Στην Κάσο θα νιώσεις πιο Φρυ από ποτέ
Ακατοίκητα νησάκια, παρθένες παραλίες, γνήσια φιλοξενία, μυρωδιές από θυμάρι σε ένα νησί που κάθε καλοκαίρι γίνεται όλο μια παρέα.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Η Κάσος δεν είναι για τον οποιονδήποτε. Αν είσαι άτομο που ψάχνεις χλιδή και πληθωρικό τουρισμό, καλύτερα να κλείσεις αυτό το tab. Η Κάσος είναι για εκείνους που ξέρουν τι θέλουν από τις διακοπές. Μόνος; Με παρέα; Ζευγάρι; Πλούσιος; Φτωχός; Λίγη σημασία έχει, το ταξίδι είναι (πολύ) μεγάλο και εδώ δεν θα έρθεις απλά επειδή σε έβγαλε ο δρόμος.
Όμως το νησί θα βρει τον τρόπο να σε ανταμείψει. Με περίπου 700 μόνιμους κατοίκους το καλοκαίρι, αλλά και συγκεκριμένους κάθε χρονιά επισκέπτες, η Κάσος είναι κάτι σαν… μεταξύ μας διακοπές – όλοι γνωρίζονται (σχεδόν) με όλους. Με τον καθένα μπορείς να γίνεις παρέα, να χαλαρώσεις και να απολαύσεις ούζο και μεζέ σε αυτοσχέδια τσιμπούσια. Οι ντόπιοι είναι φιλικοί, αρκεί να θες να τους γνωρίσεις. Θες να ανταλλάξεις δυο κουβέντες παραπάνω με τον σερβίτορο/μαγαζάτορα; Αυτομάτως έχεις γίνει φίλος του.
View this post on Instagram
«Η Ικαρία μας πρόλαβε», μου λέει γελώντας ένας φίλος που μεγάλωσε στο νησί. Πράγματι, η Κάσος διαθέτει ισόποσες δόσεις ζεν, «τεμπελιάς» και ραστώνης, μπορεί και παραπάνω. Απλώς η Ικαρία πρόλαβε να τις… εμπορευματοποιήσει εγκαίρως.
Το λιμανάκι της Μπούκας
Μίνιμαλ παραλίες
Δεν είναι πολλές, είναι όμως πανέμορφες και στην πλειοψηφία τους βοτσαλωτές. Μην περιμένεις εξεζητημένη οργάνωση. Σε κάποιες από αυτές θα βρεις καντίνες που βγάζουν ξαπλώστρες, χωρίς να σε χρεώνουν όμως, για να αράξεις και να πάρεις κάτι να πιείς και να τσιμπολογήσεις.
Η «βασίλισσα» των παραλιών βρίσκεται στο νησάκι Αρμάθια, και λέγεται Μάρμαρα. Την προσεγγίζεις με καραβάκι στα 20’ από το νησί και είναι μακράν από τις καλύτερες της Μεσογείου. Υποκειμενική γνώμη deal with it. Χρυσή αμμουδιά, πρασινογάλαζα νερά, ροζ τρίμματα από κοράλια και φόντο ατόφια μαρμαρόπετρα, κάνουν τις βουτιές εδώ χάρμα λούζεσθαι, ιδέσθαι και γενικά υπάρχειν.
View this post on Instagram
Η Χέλαρτος είναι ένας κόλπος στο πίσω μέρος του νησιού που βλέπει Λιβυκό, με καντίνα, ενώ η πιο "τουριστική" παραλία του νησιού είναι ο Εμπορειός, η μοναδική με ταβερνάκι για ψάρι ακριβώς από πάνω της, τον Κίκη. Η Αντιπέρατος είναι τέσσερις παραλίες υπέροχες η μία μετά την άλλη, που δημιουργήθηκαν προ 20 ετών από μια νεροποντή, σμιλεμένες από τις ροές των ποταμών που ξεχύθηκαν από τα βουνά. Η πρώτη προσεγγίζεται με αυτοκίνητο, οι υπόλοιπες με τα πόδια και απαραιτήτως με παπούτσια.
Το Αυλάκι (φωτό) είναι η πιο «ζόρικη». Προσβάσιμη από ένα άτυπο μονοπάτι, πριν την παραλία της Χελάτου, από το Μοναστήρι του Άη Γιώργη στις Χαβιές, απαιτεί από σένα ένα 25λεπτο δύσκολο περπάτημα με αθλητικό παπούτσι. Όμως είναι ένα μοναδικό σημείο για βουτιές και ρέμβασμα με συνοδεία τον παφλασμό των κυμάτων. Η Αμμούα (φωτό) είναι μια παραλία που οι «παλιοί» προσέγγιζαν από ένα χωριό για να κάνουν μπάνιο. Πλέον είναι περιποιημένη, με καντίνα και αρκετά δημοφιλής. Θα την βρεις στην μπροστινή πλευρά του νησιού να ατενίζει τα Αρμάθια.
