Πράγα: Στη σκιά χιλίων πύργων

της Ηρώς Κουνάδη

«Η Πράγα δεν είναι πόλη, είναι εθισμός». Επιτέλους. Έπρεπε να περάσουν οκτώ χρόνια αέναου πήγαινε-έλα, για να το ακούσω και από κάποιον άλλο. Οι Τσέχοι φίλοι δεν μετράνε, αυτοί είναι ερωτευμένοι με την πόλη τους, και πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι μαγεμένη –πιστεύουν και σε διάφορες άλλες μεταφυσικές θεωρίες, είναι κι αυτός ένας λόγος που δε μετράνε. Ούτε ο Κάφκα μετράει, που έγραφε ότι «η Πράγα δεν σε αφήνει να φύγεις, ούτε εσένα, ούτε εμένα»: εκείνος ζούσε στην εβραϊκή συνοικία, και μεγάλωνε ανάμεσα στις τρομακτικές σκιές των θρύλων της και τις ακόμα τρομακτικότερες διηγήσεις για το Γκόλεμ που ζούσε στην σοφίτα της συναγωγής της. Αν, όμως, πάρεις ένα 22χρονο πιτσιρίκι από την άλλη άκρη της Ευρώπης, το φέρεις σε μια άσχημη εστία του Πανεπιστημίου του Καρόλου πίσω από το Κάστρο, και μετά το αφήσεις για οκτώ χρόνια να πηγαινοέρχεται με αεροπλάνα, τραίνα, λεωφορεία και αυτοκίνητα, και να ονειρεύεται την Γέφυρα του Καρόλου κάθε βράδυ που είναι μακριά, τότε μάλλον μπορείς να μιλάς για εθισμό.

Τυλιγμένη στην άχλη των μύθων που την περιβάλλουν, στεφανωμένη από τους πύργους της (που κάποιος κάποτε τους μέτρησε και τους έβγαλε χίλιους, χαρίζοντάς της το γνωστό προσωνύμιο), στολισμένη με κάθε αρχιτεκτονική λεπτομέρεια που έχει εμπνευστεί κατά καιρούς η ανθρωπότητα, η Πράγα γοητεύει τα πλήθη των επισκεπτών της από τότε που η Πριγκίπισσα Λίμπουσε της Δυναστείας των Πρέμυσλ ονειρεύτηκε ένα κατώφλι (το όνομα της πόλης στα τσέχικα) από το οποίο θα ξεκινούσε «μια πόλη μεγάλη και τρανή, της οποίας η δόξα και η φήμη θα έφταναν μέχρι τα αστέρια». Αν αναρωτιέστε, αυτό έγινε τον 7ο μ.Χ. αιώνα.

Κάθε γειτονιά της Πράγας είναι μια βόλτα στην χιλιόχρονη Ιστορία της, ένα μάθημα αρχιτεκτονικής και μια μικρή ιστορία. Από την μεσαιωνική Παλιά Πόλη, που την λέμε έτσι απλώς για να την ξεχωρίζουμε από την «Νέα Πόλη» που ιδρύθηκε το 1348, μέχρι την βιομηχανική «Λαϊκή δημοκρατία του Ζίζκοβ» με το «δεύτερο ασχημότερο κτίριο του κόσμου» (λεπτομέρειες γι’ αυτό παρακάτω), και το ατμοσφαιρικό Χραντ-τσάνι που περιβάλλει το μεγαλειώδες Κάστρο –το μεγαλύτερο του κόσμου, σύμφωνα με το Βιβλίο Γκίνες, με έκταση ίση με επτά γήπεδα ποδοσφαίρου– δεν υπάρχει γειτονιά χωρίς θρύλους, τετράγωνο χωρίς ατμόσφαιρα, κτίριο χωρίς αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.

