Φεστιβάλ Αθηνών 2010: Αψηφώντας (;) την κρίση

της Ηρώς Κουνάδη

Φεστιβάλ εν καιρώ –μεγάλης– κρίσης. Ο Γιώργος Λούκος ξεκίνησε σήμερα τη συνέντευξη τύπου για το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2010… από την ανάποδη, σχεδόν απολογούμενος για όσα δεν θα δούμε. Για το ότι το Φεστιβάλ Αθηνών δεν είναι πια κομμάτι του Bridge Project, για το ότι η Deborah Warner δε θα σκηνοθετήσει το Μάνα Κουράγιο του Bertold Brecht στο Ηρώδειο, για το ότι η Ομάδα Blitz δε θα παρουσιάσει φέτος δουλειά της στο Bios. Ο προϋπολογισμός έχει περικοπεί κατά ένα εκατομμύριο ευρώ, οι παραγωγές είναι συγκρατημένες, και οι ξένοι προσκεκλημένοι μας περιορίζονται σε γνώριμα ονόματα, που εγγυώνται γεμάτους χώρους. Αυτά είναι τα κακά (;) νέα.

Τα καλά νέα, τώρα, είναι ότι και φέτος θα δούμε άκρως ενδιαφέρουσες παραστάσεις σε Αθήνα και Επίδαυρο. Λιγότερες, σίγουρα. Χαιρόμαστε, όμως, γιατί οι περικοπές έγιναν στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα.

Όπως το έθεσε ο Υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος, ανοίγοντας τη συνέντευξη τύπου, «η ερώτηση που ακούω από την πρώτη μέρα που ανέλαβα καθήκοντα στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού είναι ‘τι γίνεται, μένει ο Λούκος;’. Οι περισσότεροι ρωτούν γιατί τον θαυμάζουν, κάποιοι επειδή θέλουν τη θέση του, και κάποιοι γιατί τους ξεβολεύει: διότι στα πέντε χρόνια που έχει αναλάβει το Φεστιβάλ Αθηνών έχει καταφέρει, αν μη τι άλλο, δύο πράγματα: να ταράξει τα νερά και να ανεβάσει τον πήχη». Κι αν είναι ο πήχης του Φεστιβάλ να μείνει εκεί ψηλά, θα συμβιβαστούμε με λιγότερες παραγωγές.

Θέατρο
Η θεατρική αυλαία ανοίγει στις 2 Ιουνίου στην Πειραιώς 260, με την παράσταση Άγγελοι στην Αμερική του Tόνυ Κούσνερ, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Θεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις συγκρούονται με τη σεξουαλικότητα και την αναζήτηση νοήματος στην ύπαρξη του σύγχρονου ανθρώπου. Πρωταγωνιστούν, μεταξύ άλλων, οι Ζέτα Δούκα, Θανάσης Ευθυμιάδης, Δημήτρης Λιγνάδης, Χρήστος Λούλης, Μάγια Λυμπεροπούλου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.

Θεατρική πρεμιέρα για το Ηρώδειο, στις 16 Ιουνίου, με το αρχαίο ιαπωνικό Θέατρο Νο, που ανεβάζει την παράσταση Η Σούτρα της Μεγάλης Σοφίας. Πρωταγωνιστεί ο Ροκούρο Ουμεγουάκα, σε έναν ρόλο που είχε παίξει πριν από 45 ακριβώς χρόνια ο πατέρας του, στον ίδιο χώρο. Την ίδια ημέρα, και την επόμενη, στην Πειραιώς 260 η ομάδα Θεατρικό Ανάλογο παρουσιάζει την παράσταση Ανείπωτο – για τον Γιώργο Χειμωνά, σε σκηνοθεσία και δραματουργική σύνθεση Τάκη Τζαμαργιά.

