Πώς να βγάζεις τέλειες φωτογραφίες στις διακοπές σου
Βαρέθηκες να φωτογραφίζεις απλά το φαγητό σου και να βγάζεις selfie στις παραλίες; Κι εμείς. Ώρα να απαλλαγούμε όλοι από αυτή τη μάστιγα.
Είτε θέλεις να τις χαζεύεις μετά από χρόνια και να χαμογελάς καθώς τηλεμεταφέρεσαι στο μέρος που απεικονίζουν, είτε απλώς να μαζέψεις όλα τα λάικ του Facebook (εντάξει λίγη ματαιοδοξία σου την συγχωρούμε στις διακοπές σου) οι ταξιδιωτικές φωτογραφίες είναι μια τέχνη που γρήγορα θα αγαπήσεις, και με λίγη εξάσκηση θα κατακτήσεις. Τρία βασικά πράγματα χρειάζεται να θυμάσαι για αρχή: Φως, σύνθεση και συναίσθημα. Αναλυτικότερα, έχουμε και λέμε:
Το καλύτερο φως για οποιαδήποτε φωτογραφία το έχει μακράν η ανατολή του ήλιου. Ναι, θα βάλεις ξυπνητήρι. Ναι, η τέχνη απαιτεί θυσίες.
Το δεύτερο καλύτερο φως για τοπία είναι αυτό το χρυσαφένιο, του ηλιοβασιλέματος. Προσοχή μόνο να μην έχεις τον ήλιο κόντρα –θα βγουν όλα κατίμαυρα. Γύρνα πλάτη και πειραματίσου.
Η γωνία λήψης παίζει τεράστιο ρόλο, όπως μας έχουν διδάξει οι selfies, κι αυτό ισχύει και στην ταξιδιωτική φωτογραφία. Δοκίμασε να τραβήξεις το αντικείμενό σου από τρεις-τέσσερις διαφορετικές γωνίες (όρθιος/α, γονατίζοντας, ανεβαίνοντας κάπου ψηλότερα…) και στο τέλος θα διαλέξεις αυτή που σου αρέσει περισσότερο.
Αποτύπωσε συναίσθημα. Ξέχνα τις στημένες πόζες μπροστά από παραλίες/ ανεμόμυλους/ λευκά κυκλαδίτικα σοκάκια. Ρώτα τον εαυτό σου «τι αισθάνομαι αυτή τη στιγμή, και πώς μπορώ να το αποτυπώσω;». Το αντικείμενο της φωτογραφίας σου πρέπει να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του, όχι να μοιάζει ξένο σώμα εκεί: Μια φωτογραφία του φίλου σου με μισόκλειστα μάτια στη σκιά ενός δέντρου, πχ, είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα από άλλη μία σέξι πόζα εκεί που σκάει το κύμα.
Βάλε κάτι στο προσκήνιο. Ναι, μια πανοραμική φωτογραφία της Χώρας της Σερίφου είναι εντυπωσιακή, αλλά ξέρεις τι είναι εντυπωσιακότερο; Μια πανοραμική φωτογραφία της Χώρας της Σερίφου με έναν ανεμόμυλο σε πρώτο πλάνο. Αν δεν σου βρίσκεται πρόχειρος ανεμόμυλος εκεί που είσαι, ένα λουλούδι, ένας άνθρωπος που περπατά προς το τοπίο που φωτογραφίζεις, ακόμα και μια χρωματιστή καρέκλα θα κάνουν τη δουλειά τους.
Μην προειδοποιείς. Εκτός αν φωτογραφίζεις αγνώστους, στην οποία περίπτωση όχι μόνο προειδοποιείς, ζητάς και την άδειά τους αν φαίνονται πρόσωπα. Με τους δικούς σου, μπορείς ελεύθερα να πειραματιστείς στις φάσεις που ρεμβάζουν, διαβάζουν το βιβλίο τους, αγναντεύουν το τοπίο, ή προσπαθούν να βρουν πού είστε στον χάρτη. Θα βγάλεις φωτογραφίες πολύ πιο ενδιαφέρουσες από τις σκηνοθετημένες.
Θυμήσου τον κανόνα των τριών τρίτων: Φαντάσου ότι η οθόνη του κινητού σου χωρίζεται σε ίσα μέρη από τρεις οριζόντιες και τρεις κάθετες γραμμές. Το θέμα της φωτογραφίας σου πρέπει να βρίσκεται σε ένα από τα σημεία που τέμνονται αυτές οι γραμμές μεταξύ τους –και όχι στο κέντρο της φωτογραφίας, όπως νομίζουμε λανθασμένα όλοι όταν ξεκινάμε να βγάζουμε φωτογραφίες.
