Φέτος ο Φεβρουάριος θα έχει μία επιπλέον μέρα, θα τελειώσει δηλαδή στις 29. Ξέρουμε ότι τα δίσεκτα έτη έρχονται κάθε τέσσερα χρόνια, και επίσης ξέρουμε ότι αν κάποιος γεννηθεί στις 29 Φλεβάρη, θα πρέπει να ανέχεται μια ζωή αστεία για την ηλικία του. Και αυτά είναι πάνω-κάτω όσα ξέρουμε για τα δίσεκτα έτη.
Άρα, είπαμε να μάθουμε περισσότερα. Ιδού τι βρήκαμε, μετά από λίγη έρευνα…
Κάθε χρονιά που περνάει, κάθε 365 εικοσιτετράωρα δηλαδή, έχει μια απόκλιση 6 περίπου ωρών. Αυτές οι έξι ώρες θα απορρύθμιζαν εντελώς τις ώρες της ημέρας αν τις μετρούσαμε. Συνεπώς, κάθε 4 χρόνια, αυτές οι έξτρα ώρες συμπληρώνουν ένα εικοσιτετράωρο που προστίθεται στον Φεβρουάριο.
Πώς υπολογίζουμε ένα δίσεκτο έτος;
Εδώ πάμε να το δούμε λίγο… μαθηματικά. Συγκεκριμένα, διαβάζουμε στη Wikipedia:
Για να προσδιορίσουμε αν ένα έτος είναι δίσεκτο εφαρμόζουμε τα εξής:
Ελέγχουμε το υπόλοιπο της ακέραιας διαίρεσης του έτους με το 4. Αν είναι μηδέν ελέγχουμε το υπόλοιπο της ακέραιας διαίρεσης του έτους με το 100. Αν αυτό το υπόλοιπο είναι διαφορετικό του μηδενός τότε το έτος είναι δίσεκτο.
Αν από τον πρώτο έλεγχο 1 δεν προκύψει ότι το έτος είναι δίσεκτο ελέγχουμε το υπόλοιπο της ακέραιας διαίρεσης του έτους με το 400. Αν είναι μηδέν τότε το έτος είναι δίσεκτο, άσχετα από το αποτέλεσμα του ελέγχου 1.
Η ημέρα που προστίθεται στο έτος κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι η 29η Φεβρουαρίου. Τα επόμενα δίσεκτα έτη είναι: 2024, 2028, 2032, 2036, 2040, 2044, 2048, 2052, 2056, 2060, 2064, 2068, 2072, 2076, 2080, 2084, 2088, 2092, 2096, 2104 κλπ . Το 2000 ήταν δίσεκτο λόγω του ελέγχου 2. Αν ίσχυε μόνο η διαίρεση με το 4 και ο έλεγχος 1 το 2000 δε θα ήταν δίσεκτο όπως δεν είναι π.χ. το 2100.
Η γρουσουζιά και οι δεισιδαιμονίες
Πιστεύεται πως οι δίσεκτες χρονιές είναι γρουσούζικες, και παλιά θεωρούνταν λάθος να παντρευτείς, να χτίζεις σπίτι και να φυτεύεις αμπέλια. Αυτές οι δεισιδαιμονίες είχαν ξεκινήσει από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όταν ο Καίσαρας προσπάθησε να εξισορροπήσει το πρόβλημα με τις επιπλέον ημέρες και απέτυχε, με αποτέλεσμα να υπάρξουν σοβαρά προβλήματα και στην πολιτική ζωή. Βλέπετε, οι ιερείς στους οποίους είχε αναθέσει να βρουν την λύση του προβλήματος χρησιμοποιούσαν την θέση τους για να προσθέτουν απερίσκεπτα μέρες στον χρόνο, με σκοπό να επιμηκύνουν την θητεία ευνοούμενών τους σε σημαντικές πολιτικές και στρατιωτικές θέσεις. Αυτό οδήγησε στο να υπάρχουν χρονιές οι οποίες έφταναν μέχρι και τις 450 ημέρες.
Οι αλλαγές που προτάθηκαν έπειτα, για να φτιαχτεί από την αρχή όλο αυτό το μπέρδεμα δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα. Ο Φεβρουάριος θεωρούνταν ο μήνας των νεκρών, και πιστευόταν ότι ο Άδης περπατούσε την Γη και έσπερνε δυστυχία και προβλήματα. Συνεπώς, το «κόψιμο» ακόμα περισσότερων ημερών κρίθηκε… ευχάριστη αλλαγή. Βάλε μέσα και λίγο αναγκαίο Καισαρικό ναρκισσισμό, αφαιρώντας άλλη μια μέρα από τον δύσμοιρο Φλεβάρη για να την προσθέσουν στον Αύγουστο, και κάπως έτσι ο δεύτερος μήνας του χρόνου κατέληξε να είναι «αδικημένος».
Βέβαια, υπάρχουν και άλλες θεωρίες συνωμοσίας. Συγκεκριμένα, όσον αφορά το πόσο... γκαντέμικοι είναι οι γάμοι στα δίσεκτα έτη, και πώς το σπιτικό των νιόπαντρων θα έχει θεμέλια στη συμφορά, όλο αυτό πιστεύεται ότι ήταν φήμες που έσπερναν στον λαουτζίκο οι γαλαζοαίματοι και οι αριστοκράτες. Ο λόγος; Θεωρούσαν πως τα δίσεκτα έτη ήταν ξεχωριστά, και πως μόνο εκείνοι έπρεπε να παντρεύονται. Πόσο μπανάλ θα ήταν, άλλωστε, να είσαι γαλαζοαίματος του Μεσαίωνα και να βλέπεις τους χωριάτες να κάνουν γλέντι γάμου πιο δίπλα από εσένα;