Ο Μεσαίωνας στην Παλιά Πόλη

Κτισμένη τον 10ο αιώνα γύρω από μια από τις ομορφότερες πλατείες της Ευρώπης, την ομώνυμη «πλατεία της παλιάς πόλης», και πλημμυρισμένη σήμερα από εκατομμύρια τουριστών (πέντε εκατομμύρια τον χρόνο δεν είναι μικρό νούμερο για μια πόλη ενός εκατομμυρίου κατοίκων) η Παλιά Πόλη της Πράγας είναι το κομμάτι που οι περισσότεροι ερωτεύονται πρώτα, και από το οποίο κάποιοι δεν ξεστρατίζουν καν. Γεγονός που είναι κρίμα, γιατί η Πράγα είναι πολλά περισσότερα από το ιστορικό-τουριστικό κέντρο της, αλλά και αναμενόμενο, γιατί το Stare Mesto, όπως ονομάζεται στα τσέχικα, είναι μια ολόκληρη πόλη μέσα στην πόλη.

Ξεκινώντας… από εκεί που ξεκινούν όλοι, την πλατεία της παλιάς πόλης, θα αργήσετε να πάτε οπουδήποτε αλλού –εδώ που τα λέμε, την πρώτη φορά που θα αντικρίσετε το γοτθικό-μπαρόκ-ρομανέσκ-ροκοκό μεγαλείο της, θα αργήσετε και να θυμηθείτε ότι θέλατε να πάτε και οπουδήποτε αλλού. Η δημοφιλέστερη, ίσως, ατραξιόν της πλατείας, είναι το ρολόι του παλιού δημαρχείου. Κατασκευασμένο το 1410, μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής και τεχνολογίας της εποχής το ρολόι μετράει την ώρα σύμφωνα με το παλιό σύστημα της Βοημίας (24 ώρες, ξεκινώντας από το ηλιοβασίλεμα), το βαβυλωνιακό (12 ώρες που ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή του χρόνου) και το σύγχρονο σύστημα, ενώ ακριβώς κάτω το αστρονομικό ρολόι απεικονίζει τους μήνες, τη θέση της σελήνης και των πλανητών.

Κάθε ώρα, πλήθη τουριστών μαζεύονται κάτω από το ρολόι για να παρακολουθήσουν την «παράσταση», που αποτελείται από την παρέλαση των Αποστόλων, ανάμεσα στους τέσσερις φόβους των ανθρώπων του Μεσαίωνα: τον Χάρο που χτυπάει την καμπάνα, κρατώντας μία κλεψύδρα και συμβολίζοντας το πέρασμα του χρόνου, τον Φιλάρεσκο με τον καθρέφτη του, σύμβολο της ματαιοδοξίας, τον Τούρκο, που συμβολίζει το κακό, και τον «Εβραίο» που δεν είναι πια Εβραίος, με το σακούλι του γεμάτο με χρυσάφι –μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η φιγούρα αλλάχθηκε για ευνόητους λόγους, και τώρα ο Εβραίος λέγεται απλώς Φιλάργυρος.

Στην απέναντι ακριβώς πλευρά της πλατείας, υψώνονται προς τον ουρανό οι δύο ωραιότεροι πύργοι της Πράγας, οι γοτθικοί πύργοι της Παναγίας της Tyn, στα σχέδια των οποίων βασίστηκαν οι πύργοι του παλατιού της Ωραίας Κοιμωμένης στην Disneyland. Την γωνία ανάμεσα στο βαρύ πυροβολικό των δύο αξιοθέατων καταλαμβάνει η υπέροχα μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Νικολάου –μην την μπερδέψετε με την άλλη, περισσότερο υπέροχη κι ακόμα πιο μπαρόκ, εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Mala Strana. Ανάμεσά τους παρεμβάλλεται ένα κολλάζ από γοτθικά, μπαρόκ και ροκοκό κτίρια. Στη μέση όλων αυτών στέκεται το γιγάντιο άγαλμα του Jan Hus, που τα έβαλε με το Βατικανό θέλοντας να μεταρρυθμίσει την αγία ρωμαϊκή εκκλησία πολύ πριν τον Μαρτίνο Λούθηρο, και κάηκε στην πυρά στις 6 Ιουλίου του 1415, πυροδοτώντας έναν εμφύλιο πόλεμο.