Δημιούργησε προοπτική. Οριζόντιες και κάθετες γραμμές υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα τοπία, το μόνο που χρειάζεται είναι να ψάξεις να τις βρεις. Μπορεί να δημιουργούνται από δύο παράλληλους κορμούς δέντρων, από τα σύννεφα, από σιδηροδρομικές γραμμές, από το πόσο συμμετρικά είναι αραδιασμένα τα τραπεζάκια στην ταβέρνα του νησιού, από οτιδήποτε. Όταν τις εντοπίσεις, χρησιμοποίησέ τις έτσι ώστε να τραβούν το βλέμμα όποιου κοιτάζει την φωτογραφία σου προς το βάθος, ή ακόμα καλύτερα προς το αντικείμενό σου.
Το καλύτερο φως για οποιαδήποτε φωτογραφία το έχει μακράν η ανατολή του ήλιου. Ναι, θα βάλεις ξυπνητήρι. Ναι, η τέχνη απαιτεί θυσίες.
Το δεύτερο καλύτερο φως για τοπία είναι αυτό το χρυσαφένιο, του ηλιοβασιλέματος. Προσοχή μόνο να μην έχεις τον ήλιο κόντρα –θα βγουν όλα κατίμαυρα. Γύρνα πλάτη και πειραματίσου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η γωνία λήψης παίζει τεράστιο ρόλο, όπως μας έχουν διδάξει οι selfies, κι αυτό ισχύει και στην ταξιδιωτική φωτογραφία. Δοκίμασε να τραβήξεις το αντικείμενό σου από τρεις-τέσσερις διαφορετικές γωνίες (όρθιος/α, γονατίζοντας, ανεβαίνοντας κάπου ψηλότερα…) και στο τέλος θα διαλέξεις αυτή που σου αρέσει περισσότερο.
Αποτύπωσε συναίσθημα. Ξέχνα τις στημένες πόζες μπροστά από παραλίες/ ανεμόμυλους/ λευκά κυκλαδίτικα σοκάκια. Ρώτα τον εαυτό σου «τι αισθάνομαι αυτή τη στιγμή, και πώς μπορώ να το αποτυπώσω;». Το αντικείμενο της φωτογραφίας σου πρέπει να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του, όχι να μοιάζει ξένο σώμα εκεί: Μια φωτογραφία του φίλου σου με μισόκλειστα μάτια στη σκιά ενός δέντρου, πχ, είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα από άλλη μία σέξι πόζα εκεί που σκάει το κύμα.
Βάλε κάτι στο προσκήνιο. Ναι, μια πανοραμική φωτογραφία της Χώρας της Σερίφου είναι εντυπωσιακή, αλλά ξέρεις τι είναι εντυπωσιακότερο; Μια πανοραμική φωτογραφία της Χώρας της Σερίφου με έναν ανεμόμυλο σε πρώτο πλάνο. Αν δεν σου βρίσκεται πρόχειρος ανεμόμυλος εκεί που είσαι, ένα λουλούδι, ένας άνθρωπος που περπατά προς το τοπίο που φωτογραφίζεις, ακόμα και μια χρωματιστή καρέκλα θα κάνουν τη δουλειά τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μην προειδοποιείς. Εκτός αν φωτογραφίζεις αγνώστους, στην οποία περίπτωση όχι μόνο προειδοποιείς, ζητάς και την άδειά τους αν φαίνονται πρόσωπα. Με τους δικούς σου, μπορείς ελεύθερα να πειραματιστείς στις φάσεις που ρεμβάζουν, διαβάζουν το βιβλίο τους, αγναντεύουν το τοπίο, ή προσπαθούν να βρουν πού είστε στον χάρτη. Θα βγάλεις φωτογραφίες πολύ πιο ενδιαφέρουσες από τις σκηνοθετημένες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θυμήσου τον κανόνα των τριών τρίτων: Φαντάσου ότι η οθόνη του κινητού σου χωρίζεται σε ίσα μέρη από τρεις οριζόντιες και τρεις κάθετες γραμμές. Το θέμα της φωτογραφίας σου πρέπει να βρίσκεται σε ένα από τα σημεία που τέμνονται αυτές οι γραμμές μεταξύ τους –και όχι στο κέντρο της φωτογραφίας, όπως νομίζουμε λανθασμένα όλοι όταν ξεκινάμε να βγάζουμε φωτογραφίες.
Δημιούργησε προοπτική. Οριζόντιες και κάθετες γραμμές υπάρχουν σε όλα σχεδόν τα τοπία, το μόνο που χρειάζεται είναι να ψάξεις να τις βρεις. Μπορεί να δημιουργούνται από δύο παράλληλους κορμούς δέντρων, από τα σύννεφα, από σιδηροδρομικές γραμμές, από το πόσο συμμετρικά είναι αραδιασμένα τα τραπεζάκια στην ταβέρνα του νησιού, από οτιδήποτε. Όταν τις εντοπίσεις, χρησιμοποίησέ τις έτσι ώστε να τραβούν το βλέμμα όποιου κοιτάζει την φωτογραφία σου προς το βάθος, ή ακόμα καλύτερα προς το αντικείμενό σου.
