Κολωνία: Άρωμα (γερμανικού) ονείρου

της Ηρώς Κουνάδη

Ήχος από τύμπανα. Παρέες κάθε ηλικίας με πολύχρωμα κοστούμια. «Ντομ Χάουπτ-Μπαν-Χοφ» λέει η φωνή στα ηχεία του μετρό. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Κι άλλα πολύχρωμα κοστούμια. Σκάλες. Προς την πλατεία. Η ανοιχτή απεραντοσύνη της οποίας καταλήγει σε άλλες σκάλες, που καταλήγουν σε άλλη πλατεία, που καταλήγει… Βλέμμα που ξεκινά από το έδαφος και ανεβαίνει αργά προς τον ουρανό. Αλλά πολύ αργά. Σχεδόν φοβισμένα. Δεν πρέπει να υπάρχει στιγμή που η λέξη δέος να μπορεί να περιγράψει καλύτερα από αυτήν.

Δεν ήμουν ποτέ θρησκευόμενο άτομο. Ούτε εντυπωσιάστηκα ποτέ από την αρχιτεκτονική κάποιας εκκλησίας. Αλλά ο Καθεδρικός της Κολωνίας είναι μια εντελώς ξεχωριστή περίπτωση. Σε όσες φωτογραφίες κι αν τον έχεις δει, όσο υποψιασμένος κι αν ξεκινήσεις, την πρώτη φορά που τον αντικρίζεις σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, με τα 157 μέτρα των πύργων του, που κάποτε του χάρισαν τον τίτλο του ψηλότερου κτιρίου του κόσμου, να υψώνονται πάνω σου αγγίζοντας τον ουρανό, σχεδόν τρομάζεις.

Περνά πολλή ώρα μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι θα χρειαζόσουν μια αιωνιότητα για να εκτιμήσεις κάθε λεπτομέρεια με το βλέμμα από τόσο μακριά. Αρχίζεις να περπατάς προς την υπερπαραγωγή της γοτθικής αρχιτεκτονικής, απλά για να συνειδητοποιήσεις ότι, όσο πλησιάζεις, το μέγεθός της γίνεται όλο και πιο επιβλητικό. Και ξαφνικά παύει να σου προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι χρειάστηκαν περισσότερα από εξακόσια χρόνια για να ολοκληρωθεί. Τόσος μοιάζει και ο χρόνος που θα χρειαστείς για να περπατήσεις την περίμετρό του.

Κτισμένος –για την ακρίβεια, ολοκληρωμένος– μόλις το 1880, ο Καθεδρικός της Κολωνίας δεν είναι απλά σύμβολο της πόλης: είναι πιο διάσημος από την ίδια την πόλη που τον φιλοξενεί. Είναι, επίσης, ο ναός των ρεκόρ: η μεγαλύτερη γοτθική εκκλησία της Ευρώπης, με τους δεύτερους ψηλότερους πύργους στον κόσμο, και τη μεγαλύτερη αναλογία ύψους – πλάτους από κάθε άλλη μεσαιωνική εκκλησία, που επιβίωσε δεκατέσσερις βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η πόλη γκρεμιζόταν. Τελευταία πληροφορία χρήσιμη για το Trivial Pursuit, εδώ φυλάσσονται και τα οστά των Τριών Μάγων –ναι, εκείνων με τα δώρα.

Ίσως περισσότερο από κάθε άλλη πόλη προικισμένη με ένα μνημείο- σύμβολο, η Κολωνία επισκιάζεται από τον Καθεδρικό της. Ο Πύργος του Άιφελ μπορεί να φέρνει στο μυαλό το Παρίσι, αλλά η πόλη του φωτός θα ήταν εξίσου διάσημη και χωρίς αυτόν. Το ίδιο ισχύει για τη Ρώμη και το Κολοσσαίο, για το Λονδίνο και το Big Ben. Αλλά όχι για την Κολωνία. Το συνειδητοποιείς καθώς απομακρύνεσαι από τον γιγάντιο ναό, εκεί που περπατάς χαζεύοντας γύρω σου, χωρίς προσδοκίες. Γιατί δεν έχεις ακούσει τίποτα για την υπόλοιπη πόλη. Είναι όμορφη ή όχι; Μεγάλη ή μικρή; Σύγχρονη ή με τη γοητεία του παρελθόντος της κεντρικής Ευρώπης;

Η παλιά πόλη, ή ό,τι επιβίωσε –βλέπε αναστηλώθηκε– από αυτήν μετά τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που κατέστρεψαν σχεδόν όλη την πόλη, εκτείνεται γύρω από τον Καθεδρικό, στα νότια προς τη δυτική όχθη του Ρήνου, και ενδείκνυται για ατελείωτες βόλτες στα στενά, λιθόκτιστα δρομάκια της, με τις μικρές, χαριτωμένες πλατείες, τα εντυπωσιακά, πολύχρωμα κτίρια του 19ου αιώνα και τα ολοζώντανα μπαρ και εστιατόρια που σερβίρουν ολόφρεσκη, τοπική μπύρα Kölsch –από το όνομα της τοπικής, ιδιότυπης διαλέκτου– όλη μέρα.