Οι θρύλοι στην Εβραϊκή Συνοικία

Από την πλατεία ξεκινά ένας λαβύρινθος από πλακόστρωτα δρομάκια, που οδηγούν από την μία πλευρά στην Νέα Πόλη (κτισμένη τον 14ο αιώνα, υπενθυμίζουμε, μην περιμένετε να δείτε πολυκατοικίες) και από την άλλη στην Εβραϊκή Συνοικία –ή ό,τι απέμεινε από αυτήν, μετά την επέλαση των Ναζί– που λέγεται Γιόζεφοβ. Εδώ οδηγεί ένας από τους ωραιότερους (και ακριβότερους) δρόμους της παλιάς πόλης, η Parzizska, με τις μπουτίκ σχεδιαστών που περιλαμβάνουν ονόματα όπως αυτά των Dior, Prada, Dolce & Gabbana και πάει λέγοντας. Τα πίσω δρομάκια του Γιόζεφοβ, στενά και σκοτεινά, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την κεντρική λεωφόρο της γειτονιάς τους.

Στην εν μέρει μυστηριακή-εν μέρει τρομακτική γειτονιά που στοίχειωνε τους εφιάλτες του Κάφκα είναι επισκέψιμες (έναντι σεβαστού ποσού, που αγγίζει τα 19€) έξι συναγωγές, το παλιό δημαρχείο, το ρολόι του οποίου γυρίζει αντίθετα με την φορά του ρολογιού κατά το εβραϊκό σύστημα, και το εβραϊκό νεκροταφείο στο οποίο είναι θαμμένος μεταξύ άλλων, ο Ραβίνος Loew, ο δημιουργός και ιδιοκτήτης του θρυλικού Γκόλεμ, που ενέπνευσε στον Τόλκιν το γνωστό πλασματάκι με το παρόμοιο όνομα.

Βόλτες σε μια όχι-και-τόσο-Νέα Πόλη

Περνώντας κάτω από τον κατάμαυρο, γοτθικό Πύργο της Πυρίτιδας, την μοναδική από τις δεκατρείς μεσαιωνικές πύλες της παλιάς πόλης που στέκεται ακόμη, βγαίνετε… σε άλλη εποχή. Αν δεν το προσέξετε από τα δρομάκια που φαρδαίνουν, και τα χρώματα των κτιρίων που ζωηρεύουν, θα σας το επισημάνει η θέα του φαντασμαγορικά art-nouveau Δημαρχείου. Κτισμένο από το 1906 έως το 1912, και σχεδιασμένο από είκοσι καλλιτέχνες-σταρ της εποχής, μεταξύ των οποίων και ο Alfons Mucha, το Δημαρχείο είναι για πολλούς το ωραιότερο κτίριο της Πράγας. Η καφετέρια που λειτουργεί στο ισόγειο, με τους τεράστιους πολυελαίους και τις μεγάλες τζαμαρίες που επιτρέπουν το χάζι στους γύρω δρόμους, έχει λίγη από την ατμόσφαιρα των αρχών του 20ου αιώνα, με τις τιμές όμως του 21ου.

Ακολουθώντας την πεζοδρομημένη Na Prikope, που σημαίνει «επάνω στην τάφρο» και βρίσκεται όντως επάνω στην τάφρο των μεσαιωνικών τειχών, και προσπαθώντας μάταια να τραβήξετε το βλέμμα από το ένα εντυπωσιακό κτίριο που διαδέχεται το άλλο, καταλήγετε στο νότιο τμήμα της Πλατείας Wenceslas. Αν το όνομα σας θυμίζει κάτι, είναι ο “Good King Wenceslas” από τα ομώνυμα βρετανικά χριστουγεννιάτικα κάλαντα, ο οποίος θα προλάβαινε να γίνει και στην πραγματικότητα βασιλιάς αν δεν τον μαχαίρωνε στην πλάτη ο αδερφός του, έγινε όμως αργότερα άγιος και προστάτης της Βοημίας. Η μήκους ενός χιλιομέτρου πλατεία-που-δεν-είναι-ακριβώς-πλατεία ήταν κατά τον Μεσαίωνα η αγορά των αλόγων, και περιστοιχίζεται σήμερα από μερικά από τα ωραιότερα art nouveau κτίρια της πόλης.

