«Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι»: Όταν οι κραυγές δεν ακούγονται

της Κατερίνας Σφοντούρη

Στο φιλόξενο «Αμφι-θέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου στην Πλάκα, βρεθήκαμε την προηγούμενη Παρασκευή για να παρακολουθήσουμε την παράσταση του κορυφαίου έργου του Τεννεσσή Ουίλλιαμς, «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι».

Αμφι-θέατρο: Μια σημαντική πορεία
Λίγο κόκκινο κρασί, κερασμένο από τους ανθρώπους τους θεάτρου, μας συνόδεψε στο φουαγιέ του «Αμφι-θεάτρου» ενώ είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε φωτογραφίες από στιγμιότυπα της μεγάλης καριέρας της Λήδας Τασοπούλου (σπουδαία ηθοποιός και αγαπημένη σύζυγος του σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου που «έφυγε» το 2005). Είδαμε πλήθος προγραμμάτων αλλά και αφίσες από παραστάσεις να κοσμούν τους τοίχους του φουαγιέ και στο άκουσμα του τρίτου κουδουνιού καθίσαμε στις θέσεις μας.

Ένα θέατρο με μακρά ιστορία, το «Αμφι-θέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου, ιδρύθηκε το 1975, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε τρεις τομείς: το αρχαίο δράμα, το παλαιό και το νεοελληνικό θέατρο. Το δραματολόγιο που έχει παρουσιάσει μέχρι σήμερα περιλαμβάνει 89 παραστάσεις, πολλές από τις οποίες «ταξίδεψαν» σε Διεθνή Φεστιβάλ κι ενθουσίασαν το θεατρικό κοινό. Με στόχο να φέρει κοντά την παλαιά, λαϊκή θεατρική παράδοση με τις σύγχρονες μεθόδους, το «Αμφι-θέατρο» συνεχίζει στις μέρες μας να αποτελεί σημείο αναφοράς των θεατρανθρώπων και να προσφέρει σπουδαίο πολιτιστικό έργο στη χώρα μας.

Ο «εύθραυστος» κόσμος του Τ. Ουίλλιαμς
Φέτος λοιπόν, ο Σ. Ευαγγελάτος καταπιάνεται με ένα κορυφαίο, αμερικάνικο έργο. Το «ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι», γραμμένο το 1958, διαδραματίζεται στον κήπο της πλούσιας, γηραιάς κυρίας Βέναμπλ. Εκεί όπου ο μονάκριβος, ομοφυλόφιλος γιος της, Σεμπάστιαν περνούσε την ώρα του ανάμεσα στα φυτά που τόσο αγαπούσε. Τώρα εκείνος δεν ζει πια, «έφυγε» ξαφνικά το προηγούμενο καλοκαίρι, όμως οι μνήμες είναι τόσο έντονες. Η κυρία Βέναμπλ, παθολογικά ερωτευμένη με τον πεθαμένο γιο της, πάντοτε υπερπροστατευτική απέναντί του, θεωρεί την εξαδέλφη του Σεμπάστιαν υπεύθυνη για το θάνατό του.

Το τελευταίο ταξίδι του Σεμπάστιαν στην τοποθεσία Cabeza de lobo, ήταν και το μοναδικό στο οποίο η κυρία Βέναμπλ δεν υπήρξε συνοδός του. Στη θέση της, πήγε η ξαδέλφη του Σεμπάστιαν, η νεαρή Κάθρην, που μάταια προσπαθεί τώρα να πείσει τη κυρία Βέναμπλ και τους γύρω της ότι δεν ευθύνεται για τον θάνατό του. Ο Σεμπάστιαν κατασπαράχθηκε από ένα πλήθος πεινασμένων παιδιών, όμως αυτές οι λέξεις ηχούν τόσο ψεύτικες στην κυρία Βέναμπλ. Στόχος της γηραιάς κυρίας είναι να κλείσει την Κάθρην στο δημόσιο ψυχιατρείο και να υποβληθεί σε λοβοτομή προκειμένου να βγάλει από τον εγκέφαλό της όλα όσα υποστηρίζει. Όμως, στο πλευρό της Κάθρην θα βρεθεί ο αξιότιμος γιατρός Κούκροβιτς...