View this post on Instagram
Η Κοφτερή δίπλα στο Λιμάνι είναι ό,τι πρέπει αν δεν έχεις μεταφορικό (κακή ιδέα γενικά, φρόντισε να έχεις): άγρια και βραχώδης, δέκα λεπτά με τα πόδια από τον Εμπορειό. Τα Τριτά, είναι μια παραλία προσβάσιμη από το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου με τα πόδια, με τη διαδρομή να περνά μέσα από ένα ξεροπόταμο, απαιτώντας μισάωρο περπάτημα. Μια πέτρινη καμάρα στη μέση της φτιάχνει ξεχωριστό σκηνικό για τις βουτιές εδώ και σε αποζημιώνει για το αερόβιο. Στην πλειοψηφία τους οι παραλίες της Κάσου είναι βοτσαλωτές, εκτός από τα Μάρμαρα στα Αρμάθια και την Αμμούα.
Αν έχεις σκάφος, τέλος, τότε θα ανακαλύψεις διάφορες μικρές παραλίες στην πίσω πλευρά του νησιού, μη προσβάσιμες για τους κοινούς θνητούς. Ψάξου με κάποιον ντόπιο για να σε πάει, δε θα δυσκολευτείς και θα αξίζει. Ζήτα του να σε πάει από τις Καμάρες, όπου θα πετύχεις αρκετές φώκιες να περιδιαβαίνουν υποβρυχίως και μη.
Photo: Νικήτας Καμπούρης
Αξιοθέατα κάργα…
Το νησί δεν έχει, με τη στενή έννοια της λέξης. Η Ελληνοκαμάρα, ενδεικτικά, είναι ένα σπήλαιο που χρησιμοποιούταν ως χώρος λατρείας και αργότερα ως καταφύγιο λόγω της στρατηγικής του θέσης. Η είσοδος της σπηλιάς είναι οχυρωμένη με τείχος που χρονολογείται πιθανόν από τον 3ο ή 2ο αιώνα.
Έχει όμως πολλά μοναστήρια, όρεξη να έχεις αν είσαι φαν. Αλλά και να μην είσαι, σημείωσε οπωσδήποτε την Αγία Κυριακή, η οποία βρίσκεται σε ύψωμα που ανεβαίνει με αυτοκίνητο και σου χαρίζει θέα όλο το νησί στο πιάτο, με μπόνους το συγκλονιστικό ηλιοβασίλεμα. Ο Άγιος Κωσταντίνος στον Αντιπέρατο, δίπλα στην παραλία της Αμμούας, επίσης θα σου χαρίσει ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα. Γενικά το ηλιοβασίλεμα εδώ δεν είναι παίξε γέλασε. Όσοι αγαπούν το νησί το συγκρίνουν με της Σαντορίνης. Ιεροσυλία; Εσύ θα δεις και θα κρίνεις.
Photo: Νικήτας Καμπούρης
Το μοναστήρι του Άγιου Μάμα στον δρόμο για την Αγία Κυριακή, ανήκει σε έναν από τους… σπάνιους Αγίους του Αιγαίου. Εδώ γίνεται ένα πανηγύρι κάθε 1η Σεπτέμβρη με τον κόσμο να διανυκτερεύει. Σύμφωνα με τον μύθο όταν ερχόντουσαν οι Τουρκοαιγύπτιοι, μια γιαγιά παρακάλεσε τον Άγιο να σώσει το νησί. Τρεις βράχοι πετρωμένοι σε σχήματα καραβιών λίγο πιο πέρα αποδεικνύουν ότι ο Άγιος έβαλε το χεράκι του. Πίσω στα βουνά, στη θέση Γράμματα θα βρεις σκαλισμένα γράμματα από την εποχή του τρωικού πολέμου.
Η παραλία Αντιπέρατος, τέλος, είναι το τέλειο σημείο για να αράξεις βράδυ, μακριά από τα φώτα του νησιού (όχι πως είναι και πολλά), πλήρης απομόνωση, εσύ και ο ουρανός. Είναι μια υπέροχη γωνιά για να απολαύσεις τα πεφταστέρια τον Αύγουστο, μακριά από όλους και από όλα. Όχι βέβαια ότι δε θα δεις απ’ όλο το νησί τον ουρανό με τα άστρα σε Ultra HD.
