Γιατί δε μένεις σε χόστελ;

της Ηρώς Κουνάδη

Όχι, δεν κυκλοφορούν μανιακοί δολοφόνοι παρέα με κατσαρίδες στους διαδρόμους του πιο παρεξηγημένου τύπου καταλύματος στην ιστορία των ταξιδιών. Απλώς, από τη μία το Χόλιγουντ και από την άλλη οι πρώτες εκδοχές χόστελ που, κακά τα ψέματα, δεν ήταν και πολύ προσεγμένες, δεν ήθελε πολύ το συλλογικό υποσυνείδητο για να τα καταγράψει ως βρώμικα και επικίνδυνα. Τα χρόνια πέρασαν, η κουλτούρα και η εικόνα τους άλλαξε –εκείνο που δεν άλλαξε ήταν η αντίληψή μας γι’ αυτά, όπως διαπιστώνουν σε πρόσφατο αφιέρωμά τους και οι New York Times.

Τα μέρη του χόστελ, για όποιον δεν έχει μείνει ποτέ σε χόστελ

Μπαίνοντας για πρώτη φορά σε ένα χόστελ, βρίσκεις έναν χώρο υποδοχής, κατά κανόνα με τους τοίχους καλυμμένους με ανακοινώσεις για τέλεια πράγματα που συμβαίνουν στην πόλη δωρεάν, ή πολύ φτηνά. Τα χόστελ έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την οικονομία στα ταξίδια, ή αν προτιμάς την ταξιδιωτική φιλοσοφία ανθρώπων που αφενός δεν θέλουν να είναι (και να αντιμετωπίζονται σαν) αφελείς τουρίστες όπου πηγαίνουν, αφετέρου δεν έχουν και πολλά λεφτά να ξοδέψουν. Δεν είναι ντροπή, είναι τρόπος να κάνεις περισσότερα ταξίδια τον χρόνο, δες το έτσι.


Soul Kitchen Hostel, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία

Πέρα από τον χώρο υποδοχής, στον οποίο θα κάνεις το check-in σου και θα πάρεις πολύτιμες πληροφορίες για ό,τι θέλεις να κάνεις στην πόλη, υπάρχει σχεδόν πάντα μια κοινόχρηστη κουζίνα, αν θέλεις να κάνεις έξτρα οικονομία μαγειρεύοντας ή αποθηκεύοντας κάτι στο ψυγείο (όχι, δεν θα σου το κλέψουν, δεν είναι το γραφείο σου εδώ) και ένα “communal area”. Αυτό μπορεί να είναι ένα μεγάλο σαλόνι, μια αυλή, μια ταράτσα, ή και όλα αυτά μαζί, εξοπλισμένα με υπολογιστές, τηλεοράσεις, βιβλιοθήκες, αιώρες, τραπέζια του πινγκ-πονγκ και άλλες χαριτωμένες πινελιές, αναλόγως πόσο κουλ είναι το χόστελ που έχεις επιλέξει.


Los Patios, Μεντεγίν, Κολομβία

Δεν είναι υποχρεωτικό ούτε να αράξεις εδώ ούτε να κοινωνικοποιηθείς αν δεν θέλεις («δεν είναι υποχρεωτικό» σημαίνει ότι κανείς δεν θα σκεφτεί πως είσαι ο/η περίεργος/η του χόστελ, που δεν κοινωνικοποιείται). Αν θέλεις, όμως, παρέες εδώ δημιουργούνται αβίαστα και συζητήσεις ξεκινούν σε κάθε πιθανή και απίθανη γλώσσα, εξ ου και το να μένεις σε χόστελ είναι η σοφότερη επιλογή όταν ταξιδεύεις μόνος σου, γιατί ωραία τα αξιοθέατα αλλά για να πας το βράδυ και σε κανένα μπαράκι πιθανότατα θα θέλεις παρέα.