Στην κορυφή της πλατείας, ένα γιγάντιο άγαλμα του Wenceslas (Vaclav στα τσέχικα) επάνω στο άλογό του στέκεται μπροστά από το Εθνικό Μουσείο. Αγαπημένη λεπτομέρεια: στη στοά Lucerna, περίπου στη μέση της πλατείας, ένας άλλος Vaclav, ο Havel, ιππεύει το ίδιο άλογο, μόνο που αυτή τη φορά είναι αναποδογυρισμένο –και πεθαμένο. Με αυτό το γιγάντιο γλυπτό, που κρέμεται από το ταβάνι της στοάς, το τρομερό παιδί της τσέχικης σύγχρονης τέχνης, David Cerny, θέλησε να αντιπαραβάλει τους δύο αρχηγούς του κράτους, και τις δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους: Όταν ο Havel ανήγγειλε το τέλος του κομμουνισμού, από το μπαλκόνι του παρακείμενου κτιρίου, στις 24 Νοεμβρίου του 1989, το άλογο ήταν ψόφιο. Για τους λάτρεις της Ιστορίας, το εν λόγω μπαλκόνι βρίσκεται στο νούμερο 36 της πλατείας, στο κτίριο που τώρα στεγάζει ένα Marks & Spencer.

Η Αναγέννηση στο Mala Strana

Ας μας συγχωρεθεί η μεροληψία, αλλά η ομορφότερη γειτονιά της Πράγας απλώνεται στη δυτική όχθη του ποταμού Vltava, ακριβώς απέναντι από την Παλιά Πόλη. Το πολύχρωμο, μπαρόκ Mala Strana (που σημαίνει Μικρή Συνοικία στα τσέχικα) απλώνεται στην πλαγιά και τους πρόποδες του λόφου του κάστρου. Οι κόκκινες κεραμιδοσκεπές του, οι φορτωμένες διακοσμητικές λεπτομέρειες και περίτεχνα οικόσημα προσόψεις του, οι γραφικές πλατείες, οι καταπράσινοι κήποι του, επισκέψιμοι πίσω από τα παχιά τείχη που τους κρύβουν, και τα λιθόστρωτα καλντερίμια του κατηφορίζουν μέχρι την όχθη του ποταμού, για να συναντήσουν το πιο πολυφωτογραφημένο ορόσημο της πόλης, την περίφημη Γέφυρα του Καρόλου.


Η πεντακοσίων μέτρων πεζογέφυρα είναι «κορνιζαρισμένη» δεξιά κι αριστερά από τριάντα σκουρόχρωμα αγάλματα, κατασκευασμένα στην πλειοψηφία τους τον 18ο αιώνα. Από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, η γέφυρα είναι πλημμυρισμένη από τουρίστες, πλανόδιους μουσικούς, ζωγράφους και μικροπωλητές. Η διάσχισή της, ή απλώς η θέα της απόκοσμης ερημιάς της ένα ξημέρωμα με ομίχλη είναι εμπειρία από μόνη της. Η θέα στο φωτισμένο κάστρο καθώς περπατάς βράδυ από την Παλιά Πόλη προς το Mala Strana είναι από εκείνες τις εικόνες της Πράγας που σε συντροφεύουν για καιρό –ή που ονειρεύεσαι αργότερα, αν τύχει και σε «πιάσουν τα μάγια» της πόλης, όπως τα αποκαλούν οι κάτοικοί της.


Τρεις στάσεις που επιβάλλεται να κάνετε στο Mala Strana είναι: Η μεγαλειώδης, μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Νικολάου, κτισμένη το 1755, με την μεγαλύτερη τοιχογραφία της Ευρώπης (ζωγραφισμένη στο ταβάνι με τρόπο που ξεγελά το μάτι ώστε να φαίνεται σαν φυσική συνέχεια της αρχιτεκτονικής). Η Nerudova, ίσως ο ωραιότερος δρόμος του Mala Strana, με τις αναγεννησιακές και τις μπαρόκ προσόψεις των κτιρίων της –σε ένα από τα οποία έζησε και ο Τσέχος ποιητής Jan Neruda, που της έδωσε το όνομά της. Και το καταπράσινο νησάκι Kampa, στον ποταμό Vltava, που ενδείκνυται για καφεδάκι ή πικνίκ στο γρασίδι, αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να πετύχετε λιακάδα.