Το Φεστιβάλ Αθηνών υποδέχεται με ιδιαίτερη χαρά την Ξένια Καλογεροπούλου στην πρώτη της εμφάνιση μπροστά σε λιλιπούτειους θεατές με ένα δικό της μονόλογο χωρίς λόγια στο Μικρό Θεατράκι του Θεάτρου Πόρτα, από τις 19 έως τις 27 Ιουνίου. Στις 19, 20 και 21 Ιουνίου στην Πειραιώς 260, ο Βίκος Ναχμίας, αναζητώντας νέους τρόπους προσέγγισης της τραγωδίας, πειραματίζεται μεγεθύνοντας μια εξαιρετική στιγμή του αρχαίου δράματος: τη σκηνή της Κασσάνδρας στον Αγαμέμνονα της αισχυλικής Ορέστειας. Παράλληλα, στον άλλο χώρο της Πειραιώς, στις 21 και 22 Ιουνίου, η ομάδα Sforaris στρέφεται με νεανικό ενθουσιασμό στις παραλογές του δημοτικού τραγουδιού και στη σύγχρονη ποίηση.

Μια πειραματική παράσταση από μια νεανική γυναικεία ομάδα, τη micra via, εγκαινιάζει τον νεοαποκτηθέντα Χώρο Β της Πειραιώς 260, στις 22 και 23 Ιουνίου. Υπό τον τίτλο «Στιγμογραφία: από ένα τίποτα γίνεται ο παράδεισος», η Κωνσταντίνα Σταθουλοπούλου ερευνά τις σχέσεις των δύο φύλων μεταξύ τους αλλά και με τον βαθύτερο εαυτό τους.

Ο Thomas Ostermeier επιστρέφει στην Αθήνα με τη θρυλική Schaubόhne του, σκηνοθετώντας –με τρόπο πολύ διαφορετικό απ’ ότι μας έχει συνηθίσει– ιερά τέρατα του γερμανικού θεάτρου στον Τζον Γαβριήλ Μπόργκμαν του Ερρίκου Ίψεν. Από τις 24 έως τις 27 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.

Το περίφημο Λεωφορείο ο Πόθος σταθμεύει αυτό το καλοκαίρι στο Φεστιβάλ Αθηνών, σε μια παράσταση που έκανε πρεμιέρα πρόσφατα στο Παρίσι και η φήμη της έχει ήδη διαδοθεί. Τη γαλλική παράσταση «Ένα Λεωφορείο» υπογράφει ο Πολωνός Krzysztof Warlikowski, ένας από τους ραγδαία ανερχόμενους σκηνοθέτες της Ευρώπης, ενώ το ρόλο-θρύλο της Μπλανς Ντυμπουά υποδύεται η σπουδαία Isabelle Hyppert (Ιζαμπέλ Υππέρ). Από τις 2 έως τις 5 Ιουλίου, στην Πειραιώς 260.

Τις γυμνές αλήθειες της βαθύτερης ανθρώπινης φύσης που αναδύονται στο κορυφαίο μυθιστόρημα-τραγωδία του Ρώσου «προλετάριου διανοούμενου» Ντοστογιέφσκι, τους Δαίμονες, μεταφέρει τώρα στη σκηνή ο Πέτερ Στάιν, σε μια παράσταση-ποταμό που αναμένεται να διαρκέσει μαζί με τα διαλείμματα 12 ώρες (από τις 11 το πρωί ως τις 22:30 το βράδυ). Στις 3 και 4 Ιουλίου, στην Πειραιώς 260.

Υπό τον προσωρινό τίτλο «Ο τυχοδιώκτης, του τυχοδιώκτου... Ω Ελλάς!» το Θέατρο Εποχή υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Βασίλη Παπαβασιλείου ανεβάζει από τις 11 έως τις 15 Ιουλίου στην Πειραιώς 260, τον Τυχοδιώκτη του Μιχαήλ Χουρμουζή. Στον Χώρο Δ της Πειραιώς 260, από τις 12 έως τις 15 Ιουλίου, σκηνοθετεί για πρώτη φορά ο Λευτέρης Βογιατζής το καινούριο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, Τόκος.

