Λιγότερο ασφαλείς οι πτήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες

Ο Αμερικανός καθηγητής Arnold Barnett του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης φοβόταν τα αεροπλάνα. Αποφάσισε λοιπόν να αντιμετωπίσει την φοβία του, κάνοντας μία επιστημονική έρευνα. Έγινε μελετητής της ασφάλειας αεροσκαφών και σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματά του, δημοσιοποίησε στο περιοδικό «Transportation Science» ότι οποιοσδήποτε επιβάτης σε μια χώρα του λεγόμενου αναπτυγμένου κόσμου, όπως για παράδειγμα οι ΗΠΑ, έχει μία στις δεκατέσσερις εκατομμύρια πιθανότητες να σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα.

Αντίθετα, σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, η αναλογία πέφτει στο 1:800.000, δίνοντας νέα διάσταση στα ως τώρα γνωστά δεδομένα για τις εναέριες μεταφορές. Για παράδειγμα, καταμετρώντας τα περιστατικά συντριβής αεροσκαφών ή άλλων ατυχημάτων σε προγραμματισμένες πτήσεις, ο Barnett συμπέρανε πως σε χώρες όπως η Βραζιλία και η Ινδία η πιθανότητα να κινδυνεύσει θανάσιμα ο επιβάτης είναι μία στα 2 εκατομμύρια, ενώ στις ακόμα λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές της Λατινικής Αμερικής ή της Αφρικής βρίσκει εφαρμογή η πιο επίφοβη αναλογία της μίας πιθανότητας στις 800.000.

Ο Barnett επεσήμανε πως η Νιγηρία κατέχει το αρνητικό ρεκόρ στα ποσοστά ασφαλών πτήσεων, ενώ και περιοχές των οποίων η ποιότητα ζωής προσεγγίζει αυτή των χωρών «πρώτου κόσμου», όπως η Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ έχουν μείνει πίσω στον τομέα που αποτελούσε τον μεγαλύτερο φόβο του ερευνητή από τη Μασαχουσέτη.

Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος ο Barnett δείχνει να άλλαξε τη στάση του μετά τα νούμερα στα οποία κατέληξε. «Τα καλά νέα είναι ότι τα μέτρα ασφαλείας δείχνουν να αυξάνονται σε όλο τον κόσμο, και αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα», τόνισε ο Αμερικανός καθηγητής.

Τα διαφορετικά ποσοστά στις ασφαλείς πτήσεις ανά τον κόσμο οφείλονται, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στη διαφορετική κουλτούρα που χαρακτηρίζει τον λαό κάθε περιοχής. Συγκεκριμένα, οι λαοί με πιο αναπτυγμένο το αίσθημα της ατομικότητας σημειώνουν καλύτερα ποσοστά. Η ατομικότητα επιβάλλει στον κάθε άνθρωπο να προσπαθήσει να λύσει ένα πρόβλημα, όταν αυτό παρουσιαστεί, για παράδειγμα σε μία πτήση, παρά να μένει άπραγος και να ακολουθεί οδηγίες.

Ταυτόχρονα, η αντιμετώπιση της εξουσίας παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Οι αναπτυγμένες χώρες δεν παραχωρούν το «αλάθητο» στον κυβερνήτη ενός αεροσκάφους, και αν παρατηρήσουν κάτι περίεργο στις κινήσεις του θα το επισημάνουν, κάτι που δύσκολα θα συμβεί στις χώρες του τρίτου κόσμου.

Όπως και να ‘χει, ο Barnett επισημαίνει ότι ακόμη κι έτσι, τα ποσοστά δεν είναι αποκαρδιωτικά για τον επιβάτη. Είτε 1:800.000, είτε 1 στα 14 εκατομμύρια, οι αριθμοί θέτουν το αεροπλάνο στην κορυφή της λίστας με τα πιο ασφαλή μέσα μεταφοράς. «Προσωπικά είμαι ακόμη νευρικός όταν πρόκειται να πετάξω», λέει. «Αλλά δεν είναι λογικό. Είναι ανόητο να φοβάσαι να πετάξεις αν δεν φοβάσαι μήπως σου πέσει το ταβάνι στο κεφάλι όταν πας στο μανάβικο», καταλήγει με χιούμορ ο ερευνητής.

Πηγή: Reuters.com
Επιμέλεια: Γιώργος Κόκουβας