Νότης Μαυρουδής: «Επιδιώκω πάντα να προσαρμόζομαι»

της Ναταλίας Χατζηαντωνίου

Συνθέτης, σολίστ και τραγουδοποιός, ο Νότης Μαυρουδής συμπληρώνει πέντε δεκαετίες παρουσίας στην ελληνική μουσική σκηνή. Και τις γιορτάζει με μία σειρά από live που φιλοξενούνται από τις 5 Μαρτίου και όλες τις Δευτέρες του μήνα, στο Half Note Jazz Club. Τίτλος του προγράμματος «Στου Χρόνου τις Καταπακτές».

Τον ίδιο ποιητικό τίτλο έχει και η τελευταία δισκογραφική του δουλειά που κυκλοφόρησε από την εταιρεία Protasis. Περιλαμβάνει 15 καινούρια τραγούδια και μία επανεκτέλεση που, σε στίχους των Άκου Δασκαλόπουλου, Λίνας Δημοπούλου, Κώστα Φασουλά, Μαίρης Φασουλάκη, Γιώργου Κορδέλλα, Μάρθας Βεκρή, Άλκη Χριστοφέλλη και Χρίστου Παπαδόπουλου, εκπροσωπούν μία ευρύτατη μελωδική γκάμα. Τα τραγούδια, από καθαρόαιμα λαϊκά, μέχρι βαλσάκια και συνθέσεις τζαζ επιρροής ή ηλεκτρικού δυναμισμού, ερμηνεύονται από μία ομάδα που αποτελείται και από καταξιωμένους αλλά και από καινούριους τραγουδιστές. Κάποιοι από αυτούς θα συνοδεύσουν τον Μαυρουδή ως guest και στα live του, όπως π.χ. η Γιώτα Νέγκα (5/3) που είναι και η πρώτη καλεσμένη του.

Το πρόγραμμα στα live, με άξονα την τελευταία δισκογραφική δουλειά του Μαυρουδή και οδηγό τα κιθαριστικά «χρώματα», δίνει έμφαση ακριβώς σ΄αυτό το «πλουραλιστικό» μουσικό του ύφος. Μήπως άλλωστε δημιουργός δεν είναι αυτός που αρνείται να εγκλωβιστεί σ΄έναν μόνον είδος; «Δεν θέλησα», απαντά ο ίδιος, «δεν θα μπορούσα ποτέ, να επιβάλλω το ύφος μου. Απλώς, επιδιώκω πάντα να προσαρμόζομαι εγώ, μέσα στη διάσταση μιας εποχής ή ενός μουσικού ύφους. Νιώθω σαν να είμαι μέρος ενός συνόλου και όχι χώρια απ’ αυτό. Ο δίσκος αυτός περιέχει π.χ. κάθε τι που θεωρώ πως είμαι κομμάτι του. Ανήκω λοιπόν κι εγώ στα παλιά χασάπικα-ζεϊμπέκικα-βαλς-tangos και ό,τι άλλο συνέβαλε για να στοιχειοθετηθώ ως μουσικός και ως δημιουργός». 

- Eκδώσατε πρόσφατα ένα εξαιρετικό cd σε μία εποχή που όλο και περισσότεροι επιμένουν ότι «γράφονται όλο και λιγότερο καλά τραγούδια». Μήπως η αλήθεια είναι ότι πάντα γράφονταν καλά τραγούδια αλλά τώρα πια δυσχεραίνεται όλο και περισσότερο ο τρόπος διάθεσής τους;

ΝΜ: Δεν ελέγχω αν πάντα γράφονταν καλά τραγούδια. Δεν το ελέγχω, ίσως γιατί με μπέρδεψαν τα ΜΜΕ με τις μεταβαλλόμενες απόψεις περί «καλού τραγουδιού» και με την υποστήριξη που επιδείκνυαν σε διάφορα τραγουδιστικά μορφώματα και όλοι χάναμε τον μπούσουλα (ή την μπάλα…) Αδυνατώ να αναφερθώ στο χιλιοειπωμένο «καλά τραγούδια», για τον απλούστατο λόγο πως δεν είναι εύκολο να συνεννοηθούμε μεταξύ μας για το καλό ή κακό «έντεχνο»,«λαϊκό» κτλ. Έτσι, σε μια κοινωνία κατακερματισμένη, με τις γέφυρες του χρόνου να έχουν θρυμματιστεί, κινδυνεύουμε να μην «θυμόμαστε» τα «περασμένα» της μνήμης. Αυτό που κρατάμε πάντως, είναι όντως ο δυσχερής τρόπος διάθεσης των δίσκων που ενδέχεται να ρίξει από πάνω το χώμα για να μας σκεπάσει… Δραματικός; δεν πειράζει….

