2ο ECM Festival: Κερδίστε προσκλήσεις για το τριήμερο

Ο διαγωνισμός για το τριήμερο του ECM Festival ολοκληρώθηκε -ευχαριστούμε όλους για την συμμετοχή σας. Οι νικητές για την κάθε μέρα του Φεστιβάλ έχουν ως εξής:

Δευτέρα 6/7 – Βασίλης Τσαμπρόπουλος (παραλαβή προσκλήσεων νωρίτερα την ίδια μέρα από το ταμείο του Θεάτρου)
Κακαλέτρη Κατερίνα
Κότσαλη Ελένη
Καμβύσης Νίκος
Μερκούρης Άγγελος
Τερζίμπαση Μαρία
Λεβέτσιος Βαγγέλης
Στεργίου Στέλιος
Παντελόπουλος Δημήτρης
Παντελοπούλου Ανθή
Μαρκοπούλου Αναστασία
Μιχελίδου Χριστίνα
Σωτηράκος Κων/νος
Γκούνης Ιωάννης
Ευαγγελάτος Σπύρος
Βασιλείου Γιάννης

Τρίτη 7/7 – Dino Saluzzi (παραλαβή προσκλήσεων νωρίτερα την ίδια μέρα από το ταμείο του Θεάτρου)
Αντάκης Ιωάννης
Βελημβασάκη Μαρία
Τσιάλτας Νίκος
Δημητριάδου Δέσποινα
Τσίκουρα Ουρανία
Καμβύσης Νίκος
Σκίκου Ιωάννα
Κανελλοπούλου Γεωργία
Φλώρου Αντιγόνη
Λυτσάκης Κων/νος
Τρίπατζη Πηνελόπη
Παπουλή Ιωάννα
Ζαλούμης Άκης
Αποστολάκης Ιωάννης
Μέτζου Χρυσή

Τετάρτη 8/7 – Manu Katche (παραλαβή προσκλήσεων νωρίτερα την ίδια μέρα από το ταμείο του Θεάτρου)
Νικολάου Βασίλης
Αδελφουλάκου Φωτεινή
Τατούλη Δ.
Βλάσσης Θοδωρής
Ιακωβίδου Αλέκα
Καράμπελα Αμαλία
Kutsiyanova Liudmila
Ρουσσάκης Γιώργος
Παυλοπούλου Λυδία-Χαρά
Μουζακίτη Αγγελική
Μανουσάκη Ευαγγελία
Καρρά Παναγιώτα
Στάση Μαρία
Νίκα Τριάδα
Μαρκογιαννάκης Νίκος

Περισσότερες πληροφορίες για το ECM Festival παρακάτω:

Δευτέρα 6 Ιουλίου: Βασίλης Τσαμπρόπουλος, «The Promise»
Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
Ώρα 9.30 μ.μ.

Μουσική – πιάνο: Βασίλης Τσαμπρόπουλος

“… Το άγγιγμά του κάνει το πιάνο να τραγουδάει, όπως γράφουν στο εξωτερικό οι κριτικές, αναγνωρίζοντας στον Τσαμπρόπουλο έναν σπουδαίο ερμηνευτή και συνθέτη που κινείται με άνεση από την προκλασική ως την τζαζ, υγραίνοντας ευεργετικά την τελευταία με το μεσογειακό του ταμπεραμέντο.”
Γιώργος Χριστοδουλόπουλος,
Περιοδικό Έψιλον

Το Τhe Promise είναι έντεκα κομψές μινιατούρες, πρωτότυπες συνθέσεις του, με εξαίρεση το Τζιβάερι, σε μια εξαιρετικά εμπνευσμένη διασκευή. Το μουσικό θέμα Τhe Other ανοίγει το δίσκο και επανέρχεται ως βασικό μοτίβο, με διάφορες παραλλαγές. Σε όλη την ηχογράφηση η ενδελεχής διατύπωση, η λεπτότητα και η ακρίβεια του ήχου διαποτίζονται από ποιητική ευαισθησία. Μουσική ήρεμη και ιδιαίτερα ατμοσφαιρική. Η αφαιρετική της ιδιοσυγκρασία είναι μαγική καθώς ο ακροατής μπορεί να ακολουθήσει τα βήματα και την εξέλιξη αυτής της εύθραυστης και συγχρόνως δυνατής αρμονικής ανάπτυξης.