Ο Προμηθέας, μυθική μορφή-απαρχή της ευρωπαϊκής κουλτούρας, προσεγγίζεται μέσα από την καλλιτεχνική συνεργασία τριών θεάτρων από την Ελλάδα, τη Γερμανία και την Τουρκία: το Θέατρο Άττις του Θόδωρου Τερζόπουλου, τους Rimini Protokoll και το Studio Oyunculari. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται στην Αθήνα, στο Έσσεν και στην Κωνσταντινούπολη.

Μουσική
Η μουσική πρεμιέρα πραγματοποιείται στις 2 Ιουνίου στο Ηρώδειο, όπου ο πρωτοπόρος λυράρης Ψαραντώνης συναντά επί σκηνής τον Γιάννη Αγγελάκα. Στις 4 Ιουνίου και πάλι στο Ηρώδειο, με τη συναυλία της Μαρίας Φαραντούρη, η οποία συμπράττει με τον σαξοφωνίστα Charles Lloyd.

Συνέχεια στην Πειραιώς 260, με την Καμεράτα, Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής, που ερμηνεύει το L’isola disabitata του Joseph Haydn σε όργανα εποχής. Στις 23 Ιουνίου στο Ηρώδειο η Ορχήστρα Νέων «Σιμόν Μπολιβάρ» της Βενεζουέλας με τους 200 μουσικούς της ηλικίοας από 16 έως 26 χρονών, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Διευθύνει ο Gustavo Dudamel. Στις 25 Ιουνίου τη σκηνή του Ηρωδείου γεμίζει με νότες ο Ντέμης Ρούσσος, ο οποίος ξεκινά από εδώ την παγκόσμια περιοδεία του.

Πρεμιέρα για το Μέγαρο Μουσικής, στις 25 και 27 Ιουνίου, με τους περίφημους Les Arts Florissants, οι οποίοι συμπράττουν με την καινοτόμο Αμερικανίδα χορογράφο Τρίσα Μπράουν, για να παρουσιάσουν τον Πυγμαλίωνα του Ζαν-Φιλίπ Ραμώ. Στις 29 και 30 Ιουνίου στην Πειραιώς 260 οι Active Member συναντούν την Όλια Λαζαρίδου, αλλά και μέλη της ομάδας 18 μποφώρ, στη μουσικοθεατρική παράσταση Κοινός Τόπος.

Η Βασιλική Ορχήστρα Concertgebouw του Άμστερνταμ έρχεται στην Αθήνα για να εμφανιστεί στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 30 Ιουνίου. Οι 120 βιρτουόζοι μουσικοί της θα ερμηνεύσουν έργα Βάγκνερ και Μάλερ, υπό τη μουσική διεύθυνση του διεθνούς φήμης Ιταλού Daniele Gatti. Λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Ιουλίου, στην ίδια σκηνή θα βρεθεί μια ιστορική μορφή της «τροπικάλια», της μουσικής που ξεπήδησε τη δεκαετία του 1960 στη Βραζιλία, ο Caetano Veloso.

Το μουσικό σύνολο Absolute Ensemble παρουσιάζει στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς τη συναυλία Bach Absolutely Reinvented στις 13 Ιουλίου. Την επομένη, το ταχύτατα ανερχόμενο αστέρι της μουσικής διεύθυνσης, ο Κωνσταντίνος Καρύδης, επιστρέφει φέτος το καλοκαίρι στη γενέτειρά του και στο Φεστιβάλ Αθηνών για μια εντυπωσιακή εμφάνιση με την πολυπολιτισμική Ορχήστρα Δωματίου Μάλερ.

