Μπιορκ: Ένας μελαχρινός… κύκνος στην Αθήνα

Το «ξωτικό των πάγων» όπως την αποκαλούν, η Ισλανδή Björk, κατάφερε συνδυάζοντας πολλά είδη μουσικής με υποδειγματικό τρόπο, να αναρριχηθεί στην κορυφή του παγκοσμίου μουσικού (και κινηματογραφικού) στερεώματος.
του Νικόλα Γεωργιακώδη

Γεννημένη στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας το 1965
, η Bjork, εισήχθηκε σε ηλικία πέντε ετών στο μουσικό σχολείο Barnamúsikskóli Reykjavikur όπου φοίτησε για τα επόμενα δέκα χρόνια και πέρα από το τραγούδι, έμαθε να παίζει πιάνο και φλάουτο. Ένας από τους δασκάλους της έδωσε στον RUV, τον μοναδικό τότε ραδιοφωνικό σταθμό της Ισλανδίας, μία ηχογραφημένη κασέτα της Björk στην οποία τραγουδούσε το “I love to love” της Tina Charles. Η ηχογράφηση αυτή μεταδόθηκε στον αέρα – στο άκουσμα της, ο αντιπρόσωπος της δισκογραφικής εταιρίας Fálkinn επικοινώνησε αμέσως με την Björk. Αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Ηχογραφεί το πρώτο της album με παιδικά τραγούδια το 1977 και ο δίσκος γίνεται πλατινένιος! Επηρεασμένη από το punk rock σχηματίζει στα 14 της την κοριτσίστικη μπάντα Spit and Snot, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί ένα τζαζ συγκρότημα, οι Exodus. Στη συνέχεια η Björk μαζί με τους Einar Örn Benediktsson, Einar Melax, Guðlaugur Óttarsson και τον Birgir Mogensen δημιούργησαν τους KUKL (στα ισλανδικά σημαίνει μαγεία), που ο ήχος τους έμοιαζε αρκετά με Gothic rock. Η μπάντα παρουσίασε δύο άλμπουμ (The Eye - 1984 και Holidays in Europe - 1986). Το καλοκαίρι του 1986, μερικά μέλη των KUKL σχημάτισαν τους Puk1, που αργότερα μετονομάστηκαν σε Sugarcubes. Το συγκρότημα είχε μεγάλη επιτυχία στην Μεγάλη Βρετανία και έγινε το 1988 το πιο πετυχημένο ισλανδικό συγκρότημα.

Μετά την διάλυση της μπάντας το 1992, η Μπιόρκ ξεκινάει σόλο καριέρα. Το πρώτο σόλο άλμπουμ της Debut, σημειώνει τεράστια επιτυχία και ψηφίζεται ως άλμπουμ της χρονιάς. Ακολουθούν τα Post, Telegram και Homogenic, που επίσης σημειώνουν τεράστια παγκόσμια επιτυχία.

Το 2000 ο Δανός σκηνοθέτης Λάρς Φον Τρίερ, την επιλέγει για τον ρόλο της τυφλής Σέλμα στο αριστουργηματικό μιούζικαλ Χορεύοντας στο Σκοτάδι και ηχογραφεί το soundtrack για την ταινία. Η συγκλονιστική της ερμηνεία της χάρισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κανών, όπως επίσης και μία υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερου τραγουδιού.
Θα την θυμάστε προφανώς και στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, όπου ερμήνευσε το τραγούδι Oceania, με το φόρεμά της να εκτείνεται σε 900 τετραγωνικά και να καλύπτει τους αθλητές.

Παραμένει αξιοθαύμαστα ενεργητική κυκλοφορώντας και άλλα άλμπουμ. Το 2005 κυκλοφορεί το Drawing Restraint 9, soundtrack για την ομώνυμη ταινία του συντρόφου της Matthew Barney, με τον οποίο έχει ήδη δύο παιδιά: τον Sindri Eldon Þórsson (8 Ιουνίου, 1986) ο οποίος είναι δημοσιογράφος και παίζει μπάσο σε διάφορα συγκροτήματα και την Ísadóra.

Το 2006 επανενώνεται με το παλιό της συγκρότημα Sugarcubes για μία και μόνο συναυλία στο Ρέικιαβικ. Η πιο πρόσφατή της κυκλοφορία μέχρι σήμερα είναι το άλμπουμ Volta (2007), σε συνεργασία με τους Timbaland, Antony Hegarty και Sjon.

Μία προσωπικότητα εκκεντρική και συνάμα γοητευτική, διχάζει κριτικούς και κοινό με κάθε άλμπουμ της. Από την αρχή της καριέρας της αυτό έκανε. Ή την λατρεύεις ή την μισείς. Μέση λύση δεν υπάρχει. Οι ήχοι των κομματιών της είναι ακραίοι και εκκεντρικοί, δύσκολοι, μακριά από το mainstream. Τα video clip της επίσης. Αυτή άλλωστε είναι και η γοητεία της. Η «ανωμαλία» της αυτή στην ποπ κουλτούρα που κρατάει εδώ και 20 χρόνια καταφέρνει να επιβάλλει την αισθητική της και τις μουσικές της ιδιοτροπίες στο mainstream κοινό, παρ' όλο που τώρα πια δύσκολα την ακολουθούν ανυποψίαστοι.

Ετοιμαστείτε λοιπόν για μια δεύτερη δόση εκκεντρικότητας και αστείρευτου ταλέντου την Πέμπτη 31 Ιουλίου στο ΟΑΚΑ και αφεθείτε στην γοητεία τις ιδιόρρυθμης Ισλανδής.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v