«Το πιο ενδιαφέρον και συγχρόνως σημαντικό για μένα, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζω το πιάνο. Θα έλεγα ότι είναι ένας… ορχηστρικός τρόπος. Σε μερικά περάσματα φαντάζομαι ότι έχω ένα σύνολο εγχόρδων δίπλα μου, ενώ άλλες, έναν σολίστ πνευστών. Κάθε νότα σκιάζεται και ζυγίζεται προσεκτικά, όλα αντιμετωπίζονται ως μέρος μιας μεγάλης ηχητικής παλέτας ορχήστρας» αφηγείται ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος.

Αν και το 90% της μουσικής αποτελείται από «γραμμένες συνθέσεις», -το υλικό δημιουργήθηκε σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, μόλις μερικές βδομάδες πριν την ηχογράφηση- διαθέτει μια σπάνια ευελιξία σαν να ήταν μπαλάντες που προέκυψαν από αυθόρμητο αυτοσχεδιασμό.

Το Τhe Promise, είναι η έκτη δισκογραφική συνεργασία του Βασίλη Tσαμπρόπουλου με την ECM, και, σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του καλλιτέχνη, ο πιο προσωπικός του, μέχρι σήμερα.

Τρίτη 7 Ιουλίου: Dino Saluzzi – Anja Lechner, «Ojos Negros»
Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
Ώρα 9.30 μ.μ.

Dino Saluzzi: μπαντονεόν
Anja Lechner: βιολοντσέλο

«Με την υπέρμετρη κομψότητα ενός ερωδιού, η Anja Lechner αναδεύει τις χυμώδεις και συνάμα λεπτεπίλεπτες αντιστικτικές υφάνσεις του Dino Saluzzi. Αυτός ο έξοχος αργόσυρτος Αργεντινός με εκείνο το παλιό μαγικό του κουτί-μπαντονεόν-, μπορεί να παράγει τόση συγκίνηση μ΄ αυτές τις αραχνοΰφαντες μελωδίες που 'ξεφεύγουν' κάτω απ' τα δάχτυλά του, που καθώς έχει την ιδανική συνεργάτιδα, η μουσική γίνεται σχεδόν ακατάληπτα γλυκιά και αρμονική. Σαν ένας λυρικός ψίθυρος βυθισμένος στη σιωπή, βιολοντσέλο και μπαντονεόν ηχούν άλλοτε με σφρίγος και δύναμη, κι άλλοτε μοιάζουν να περιδιαβαίνουν νωχελικά ένα μεγαλόσχημο pas de deux προκαλώντας στο κοινό ρίγη συγκίνησης. Αμφιβάλλω αν ποτέ θα ξεχάσω έστω και μία στιγμή απ' αυτή τη μουσική...»
Richard Cook
Jazz Review

Παλιό όσο και νέο, εθνικό όσο και παγκόσμιο, αρχέγονο, όσο και ρηξικέλευθο, γήινο όσο και αφαιρετικό είναι το tango του Dino Saluzzi.. Η μουσική του, εμπεριέχει όλους τους ήχους και τις μνήμες της λατινοαμερικάνικης παράδοσης αναπτύσσοντας όμως ένα νέο μουσικό ιδίωμα με σύγχρονους τρόπους και χρώματα.

Στον όγδοο χρόνο της συνεργασίας τους, ο Αργεντινός μπαντονεονίστας και συνθέτης Dino Saluzzi και η Γερμανίδα τσελίστα Anja Lechner παρουσιάζουν το Ojos Negros αποσπώντας εγκωμιαστικά σχόλια και κριτικές απ΄ όλο τον κόσμο:

... Αυτός ο μουσικός διάλογος είναι τόσο κοντά στην τελειότητα όσο λίγες μουσικές, που μπορώ να θυμηθώ, γράφει ο Richard Cook από το βρετανικό Jazz Review, σχολιάζοντας την εμπειρία του από το κονσέρτο: Είναι ελάχιστοι οι μουσικοί που μπορούν να διατηρούν ισχυρή την ταυτότητά τους μέσα στη δίνη των πολύ-πολιτισμικών επιρροών, όπως o Dino Saluzzi.