Φρυ your mind
View this post on Instagram
Η Χώρα λέγεται Φρυ και βγαίνει από το Φρύδι, γιατί αν την παρατηρήσεις από πάνω είναι καμπυλωτή, σαν φρύδι. Στην τοπική διάλεκτο όμως, δεν ακούγεται το «δέλτα», άρα το φρύδι γίνεται φρυ, όπως το παιδί γίνεται παιί. Το μεγαλύτερο χωριό του νησιού είναι η Αγία Μαρίνα, με τους περισσότερους κατοίκους. Το Αρβανιτοχώρι είναι το αμέσως επόμενο σε μέγεθος, και βρίσκεται ανάμεσα στα βουνά.
Τα τρία αυτά χωριά είναι τα μεγαλύτερα του νησιού και προσφέρονται για βόλτες. Το Φρυ έχει καφενεδάκια για να κάτσεις, η Αγία Μαρίνα όχι και τόσα, έχει όμως γραφικά στενά σοκάκια, παραδοσιακά σπιτάκια με αυλές, γειτόνους να ανταλλάζουν κουβέντες. Το Αρβανιτοχώρι είναι το πιο περιποιημένο, με το τοπικό καφενείο ανοιχτό από το πρωί μέχρι το βράδυ που το γυρνάει σε σουβλάκια και παραδοσιακό φαγητό.
Ανθισμένη μπουκαμβίλια στην Παναγιά
Ανθισμένη μπουκαμβίλια στην Παναγιά
Η Παναγία είναι ένα μικρό χωριουδάκι με την ομώνυμη εκκλησία, χωρίς κάτι να δεις ή να φας, απλά να το περπατήσεις. Έχει όμως ένα «αξιοθέατο»: έξι μοναστήρια χτισμένα δίπλα το ένα στο άλλο. Σύμφωνα με τον μύθο, οι οργανοπαίχτες του νησιού όταν έφευγαν με τα πόδια από τα διάφορα χωριά συναντούσαν νεράιδες, οι οποίες τους εξανάγκαζαν σε υπερωρίες να παίζουν μουσική μέχρι πρωί. Οι ντόπιοι δεν άντεξαν την βαβούρα και έχτισαν ένα εκκλησάκι για να τις ξορκίσουν, είδαν ότι έφυγε η μία και έτσι έχτισαν έξι για να τις διώξουν όλες. Στην εκκλησία της Παναγίας θα βρεις στο προαύλιο τον τάφο της Κασιανής. Το Πόλι είναι ένα μικρό βουνίσιο χωριουδάκι προς τα μοναστήρια Αγία Κυριακή και Άγιο Μάμα, το πιο παλιό και το πιο ψηλό χωριό του νησιού.
Πού θα (τα) τρωγοπιεις;
View this post on Instagram
Μακαρούνες με σιτάκα, πέννες δηλαδή με σάλτσα από πρόβειο τυρί με τσιγαρισμένο κρεμμύδι από πάνω. Κόλαση. Επίσης, τα παραδοσιακά τους ντολμαδάκια, τα πιο μικρά που θα βρεις με κιμά, ένα πραγματικό έργο τέχνης και γεύσης. Και φρέσκο ψάρι κατευθείαν από τον ψαρά στα κάρβουνα και στο πιάτο σου. Φεύγοντας από το νησί θα πάρεις οπωσδήποτε θυμαρίσιο μέλι, εδώ φτιάχνεται πιστοποιημένα από 99% θυμάρι (!), τη στιγμή που τα περισσότερα θυμαρίσια του ντουνιά έχουν περί το 20%. Πρασινάδες πλην θυμαριού δεν έχει το νησί, έτσι εξηγείται.
Ο Κίκης (φωτό), είναι η πιο «επαγγελματική», η πιο γρήγορη, και πιο τσιμπημένη (ελαφρώς) ταβέρνα του νησιού, με καταπληκτικό φαγητό. Ο Μύλος με θέα στο Λιμάνι είναι μια παραδοσιακή ταβέρνα στο κέντρο του νησιού, ενώ στο λιμανάκι της Μπούκας που δένουν τα καΐκια το Γιαέλι είναι ένα παραδοσιακό ουζερί με τα όλα του, το Μελτέμι θα το βρεις χωμένο σε ένα στενάκι στο Φρυ και θα σου σερβίρει ολόφρεσκο ψάρι. Αν σε πιάσει μια νοσταλγία για αθηναϊκό fast food, τότε ο Καμπούρης στην κεντρική πλατεία του Φρυ(διού) φτιάχνει καθημερινά λαχταριστή πίτσα και πεϊνιρλί.
