Πώς να μιλάω σε κοινό
Ετοιμάζετε ομιλία σε κοινό και σας πιάνει σύγκρυο μόνο στην ιδέα; Μην ανησυχείτε, συμβαίνει σε όλους. Και, τελικά, δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φοβάστε.
Είναι ένα από τα πιο αγχογόνα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε έναν άνθρωπο, το ξέρουμε. Δεν είναι, όμως, τόσο τρομακτικό όσο φαίνεται. Αν μάλιστα ρωτήσετε φίλους και γνωστούς που βρέθηκαν κάποια στιγμή στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να μιλήσουν μπροστά σε κοινό, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα σας πουν ότι πρόκειται για μια εμπειρία που ανεβάζει την αυτοπεποίθηση στα ύψη –αφού τελειώσει. Πάρτε, λοιπόν, μια βαθιά ανάσα και τις συμβουλές που ακολουθούν κατά γράμμα, και θυμίστε στον εαυτό σας πως θα αξίζει τον κόπο.
Παραδεχτείτε τη νευρικότητά σας
Δεν έχετε τίποτα να κερδίσετε προσπαθώντας να κρύψετε το άγχος σας –εκτός, ίσως, από λίγο άγχος ακόμα. Αντιθέτως, αν το παραδεχτείτε, θα έχετε να κάνετε με ένα πιο «φιλικό» κοινό, που δεν θα περιμένει θαύματα από εσάς –και η σκέψη και μόνο αυτή θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε. Αν, μάλιστα, το θέσετε και με ένα αστειάκι, θα βοηθήσετε και το κοινό σας να χαλαρώσει. Να ένα καλό παράδειγμα: «Όταν ερχόμουν εδώ, μόνο ο θεός κι εγώ ξέραμε τι ήθελα να παρουσιάσω. Τώρα, μόνο ο θεός ξέρει».
Δείτε το κοινό σας αλλιώς
Αντί να σκέφτεστε τους ακροατές σας σαν αξιολογητές έτοιμους να σας κρίνουν, σκεφτείτε πως είναι όλοι τους υποψήφιοι για την θέση σας (την θέση του ομιλητή) και εξίσου αγχωμένοι με εσάς. Ή πείτε στον εαυτό σας πως είναι παλιοί φίλοι, στους οποίους εξηγείτε κάτι που ξέρετε καλά, επειδή ενδιαφέρονται να το μάθουν.
Μοιράστε σημειώσεις
Φτιάξτε μια όμορφη παρουσίαση, με σχεδιαγράμματα, εικόνες, φωτογραφίες και ό,τι άλλο μπορεί να χρησιμεύσει ως περίληψη της παρουσίασής σας, βγάλτε την τόσα αντίγραφα όσα θα είναι οι ακροατές σας, και αφήστε τα στις καρέκλες τους. Αν κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας κάνετε αναφορές στην παρουσίαση (του τύπου «όπως φαίνεται στο σχεδιάγραμμα στη σελίδα 3») κάποιοι τουλάχιστον από τους ακροατές σας θα κοιτούν τις σημειώσεις τους, αντί για το πρόσωπό σας. Και είναι πάντα ευκολότερο να μιλάς σε ανθρώπους που δεν σε κοιτάνε.
Κάντε επίτηδες λάθη
Ένας πεπειραμένος ομιλητής στο Life Hack λέει πως ένα από τα κόλπα που τον έχει βοηθήσει περισσότερο στις δημόσιες ομιλίες του είναι το εξής: Κάποια στιγμή έριξε σκόπιμα τις σημειώσεις του στο πάτωμα, και σκύβοντας για να τις μαζέψει είπε ότι «η παρουσίαση θα είναι κάπως μπερδεμένη από εδώ και πέρα». Το κοινό γέλασε, και αυτό ήταν –όλοι μετά, ομιλητές και ακροατές, ήταν πιο χαλαροί, και η παρουσίαση εξελίχθηκε εξαιρετικά.
Μιλήστε σε ένα άτομο τη φορά
Ένα από τα πιο τρομακτικά πράγματα σε τέτοιου είδους ομιλίες ή παρουσιάσεις είναι το μέγεθος του κοινού –δέκα, είκοσι, εκατό άτομα, να σε κοιτούν αμίλητοι, περιμένοντας όλη τη σοφία του κόσμου να βγει από το στόμα σου. Παρακάμψτε το, κοιτώντας κάθε φορά ένα μέλος του κοινού, σαν να μιλάτε προσωπικά σε εκείνον/η. Καλό είναι, βέβαια, ο νοερός αποδέκτης της ομιλίας σας να αλλάζει κάθε λίγα λεπτά, πριν αρχίσει να αισθάνεται άβολα –δεν θέλετε κανείς να βγει από την αίθουσα λέγοντας «το ψυχάκι, μόνο εμένα κοίταγε όλη την ώρα».