Μικρή φυσιολατρική παρένθεση
Μιλώντας για πικνίκ, οι επτά καταπράσινοι λόφοι της Πράγας είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία υπερηφανεύονται οι κάτοικοί της. Τρεις από τους ωραιότερους είναι η Letna, με τον γιγάντιο μετρονόμο που αντικατέστησε το μεγαλύτερο στον κόσμο άγαλμα του Στάλιν σε έναν εύγλωττο συμβολισμό, ο Petrin, με το μάλλον κακό αντίγραφο του Πύργου του Άιφελ και τον εντυπωσιακό λαβύρινθο με τους καθρέφτες, και ο λόφος του Zizkov, με το γιγάντιο άγαλμα του Χουσίτη επαναστάτη και οπλαρχηγού Jan Zizka επάνω στο άλογό του. Περιττό να αναφέρουμε ότι η θέα στην πόλη και από τους τρεις κόβει την ανάσα.

Στις όχθες… δύο κάστρων

Επάνω από το Mala Strana υψώνεται αυτό που το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες έχρισε το μεγαλύτερο κάστρο του κόσμου. Η έδρα της τσέχικης κυβέρνησης, και του βασιλείου της Βοημίας πιο πριν, το κάστρο των Αψβούργων και η επίσημη κατοικία του αρχηγού του κράτους, χρονολογείται από τον 9ο αιώνα –αν και τέσσερις διαφορετικές ανακαινίσεις, από τον 12ο έως τον 18ο παρενέβησαν στην εικόνα του, προσθέτοντας τα πολλά διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ που συνθέτουν το σημερινό, εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Η είσοδος στις αυλές του κάστρου είναι δωρεάν όλη την ημέρα, μέχρι και τα Μεσάνυχτα. Εισιτήριο θα χρειαστείτε για να επισκεφθείτε το εσωτερικό των κτιρίων που είναι επισκέψιμα –υπολογίστε από δύο ώρες για να δείτε τα βασικά, μέχρι μια ολόκληρη μέρα για να τα δείτε όλα. Αν ρωτάτε τη γνώμη μας, τα μόνα επισκέψιμα μέρη του κάστρου που είναι όντως ενδιαφέροντα εκ των έσω είναι το σοκάκι των αλχημιστών, με τις αναπαραστάσεις των σπιτιών όπου έμεναν οι «μάγοι» του κάστρου και ο γιγάντιος, γοτθικός καθεδρικός του Αγίου Βίτου, που στεγάζει, μεταξύ άλλων, τον larger-than-life μπαρόκ τάφο του Αγίου Ιωάννη του Nepomuk (το άγαλμα του οποίου στη Γέφυρα του Καρόλου θα σας πουν όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί ότι πραγματοποιεί ευχές αν το αγγίξετε) κατασκευασμένο, ούτε λίγο ούτε πολύ, από δύο τόνους καθαρό ασήμι. Και τα δύο περιλαμβάνονται στο φθηνότερο εκ των δύο εισιτηρίων, των 10€ –το ακριβότερο εισιτήριο περιλαμβάνει περισσότερα κτίρια και κοστίζει 14€.
 
Στην απέναντι όχθη του ποταμού, αρκετά νοτιότερα, βρίσκεται το άλλο κάστρο της Πράγας, το Vysehrad, από το κατώφλι του οποίου σύμφωνα με τον θρύλο ξεκίνησε να χτίζεται η Πράγα. Το κάστρο της πριγκίπισσας Λίμπουσε χρονολογείται από τον 9ο μ.Χ. αιώνα. Σήμερα μέσα από το τείχη του βρίσκονται μεταξύ άλλων το παλαιότερο κτίριο της Πράγας, η Ροτόντα του Αγίου Μαρτίνου, το κελάρι που φιλοξενεί ένα μικρό μουσείο αρχαιολογικών ευρημάτων που διηγούνται την ιστορία του κάστρου, η γοτθική εκκλησία των αγίων Πέτρου και Παύλου, και ένα καταπράσινο παρκάκι που απολαμβάνει πανοραμική θέα στο ποτάμι.

