Τα Διηγήματα των γιορτών
Είστε άνθρωποι που βαριούνται τις μεγάλες ιστορίες και τα πολυσέλιδα μυθιστορήματα; Τότε αρχίστε να διαβάζετε συνταγές μαγειρικής: είναι σύντομες, είναι γραμμένες με αρίθμηση και περιεκτικές οδηγίες και πάνω απ’ όλα είναι εύγεστες. Αλλιώς προτιμήστε διηγήματα από Έλληνες συγγραφείς που κατεβαίνουν μαζικά και συγκροτημένα στον φθινοπωρινό-χειμερινό στίβο:
- Κοσμάς Ι. Χαρπαντίδης, “Κρυφές αντοχές”, Μεταίχμιο, 2011.
Ο άνθρωπος που συναντάμε γύρω μας δεν είναι από ατσάλι που μπορεί να αντέχει τα πάντα. Συνήθως, κρύβει μέσα του ένα σαράκι που τον βασανίζει κι αυτός με ισχυρή θέληση παλεύει και συχνά νικάει. Από τις πιο ολοκληρωμένες συλλογές.
- Γιώργος Σκαμπαρδώνης, “Περιπολών περί πολλών τυρβάζω”, Εκδόσεις Πατάκη, 2011.
Η γνωστή υπογραφή του συγγραφέα δεν αφήνει περιθώρια για αβαρίες. Κατεξοχήν διηγηματογράφος και πνευματικός άνθρωπος, θα έλεγα, ο Σκαμπαρδώνης μπορεί να στήσει μια ιστορία ανατροπών ή μια άλλη νοσταλγικής συγκίνησης.
- Έρση Σωτηροπούλου, “Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα”, Εκδόσεις Πατάκη, 2011.
Η συλλογή προβάλλει την αντίθεση που βιώνουν οι χαρακτήρες της συγγραφέως με τον περίγυρό τους και έτσι επιχειρεί να δείξει πόσο η εσωτερική διάθεση δεν εφάπτεται με την εξωτερική αναγκαστικά επιβεβλημένη ζωή. Αντί να εκραγούν, ζουν αντικομφορμιστικά.
- Περικλής Σφυρίδης, “Το πάρτι και άλλα διηγήματα”, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2011.
Πάνω σε μια αυτοβιογραφική βάση, σε μια βιωματική μαγιά καλύτερα, γράφονται ιστορίες που φιλοσοφούν τη ζωή και προσπαθούν να αποδώσουν το υπαρξιακό ζητητέο του ανθρώπου.
- Ιωάννα Καρυστιάνη, “Καιρός σκεπτικός”, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011.
Τα περσινά Χριστούγεννα γιορτάστηκαν με την κρίση που ξεκινούσε αλλά όχι με το βάρος της να πιέζει ασφυκτικά. Μέσα σ’ αυτά κυοφορήθηκαν τα παρόντα διηγήματα που σερβίρονται φέτος, στο ίδιο κλίμα και στην ίδια διάθεση, σαν να ξαναζούμε κάθε χρόνο πλέον τη θλίψη που είναι ωστόσο γεμάτη ανθρωπισμό και συμπάθεια.
- Ηλίας Λ. Παπαμόσχος, “Ο μυς της καρδιάς”, Μεταίχμιο, 2011.
Μικρά διηγήματα για τους λάτρεις του διηγήματος-ποιήματος, το οποίο πιο πολύ θέλγει με τη γλώσσα, τον λυρισμό, τη συγκίνηση παρά με την πλοκή και την ιστορία. Ο Καστοριανός διηγηματογράφος θέτει σε κίνηση τα πιο βαθιά αλλά τόσο καθημερινά-μας αισθήματα.
- Κοσμάς Ι. Χαρπαντίδης, “Κρυφές αντοχές”, Μεταίχμιο, 2011. Ο άνθρωπος που συναντάμε γύρω μας δεν είναι από ατσάλι που μπορεί να αντέχει τα πάντα. Συνήθως, κρύβει μέσα του ένα σαράκι που τον βασανίζει κι αυτός με ισχυρή θέληση παλεύει και συχνά νικάει. Από τις πιο ολοκληρωμένες συλλογές.
- Γιώργος Σκαμπαρδώνης, “Περιπολών περί πολλών τυρβάζω”, Εκδόσεις Πατάκη, 2011.
Η γνωστή υπογραφή του συγγραφέα δεν αφήνει περιθώρια για αβαρίες. Κατεξοχήν διηγηματογράφος και πνευματικός άνθρωπος, θα έλεγα, ο Σκαμπαρδώνης μπορεί να στήσει μια ιστορία ανατροπών ή μια άλλη νοσταλγικής συγκίνησης.
- Έρση Σωτηροπούλου, “Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα”, Εκδόσεις Πατάκη, 2011. Η συλλογή προβάλλει την αντίθεση που βιώνουν οι χαρακτήρες της συγγραφέως με τον περίγυρό τους και έτσι επιχειρεί να δείξει πόσο η εσωτερική διάθεση δεν εφάπτεται με την εξωτερική αναγκαστικά επιβεβλημένη ζωή. Αντί να εκραγούν, ζουν αντικομφορμιστικά.
- Περικλής Σφυρίδης, “Το πάρτι και άλλα διηγήματα”, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2011. Πάνω σε μια αυτοβιογραφική βάση, σε μια βιωματική μαγιά καλύτερα, γράφονται ιστορίες που φιλοσοφούν τη ζωή και προσπαθούν να αποδώσουν το υπαρξιακό ζητητέο του ανθρώπου.
- Ιωάννα Καρυστιάνη, “Καιρός σκεπτικός”, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011. Τα περσινά Χριστούγεννα γιορτάστηκαν με την κρίση που ξεκινούσε αλλά όχι με το βάρος της να πιέζει ασφυκτικά. Μέσα σ’ αυτά κυοφορήθηκαν τα παρόντα διηγήματα που σερβίρονται φέτος, στο ίδιο κλίμα και στην ίδια διάθεση, σαν να ξαναζούμε κάθε χρόνο πλέον τη θλίψη που είναι ωστόσο γεμάτη ανθρωπισμό και συμπάθεια.
- Ηλίας Λ. Παπαμόσχος, “Ο μυς της καρδιάς”, Μεταίχμιο, 2011. Μικρά διηγήματα για τους λάτρεις του διηγήματος-ποιήματος, το οποίο πιο πολύ θέλγει με τη γλώσσα, τον λυρισμό, τη συγκίνηση παρά με την πλοκή και την ιστορία. Ο Καστοριανός διηγηματογράφος θέτει σε κίνηση τα πιο βαθιά αλλά τόσο καθημερινά-μας αισθήματα.