Αφήνοντας την όχθη και προχωρώντας προς τα… ηπειρωτικά, το σκηνικό αλλάζει. Φαρδιοί πεζόδρομοι, πλημμυρισμένοι από κόσμο σχεδόν όλη μέρα, κάθε μέρα, μοιάζουν να ξεπήδησαν από τα όνειρα του πιο φανατικού shopping addict. Λαμπερές βιτρίνες, καταστήματα υπερπαραγωγή, πολυώροφα εμπορικά, cozy café και… παγκοσμιοποιημένα fast food –γιατί τα εστιατόρια παρασύρουν σε πολύωρο άραγμα, στερώντας πολύτιμο χρόνο από το shopping– συνθέτουν τη Disneyland του shopper. Και μην πάει ο νους σας σε ακριβές μπουτίκ haute couture. Η&Μ, Bershka, Zara, Diesel, Prime Timers και Esprit είναι μερικά από τα ονόματα που πλαισιώνουν το πλακόστρωτο, ανοιχτό mall.

Αυτό για το οποίο (θα έπρεπε να) είναι διάσημη η πόλη, όμως, είναι η αγάπη της για τις τέχνες, που εκφράζεται στα αμέτρητα, άκρως ενδιαφέροντα μουσεία και τις γκαλερί της. Μη χάσετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το Μουσείο μοντέρνας τέχνης Ludwig, ακριβώς δίπλα στον Καθεδρικό, που φιλοξενεί μια από τις μεγαλύτερες συλλογές pop art στην Ευρώπη –ναι, έχει και μερικά εξαιρετικά πρωτότυπα Andy Warhol– αλλά και το πρωτότυπο Μουσείο Farina, που αποτίει το δέοντα φόρο τιμής στον τόπο όπου γεννήθηκε η κολόνια. Το Eau de Cologne σημαίνει στα γαλλικά «νερό της Κολωνίας» και το κτίριο είναι το παλιό εργοστάσιο του αρωματοποιού που το δημιούργησε, στις αρχές του 18ου αιώνα. Σήμερα, το μουσείο που φέρει το όνομά του είναι, φυσικά, μουσείο αρωματοποιίας και σε πρωτοτυπία το συναγωνίζεται μόνο το Μουσείο Σοκολάτας στις όχθες του Ρήνου.

Διακόσιες πενήντα συνολικά εκκλησίες, εκ των οποίων δώδεκα επιβλητικές ρωμανικές, έδωσαν στην πόλη το χαϊδευτικό «Αγία Κολωνία». Κάποιες από αυτές, όπως η εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου, που λούζεται στο φως των προβολέων του Καθεδρικού και πρωταγωνιστεί στις γνωστότερες φωτογραφίες της πόλης, λόγω της εγγύτητάς της σε αυτόν, παραμένουν ανάμεσα στα δημοφιλέστερα αξιοθέατα. Αν διασχίσετε την εντυπωσιακή Hohenzollernbrücke, τη γέφυρα με τις αψίδες, πάνω από το Ρήνο, θα διακρίνετε από την απέναντι όχθη τουλάχιστον πέντε πυργίσκους να αγγίζουν τον ουρανό.

Αξίζει να απομακρυνθείτε λίγο από το κέντρο, για να περιπλανηθείτε στη βελγική συνοικία, με τις elegant μπουτίκ της, τις μικρές γκαλερί, τα trendy μπαράκια και εστιατόρια, αλλά και στο γιγάντιο ζωολογικό- βοτανικό κήπο, στην ανατολική όχθη του Ρήνου, που φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, το μεγαλύτερο πάρκο ελεφάντων της Βορείου Ευρώπης. Οι κήποι που οι ντόπιοι αποκαλούν Flora σχεδιάστηκαν το 1863 από τους αρχιτέκτονες Peter Josef Lenné και Joseph Maria Olbrich, με το βοτανικό κήπο να προστίθεται το 1914, καταστράφηκαν ολοσχερώς κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναστηλώθηκαν πλήρως και σήμερα φιλοξενούν περισσότερα από 12.000 είδη φυτών.

Εννοείται πως, όπως κάθε γερμανική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, η Κολωνία διαθέτει μερικά πάρκα υπερπαραγωγή, που φαντάζουν μικρές πόλεις μέσα στην πόλη στα μάτια του μέσου Αθηναίου. Από τα εντυπωσιακότερα, τα Volksgarten και Stadtgarten βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το Altstadt, και αποτελούν όαση μετά από μια ολόκληρη ημέρα sightseeing και shopping. Βαθύ πράσινο που διακόπτεται μόνο από το απαλό γαλάζιο των λιμνών και το σκούρο καφέ του ξύλου των δέντρων και των παγκακιών, και απροσδόκητοι υδρόβιοι και… δεντρόβιοι κάτοικοι –κύκνοι, πάπιες και σκιουράκια– συνθέτουν μια πολιτεία που δίνει την αίσθηση ότι απέχει χιλιόμετρα ολόκληρα από το κέντρο της σύγχρονης μητρόπολης στον αστικό ιστό της οποίας ανήκει.