- Από ηλεκτρικό ήχο μέχρι καθαρόαιμο λαϊκό κι από τζαζ μέχρι λάτιν επιρροές ή βαλσάκια. Δεν εγκλωβιστήκατε ποτέ σε ένα μουσικό ύφος. Αυτή είναι και η ουσία του δημιουργού;

ΝΜ: Έχω την εντύπωση πως το κλειδί είναι τα ανοιχτά μάτια (και αφτιά) σε ό,τι κατακάθισε και επιβλήθηκε στην κοινή συνείδηση, μέσα στο χρόνο. Ρυθμοί, στιλ, ύφος, ήθος… Δεν θέλησα και δεν θα μπορούσα ποτέ, να επιβάλλω το ύφος μου. Απλώς, επιδιώκω πάντα να προσαρμόζομαι εγώ μέσα στη διάσταση μιας εποχής ή ενός μουσικού ύφους. Νιώθω σαν να είμαι μέρος ενός συνόλου και όχι χώρια απ’ αυτό. Ο δίσκος αυτός (Στου χρόνου τις καταπακτές) περιέχει κάθε τι που θεωρώ πως είμαι κομμάτι του. Ανήκω λοιπόν κι εγώ στα παλιά χασάπικα-ζεϊμπέκικα-βαλς-tangos και ό,τι άλλο συνέβαλε για να στοιχειοθετηθώ ως μουσικός και ως δημιουργός.

- Η εποχή είναι πολύ δύσκολη για όλους και για το μουσικό τοπίο-η κρίση στο οποίο προϋπήρχε. Μήπως όμως η έξωθεν δυσκολία είναι ο δρόμος, επιστρέφοντας στην ουσία, να επιστρέψουμε στον δημιουργό;

ΝΜ: Είναι πιθανόν η «έξωθεν δυσκολία» να δημιουργήσει συνθήκες για επιστροφή στη δημιουργία. Θα ήταν όμως επιπόλαιο να ισχυριστούμε πως «μας χρειάζονταν» οι δυσκολίες και όλο αυτό το μπάχαλο της δοκιμασίας που περνάμε για να …βρούμε τον σωστό δρόμο. Δεν είμαι της άποψης πως θα λυτρωθούμε δια της… καταστροφής, γιατί τότε θα έμοιαζα στα αριστερά και τα ακροδεξιά κόμματα που επιδιώκουν την καταστροφή και το χάος για να αποκτήσουν αίγλη στο πόπολο… Στη δημιουργία θα επιστρέψουμε μόνο μέσα από διεργασίες συνειδητοποίησης των ευθυνών της πολιτικής, των πολιτικών, των πολιτών, των κομμάτων, της κοινωνίας, των ΜΜΕ, της Εκπαίδευσης και βέβαια του καθενός από εμάς. Το άθροισμα μιας κοινωνικής συνείδησης σε μια σειρά από θέματα καθημερινότητας, θα δείξει το δρόμο αν θα οδηγηθούμε στη δημιουργία ή στο χάος.

-Γιατί «Στου χρόνου τις καταπακτές»;

Ν.Μ. «Γιατί τώρα πλέον, όλοι εκεί καταλήγουμε. Έχουμε την ανάγκη να καταφεύγουμε στα χρήσιμα και τις όποιες αξίες φυλάξαμε μέσα στο χρόνο, σε καταφύγια, σε παλαιά σεντούκια, σε καταπακτές. Εκεί που οι άνθρωποι κράτησαν τα «τρόφιμα» για να τα πάρουν όταν χρειαστεί. Όσο συμβολικά και να είναι όλα αυτά, εν τούτοις παίζουν έναν σημαντικό ρόλο στη σημερινή ζωή. Εγώ από εκεί ξαναπαίρνω το νήμα για τις μνήμες και τις εμμονές που με έχουν τυλίξει εδώ και χρόνια. «Στου χρόνου τις καταπακτές» μού άνοιξαν την πόρτα για να καλέσω παλαιούς και νεότερους φίλους μου τραγουδιστές που θαυμάζω. Γίναμε μια παρέα, σε μια εποχή με πλήρη απουσία δισκογραφικής δράσης. Τώρα πλέον οι δισκογραφικές παραγωγές τείνουν να αναδείξουν την αυτονομία του δημιουργού, που μαζί με άλλους, επιχειρεί να ανακαλύψει το καινούργιο τοπίο μιας διαφορετικής δισκογραφικής αντίληψης»

-Δηλαδή οι δυσκολίες που περνάμε, μπορεί να είναι κι ο δρόμος να αναζητήσουμε την ουσία, άρα να επιστρέψουμε και στον δημιουργό;

