Ο Γλάρος: Διαφορετικός Τσέχωφ στο ΚΘΒΕ

118 χρόνια μετά την απόλυτα αποτυχημένη πρεμιέρα του, ο Γλάρος συναρπάζει παγκοσμίως δημιουργούς, θεατές και αναγνώστες. Ίσως γιατί κάθε δεκαετία βρίσκει τη δική της οπτική και ανάγκη για να ακουμπήσει πάνω στο έργο του Τσέχωφ, ίσως γιατί η οπτική και οι ανάγκες των χαρακτήρων του έργου είναι τόσο αρχέγονες όσο και διαχρονικές. Φέτος, στο νέο του ανέβασμα στο ΚΘΒΕ, η οπτική και η ανάγκη υπαγορεύονται από το «Δικαίωμα στη Διαφορετικότητα». Μέσα από τον «διαφορετικό» Τρέπλιεφ και τις αποτυχημένες του προσπάθειες να καινοτομήσει, να αποτινάξει τις κατεστημένες φόρμες και να δικαιώσει μια νέα ματιά πάνω στην τέχνη, στήνεται μια παράσταση που υμνεί τη διαφορετικότητα, την κάθε προσπάθεια για αλλαγή, ακόμα και αποτυχημένη.

H παράσταση παρουσιάζεται κάθε Σάββατο με ρωσικούς υπέρτιτλους

Σημείωμα σκηνοθέτη
Οκτώβρης 1896 (γράμμα του Τσέχωφ στον αδελφό του μετά το πρώτο ανέβασμα του Γλάρου)

«Το έργο ισοπεδώθηκε και η παράσταση κατέβηκε με πλήρη αποτυχία. Υπάρχει ένα αίσθημα αφόρητης ντροπής και αμηχανίας στο θέατρο. Οι ηθοποιοί έπαιξαν με απεχθή ηλιθιότητα. Το ηθικό δίδαγμα από όλο αυτό είναι πως δεν πρέπει κανείς να γράφει για το θέατρο. Είναι μια κωμωδία με τρεις γυναικείους και έξι αντρικούς ρόλους, με τέσσερις πράξεις, ένα τοπίο με λίμνη, πολλή συζήτηση περί λογοτεχνίας, λίγη δράση και πέντε τόνους έρωτα».

Ο Γλάρος, που αποτελεί ένα έργο σταθμό για το σύγχρονο θέατρο και που έφερε έναν επαναστάτη της λογοτεχνίας στο παγκόσμιο θεατρικό προσκήνιο, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου.

Μέσα από την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Τσέχωφ στο έργο αντανακλάται όλη η φιλοσοφία του, όλη η πορεία ζωής που διάνυσε, η χαρά της άνοιξης και η συνεχής κατάρρευση των ελπίδων κι όμως, μαζί με όλα αυτά, δεν λείπει η ακλόνητη πίστη του σε ένα καλύτερο μέλλον. Οι ήρωές του, όπως οι γλάροι, δυνατοί αλλά και ευάλωτοι, πετάνε πάνω από τη λίμνη, ως σύμβολα της ελευθερίας και της νίκης του ανθρώπινου πνεύματος πάνω σε όλες τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες της ζωής.
Γιάννης Βούρος

Συντελεστές:
Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Βούρος
Σκηνικά –Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ
Μουσική-Μουσική επιμέλεια: Νικήτας Νικηφόρου
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Δελίνα Βασιλειάδη
Βοηθός σκηνογράφου: Δανάη Πανά
Βοηθός ενδυματολόγου: Ήρις Τσαγκαλίδου
Σχεδιασμός ήχου: Στέλιος Ντάρας
Οργάνωση παραγωγής: Φιλοθέη Ελευθεριάδου

Διανομή με σειρά εμφάνισης:
Δημήτρης Μορφακίδης (Σεμιόν Σεμιόνοβιτς Μεντβεντένκο), Μαρία Χατζηιωαννίδου (Μάσα), Χρήστος Σιμαρδάνης (Πιοτρ Νικολάγιεβιτς Σόριν), Μιχάλης Συριόπουλος (Κονσταντίν Γαβρίλοβιτς Τρέπλιεβ), Γιάννης Πανώριος (Γιάκωφ), Κοραλία Καράντη (Ιρίνα Νικολάγιεβνα Αρκάντινα), Άννα Ευθυμίου (Νίνα Ζαρέτσναγια), Ιφιγένεια Δεληγιαννίδη (Πωλίνα Αντρέγιεβνα), Κώστας Σαντάς (Εβγκένι Σεργκέγιεβιτς Ντορν), Τάσος Πανταζής (Ίλια Αφανάσιεβιτς Σαμράγιεφ), Γιάννης Βούρος (Μπόρις Αλεξέγιεβιτς Τριγκόριν), Ιορδάνης Αϊβάζογλου (Μπόρις Αλεξέγιεβιτς Τριγκόριν), Χρύσανθος Καγιάς (Υπηρέτης), Χριστίνα Ζαχαροπούλου (Υπηρέτρια).