Ο Γιώργος Κουμεντάκης παρουσιάζει το έργο του, Unknown dialects: 8 μουσικές διαλέξεις όπου μαζί με τον σκηνοθέτη Αλέξανδρο Ευκλείδη και τον εικαστικό Πέτρο Τουλούδη στήνουν μια παράσταση μουσικού θεάτρου με δεκαεπτά μουσικούς, ανάμεσά τους και τα μέλη του διακεκριμένου συνόλου σύγχρονης μουσικής DissonArt. H Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το κορυφαίο ορχηστρικό συγκρότημα της χώρας, συμμετέχει φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών με ένα αφιέρωμα στα 85 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ η Ορχήστρα των Χρωμάτων επιδιώκει να ιχνηλατήσει μέσα από τέσσερα έργα ορόσημα των Ligeti, Berg, Henze, Lutosławski μερικές από τις κυρίαρχες τάσεις της μουσικής πρωτοπορίας του 20ού αιώνα.

Χορός
Το Φεστιβάλ Αθηνών τιμά τη μνήμη της Πίνας Μπάους (1940-2009), της ακαταπόνητης εξερευνήτριας της κίνησης και της συγκίνησης, προσκαλώντας το Χοροθέατρο του Βούπερταλ, το οποίο θα παρουσιάσει τις δύο τελευταίες παραστάσεις του, Agua και Nefes. Και οι δύο παραστάσεις θα φιλοξενηθούν στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριαντή, στις 7-9 και 13-15 Ιουλίου αντίστοιχα.

Δεύτερη σημαντική άφιξη στο Φεστιβάλ Αθηνών 2010, με την Trisha Brown Dance Company στην όπερα Πυγμαλίων να γιορτάζει συγχρόνως τα 40 χρόνια της ομάδας της, επίσης στο Μέγαρο Μουσικής, στις 25 και 27 Ιουνίου.

Mια εκλεκτή ομάδα χορευτών του Μπαλέτου της Νέας Υόρκης υπό τον Benjamin Millepied –πρώτο χορευτή και ιδρυτή-χορογράφο της ομάδας Danses Concertantes (2002)– έρχεται στο Ηρώδειο στις 2 Ιουλίου, για μια βραδιά με έργα ρεπερτορίου που διαμόρφωσαν το ύφος του αμερικανικού κλασικισμού, αληθινά αριστουργήματα της τέχνης του μπαλέτου στον 20ό αιώνα.

Μαθητές του Άλβιν Νικολάις, η Marcia Barcellos (Μάρσια Μπαρσελλός, χορογράφος) και ο Karl Biscuit (Καρλ Μπισκουί, σκηνογράφος και μουσικός) συμμετέχουν στο κίνημα του νέου γαλλικού χορού αρχικά μέσα από την κολεκτίβα Lolita, ενώ το 1989 ιδρύουν τη δική τους ομάδα, Systeme Castafiore. Για την τελευταία τους δημιουργία Stand Alone Zone, που θα παρουσιαστεί από τις 16 έως τις 18 Ιουνίου στην Πειραιώς 260, διασταυρώνονται χορός, ήχος, ψηφιακές τεχνολογίες, κοστούμια, μάσκες και αξεσουάρ, σε μια οπτική ψευδαίσθηση που θυμίζει αλλόκοτο ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων.

Ο Jonah Bokaer παρουσιάζει από τις 7 έως τις 9 Ιουλίου την παράσταση Replica στην Πειραιώς 260, ενώ από τις 10 έως τις 12 Ιουλίου τη σκυτάλη παίρνει η Catherine Diverres με το Blowin’, όπου επιλέγει να διερευνήσει την ελεύθερη άμεση σχέση του χορού με τη μουσική και, αντί να χρησιμοποιήσει χορογραφία και σύνθεση, δίνει προτεραιότητα στη στιγμή και στους ερμηνευτές, ευνοώντας τον αυτοσχεδιασμό.

Το Φεστιβάλ Αθηνών σε πείσμα των καιρών επενδύει και επιμένει στη νέα δημιουργία. Μακριά από εφησυχασμούς και με κοινό παρονομαστή το ταλέντο και το πάθος τους για το χορό, νέοι καλλιτέχνες από διαφορετικές γενιές παρουσιάζουν τις δουλειές τους στον νέο χώρο Β και την Αποθήκη της Πειραιώς 260. Λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε στο αναλυτικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ στη Δεξιά Στήλη, Σχετικά Documents.