Ν.Μ. «Θα ήταν επιπόλαιο να ισχυριστούμε πως «μας χρειάζονταν» οι δυσκολίες και όλο αυτό το μπάχαλο της δοκιμασίας που περνάμε για να …βρούμε τον σωστό δρόμο. Δεν είμαι της άποψης πως θα λυτρωθούμε δια της… καταστροφής, γιατί τότε θα έμοιαζα στα αριστερά και τα ακροδεξιά κόμματα που επιδιώκουν την καταστροφή και το χάος για να αποκτήσουν αίγλη στο πόπολο… Στη δημιουργία θα επιστρέψουμε μόνο μέσα από διεργασίες συνειδητοποίησης των ευθυνών της πολιτικής, των πολιτικών, των πολιτών, των κομμάτων, της κοινωνίας, των ΜΜΕ, της Εκπαίδευσης και βέβαια του καθενός από εμάς. Το άθροισμα μιας κοινωνικής συνείδησης σε μια σειρά από θέματα καθημερινότητας, θα δείξει το δρόμο αν θα οδηγηθούμε στη δημιουργία ή στο χάος».

- Σε μια τόσο δύσκολη εποχή πώς επιβιώνουν καλλιτέχνες που επιμένουν σε έναν καλώς εννοούμενο εκλεκτικισμό;

ΝΜ: Δεν θα έλεγα πως ανήκω στους εκλεκτικούς… Να σώσω το… τομάρι μου προσπαθώ από τα πηγάδια που συναντώ επί χρόνια στους δρόμους της ζωής. Μην πέσω στο πηγάδι φοβάμαι! Μην υποταχτώ (δίχως να το θέλω) στην εικονική πλαστική πραγματικότητα του life style και υποτακτικός της αισθητικής Πέτρου Κωστόπουλου… Προστατεύω τον εαυτό μου και μένω πιστός σε ό,τι έχω αγαπήσει μέσα στο χρόνο. Πρόσωπα, αξίες, μουσικές, ποιήματα, ταινίες και θέατρο. Προσπαθώ να φτιάχνω τον δικό μου μικρόκοσμο και τον προστατεύω όσο δεν φαντάζεστε… Με τα τραγούδια μου, την κιθάρα μου και τις επιλογές μου, έχω «επιβιώσει» επί 67 συναπτά χρόνια. Έχω μια αξιαγάπητη οικογένεια και φίλους καρδιακούς.

Εξακολουθεί να με γοητεύει το παλιό ρεμπέτικο και ορισμένοι από τους συνθέτες «ελαφρών» τραγουδιών, βρίσκομαι στην κολυμβήθρα του Χατζιδάκι και του Μίκη και γράφω επίμονα για να συνεχίσω να είμαι γήινος και επίμονος. Οι τραπεζικές μου καταθέσεις είναι στο ναδίρ (όπως μου λέει η γυναίκα μου) κι εγώ προετοιμάζω ένα βιβλίο για το ελληνικό τραγούδι και τα τραγούδια του επόμενου δίσκου μου, που–μεταξύ μας-δεν ξέρω αν και πότε θα τον πραγματοποιήσω… Εάν η στάση ζωής που έχω επιλέξει ισοδυναμεί με έναν «καλώς εννοούμενο εκλεκτικισμό», τότε, ναι! Νοσώ, αλλά το γνωρίζω και δεν θα μου προσάψει κανείς ευθύνες… Πέρα από το παιχνίδι των λέξεων, σήμερα, μέσα σ’ αυτόν τον οικονομικό-κοινωνικό ζόφο, σε μια τόσο δύσκολη εποχή, επιβιώνουν πράγματι καλλιτέχνες που επιμένουν σε έναν καλώς εννοούμενο εκλεκτικισμό;
Αυτό είναι κάτι που μπορεί να μας κάνει …εθνικά υπερήφανους!

*Half Note Jazz Club (Tριβωνιανού 17, Μετς, 210-9213310, www.halfnote.gr) . Κάθε Δευτέρα 5, 12, 19, 26 Μαρτίου στις 21:30 : Νότης Μαυρουδής, μαζί με τους μουσικούς Γιώργο Τοσικιάν (κιθάρα), Μάνο Αβαράκη (φυσαρμόνικες-πνευστά) και τους τραγουδιστές Χρήστο Κωνσταντόπουλο, Σοφία Ανδριανού. Καλεσμένοι: Γιώτα Νέγκα (5/3), Μπάμπης Τσέρτος (12/3), Αναστασία Μουτσάτσου (19/3), Ηρακλής Βαβάτσικας-Μόρφω Τσαϊρέλη (26/3).

Τιμές εισιτηρίων (χωρίς ποτό) : ΤΡΑΠΕΖΙ: 20€ , ΒΑR & ΕΞΩΣΤΗΣ 15€, ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ (BAR & ΕΞΩΣΤΗΣ): 10€

Προπώληση: www.halfnote.gr , www.ticketnet.gr , www.viva.gr