Η Κατερίνα Χέλμη επανέρχεται
Τα πρόσωπα του έργου είναι άνθρωποι που κινούνται ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Ο Τ. Ουίλλιαμς αντλώντας πάντοτε θέματα από την ίδια τη ζωή, ποτέ δεν επιχειρεί να την παρουσιάσει με απόλυτη ακρίβεια αλλά μέσω των ηρώων του, μας μεταφέρει τα συναισθήματά τους.

Με τον ρόλο της κυρίας Βέναμπλ επανέρχεται στη σκηνή η σπουδαία ηθοποιός Κατερίνα Χέλμη. Καθισμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι, νοσταλγεί τις στιγμές της με τον γιο της. Είναι πραγματικά στεναχωρημένη, όμως τα λόγια και οι κινήσεις της είναι καλά μελετημένες για τη συνέχεια. Σύντομα μετατρέπεται σε ένα πλάσμα ικανό να εκβιάζει και να εκδικείται. Πάντοτε αυταρχική, ο σκοπός της πλέον είναι ένας: να βάλει την Κάθρην στο δημόσιο ψυχιατρείο. Δεν αντέχει να ακούει τον μονόλογο της νεαρής, παρεμβαίνει και την «χτυπά» αδιάκοπα. Είναι ένας σκληρός ρόλος κι απαιτεί γερά νεύρα τόσο από την πλευρά της ηθοποιού όσο και από την πλευρά του κοινού.

Ένα αφιλόξενο περιβάλλον
Δίπλα στην κυρία Βέναμπλ στέκεται ο γιατρός Κούκροβιτς. Δεν δωροδοκείται, δεν υποχωρεί. Στέκεται στο ύψος του, ικανός να ακούσει και τις δύο πλευρές, τόσο της μητέρας όσο και της ξαδέλφης του Σεμπάστιαν. Ο Θανάσης Κουρλαμπάς είναι εκεί, καλός ακροατής αλλά και αφουγκραστής των όσων δεν αποκαλύπτονται έγκαιρα. Ρωτάει, επεμβαίνει και οι κινήσεις του δηλώνουν έναν άρτια μελετημένο ηθοποιό.

Το αφιλόξενο σκηνικό που δημιούργησε ο Γιώργος Πάτσας προκαλεί ένα αίσθημα «δυσφορίας». Ψηλές στήλες και μέσα τα αγαπημένα λουλούδια του Σεμπάστιαν. Πράγματι, σε αυτό το περιβάλλον η Κάθρην καλείται να αποδείξει ότι λέει την αλήθεια για το θάνατο του ξάδελφού της. Η Μαρίνα Ασλάνογλου, παρά το νεαρό της ηλικίας της, καταφέρνει να μας ταξιδέψει στον δικό της κόσμο. Εκεί όπου λυγίζει, την «πνίγει» το δίκαιο και διψά για δικαιοσύνη. Ειδικότερα ο μονόλογός της που φτάνει σχεδόν μέχρι το τέλος του έργου, είναι χειμαρρώδης και τον υποστηρίζει με ιδιαίτερη επιτυχία.

Φεύγοντας
Ολόκληρη η παράσταση είναι προσεγμένη όμως ιδιαίτερη έμφαση ωφείλουμε να δώσουμε στον Δάσκαλο Μάριο Πλωρίτη, ο οποίος με την μετάφρασή του έχει φωτίσει την τρυφερότητα που αποπνέει στο τέλος αυτό το τόσο εφιαλτικό έργο. Αξίζει να δείτε την παράσταση. Μην αμελήσετε να αγοράσετε και το -πλήρες σε υλικό- πρόγραμμα.

INFO:
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι του Τ. Ουίλλιαμς, Θέατρο «Αμφι-θέατρο», Αδριανού 111, Πλάκα, τηλ.: 210 3233644
Παραστάσεις: Τετάρτη (λαϊκή) 19:00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00
Τιμές εισιτηρίων: 24 €, λαϊκή 20 €, φοιτητικό 17 €
Διάρκεια: 90 '