Δρώμενα
Ο χορογράφος-ακροβάτης Μάρτιν Τσίμμερμαν και ο dj-μουσικοσυνθέτης Ντιμίτρι ντε Περρό συστήνονται στο ελληνικό κοινό με μια παράσταση που συνδυάζει με μαεστρία τη μουσική, την τέχνη του τσίρκου, το χορό και τις εικαστικές τέχνες, από τις 10 έως τις 12 Ιουνίου στην Πειραιώς 260.

Ο Τζέιμς Τιερρέ, γιος του Ζαν-Μπατίστ Τιερρέ και της Βικτόριας Τσάπλιν, ιδρυτών του Αόρατου τσίρκου που απολαύσαμε πέρυσι στο Φεστιβάλ Αθηνών, φέρει τα γονίδια ενός γνήσιου και πολύπλευρου καλλιτέχνη. Ακροβάτης, κλόουν, ποιητής και μάγος, πλάθει κόσμους από εικόνες που αιχμαλωτίζουν, συγκινούν και εμπνέουν το κοινό κάθε ηλικίας. Στην τελευταία του δουλειά «αφηγείται», με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, την ιστορία του Ραούλ, ενός ναυαγού που επιστρέφει στην καλύβα του –το τελευταίο ίσως καταφύγιο– για να ανακαλύψει ότι κάποιος άλλος έχει καταλάβει τη θέση του. Από τις 14 έως τις 19 Ιουνίου στο Θέατρο Rex.

Οι συμβατικοί όροι «θέατρο» ή «μουσικό θέατρο» δεν είναι κατάλληλοι για να περιγράψουν το πρωτοποριακό Whaletracking unlimited, M.D. των The Τrackworkers , που μας έρχεται από τη Γερμανία και είναι εμπνευσμένο από το Μόμπυ Ντικ. Πρόκειται για μια «ζωντανή εγκατάσταση» πάνω στην οποία προβάλλονται βίντεο και πραγματοποιούνται μικρά δρώμενα, ενώ ηχητικά δεσπόζει ο πειραματικός ηλεκτρονικός ήχος που συνέθεσε ειδικά για την παράσταση ο Timo Kreuser. Όλη αυτή η ιδιότυπη σύνθεση συντελείται μέσα στην κοιλιά μιας φάλαινας μεταφέροντας τον θεατή για 90 λεπτά σ’ ένα φανταστικό υποθαλάσσιο κόσμο γεμάτο περίεργα όντα, ήχους, χρώματα και συμβάντα. Στις 28 και 29 Ιουνίου, στην Πειραιώς 260.

Εικαστικά
Το Φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζει τη βίντεο-εγκατάσταση του διάσημου Νοτιοαφρικανού εικαστικού καλλιτέχνη Ουίλλιαμ Κέντριτζ (γενν. 1955) που συνδυάζει αφήγηση, βίντεο-προβολές, φωνητικό και οργανικό σάουντρακ. Το I am not me, the horse is not mine (2008) βασίζεται στο σατιρικό διήγημα Η μύτη (1837) του Ρώσου συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ και φιλοξενείται από την 1η έως τις 15 Ιουνίου στην Αποθήκη της Πειραιώς 260.

Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Δύο τραγωδίες, τέσσερα έργα του Αριστοφάνη και ένας Σαίξπηρ είναι ο απολογισμός του φετινού Φεστιβάλ Επιδαύρου, που επιφυλάσσει τη μεγάλη έκπληξη του Τόμας Οστερμάγιερ, ο οποίος σκηνοθετεί για πρώτη φορά στο αρχαίο θέατρο. Επιλέγει τον Οθέλλο του William Shakespeare και κάνει εδώ παγκόσμια πρεμιέρα στις 6 και 7 Αυγούστου.