Κι όταν πέφτει το σκοτάδι, η καρδιά της πόλης χτυπά στα αμέτρητα μπαράκια της, στις πολύβουες μπυραρίες που σερβίρουν ολόφρεσκη Kölsch που ξεχειλίζει από τα ποτήρια και στους δρόμους γύρω από αυτά, όπου μαζεύονται οι παρέες που επιδίδονται σε ολονύχτιο bar hopping ή αψηφούν τις πολικές θερμοκρασίες για να καπνίσουν –ναι, η απαγόρευση χτύπησε την πόρτα και των δημοκρατικότατων σε αυτό το θέμα Γερμανών.

Το καρναβάλι της Κολωνίας είναι ένα από τα δημοφιλέστερα της Ευρώπης –και όχι άδικα. Η σαιζόν ανοίγει λίγο παράδοξα, στις 11 Νοεμβρίου, στις 11:11 το πρωί, με ολοήμερα και ολονύχτια πάρτι σε κάθε δρόμο, σε κάθε πλατεία, σε κάθε μπαρ και σε κάθε μπυραρία της πόλης –εννοείται ότι μιλάμε για επίσημη αργία– και κορυφώνεται την εβδομάδα πριν την έναρξη της Σαρακοστής, σαράντα ημέρες πριν το Πάσχα των Καθολικών. Φέτος οι «τρελές ημέρες», όπως τις αποκαλούν οι κάτοικοι της πόλης, αρχίζουν στις 19 και ολοκληρώνονται στις 25 Φεβρουαρίου. Πολύχρωμες παρελάσεις, ξέφρενα πάρτι, μουσικές και δρώμενα από τη μια άκρη της πόλης στην άλλη υπόσχονται να σας βάλουν σε κλίμα… καρναβαλικό. Αν το αποφασίσετε, κλείστε τα πάντα νωρίς –κάθε χρόνο ένα εκατομμύριο επισκέπτες πλημμυρίζουν την πόλη.

Ήχος από τύμπανα. Πολύχρωμα κοστούμια. Μεθυσμένες παρέες τραγουδούν δυνατά και χορεύουν στο δρόμο. Καθώς ξημερώνει, τα φώτα του Καθεδρικού σβήνουν και οι πύργοι του χάνονται στο ημίφως του (πολύ) πρωινού ουρανού. Η μουσική δε χαμηλώνει. Τελικά, αυτή η πόλη είναι πολλά περισσότερα από το αιώνιο σύμβολό της. Κι ας σε πιάνει δέος στη θέα του. Αυτό θα θυμάσαι, αλλά εκείνη, και την αγάπη της για τη ζωή, θα ερωτευτείς.

Πώς θα πάτε
Απευθείας πτήση από την Αθήνα φέτος το χειμώνα δεν υπάρχει –το καλοκαίρι, κατά πάσα πιθανότητα, θα ξεκινήσει και πάλι πτήσεις η Germanwings. Προς το παρόν, η καλύτερη επιλογή είναι Αθήνα ή Θεσσαλονίκη – Ντίσελντορφ με την Aegean (περί τα 200 ευρώ μετ’ επιστροφής και φόρων) και από εκεί τραίνο μέχρι την Κολωνία –περίπου 20 λεπτά με το εντυπωσιακό ICE, 18 ευρώ.

Πού θα μείνετε
Συνηθισμένη να φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κατά τη διάρκεια του Καρναβαλιού και των μεγάλων εμπορικών της εκθέσεων, η Κολωνία διαθέτει πληθώρα επιλογών διαμονής για κάθε γούστο και budget. Δύο από τις καλύτερες είναι το τεσσάρων αστέρων Hopper Hotel St Antonius λίγα μόλις μέτρα από τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό και το Dom Hotel, ακριβώς δίπλα στον Καθεδρικό. Οι τιμές ξεκινούν από 132 και 142 ευρώ αντίστοιχα.

Αν προτιμάτε κάτι οικονομικότερο, εξαιρετικές επιλογές αποτελούν τα New Yorker και Hotel Santo. Το πρώτο τεσσάρων αστέρων, τρία χιλιόμετρα από το Altstadt, με τιμές που ξεκινούν από 77 ευρώ για το δίκλινο δωμάτιο και το δεύτερο τριών αστέρων, boutique hotel, στην περιοχή του Hauptbahnhof, με τα δίκλινα να ξεκινούν από 80 ευρώ.

Πού θα φάτε
Τοπική κουζίνα, και βέβαια «σπιτική» μπύρα, στα Früh am Dom (Am Hof 12-14), Gaffel Haus (Alter Markt 20-22) και Brennerei Weiss (Hahnenstrasse 22). Πειραγμένη γερμανική κουζίνα, παντρεμένη έξυπνα με μεσογειακές και ασιατικές γεύσεις στο Fischermann's (Rathenauplatz 21). Εξαιρετικό sushi και άλλες ιαπωνικές νοστιμιές στο Sumo (Aachener Strasse 17-19).