Είδαμε: Raised Fist, Endsight και Locals στο Κύτταρο

Δύσκολη περίοδος για διοργανωτές αυτή που διανύουμε. Τα έξοδα πολλά και η προπώληση όχι πάντα σίγουρη ώστε να τα καλύψει επαρκώς. Στους χαλεπούς αυτούς καιρούς, η Playfalse και ο Βασίλης Κουτσουφλάκης έφεραν εν Ελλάδι τους Σουηδούς Raised Fist, μια μπάντα η οποία εγγυημένα μπορεί να σε ξεσηκώσει με την σκηνική της παρουσία, ακόμα κι αν δεν είσαι 100% φαν του είδους.

Μια μπάντα με μακροχρόνια πορεία στο είδος, η οποία σε κάθε live παραδίδει ψυχή και σώμα. Γι’ αυτό άλλωστε είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς (και) στην χώρα μας.

Στις 12 Σεπτεμβρίου λοιπόν, το Κύτταρο ταρακουνήθηκε για τα καλά. Κι εμείς το ίδιο. Την αρχή έκαναν οι Locals, «φρέσκια» μπάντα, με punk rock χαρακτήρα, δυναμική σκηνική παρουσία και το πρώτο τους LP στις αποσκευές τους. Ζέσταναν ιδανικά το κλίμα με πολύ καλό ήχο και ερμηνεία. Δυστυχώς, ένα πρόβλημα με την μία κιθάρα δεν τους επέτρεψε να κλείσουν την εμφάνισή τους με το highlight κομμάτι Gonna Drink Tonight. Ας είναι, θα το ακούσουμε την επόμενη.

Σειρά είχαν οι Endsight (οι οποίοι μας έχουν μιλήσει παλαιότερα εδώ για το ελληνικό μέταλ). Στακάτo death metal με μελωδικά στοιχεία και απογειωτικά riffs. Απέδωσαν άψογα τα κομμάτια τους, με αποκορύφωμα το House of Violence, όπου τα πράγματα… αγρίεψαν στο κοινό και το circle pit έδωσε για ακόμα μια συναυλία τους δυναμικό παρόν. Αν οι Locals ήταν η προθέρμανση, οι Endsight ήταν το δυναμικό ζέσταμα που χρειάζεται ο καθένας πριν από μια έντονη προπόνηση.

Και η έντονη αυτή προπόνηση δεν ήταν άλλη από τους Raised Fist. Οι Σουηδοί ήταν… τρελοί και τη στιγμή που το Κύτταρο είχε πλέον γεμίσει, ανέβηκαν πάνω στη σκηνή με μπροστάρη τον ορεξάτο και φουλ αθλητικό Alexander "Alle" Hagman. Sound of the Republic για άνοιγμα, άλματα και σθένος πάνω στη σκηνή, ξύλο και σαματάς κάτω από αυτήν. From the north και Chaos από τον νέο τους δίσκο, με το κοινό να ανταποκρίνεται θετικά στα φρέσκα τους κομμάτια. Some Of These Times, Tribute, Pretext, Running Man, Killing It, Man & Earth (νέος δίσκος) και You Ignore Them All στο – τυπικό- τέλος της εμφάνισής τους, όλα δοσμένα με άφθονη ενέργεια και διάθεση από τη μπάντα.



Στο encore ακούσαμε τα Perfectly Broken και Friends & Traitors, μένοντας με το… παράπονο γιατί θα θέλαμε και ένα Breaking Me Up. Δεν πειράζει, ευελπιστούμε να υπάρξει και τέταρτη φορά που η σουηδική μπάντα θα έρθει από τα μέρη μας, μια και τέτοιες «ψυχωμένες» εμφανίσεις θα θέλαμε να βλέπαμε πιο συχνά από συγκροτήματα που επισκέπτονται την χώρα μας.

Νικόλας Γεωργιακώδης