Δύο καφενεία στην Αγία Μαρίνα και στο Αρβανιτοχώρι, οι Καθίστρες και η Μαρούκλα, είναι ό,τι πρέπει για να τα πιείς και να τα τσιμπολογήσεις με τους ντόπιους. Στην Μαρούκλα θα βρεις παραδοσιακό φαγητό, σουβλάκια και μεζεδάκια με κρασί για ένα αυγουστιάτικο βραδινό με δροσούλα ορεινή. Οι Καθίστρες πάλι είναι κυρίως για ντελίβερι, αλλά μπορείς και να κάτσεις για κρεατικά, μπέργκερ, μπριζόλες και κοτόπουλο στη σούβλα. Στο λιμανάκι της Μπούκας από την άλλη πλευρά, η Σοφία, είναι ένα μικρό οικογενειακό ταβερνάκι με μαγειρευτά. Για λαχταριστό πρωινό, σπιτικά γλυκά και καφεδάκι με σούπερ θέα, κατευθύνσου προς το Blue Mare στο Φρυ, το οποίο ενδείκνυται και για ουζάκι συνοδεία διαφόρων τοπικών μεζέδων, εξίσου ωραίο πρωινό και γλυκές αμαρτίες έχει το Sweet Memory. Γενικά στο νησί, μην περιμένεις να δώσεις παραπάνω από 15-20€ για φαγητό με κρασί. Μπορεί και λιγότερο κατά περίπτωση.
Για ποτό δεν έχεις πολλές επιλογές, είναι όμως όλες πάμφτηνες – 5€ το ποτό, 2,5€ η μπύρα. Το Free bar στην Μπούκα βρίσκεται σε μια μονοκατοικία με δύο μπαλκονάκια για lounge καταστάσεις, το οποίο σημειωτέον μόλις προλαβαίνεις να δεις μιας και φέτος είναι η τελευταία του χρονιά. Λογικά του χρόνου θα μεταφερθεί. Το Περιγιάλι η αλλιώς «Λελέ» από το παρατσούκλι του ιδιοκτήτη είναι ένα ελληνάδικο από την άλλη πλευρά της Μπούκας με κόσμο μέσα και έξω στον πεζόδρομο να ξεφαντώνει δίχως αύριο. Τέλος, το γνωστό και μη εξαιρετέο τοπικό «κλαμπ» και ένα από τα παλαιότερα του νησιού είναι το Εν Πλω που θα το ακούσεις να αναφέρεται με διάφορες ονομασίες, όπως «καφετέρια» ή «πάμε πέρα» από τους ντόπιους.
Πού θα μείνεις
Στο Αερικό στην Αγία Μαρίνα σε όμορφα και περιποιημένα δωμάτια (45€ για ένα deluxe δίκλινο με πρωινό), στα εξοπλισμένα διαμερίσματα του Meltemi Studios στην Παναγιά (86€ για ένα τετράκλινο στούντιο με πρωινό), στα δωμάτια με θέα θάλασσα του Γαλήνη στο Φρυ (35€ για ένα δίκλινο με πρωινό) και στο μοντέρνο Theoxenia Kasos στην Παναγία (120€ για ένα διαμέρισμα με θέα θάλασσα).
Πώς θα έρθεις
Αεροπορικώς μέσω Ρόδου ή Καρπάθου με ελικοφόρο σαράντα θέσεων με σχεδόν καθημερινά δρομολόγια από την Sky Express ή με το καράβι Πρέβελης της ΑΝΕΚ από Πειραιά με δύο δρομολόγια, ένα αργό και ένα γρήγορο. Το αργό κάνει περί τις 23 ώρες, το γρήγορο περί τις 18 ώρες.
Φετινή προσθήκη είναι το Νήσος Χίος της Hellenic Seaways, το οποίο φεύγει από Πειραιά μια φορά την εβδομάδα και κάνει 23 ώρες, καθώς και τα πλοία της Blue Star. Άλλη επιλογή είναι το τοπικό καραβάκι Kasos Princess, το οποίο έχει μια επιδοτούμενη γραμμή που συνδέει την Κάσο με την Κάρπαθο και την Σητεία στην Κρήτη. Δεν παίρνει αυτοκίνητα και μπορεί να συνδυαστεί με διακοπές στη Σητεία. Αν πάλι θες να κάνεις διακοπές στην Κάρπαθο, υπάρχουν ημερήσιες εκδρομές για Κάσο.
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Το νησί είναι καταγεγραμμένο ως μια από τις μικρότερες πτήσεις στον κόσμο μέσω Καρπάθου, μόλις τέσσερα λεπτά στον αέρα.
Η όχι και τόσο άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Τα πρώτα καράβια που αναχωρούν από το νησί μετά τον 15αύγουστο, το έθιμο της τελευταίας δεκαετίας υπαγορεύει να τα αποχαιρετούν οι ντόπιοι πετώντας λίρες στο λιμάνι, παίζοντας όργανα, χορεύοντας, κλαίγοντας και λέγοντας τους «εις το επανιδείν».
Γιατί μάλλον ξέρουν πως αργά ή γρήγορα θα ξαναγυρίσεις εδώ.
View this post on Instagram