Μην φοβάστε να πείτε τη γνώμη σας
Αυτό που κάνει κάθε παρουσίαση ενδιαφέρουσα –ναι, ακόμα και αν μιλάμε για επιστημονικά συγγράματα– είναι μια-δυο ενδιαφέρουσες προσωπικές απόψεις για το θέμα που παρουσιάζετε, τις οποίες εννοείται πως θα έχετε ετοιμάσει από πριν, αλλά θα τις κάνετε να φανούν αυθόρμητες, σαν μικρές παρενθέσεις, «παρεμπιπτόντως» σκέψεις που σας ήρθαν εκείνη τη στιγμή.
Παραδεχτείτε τη νευρικότητά σας
Δεν έχετε τίποτα να κερδίσετε προσπαθώντας να κρύψετε το άγχος σας –εκτός, ίσως, από λίγο άγχος ακόμα. Αντιθέτως, αν το παραδεχτείτε, θα έχετε να κάνετε με ένα πιο «φιλικό» κοινό, που δεν θα περιμένει θαύματα από εσάς –και η σκέψη και μόνο αυτή θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε. Αν, μάλιστα, το θέσετε και με ένα αστειάκι, θα βοηθήσετε και το κοινό σας να χαλαρώσει. Να ένα καλό παράδειγμα: «Όταν ερχόμουν εδώ, μόνο ο θεός κι εγώ ξέραμε τι ήθελα να παρουσιάσω. Τώρα, μόνο ο θεός ξέρει».
Δείτε το κοινό σας αλλιώς
Αντί να σκέφτεστε τους ακροατές σας σαν αξιολογητές έτοιμους να σας κρίνουν, σκεφτείτε πως είναι όλοι τους υποψήφιοι για την θέση σας (την θέση του ομιλητή) και εξίσου αγχωμένοι με εσάς. Ή πείτε στον εαυτό σας πως είναι παλιοί φίλοι, στους οποίους εξηγείτε κάτι που ξέρετε καλά, επειδή ενδιαφέρονται να το μάθουν.
Μοιράστε σημειώσεις
Φτιάξτε μια όμορφη παρουσίαση, με σχεδιαγράμματα, εικόνες, φωτογραφίες και ό,τι άλλο μπορεί να χρησιμεύσει ως περίληψη της παρουσίασής σας, βγάλτε την τόσα αντίγραφα όσα θα είναι οι ακροατές σας, και αφήστε τα στις καρέκλες τους. Αν κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας κάνετε αναφορές στην παρουσίαση (του τύπου «όπως φαίνεται στο σχεδιάγραμμα στη σελίδα 3») κάποιοι τουλάχιστον από τους ακροατές σας θα κοιτούν τις σημειώσεις τους, αντί για το πρόσωπό σας. Και είναι πάντα ευκολότερο να μιλάς σε ανθρώπους που δεν σε κοιτάνε.
Κάντε επίτηδες λάθη
Ένας πεπειραμένος ομιλητής στο Life Hack λέει πως ένα από τα κόλπα που τον έχει βοηθήσει περισσότερο στις δημόσιες ομιλίες του είναι το εξής: Κάποια στιγμή έριξε σκόπιμα τις σημειώσεις του στο πάτωμα, και σκύβοντας για να τις μαζέψει είπε ότι «η παρουσίαση θα είναι κάπως μπερδεμένη από εδώ και πέρα». Το κοινό γέλασε, και αυτό ήταν –όλοι μετά, ομιλητές και ακροατές, ήταν πιο χαλαροί, και η παρουσίαση εξελίχθηκε εξαιρετικά.
Μιλήστε σε ένα άτομο τη φορά
Ένα από τα πιο τρομακτικά πράγματα σε τέτοιου είδους ομιλίες ή παρουσιάσεις είναι το μέγεθος του κοινού –δέκα, είκοσι, εκατό άτομα, να σε κοιτούν αμίλητοι, περιμένοντας όλη τη σοφία του κόσμου να βγει από το στόμα σου. Παρακάμψτε το, κοιτώντας κάθε φορά ένα μέλος του κοινού, σαν να μιλάτε προσωπικά σε εκείνον/η. Καλό είναι, βέβαια, ο νοερός αποδέκτης της ομιλίας σας να αλλάζει κάθε λίγα λεπτά, πριν αρχίσει να αισθάνεται άβολα –δεν θέλετε κανείς να βγει από την αίθουσα λέγοντας «το ψυχάκι, μόνο εμένα κοίταγε όλη την ώρα».
Μην φοβάστε να πείτε τη γνώμη σας
Αυτό που κάνει κάθε παρουσίαση ενδιαφέρουσα –ναι, ακόμα και αν μιλάμε για επιστημονικά συγγράματα– είναι μια-δυο ενδιαφέρουσες προσωπικές απόψεις για το θέμα που παρουσιάζετε, τις οποίες εννοείται πως θα έχετε ετοιμάσει από πριν, αλλά θα τις κάνετε να φανούν αυθόρμητες, σαν μικρές παρενθέσεις, «παρεμπιπτόντως» σκέψεις που σας ήρθαν εκείνη τη στιγμή.
