Νύχτες γεμάτες... Ήχο και Εικόνα στη Σαντορίνη

της Ηρώς Κουνάδη

Δεν είναι ότι χρειαζόμαστε αφορμή για να πάμε στη Σαντορίνη. Όταν, όμως, μαθαίνουμε ότι η αγαπημένη μας Κυκλάδα απέκτησε εσχάτως –πριν από ένα χρόνο, για να ακριβολογούμε– το δικό της φεστιβάλ, το οποίο μάλιστα μακράν απέχει από το να αποτελεί μία ακόμη στάση των παραστάσεων που περιοδεύουν ανά την Ελλάδα, τις μισές εκ των οποίων έχουμε ήδη δει, όπως και να το κάνεις έχουμε έναν λόγο παραπάνω να ετοιμάσουμε βαλίτσες.

Το Φεστιβάλ Ήχος και Εικόνα της Σαντορίνης υπήρξε το κοινό όραμα του εκλιπόντος ιατρού κ. Μπελλώνια και της καλλιτεχνικής διευθύντριάς του, Μάγδας Νικολαΐδου. Ένα φεστιβάλ που, χωρίς να είναι ελιτίστικο, θα εμφυσούσε την ανανέωση στην πολιτιστική ζωή του νησιού, θα αγκάλιαζε ποικίλες μορφές τέχνης και θα είχε να προτείνει κάτι διαφορετικό. Θα ήταν σοβαρό χωρίς να είναι σνομπ, θα ήταν δημοφιλές χωρίς να είναι εμπορικό, θα ήταν «κουλτουριάρικο» χωρίς να είναι δήθεν ή κλειστό . Το εγχείρημα στέφθηκε ήδη από την πρώτη χρονιά με απόλυτη επιτυχία. Και εγένετο… θεσμός.

Σε ένα κατάλευκο κτίριο με αυλή, στο Μπελλώνειο Πολιτιστικό Ίδρυμα, στο κεντρικό σταυροδρόμι των Φηρών, το 2ο Φεστιβάλ Ήχος και Εικόνα άνοιξε την αυλαία του την προηγούμενη Παρασκευή, 24 Ιουλίου, με την παράσταση της Μαρίας Παππά «Για ένα ζευγάρι ρόδα: Μια σπουδή στο ματωμένο γάμο», η οποία, βασισμένη σε κείμενα των Φ.Γκ.Λόρκα, Γ. Σαραντάρη, Γ. Σεφέρη, Φ. Λαμπρίδη, Θ. Ψύρρα, σε δημοτική ποίηση και στο «Άσμα Ασμάτων», συνδυάζει θέατρο, χορό και τραγούδι για να αποτυπώσει το μύθο του έρωτα όπως αυτός εξελίσσεται στο χρόνο, περνώντας από την εποχή της μητριαρχίας στην πατριαρχία και από εκεί στο ακόμα ατιτλοφόρητο και ασταθές σήμερα.

Δυνατές εικόνες, συγκλονιστικές ερμηνείες από τους Βασιλική Παπάλη, Μαρία Καραπαναγιωτίδου, Μαρία Παππά και Ήλιο Chailly και υποβλητική ζωντανή μουσική συνέθεσαν μια 45λεπτη εμπειρία που συνεπήρε την κατάμεστη αίθουσα του Μπελλώνειου.

Η Κυριακή ανήκε στο Modern Jazz Piano Trio NUKeLEUS, ή αλλιώς στα drums του Γιάννη Σταυρόπουλου, στο πιάνο του Σάμυ Αμίρη και το κοντραμπάσσο του Περικλή Τριβόλη. Τζαζ νότες που μπλέκονται ευχάριστα με ροκ μελωδίες, κλασικές συνθέσεις που ξαφνιάζουν ζευγαρωμένες με δημοτικούς σκοπούς, μπαλάντες που γυρνάνε πάλι σε μοντέρνα τζαζ ηχοχρώματα που σε ταξιδεύουν και ένας συνεχής μουσικός διάλογος επί σκηνής, να σε κάνει να πιστεύεις ότι οι συνθέσεις δημιουργούνται εκείνη τη στιγμή, μπροστά στα… αυτιά σου. Αναζητήστε τους.