Μακριά από τα πλήθη: Vinohrady εναντίον Zizkov

Όταν κουραστείτε να επισκέπτεστε αξιοθέατα και να διαγκωνίζεστε με άλλους τουρίστες (προσέξτε ότι δεν είπαμε «αν», είπαμε «όταν») θα πάρετε το –αξιόπιστο, γρήγορο και φτηνό– τραμ από το κέντρο και θα πάτε να ανακαλύψετε πού κρύβονται, επιτέλους, οι κάτοικοι αυτής της πόλης: Στο πανέμορφο Vinohrady (Αμπελόκηποι σημαίνει το όνομά του, αλλά αν κάναμε συνειρμούς με την Αθήνα θα το λέγαμε μάλλον Κολωνάκι) με τα στιλάτα εστιατόρια, τα μοδάτα μπαράκια, τα υπέροχα χρωματιστά κτίρια και τους φαρδιούς, πλαισιωμένους από δέντρα δρόμους.


Και στο… βιομηχανικότερο Zizkov, με τα underground club (ένα εκ των οποίων έχει το παγκόσμιο προνόμιο να στεγάζεται σε ένα πυρηνικό καταφύγιο των Σοβιετικών), την εναλλακτική κουλτούρα, τα λιγότερο στιλιζαρισμένα κτίρια και τις εντατικές αναπλάσεις των επάνω γειτονιών του, που ήδη διαφημίζονται ως «κάτω Vinohrady» από τους μεσίτες (ναι, αν κάναμε τους γνωστούς αθηναϊκούς συνειρμούς θα το λέγαμε Εξάρχεια). Στο Zizkov βρίσκεται και αυτό που οι αφίσες του αεροδρομίου προμοτάρουν με χιούμορ ως το «δεύτερο ασχημότερο κτίριο του κόσμου» το 216 μέτρων τερατούργημα της κομμουνιστικής περιόδου που λέγεται TV Tower.

Και οι δύο γειτονιές ενδείκνυνται για απογευματινές ή/και βραδινές εξόδους, βόλτες μακριά από τα πλήθη και ανακαλύψεις από εκείνες που κάνει ένας νεοφερμένος επισκέπτης σε μια πόλη και μετά την θεωρεί δική του.

Πού θα φάτε

Klub Architektu: Αν και τα περισσότερα εστιατόρια στην παλιά πόλη ανήκουν στην κατηγορία «τουριστοπαγίδες προς αποφυγή», το Architektu, στο ατμοσφαιρικό υπόγειο της Ένωσης Τσέχων Αρχιτεκτόνων, πίσω από το παρεκκλήσι της Βηθλεέμ, είναι μια φωτεινή εξαίρεση. Το πανέμορφο ντεκόρ, με τους πέτρινους τοίχους και τα minimal industrial στοιχεία, συναγωνίζεται το μενού –που είναι παραδοσιακές τσέχικες συνταγές με σχεδόν ανεπαίσθητες μοντέρνες πινελιές– για το ποιο θα σας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις. Οι τιμές κυμαίνονται στα 15€ το άτομο.

Hostinec U Kocoura: Παλιά, τυπική τσέχικη pub στο Mala Strana που σερβίρει οικονομικότατες τσέχικες λιχουδιές και μεζεδάκια για να συνοδεύσετε την εξαιρετική μπύρα. Το καπνιστό χοιρινό με βρασμένο λάχανο και knedliky πατάτας είναι απλά ασυναγώνιστο, ενώ η ποικιλία δύο ατόμων περιλαμβάνει ένα φανταστικό μαριναρισμένο ψητό κοτόπουλο και νοστιμότατα λουκάνικα. Οι τιμές δεν ξεπερνούν τα 10-12€ το άτομο.

Letensky Zamecek: Στον λόφο της Letna, διάσημο για τα τραπεζάκια που βγάζει έξω όταν ο καιρός είναι καλός. Σερβίρει εξαιρετική τσέχικη κουζίνα (δοκιμάστε οπωσδήποτε τη svickova, μοσχαρίσιο φιλέτο με κρεμώδη σάλτσα και βατόμουρα, συνοδεία knedliky ψωμιού) αλλά και κάποιες διεθνείς επιλογές, όπως το πολύ καλό σνίτσελ με πουρέ πατάτας. Οι τιμές κυμαίνονται στα 15€ το άτομο.