Καλά όλα αυτά, τα δωμάτια με νοιάζουν εμένα

Και πάμε εκεί που τόση ώρα περιμένεις να πάμε. Σε αντίθεση με ό,τι εφιαλτικό σενάριο μπορεί να έχεις πλάσει στο μυαλό σου, όχι, δεν θα κοιμηθείς σε κάτι που μοιάζει με στρατιωτικό κοιτώνα. Θα υπάρχουν κουκέτες, ναι, κατά κανόνα δύο ή τρεις (σε κάποιες περιπτώσεις και τέσσερις) σε ένα δωμάτιο, θα είναι όμως στρωμένες με πεντακάθαρα, φρεσκοσιδερωμένα σεντόνια, θα έχουν η καθεμία το δικό της ατομικό φωτάκι και πρίζα για το κινητό σου, και θα βρίσκονται μέσα σε καθαρά δωμάτια βαμμένα σε χαρούμενα χρώματα. Σε μια άκρη του δωματίου, θα υπάρχουν τα ντουλάπια, το καθένα με το δικό του λουκετάκι και κλειδί, για να αποθηκεύεις τα πράγματά σου. Σε πολλά χόστελ, θα βρεις και δωμάτια μόνο για γυναίκες, αν αυτό είναι κάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι έξτρα ασφάλεια.


The Roadhouse, Πράγα, Τσεχία

Δεν θα νιώθω άβολα σε ένα δωμάτιο με αγνώστους;

Αν μπεις στο δωμάτιο την ώρα που κάποιος είναι αραχτός και σκρολάρει στο κινητό του, ένα γεια μπορείς να το μουρμουρίσεις, κανόνας όμως δεν είναι –και αν δεν το κάνεις, ο συγκάτοικός σου δεν θα πεταρίσει ούτε βλέφαρο προς την κατεύθυνσή σου. Ο κώδικας συμπεριφοράς λέει ότι βασικά η κοινωνικοποίηση συμβαίνει στο σαλόνι, οπότε η αμηχανία που ίσως φαντάζεσαι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Στο δωμάτιο είναι σαν να μην υπάρχουν άλλοι –τηρουμένων των αναλογιών, έτσι; Είμαστε πάντα ντυμένοι, και δεν κάνουμε βιντεοκλήσεις με την Καιτούλα στην Ελλάδα την ώρα που κάποιος κοιμάται, άσχετα αν είναι ή δεν είναι λογική ώρα για να κοιμάται.


Goodmorning Hostel, Λισσαβόνα, Πορτογαλία

Και τέλος, τα μπάνια

Ναι, είναι κοινόχρηστα, αλλά αλήθεια θα σου πούμε, σε εννιά στα δέκα χόστελ που έχουμε μείνει αστράφτουν από καθαριότητα. Κι επειδή ξέρουμε τι σκέφτεσαι («εγώ είμαι γκαντέμης, θα πέσω σε αυτό που έχει βρώμικα μπάνια») να θυμίσουμε πως πριν κλείσεις κρεβάτι σε οποιοδήποτε χόστελ έχεις στη διάθεσή σου χιλιάδες κριτικές ανθρώπων που έμειναν εκεί πριν από εσένα, σε sites όπως το Hostelworld και το Booking. Αν έστω και ένας αναφέρει μαζί τις λέξεις bathroom και dirty, μην κλείσεις.

Κάτι άλλο που πρέπει να ξέρω;

Αν όλα αυτά δεν αρκούν για να σε πείσουν, να σημειώσουμε επίσης ότι σχεδόν όλα τα χόστελ έχουν και ιδιωτικά δωμάτια, δίκλινα κατά κανόνα, ενίοτε και τρίκλινα, πολλές φορές μάλιστα με ιδιωτικό μπάνιο. Είναι ακριβώς σαν να μένεις σε δωμάτιο ξενοδοχείου, απλώς έχεις στη διάθεσή σου και τους κοινόχρηστους χώρους, και γείτονες σε διπλανά δωμάτια πιο νέους και πιο ενδιαφέροντες απ’ αυτούς που θα είχες σε ένα ξενοδοχείο. Τα ιδιωτικά δωμάτια, βέβαια, δεν είναι φτηνά. Οι τιμές τους εξαρτώνται από την πόλη στην οποία βρίσκεσαι, και το χόστελ που έχεις επιλέξει. Για να έχεις μια αναλογία στο μυαλό σου, σε ένα χόστελ που έχει το κρεβάτι 10€, το δίκλινο δωμάτιο θα κυμαίνεται στα 60€.


Hostel One Paralelo, Βαρκελώνη, Ισπανία

Αν δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, το Hostelworld βραβεύει κάθε χρόνο τα καλύτερα χόστελ του κόσμου –τα βραβεία του τα λέει πολύ χαριτωμένα Hoscars. Δες εδώ τους νικητές του 2019, διάλεξε ένα και ξεκίνα. Δεν πρόκειται να το μετανιώσεις, σου το υπογράφουμε.