Ακτή Ελεφαντοστού, Σρι Λάνκα, Βιρμανία, Σουδάν, Μπουρουντί. Τι κοινά έχουν; Αφενός "εναντίον" τους έχουν εκδοθεί ταξιδιωτικές οδηγίες. Αφετέρου, είναι πανέμορφες.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
“How bad is really bad?” διερωτάται ο ιδρυτής του εκδοτικού οίκου Lonely Planet, Tony Wheeler, στο νέο του βιβλίο “Bad Lands” που, εν είδη ταξιδιωτικού ημερολογίου, περιγράφει τις εμπειρίες του από την πολυετή περιπλάνηση σε χώρες όπως η Ακτή του Ελεφαντοστού, η Σρι Λάνκα, το Ιράν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η Βόρειος Κορέα και η Λιβύη.
Αλήθεια, υπάρχουν «κακές» χώρες; Κι αν υπάρχουν, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ποιες είναι αυτές, γιατί και για ποιους είναι «κακές»; Σε πείσμα μιας τρομολάγνου εποχής που καθιέρωσε τις κυβερνητικές οδηγίες σχετικά με τους επικίνδυνους προορισμούς, ένας ταξιδευτής με πείρα δεκαετιών διασχίζει κλειστά σύνορα, γνωρίζει ανθρώπους, παρατηρεί διαφορετικούς τρόπους ζωής και καταλήγει πως δεν υπάρχουν «κακές» χώρες. Υπάρχουν αυταρχικά καθεστώτα, τρομοκρατικές οργανώσεις, εμφύλιοι πόλεμοι και κακοί ηγέτες. Αλλά δεν υπάρχουν κακές χώρες.
Επειδή, λοιπόν, ταξίδι δεν είναι μόνο τα all inclusive resorts και η (επαν)ανακάλυψη του δυτικού τρόπου ζωής στη νιοστή παραλλαγή του, συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε κάποιες από τις χώρες στις οποίες αν ήμασταν αμερικανοί πολίτες η κυβέρνηση θα μας σύστηνε να μην ταξιδέψουμε –μαζί με τους λόγους για τους οποίους, τελικά, μπορεί και να το κάναμε.
Η εξέγερση του 2002 θεωρήθηκε λήξασα ένα χρόνο αργότερα, το βόρειο τμήμα της χώρας, όμως, παραμένει υπό τον έλεγχο των ανταρτικών δυνάμεων, ενώ ένοπλες συρράξεις έχουν σημειωθεί στην εμπορική πρωτεύουσα της χώρας, Abidjan. Σύμφωνα με το αμερικανικό State Department, το καθεστώς ασφαλείας στη χώρα παραμένει ασταθές, ενώ η εξέγερση συνέβαλε στην έξαρση της εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένων των κλοπών αυτοκινήτων και των ένοπλων ληστειών. Ναι, αλλά: Ειδυλλιακές ακτές, γραφικά ψαροχώρια, η μοναδική πόλη Yamoussoukro –το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου θα δείτε αυτοκινητόδρομους οκτώ λωρίδων να καταλήγουν στη ζούγκλα και μία ρέπλικα του Αγίου Πέτρου της Ρώμης περικυκλωμένη από τροπική βλάστηση– το Εθνικό Πάρκο Tai, το τελευταίο τροπικό δάσος της Δυτικής Αφρικής και η τοπική κουλτούρα είναι οι βασικοί λόγοι για τους οποίους ίσως και να αξίζει να το ρισκάρετε.
Η κατάπαυση του πυρός που υπογράφηκε το 2006, μετά από 13 χρόνια εμφυλίου πολέμου, δεν κατάφερε να εξαλείψει πλήρως τις ένοπλες συρράξεις μεταξύ ανταρτών και κυβερνητικών δυνάμεων, οι οποίες σημειώνονται ακόμα τόσο στην επαρχία, όσο και στην πρωτεύουσα, Bujumbura, όπου ισχύει η απαγόρευση κυκλοφορίας κατά τις βραδινές ώρες. Ναι, αλλά: Η λίμνη Ταγκανίκα, οι εξωτικές παραλίες με τη λευκή άμμο και τα τιρκουάζ νερά, το εθνικό πάρκο Rusizi με την τροπική βλάστηση και τα σπάνια είδη πουλιών, οι επιβλητικοί καταρράκτες Chutes de la Kagera και οι πόλεις Bujumbura και Gitega αποτελούν πειρασμούς για κάθε ταξιδιώτη.