Ο σχολιαστής της SüdwestPresse, καταθέτει αντίστοιχα:
Η γραμμένη μουσική και ο αυτοσχεδιασμός εναλλάσσονταν με τέτοια φυσικότητα που όταν ο Dino Saluzzi, αυτός ο μάγος των πλήκτρων ανακοίνωσε πως το κομμάτι που μόλις είχε παίξει ήταν μια σύνθεση του ίδιου απογεύματος στο ξενοδοχείο του, κανείς δεν αιφνιδιάστηκε …Η μουσική του Dino Saluzzi είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου το εύρος της μουσικής του ευφυΐας ξεπερνά τη φόρμα αυτή καθαυτή. Με την απομάκρυνσή του από ότι ακαδημαϊκό, προσεγγίζει την βαθύτερη ουσία μιας μουσικής αληθινά λαϊκής…

Κρατώντας στην εσωτερική του μνήμη αυτό το τόσο χαρακτηριστικό ιδίωμα του τάνγκο εμποτισμένο με την εθνική μελαγχολία της Αργεντινής, ο ίδιος ο Saluzzi συχνά τονίζει μέσα από τις συνεντεύξεις του: Η μουσική μου δεν είναι εγκεφαλική αλλά μια μουσική βιωματική που επιχειρεί να εκφράσει συναισθήματα, σκέψεις και μνήμες έτσι όπως υπάρχουν... ...χρειαζόμουν ελευθερία από τη φόρμα του τάνγκο. Την ίδια στιγμή νιώθω την ανάγκη να διασώσω την παράδοση. Το εγχείρημα εμπεριέχει κινδύνους, μα πρέπει να πάμε μπροστά...

...Στις αρχές του '80, στο Μόναχο άκουσα τον Dino Saluzzi να παίζει ζωντανά για πρώτη φορά. Έπαιζε μουσική έτσι όπως ποτέ δεν είχα ξανακούσει πριν, μια μουσική που δεν θα μπορούσα να περιγράψω με λόγια ιδιαίτερη, παράξενη αλλά και τόσο γνώριμη την ίδια στιγμή, μια μουσική που με κατέλαβε με τη γοητεία της. Είναι η δική του μουσική, μια μουσική του σήμερα με βαθιές ρίζες στην παράδοση της Αργεντινής. Από τότε, η ευχή μου να παίξω κάποια στιγμή μαζί του έγινε πραγματικότητα. Πήρε 15 χρόνια σχεδόν μέχρι να τον συναντήσω μέσα από την εταιρεία μας, την ECM. Ηχογραφήσαμε το "Kultrum" μαζί με το Rosamunde Quartet, κάνοντας παράλληλα και κάποιες συναυλίες. Μέσα από τη μουσική καθώς η φιλία μας με το Dino Saluzzi και την οικογένειά του βάθαινε, την άνοιξη του 2002 κάναμε τις πρώτες μας συναυλίες σαν ντουέτο στο Buenos Aires, λέει η Anja Lechner μιλώντας για τη συνεργασία της με τον Dino Saluzzi.

Ο Saluzzi από τη δική του πλευρά εκθειάζει την Lechner, τονίζοντας την συμβολή της όσο και το ανεξάρτητο πνεύμα της : Η Anja έχει γίνει μέρος αυτής της μουσικής χωρίς να χάσει τη δική της ταυτότητα. Πιστεύω πως αυτό είναι πολύ σημαντικό. Δεν προσπαθεί να μιμηθεί τους μουσικούς του tango. Διατηρώντας τον δικό της ήχο και χαρακτήρα κάνει τη μουσική μας καλλιτεχνικά πλουσιότερη.

