Anime: Η κατάκτηση της Δύσης από τους ήρωες με τα μεγάλα μάτια

της Φιλουμένας Ζλατάνου

Γυναίκες με τέλειες αναλογίες, μακριά μαλλιά, κοντές φουστίτσες και ναυτικές στολές ή ιδιαιτέρως σέξι κουστούμια που αναδεικνύουν τα σώματά τους, άντρες που χειρίζονται τέλεια πολεμικές τέχνες και σπαθιά, με διαφόρων χρωμάτων μαλλιά και πάντα λάγνο, σίγουρο βλέμμα και φυσικά μεγάλα μάτια, περίεργες εκφράσεις και πολύπλοκα σενάρια μπολιασμένα με αρκετή επιστημονική φαντασία, μαγεία, και πολλές φορές αίμα. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της ιαπωνικής κουλτούρας όσον αφορά τα καρτούν. Όταν όμως αναφερόμαστε σε καρτούν, μην πάει ο νους σας στον Μίκυ και τη Μίνι ή στους χαρακτήρες της Disney ή της Pixar. Οι Ιάπωνες έχουν παράδοση σε αυτό το είδος, που συνήθως απευθύνεται σε ενήλικο κοινό.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες καρτούν: τα manga που αναφέρονται στα έντυπα κόμιξ, τα anime που είναι τα κόμιξ της τηλεόρασης και τα hentai που είτε έντυπα είτε σε ταινίες είναι τα πορνογραφικά καρτούν, αυστηρώς για ενήλικες. Εδώ και χρόνια αποτελούν παγκόσμια μόδα με φανατικούς θαυμαστές. Με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα καλυτερεύει και εξελίσσονται τόσο γραφιστικά όσο και σεναριακά. Η έμφαση στις λεπτομέρειες αποτελεί σημαντικό συστατικό για την επιτυχία τους.

Μη σας μπερδεύει όμως το περιτύλιγμα του καρτούν. Συνήθως τα σενάρια δεν ενδείκνυνται για μικρά παιδιά, καθώς περιέχουν και βία, αίμα και σεξ, και αρκετές φορές οι σχέσεις είναι μπλεγμένες, από αμφισεξουαλικές μέχρι αιμομικτικές. Στον τομέα μάλιστα των πιο σκοτεινών anime ή manga συναντάμε βαμπίρ, αγγέλους, δαίμονες και στοιχειά. Εν ολίγοις μιλάμε για την επονομαζόμενη ενήλικη μυθοπλασία. Υπάρχουν βεβαίως και πιο αθώα από αυτά, όπως η Μάγια η Μέλισσα ή η Κάντυ Κάντυ και η Σάντυμπελ.

Στην Ελλάδα έχουν έρθει εδώ και 15 χρόνια αλλά μόδα γίνανε τα τελευταία χρόνια, με τα Πόκεμον που υπάγονται σε αυτή την κατηγορία. Υπάρχει μεγάλη κοινότητα φανατικών των anime που διοργανώνουν συνέδρια, συζητούν και ανταλλάσσουν υλικό. Ποιος να το φανταζόταν πριν χρόνια, όταν δειλά δειλά στην ΕΡΤ3 και σε περιφερειακά κανάλια βλέπαμε μια σκοτεινή εκδοχή της Λίμνης των Κύκνων ή τους Τρεις Σωματοφύλακες (και την παρωδία με τα Σκυλάκια αλλά και την κανονική, που είχε σοβαρές σεναριακές αλλαγές, όπως ότι ο Άραμις ήταν γυναίκα). Είχαν κάνει τότε την εμφάνισή τους κλασσικά πλέον στο είδος τους anime , όπως το “Locke the Superman” , “Captain Harlock”, “Cowboy bebop” (οι Καουμπόηδες του Διαστήματος), “Sei Jushi Bismark”(ο σερίφης του διαστήματος), “Macross”, “Kabamaru”, «Υποβρύχιο Κεραυνός», “Robin Hood” και άλλα πολλά, τα οποία μπορεί να βρει κανείς συγκεντρωμένα στο animΕΛ_ΛΑΣ.

Μετά άρχισαν να προτιμούνται anime λιγότερο αιμοβόρα και πιο παιδικά, με τα Πόκεμον να δημιουργούν πανικό και να λατρεύονται από πολλά Ελληνόπουλα. Η Sailormoon άνηκε στη νέα γενιά anime που παιζόταν στην ελληνική τηλεόραση, που αν και φαινομενικά αθώα, δεν ξέφευγε από την κατηγορία των ψαγμένων και όχι τόσο αθώων anime: αν εξαιρέσει κανείς τη βία και τα τέρατα που δεν ήταν σε μεγάλες δόσεις, οι σχέσεις που αναπτύσσονταν μεταξύ των χαρακτήρων ήταν αρκετά αμφιλεγόμενες και σίγουρα μπορεί ένα παιδί δέκα χρονών να μη λάβει τα νοήματα αλλά ένας ενήλικας εύκολα το καταλαβαίνει. Στην κατηγορία των σχετικά βίαιων για τα δεδομένα των anime σειρών ήταν και αυτή των Dragonball με φανατικούς οπαδούς.

Η εποχή που τα καλά anime αγοράζονταν από τα κανάλια έχει παρέλθει, με αποτέλεσμα ένας Έλληνας οπαδός να πρέπει να ανατρέξει στο διαδίκτυο για να ενημερωθεί για τις καινούριες κυκλοφορίες ή για να αποκτήσει ό,τι του αρέσει. Πωλούνται από την amazon και άλλες εταιρίες ενώ επίσης ανταλλάσσονται μέσω torrent sites. Υπάρχουν όμως στην Αθήνα καταστήματα όπου μπορεί κανείς να βρει και anime και manga αλλά και μινιατούρες, ενώ στα βίντεοκλαμπ υπάρχουν στην XXX κατηγορία και ορισμένα Hentai.

Το Solaris (Μπόταση 6 στα Εξάρχεια) το Tilt (Ασκληπιού 37) η Fnac στο The Mall, το Jemma (Αραπάκη 52, στην Καλλιθέα) το Dojo (Όθωνος 3Β, στο Μαρούσι) καθώς και στα Μετρόπολις, μπορεί να βρει κανείς σειρές anime και manga. Προσοχή όμως! Οι τιμές στην Ελλάδα είναι αρκετά τσιμπημένες και καλύτερο είναι να προτιμήσει κανείς ξένα site όπως τα Amazon και Play.com. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε ότι τη συλλογή των OVA και της ταινίας Rurouni Kenhsin , θα την πληρώσετε 80€ στο DVD shop στην Ομόνοια, ενώ στο Solaris 105€. Το ίδιο συμβαίνει και με τα manga όπου η τιμή ενός τεύχους κυμαίνεται από 12 μέχρι και 23 ευρώ.

Πολλοί οπαδοί υπάρχουν όμως, αν και οι τιμές είναι υψηλές και περιορισμένες οι τηλεοπτικές προβολές. Ο φαν της ιαπωνικής κουλτούρας ενημερώνεται, ψάχνει και αγοράζει και από το εξωτερικό. Χρησιμοποιεί το διαδίκτυο προς όφελός του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η επαφή με την τεχνολογία καθορίζει και την ηλικία των οπαδών, καθώς αν πριν 15 χρόνια ήταν πιτσιρίκια ή έφηβοι, τώρα μιλάμε για 30αρηδες και 40αρηδες. Δεν υπάρχει ηλικία αλλά προτιμήσεις. Μπορεί να προσελκύσουν τα anime όλα τα γούστα από τα πιο αθώα μέχρι τα πιο διεστραμμένα.