Μετά την άρση της ανακωχής μεταξύ της κυβέρνησης και των αυτονομιστών Tamil Tigera πέρυσι, οι ένοπλες συρράξεις στα βόρεια και ανατολικά της χώρας είναι ιδιαίτερα βίαιες, μεγάλο μέρος των περιοχών αυτό είναι ναρκοθετημένο, το καθεστώς ασφαλείας στη Χερσόνησο Jaffna είναι ιδιαίτερα ασταθές, ενώ στην πρωτεύουσα, Colombo, έχουν σημειωθεί βομβιστικές επιθέσεις. Ναι, αλλά: Το χαμηλό κόστος ζωής, οι φιλόξενοι κάτοικοι, οι μαγευτικές παραλίες, ο αρχαίος πολιτισμός, τα μνημεία του οποίου μπορείτε να θαυμάσετε σε ολόκληρη τη χώρα, η τροπική βλάστηση και οι πολύχρωμες πόλεις αξίζουν τον κόπο της επίσκεψης στο επονομαζόμενο «δάκρυ της Ινδίας».
Η περιοχή του Νταρφούρ στα δυτικά της χώρας θεωρείται από τις πλέον επικίνδυνες, με διαρκείς ένοπλες συρράξεις να λαμβάνουν χώρα μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων, υποστηριζόμενων από την κυβέρνηση πολιτοφυλακών και τοπικών ανταρτών. Σε αρκετές περιοχές του νότου, επίσης, σημειώνονται συγκρούσεις μεταξύ τοπικών πολιτοφυλακών, ενώ οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε αμερικανικούς και δυτικούς στόχους, καθώς επίσης και οι απαγωγές, είναι συχνά φαινόμενα. Ναι, αλλά: Το αρχαίο βασιλικό νεκροταφείο του Meroe, με τις πυραμίδες των τοπικών φαραώ, το Καρτούμ στις όχθες του Νείλου, η μουσουλμανική πόλη Omdurman και οι νομαδικές φυλές που διανυκτερεύουν στην έρημο θα σας παρασύρουν σε ένα σαφάρι πολιτισμού χωρίς προηγούμενο.
Από το 1988, η χώρα κυβερνάται από τη στρατιωτική χούντα του Aung San Suu Kyi και του «Εθνικού Συμβουλίου για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη», η οποία, χωρίς να αποτελεί κίνδυνο για τους ταξιδιώτες, έχει εγείρει συζητήσεις σχετικά με την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων –και τη συμβολή των τουριστών στις πρακτικές της. Το ταξίδι στις περιοχές που κατοικούνται από μειονότητες απαγορεύεται, μεγάλο μέρος των χρημάτων των ταξιδιωτών εισπράττεται από την κυβέρνηση, ενώ καταναγκαστική εργασία έχει χρησιμοποιηθεί για τη συντήρηση και τη λειτουργία σχετικών με τον τουρισμό χώρων και υπηρεσιών. Ναι, αλλά: Ο τουρισμός είναι από τις λίγες πηγές εσόδων στις οποίες οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση, μέσω ιδιωτικών επιχειρήσεων, ενώ η απομόνωσή τους από τη διεθνή κοινότητα δε συμβάλλει στην αποτροπή της καταπάτησης των δικαιωμάτων τους. Η τοπική κουλτούρα, τα θρησκευτικά και πολιτιστικά μνημεία, οι εξωτικές παραλίες και οι ζωντανές πόλεις είναι πράγματα που αξίζει να δείτε.