσουν τα φορέματά τους, ούτε τα αγόρια να φοβούνται να παίξουν με κούκλες. Ο διαχωρισμός των «αρμοδιοτήτων» των φύλων από την παιδική ηλικία το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί γενιές ενηλίκων με προκαθορισμένες ζωές και μπόλικη δυστυχία.



Μονόπλευρο κέρασμα

Οι παραδοσιακές κινήσεις ευγένειας (λουλούδια, κέρασμα, άνοιγμα πόρτας κ.α.) δεν είναι ή δεν θα έπρεπε να είναι τίποτα περισσότερο από ρομαντικές εκφράσεις ενδιαφέροντος προς το αντικείμενο του πόθου. Όμως οι σχέσεις οφείλουν να είναι μοιρασμένες, και με την ίδια ευκολία που ένας άνδρας θα προτείνει να κεράσει (ποτάκι ή γεύμα) θα πρέπει και μια γυναίκα να μπορεί να κάνει το αντίστοιχο ή να πληρώσει τα μισά. Ή να του κρατήσει με την ίδια άνεση ανοιχτή την πόρτα.

Οι άντρες είναι πολυγαμικοί και οι γυναίκες… τουμπεκί

Οι αριθμοί στις μελέτες μπορεί να διαφέρουν, αλλά οι επιστήμονες συμφωνούν σε ένα πράγμα: οι άνδρες απατούν πιο συχνά από τις γυναίκες, ενώ αρκετός κόσμος πιστεύει ότι οι άνδρες έχουν κάποιο είδος «γονιδίου» που τους κάνει να κερατώνουν. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Και οι γυναίκες μπορούν να είναι πολυγαμικές. Το να είσαι πιστός είναι μια συνειδητή επιλογή, ενώ η απιστία είναι ένας καλός λόγος για να σκεφτείς αν όντως χρειάζεσαι αυτή τη σχέση ή όχι.

Κλαίνε μωρέ τα αγόρια;

Οι άνδρες βιώνουν θυμό, θλίψη και φόβο τόσο συχνά όσο και οι γυναίκες, όμως εκφράζουν μόνο θυμό, καταστέλλοντας τον φόβο και τη θλίψη - σε αντίθεση με τις γυναίκες που καταστέλλουν τον θυμό τους και εκφράζουν θλίψη και φόβο. Με άλλα λόγια, και τα δύο φύλα σηκώνουν τεράστιο φορτίο στερεοτύπων: αναγκάζονται να κρύψουν τα συναισθήματά τους και να μην δείξουν ότι ζορίζονται. Όμως κάτι τέτοιο κάνει τη ζωή τους πολύ πιο δύσκολη. Ποιος ο λόγος λοιπόν;



Σεβασμός στους ηλικιωμένους

Σίγουρα οι ηλικιωμένοι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται περιφρονητικά ή υποτιμητικά. Ο οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είναι, πρέπει να αντιμετωπίζεται με ευγένεια, αλλά ο σεβασμός πρέπει να βασίζεται στις πράξεις και όχι στην ηλικία. Για παράδειγμα, ένας κακότροπος συνταξιούχος που προσβάλλει τους συγγενείς, τους γείτονες και κλωτσά ζώα δεν αξίζει σεβασμό.

Η τεμπελιά είναι αρρώστια

Ο καθένας μας πρέπει να έχει δικαίωμα στην τεμπελιά, αρκεί βέβαια αυτή να μην γίνει τακτική συνήθεια. Σε κάθε περίπτωση όμως, αφού ξεκουραστεί αρκετά, ένα άτομο μπορεί να γίνει πιο παραγωγικό και μπορεί να βρει ενδιαφέρουσες λύσεις σε σύνθετα προβλήματα που ενδεχομένως να τον απασχολούν. Ακόμα και αν χρειαστεί να περάσει μια ολόκληρη μέρα στον καναπέ χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα.


Γυναίκα οδηγός

Το στερεότυπο ότι οι άντρες είναι πιο ικανοί στο τιμόνι, προέρχεται από την εποχή που οι άνδρες οδηγοί ήταν πολύ περισσότεροι από τις γυναίκες. Όμως σήμερα η αναλογία έχει αλλάξει και όχι η οδήγηση δεν έχει να κάνει με έμφυτη ικανότητα, αλλά με την τριβή που έχει ο κάθε οδηγός με την άσφαλτο. Εν ολίγοις, όσο πιο πολύ οδηγεί κάποιος, τόσο καλύτερος γίνεται στην οδήγηση και όσο πιο συχνά παρκάρει, τόσο πιο άνετα θα «καταφέρει» ένα πλευρικό παρκάρισμα σε στενό δρομάκι. Απλό.

Η κατάθλιψη δεν «χτυπά» τους χαρούμενους

Όταν ο Ρόμπιν Ουίλιαμς αυτοκτόνησε, πράξη που αποδίδεται εν μέρει στον μακρύ αγώνα του με την κατάθλιψη, πολλοί αναρωτήθηκαν πώς ένας κωμικός μπορεί να είχε μια τέτοια ασθένεια. Όμως το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να είναι «η ψυχή του πάρτι», να έχει αίσθηση του χιούμορ ή απλώς εμφανίζεται αισιόδοξος τις περισσότερες φορές δεν αποκλείει το να πάσχει σιωπηρά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, μερικοί άνθρωποι μπορεί να παρουσιάζουν «χαμογελαστή κατάθλιψη» και να χρησιμοποιούν το χιούμορ ως αμυντικό μηχανισμό για να καλύψουν το πώς αισθάνονται πραγματικά. Μπορεί να φαίνεται ότι διαχειρίζονται τη ζωή εύκολα, αλλά στην πραγματικότητα υποφέρουν.

Με πληροφορίες από Brightside

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v