Σκύρος... revisited: Πάνω στην άμμο τη φθινοπωρινή
Νησί τέτοια εποχή; Κι όμως. Με την ομορφιά των παραλιών της να περνά σε δεύτερη μοίρα, η Σκύρος μας προ(σ)καλεί να εντυπωσιαστούμε από αυτό που πραγματικά είναι. Ένας τόπος γεμάτος παράδοση, ειδυλλιακά φυσικά τοπία, αξιοθέατα και θεϊκές γεύσεις.

Το νησί είναι γεμάτο από μέρη αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που δεν χρειάζεστε εισιτήριο για να τα δείτε (τουλάχιστον όχι σε όλα). Τα πιο χαρακτηριστικά και ευπρόσιτα είναι το Παλαμάρι, το Μαρκέσι, το Κάστρο, το αρχαίο τείχος στον Παλιόπυργο.
Αν και όλα τα σκυριανά σπίτια θα μπορούσαν από μόνα τους να χαρακτηριστούν… μουσεία (κάτι που θα διαπιστώσετε αν όπως περπατάτε στο καλντερίμι ρίξετε μια κλεφτή ματιά σε κάποιο σπίτι που τυχαίνει να έχει ανοικτή την πόρτα), με μια επίσκεψη στα τρία μουσεία της Σκύρου θα μπορέσετε να αποκτήσετε μια πληρέστερη εικόνα για την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού.
Ξεχωρίζοντας κάποια από αυτά, για την παλαιότητά τους, γιατί βρίσκονται σε περιοχή με όμορφη θέα, για την ιστορία τους, κ.λπ., θα σας πρότεινα να επισκεφθείτε τον Άγιο Νικόλαο στα Πουριά που είναι χτισμένο-σκαλισμένο μέσα στον βράχο (φωτό) τον Άγιο Δημήτριο στον Φερεκάμπο, την Αρχοντοπαναγιά στη Χώρα, τον Άγιο Παντελεήμονα στο Μάρμαρο, τον Άγιο Αρτέμιο στο όρος Κόχυλας, που είναι χτισμένο μέσα σε μια σπηλιά του βουνού. Επίσης, τον Άγιο Ερμόλαο στα Βρυκολακονήσια, που βρίσκεται πάνω στο νησάκι και είναι προσβάσιμος μόνο με καΐκι, ή κολυμπώντας αν ο καιρός το επιτρέπει, άρα είναι μια επίσκεψη που θα πρέπει να κάνετε το καλοκαιράκι. 




