5 τρόποι να τα βγάζεις πέρα με δύσκολους ανθρώπους

Γκρινιάρηδες σύντροφοι, φρεσκοχωρισμένοι φίλοι, αντικοινωνικοί συνάδελφοι… Έχουμε τρόπους να τα βγάλεις πέρα με όλους τους.
 

5 τρόποι να τα βγάζεις πέρα με δύσκολους ανθρώπους

Σε έναν αγγελικά πλασμένο κόσμο, όλοι θα ήμασταν συμπαθητικοί, κανείς δεν θα χρειαζόταν οδηγίες για να τα βγάλει πέρα με κανέναν, και το καλοκαίρι θα διαρκούσε αιώνια. Σε αυτόν τον κόσμο που ζούμε, έχουμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε στριμμένα αφεντικά, συναδέλφους που δεν τους φέρονταν καλά οι γονείς τους όταν ήταν μικροί, γείτονες στην εμμηνόπαυση και φρεσκοχωρισμένους φίλους. Δύσκολους ανθρώπους, με δυο λόγια. Κι αυτοί είναι μερικοί σοφοί τρόποι να επιβιώνεις κοντά τους.

Μην επιμένεις ότι «καταλαβαίνεις». Ακόμα και αν όντως καταλαβαίνεις, αυτή η στάνταρ απάντηση-πασπαρτού δεν θα βάλει ποτέ φρένο στη γκρίνια του άλλου. Αντιθέτως, θα τον κάνει να σκεφτεί όλους τους λόγους για τους οποίους (θεωρεί ότι) δεν καταλαβαίνεις. Μην απορείς, όλοι έχουμε την τάση να θεωρούμε το δράμα μας μοναδικό. Αντί για το κλισέ «καταλαβαίνω», όταν ο άλλος σου γκρινιάζει, πες κάτι του στυλ «δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι [στη θέση που είναι]».

Μην τους βγάζεις τρελούς. Οι άνθρωποι όταν γκρινιάζουμε, ή όταν κλαιγόμαστε, δεν θέλουμε να ακούσουμε ότι έχουμε άδικο, ότι υπερβάλλουμε, ή ότι κακώς αισθανόμαστε όπως αισθανόμαστε. Δεν μπορείς να πεις σε κανέναν πώς να αισθάνεται. Αντ’ αυτού, πες κάτι στα πλαίσια του «μπορώ να κάνω κάτι να βοηθήσω;». Οι πιθανότητες λένε πως μάλλον δεν θα μπορείς, και ο γκρινιάρης συνομιλητής σου θα παραδεχτεί (φωναχτά ή όχι) πως απλά ήθελε να σου τα πει να ξεθυμάνει. Κι εσύ δεν θα χρειαστεί να υποστείς άλλη γκρίνια. Γιατί κακά τα ψέματα, το «έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι;» απλώς γεννά επιχειρήματα που δικαιολογούν το γιατί «κάνει έτσι». Έξτρα γκρίνια, δηλαδή.

Μην βασίζεσαι πάνω τους. Ο γκρινιάρης/ φρεσκοχωρισμένος/ αντικοινωνικός/ μισάνθρωπος φίλος σου πιθανότατα θα σου ακυρώσει τα σχέδια, δεν θα είναι εκεί για σένα όταν χρειαστεί, δεν θα τηρήσει τις υποσχέσεις του, όχι επειδή είναι κακός –αλλά επειδή είναι όλα τα παραπάνω, και όλα τα παραπάνω τον κάνουν αναξιόπιστο. Αν θέλεις να τον δεις, αλλά κάθε φορά που κάνετε σχέδια σου τα ακυρώνει και καταλήγεις να μένεις μόνος σου στο σπίτι, απλώς τον καλείς κάπου που θα είσαι ούτως ή άλλως, με άλλους ανθρώπους. Αν κάτσουν σωστά και οι συναστρίες, ίσως μείνετε παραπάνω οι δυο σας στο τέλος.

Μην υποκύπτεις στις πιέσεις. Αν κάποιος προσπαθεί να σου φορτώσει έξτρα δουλειά που δεν είσαι υποχρεωμένος να αναλάβεις, ή να σε καλέσει κάπου που δεν θέλεις με τίποτα να πας, αντί να αρνηθείς επιτόπου και να έχεις μετά να παλέψεις έναν χείμαρρο παρακαλετών και αντεπιχειρημάτων, πες ότι χρειάζεσαι λίγο χρόνο να το σκεφτείς, ή να τσεκάρεις αν θα προλάβεις −τύπου «θα κοιτάξω την ατζέντα μου και θα σε ξαναπάρω», αν ήσουν αντιπαθητικό στέλεχος πολυεθνικής, αλλά με άλλα λόγια, μια που δεν είσαι. Μετά στέλνεις ένα μήνυμα, «λυπάμαι, τελικά δεν θα τα καταφέρω».

Μην κρίνεις. Όχι μόνο επειδή κι εσύ τέλειος πιθανότατα δεν θα ‘σαι, αλλά και γιατί οι άνθρωποι που είναι αυτό που λέμε μεταξύ μας περιπτωσάρες, το ξέρουν. Δεν τους χρειάζεται –και πιο σημαντικό, δεν θα τους αλλάξει− άλλη μία κατήχηση/ γκρίνια/ συζήτηση για το πόσο δύσκολοι είναι. Έχουν κάνει χιλιάδες τέτοιες στη ζωή τους –οι πιο γενναίοι εξ αυτών, με επιστήμονες που είχαν καλύτερα επιχειρήματα από σένα. Αντί να λες είσαι έτσι και είσαι αλλιώς, επιστράτευσε το χιούμορ σου, ή αν δεν τον αντέχεις με τίποτα, περιόρισε τις επαφές σας στο ελάχιστον δυνατό.

Η.Κ.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v