Malostranska Beseda: Το παλιό δημαρχείο του Mala Strana έχει μεταμορφωθεί σε έναν πολυχώρο που στεγάζει μία γκαλερί και δύο αίθουσες για live (κυρίως jazz) στους ορόφους του, ενώ στο ισόγειο φιλοξενεί ένα θεματικό εστιατόριο της παγκοσμίου φήμης Pilsner Urquell. Το μενού βασίζεται στις παραδοσιακές τσέχικες συνταγές, παρεκκλίνει όμως και λίγο προς Γερμανία, με λουκάνικα και σνίτσελ. Οι τιμές κυμαίνονται στα 15-20€ το άτομο.


Hergetova Cihelna: Καλύτερη τοποθεσία και περισσότερη ρομαντζάδα-σε-νορμάλ-τιμές δύσκολα θα βρείτε. Στην όχθη του ποταμού στο Mala Strana, με τεράστιες τζαμαρίες που επιτρέπουν το χάζι στα νερά του και στην Γέφυρα του Καρόλου, σερβίρει ένα μικρό αλλά ενδιαφέρον δημιουργικό μενού που βασίζεται στα θαλασσινά –αλλά δεν λείπουν και τα ζουμερά burgers, σε fusion βέβαια παραλλαγή, για τους αμετανόητους κρεατοφάγους. Οι τιμές κυμαίνονται στα 30€ το άτομο, κρασιού περιλαμβανομένου.

U Dedka: Δημοφιλές στέκι στο Vinohrady, που συναγωνίζεται το Jama στην Νέα Πόλη για τον τίτλο του καλύτερου burger της πόλης. Σερβίρει, εκτός από τα ξακουστά burgers του, και μια σειρά από παραδοσιακές τσέχικες συνταγές –το πικάντικο goulash, αν είστε λάτρεις των πικάντικων γεύσεων, συστήνεται ανεπιφύλακτα. Οι τιμές κυμαίνονται στα 10€ το άτομο.

Πού θα πιείτε

Cross Club: Μόνο στην Πράγα θα μπορούσε να υπάρχει ένα club φτιαγμένο εξολοκλήρου από μέρη αυτοκινήτων και μηχανών: σκεφτείτε ρόδες, δίσκους πλατό και μπιέλες να «χορεύουν» και να πάλλονται στο ρυθμό της industrial μουσικής και είστε πολύ κοντά. Στον επάνω όροφο λειτουργεί και café, με τη μουσική να παίζει πιο χαμηλά και πιο χαλαρά, ενώ στο club του υπογείου διοργανώνονται τακτικά και live. Είναι εύκολα προσβάσιμο με τραμ και μετρό, στο Holesovice.

Sedm Vlku: Οι «Εφτά Λύκοι» είναι ένα από τα ωραιότερα –και πιο χαλαρά– μπαράκια του Zizkov. Το ατμοσφαιρικό μπαρ του ισογείου σερβίρει από τις 17.00 βαρελίσιες μπύρες και εξαιρετικά κοκτέιλ υπό το φως των κεριών και τους ήχους soundtrack και funk soul μουσικής, ενώ στο υπόγειο από τις 21.00 και μετά Παρασκευές και Σάββατα παίζει techno, breakbeat και drum’n’bass.

Rock Café: Στη Νέα Πόλη, πολύ κοντά στο εντυπωσιακό κτίριο του Εθνικού Θεάτρου, διοργανώνει συχνά live στο πίσω μέρος, ενώ στους κόκκινους δερμάτινους καναπέδες μπροστά σερβίρει καφέ, μπύρες και ποτά από νωρίς το μεσημέρι μέχρι νωρίς το επόμενο πρωί. Οι μουσικές, εννοείται, είναι ροκ.