Με δύο παραγωγές έρχεται στα φετινά Επιδαύρια το Εθνικό Θέατρο: τον Ορέστη του Ευριπίδη που ανεβαίνει στις 30 και 31 Ιουλίου σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, και τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (στις 16 και 17 Ιουλίου) σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Την έκπληξη κάνει το Κρατικό Θεατρο Βορείου Ελλάδος, που ανεβάζει επίσης Αριστοφάνη, τους Αχαρνής αυτή τη φορά, στις 23 και 24 Ιουλίου, με Σταμάτη Κραουνάκη, Γρηγόρη Βαλτινό και Κώστα Βουτσά στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σκηνοθετεί ο Γρηγόρης Χατζάκης.

Η αυλαία της Επιδαύρου ανοίγει στις 2 Ιουλίου, με τους Ιππής του Αριστοφάνη από τη Θεατρική διαδρομή σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη. Το Αμφι-θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου παρουσιάζει τον Οιδίποδα Τύραννο, σε σκηνοθεσία του Σ. Ευαγγελάτου, με τους Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Φινάλε με την παράσταση Πλούτος – Πενίας θρίαμβος, από το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν και το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου.

Μικρό Θέατρο Επιδαύρου
Στη Μικρή Επίδαυρο, η αυλαία ανοίγει στις 9 και 10 Ιουλίου με την Λένα Πλάτωνος να μεταφέρει τον πρωτοπόρο ήχο της στο μικρό αργολικό θέατρο. Παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη την καινούρια ηλεκτρονική δημιουργία της, βασισμένη σε ποίηση Κωνσταντίνου Καβάφη, καθώς και μια επιλογή από τραγούδια – σημεία αναφοράς της καλλιτεχνικής πορείας της. Συμμετέχουν η Σαββίνα Γιαννάτου και ο Γιάννης Παλαμίδας. Εν συνεχεία, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης συναντά τον Μιλτιάδη Παπαστάμου και τους Absolute Ensemble, στην παράσταση Absolutely Greek to Me, στις 16 και 17 Ιουλίου.

Φόρο τιμής στον κόσμο των φάδος αποτίει, στις 23 και 24 Ιουλίου, η Κριστίνα Μπράνκο, φαδίστα της νεότερης γενιάς, παρουσιάζοντας στο μικρό θεατράκι της Επιδαύρου μερικά από τα γνωστότερα τραγούδια της Amalia Rodrigues. Την ίδια βραδιά εμφανίζεται και το άλλο αστέρι της πορτογαλέζικης σκηνής, η Maria Joao, περίφημη για τους τζαζ φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς της.

Τέλος, στις 30 και 31 Ιουλίου, επιμένοντας στον πειραματισμό με τις παραδοσιακές φόρμες, ο Σίμος Κακάλας και η Ομάδα Χώρος επαναπροσεγγίζουν την ομοιοκατάληκτη αριστουργηματική ερωτική αλλά και αντιτυραννική τραγωδία, Ερωφίλη, γραμμένη στο Ρέθυμνο περί το 1595. Η Ερωφίλη – Άσκηση 1 είχε παρουσιαστεί στην Κρήτη το καλοκαίρι του 2009 σε μια προσπάθεια να ερμηνευτεί το κείμενο ρυθμικά και χορευτικά μέσα από το πρίσμα της κρητικής παράδοσης. Στην παράσταση Ερωφίλη – Άσκηση 2 το κείμενο αποδομείται περισσότερο, ανοίγοντας έτσι το δρόμο σε μια πιο τολμηρή σκηνοθεσία και σκηνογραφία. Θα ενταχθεί ο χορός που παραλείφθηκε στην Ασκηση 1, ενώ θα υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στις θεατρικές τεχνικές απεικόνισης και αφήγησης. Μετά το τέλος της Ερωφίλης η ομάδα Χώρος προτείνει ένα γλέντι με δεκαπεντασύλλαβους, χορό, τσικουδιά και φαγητό, για να ακουστεί το περίφημο ποίημα της Κρητικής Αναγέννησης. Προσκεκλημένος όποιος θέλει να συμμετάσχει: τραγουδιστής, αφηγητής ή οργανοπαίχτης.