Το 2ο Φεστιβάλ Ήχος και Εικόνα συνεχίζεται σήμερα, 28 Ιουλίου, με τον παγκοσμίου φήμης βιολοντσελίστα Alexander Ivashkin και την πιανίστα –και καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ– Μάγδα Νικολαΐδου να μας ταξιδεύουν ερμηνεύοντας έργα Bach (Gamba σονάτα σε Σολ μείζονα BWV 1027), Schnittke (σονάτα αρ.1 για βιολοντσέλο και πιάνο) και Rachmaninov (σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο σε σολ ελάσσονα, έργο 19). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Alexander Ivashkin παίζει σε βιολοντσέλο Giuseppe Guarneri του 1710.

Την Τετάρτη θα προβληθεί η ταινία του Γρηγόρη Καραντινάκη «Η Χορωδία του Χαρίτωνα», ενώ την Παρασκευή, 31 Ιουλίου, η Χρυσή Αμπλά σκηνοθετεί τον Ήλιο Chailly στο Υπόγειο του Ντοστογιέφσκι. Όπως όλοι οι ήρωες των βιβλίων του Ντοστογιέφσκι, έτσι και ο ήρωας του Υπογείου είναι ένας άνθρωπος που παλεύει με τους δαίμονες της ίδιας του της ύπαρξης. Απώτερος σκοπός του είναι να μαστιγώσει, να πληγώσει και να βλάψει την αφεντιά του, όπως άλλωστε αναφέρει και ο ίδιος. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να θεραπευτεί. Στην ουσία φοβάται να αντιμετωπίσει και να αγαπήσει τις αλήθειες του εαυτού του. Το Υπόγειο είναι ένα έργο που τραυματίζει, αγγίζει, συγκινεί και ταυτόχρονα κεντρίζει την ψυχή και το μυαλό του καθενός μας, ελπίζοντας πως θα ‘ρθει η στιγμή της αυτολύτρωσης και της γαλήνης με αβίαστο τρόπο λίγο πριν το τέλος.

Η αυλαία του φεστιβάλ πέφτει την Κυριακή, 2 Αυγούστου, με κιθάρες, ντέφια, ακορντεόν, φυσαρμόνικες, καστανιέτες, μαντολίνα και νταούλια. Μέσα από τα τραγούδια, τους χορούς, τους θρύλους και τις σπαρακτικές μελωδίες του Ιταλικού νότου, οι πέντε μουσικοί και οι δύο χορεύτριες των encardia παρασύρουν τους θεατές στα βήματα του πιο αρχαίου χορού της Ιταλίας: της ταραντέλλας. Μουσικές ιστορίες με κουρσάρους και αγίους, με ταραντούλες που σε γιατρεύουν απ΄ όλες τις αρρώστιες… Από την tammuriata στα σοκάκια της Νάπολης μέχρι την εκστατική γιορτή της tarantella pizzica.

Κι είμαστε ακόμα στην αρχή. Όταν οι τελευταίες νότες των encardia θα σβήνουν, ακόμα νωπές στη σκηνή του Μπελλωνείου, το Φεστιβάλ Ήχος και Εικόνα θα έχει αποδείξει ότι ήρθε για να μείνει, να κάνει την αρχή και να εξαπλωθεί από εδώ σε άλλες σκηνές, σε άλλους χώρους, σε άλλα νησιά. Θα κλείνει παραστάσεις, θα φλερτάρει με ιδέες, θα κοιτάζει μακριά για του χρόνου. Η βάση του, όμως, θα παραμένει πάντα στη Σαντορίνη και, όπως κι εμείς, πάντα σε αυτήν θα επιστρέφει. Όπως είπε και η πρόεδρός του, Κωνσταντίνα Κανελλοπούλου, ταιριάζει με τη μυστηριακή της αύρα. Κι έναν τέτοιο τίτλο, λίγοι θεσμοί θα μπορούσαν να τον διεκδικήσουν.



Info:
2ο Φεστιβάλ Ήχος και Εικόνα
24 Ιουλίου – 2 Αυγούστου 2009
Μπελλώνειο Πολιτιστικό Ίδρυμα, Φηρά, Σαντορίνη
Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21.30
Τιμή εισιτηρίου: 12 ευρώ