Ο Επιστάτης: Ο Γιώργος Κιμούλης ανεβάζει Πίντερ

Ένας επιστάτης και δύο αδέλφια γίνονται η αφορμή για να μας μιλήσει ο Πίντερ για τα πολλά πρόσωπα της εξουσίας και την ανάγκη του ανθρώπου για αρμονική συνύπαρξη. Ο Γιώργος Κιμούλης, από αυτόν τον Φεβρουάριου αναλαμβάνει όχι μόνο να σκηνοθετήσει αλλά και να υποδυθεί τον επιστάτη του έργου του σπουδαίου νομπελίστα, στην σκηνή του Θεάτρου Δημήτρης Χορν.

Λίγα λόγια για τον Επιστάτη

«Ο Επιστάτης» γράφτηκε το 1951 και είναι το έργο που έκανε διάσημο τον Πίντερ στην Αγγλία και σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρουσιάστηκε στις 27 Απριλίου 1960 στο Arts Theatre London και ένα μήνα αργότερα μεταφέρθηκε στο Duchess όπου έδωσε 444 παραστάσεις. Έχει παρουσιαστεί σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου κι έχει παιχτεί στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία το 1965 από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν.

Είναι ένα δράμα πάνω στην αδυναμία επικοινωνίας των ανθρώπων και θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα του σύγχρονου δραματολογίου παγκοσμίως. Σε πρώτη προσέγγιση έχει ένα αναγνωρίσιμο απλό πυρήνα, αλλά όπως όλα τα έργα του Πίντερ κρύβει πολλαπλά επίπεδα.



Στην υπόθεση του έργου, ένας άστεγος μεσήλικας βρίσκει καταφύγιο σε ένα ακατάστατο δωμάτιο ενός εγκαταλελειμμένου σπιτιού. Πρόκειται για την εισβολή ενός παρείσακτου σε ένα χώρο που τον διεκδικούν δύο αδέλφια. Ο ένας, ο Άστον, ζει σε μια συναισθηματική απομόνωση, μαστορεύοντας τις διάφορες μηχανές του και κάνοντας όνειρα ότι θα φτιάξει στην αυλή ένα υπόστεγο. Ο άλλος, ο Μικ, με επιχειρηματικές ανησυχίες μοιάζει πολυάσχολος αλλά κατά βάση ζει σε ένα δικό του εφιαλτικό κόσμο. Ο άστεγος δέχεται την δουλειά του Επιστάτη που του προσφέρουν τα δύο αδέλφια, χωριστά ο καθένας, χωρίς όμως να εμπιστεύεται κανέναν. Μισεί τους ξένους, φοβάται και κρατάει σε απόσταση τα δύο αδέλφια και νοιώθει να απειλείται ακόμη και μέσα από την προσφορά και υπονομεύει τη σχέση και των δύο αδελφών προς ίδιον όφελος.

Μέσα από τις ταραγμένες σχέσεις τριών προσώπων, ο Πίντερ σχολιάζει καυστικά τα πολλαπλά πρόσωπα της εξουσίας, τους κοινωνικούς κανόνες αλλά και τις απέλπιδες προσπάθειες του ανθρώπου να συμβιώσει και να συνυπάρξει αρμονικά.

Λίγα λόγια για τον Χάρολντ Πίντερ

Ο Χάρολντ Πίντερ (1930 – 2008), σκηνοθέτης, ηθοποιός, ποιητής, είναι ο συγγραφέας που ταυτίστηκε με τη σύγχρονη πρωτοπορία και άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στο
στο μεταπολεμικό θέατρο. Έγραψε έργα για θέατρο, τηλεόραση, ραδιόφωνο και ταινίες. Το έργο του Πίντερ έχει επηρεαστεί πολύ από τον Σάμουελ Μπέκετ με τον οποίο τον συνέδεε βαθιά και μακροχρόνια φιλία. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας ενώ είχε λάβει και το βραβείο Φραντς Κάφκα. Το ύφος του ήταν τόσο διακριτό ώστε ο όρος «πιντερικό» εισήχθη στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης. Ο Χάρολντ Πίντερ, υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου έπαιρνε θέση σε όλα τα καίρια ζητήματα της ανθρωπότητας.

Συντελεστές:
Μετάφραση – σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ
Σκηνικά – κοστούμια: ΜΑΙΡΗ ΤΣΑΓΚΑΡΗ
Φωτισμοί: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ
Μακιγιάζ: ΧΑΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΑΜΑΛΙΑ ΝΙΝΟΥ
Βοηθός σκηνογράφου: ΒΑΣΙΑ ΒΑΠΟΡΙΔΟΥ
Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Γιώργος Χρανιώτης, Νίκος Γεωργάκης.
Παραγωγή: Ελληνική Θεαμάτων