U Zavesenyho Kafe: Στο Mala Strana, εκεί που τελειώνει η Nerudova, κρύβεται ο καλύτερος καφές της πόλης. Στον ατμοσφαιρικό χώρο, που μπροστά μοιάζει με Pub, ενώ πίσω καταλήγει σε ένα φωτεινό –και θερμαινόμενο– αίθριο, σερβίρονται, εκτός από καφέδες, βαρελίσια Pilsner και ελαφριά σνακ –δοκιμάστε τις τεράστιες τηγανίτες με ψητά μήλα.

Kavarna Lucerna: Πιάστε τραπεζάκι δίπλα στην τζαμαρία, για να χαζεύετε το ιδιοφυές γλυπτό του David Cerny που λέγεται Άλογο, αλλά και την περαντζάδα στα μωσαϊκά της ομώνυμης στοάς Lucerna. Kavarna σημαίνει καφετέρια, και η Lucerna είναι ένα από τα περίφημα grand cafe της Πράγας που επιβίωσαν από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα –ίσως μάλιστα να είναι το ωραιότερο. Η ατμόσφαιρα παλιάς Ευρώπης είναι διάχυτη στον μεγάλο χώρο με τους πολυελαίους, και ο καφές είναι εξαιρετικός.

Bunkr Parukarka: Πού αλλού θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε industrial και electropunk σε ένα σοβιετικό πυρηνικό καταφύγιο; Το Bunkr Parukarka στο Zizkov είναι μοναδικό στο είδος του –και αξίζει μια επίσκεψη έστω μόνο ως αξιοθέατο, ακόμα και αν δεν είστε fan της μουσικής του. Είναι ανοιχτό μόνο όταν έχει live, γι’ αυτό τσεκάρετε το site του πριν ξεκινήσετε.


Palac Akropolis: Πολυχώρος που φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, live μουσική και συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων του εξωτερικού, το Palac Akropolis στο Zizkov είναι μια από τις δημοφιλέστερες διευθύνσεις της νυχτερινής σκηνής της πόλης. Διαθέτει πολλές και διαφορετικές σκηνές-δωμάτια, με τραπεζάκια ή χωρίς, με stage ή χωρίς, καθώς και ένα συμπαθέστατο εστιατόριο, το οποίο διαθέτει και ειδικό μενού με μπισκοτάκια και παιχνίδια για τα κατοικίδια των θαμώνων του.

Πού θα μείνετε

Aureus Clavis: Σε ένα μπαρόκ κτίριο του 14ου αιώνα στη Nerudova του Mala Strana, προσφέρει όμορφα διακοσμημένα, minimal δωμάτια, στις παροχές των οποίων περιλαμβάνονται δωρεάν wi-fi και δορυφορική τηλεόραση. Οι τιμές ξεκινούν από 40€ το δίκλινο με πρωινό. Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.

PurPur Aparthotel: Μεγάλα, φωτεινά δωμάτια βγαλμένα από κουκλόσπιτο, στην καρδιά της Νέας Πόλης και σε απόσταση βολής από τα μπαράκια και τα εστιατόρια του Vinohrady. Στις παροχές περιλαμβάνονται δωρεάν wi-fi και δορυφορική τηλεόραση, ενώ τα δωμάτια διαθέτουν και κουζινάκι για έξτρα οικονομία. Οι τιμές ξεκινούν από 52€ το δίκλινο με πρωινό. Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.

Mosaic House: Όμορφα διακοσμημένα δωμάτια, με τεράστια κρεβάτια, μεγάλες τζαμαρίες και παροχές που περιλαμβάνουν δωρεάν wi-fi και καλωδιακή τηλεόραση, στη Νέα Πόλη, στην πλατεία του Καρόλου. Οι τιμές ξεκινούν από 40€ το δίκλινο. Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.

Hotel Taurus: Κουκλίστικα δωμάτια με περίτεχνα έπιπλα και διακοσμητικές λεπτομέρειες που περιλαμβάνουν γιγάντιους, χρωματιστούς πίνακες της Πράγας, στην καλλιτεχνική γειτονιά του Vinohrady. Δορυφορική τηλεόραση, δωρεάν wi-fi και σταθμός του μετρό σε απόσταση 100 μέτρων συγκαταλέγονται στα highlights. Οι τιμές ξεκινούν από 37€ το δίκλινο με πρωινό. Κρατήσεις και μέσω του Booking, από εδώ.