Ο σχολιαστής της SüdwestPresse, εστιάζει και αυτός στο "έτερο ήμισυ" του ντουέτου: Η Anja Lechner, είναι μια μουσικός με μια ιδιαίτερη έφεση στον αυτοσχεδιασμό. Χωρίς την ασφάλεια της γραμμένης παρτιτούρας η τσελίστα κυριολεκτικά ανατέλλει μέσα από την ερμηνεία της. Είναι συναρπαστικό το πώς με το τσέλο της αφηγείται στιγμές σπαραχτικής συγκίνησης, αλλά και χαράς ή το πώς η δυναμική της ερμηνεία προσδίδει στο tango μια έντονη ζωτική δύναμη. Εδώ οι μουσικοί δεν κοιτάζουν τις νότες τους. Καθώς τα βλέμματά τους συναντώνται διαρκώς, 'συνομωτούν' οδηγώντας τη μουσική τους… Ήταν σαν τα δυο όργανα να συνενώνονται και μέσα απ΄ αυτή την απόλυτη συμβίωση οι μουσικοί συνεπήραν αμέσως το κοινό τους. Και το σημαντικότερο: οι μουσικοί μεταγλώττισαν τη τεχνική τους σε συναίσθημα, χωρίς περιστροφές. Η μουσική με ψυχή στην απόλυτη διατύπωσή της…

Τετάρτη 8 Ιουλίου: Manu Katché, «Playground»
Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»
Ώρα 9.30 μ.μ.

Manu Katché: ντραμς
Tore Brunborg: σαξόφωνο
Alex Tassel: τρομπέτα
Εric Legnini : πιάνο
Jerome Regard: ακουστικό μπάσο

Ο Manu μπορεί να κάνει τα πάντα. Εκείνο όμως που θαυμάζω σ’ αυτόν είναι αυτή η ιδιαίτερη ποιότητα που θυμίζει τους παλιούς μύθους όπως ο Jo Jones ή ο Gene Krupa. Επιλέγει ένα ρυθμικό μοτίβο το οποίο ακολουθεί χωρίς καμιά σολιστική υστερία, αντίθετα, με μια ευγενική προσέγγιση και μια ποιητική ευαισθησία χωρίς να χάνει ποτέ τη δύναμή του.
Jan Garbarek

Ο Emmanuel ‘Manu’ Katché γεννήθηκε το 1958 στο St Maur des Fossés, κοντά στο Παρίσι αν και οι οικογενειακές του ρίζες είναι από το Ivory Coast της Αφρικής. Σπούδαζε πιάνο από τα πέντε του και ξεκίνησε ντραμς στα δεκατέσσερά του, μελετώντας στη συνέχεια κλασικά κρουστά στο Conservatoire National Supérieure de Musique de Paris.

Το παίξιμό του, είναι μια ανάμειξη αφρικανικού ρυθμού και κλασικών ντραμς η οποία για κλάσματα του δευτερολέπτου φωταγωγείται από την επήρεια της τζαζ.

«Όταν παίζω τζαζ με λένε «ροκ ντράμερ». Όταν κάνω ροκ μουσική, οι κριτικοί γράφουν για τον «τζαζ ντράμερ Manu Katché»… «Είμαι απλά ο εαυτός μου, προσπαθώντας να είμαι όσο καινοτόμος όσο και η μουσική που παίζω, και, υποθέτω, πως αυτή είναι μια «τζαζ» αντιμετώπιση».

«Το «Playground» είναι μια μουσική που δημιούργησε έχοντας στο μυαλό του τους βασικούς μουσικούς του συνεργάτες. Εξερευνήσαμε συναφείς ιδέες με τις προηγούμενες συνεργασίες μας, αλλά, νομίζω πως κατάφερα να βρω λίγο περισσότερο χώρο για εμένα και τα ντραμς», λέει ο Manu Katché, μιλώντας για τη νέα του δουλειά.

Ο τρόπος που ο Manu Katché παίζει, τον τοποθετεί σε ένα άλλο επίπεδο από τους σύγχρονους τζαζ ντράμερς. Ο εύστροφος ρυθμός του, χτίζει ένα ρυθμικό σχήμα, δημιουργώντας το ρυθμικό περιβάλλον που κινητοποιεί τους πνευστούς και «δένει» αυτονόητα το πιάνο με το μπάσο.

«Πάντα προσπαθώ να φτιάχνω ρυθμικά σχήματα τόσο ανοιχτά ώστε να «δημιουργούν υποδοχές» και να χρωματίζουν τα πράγματα. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου σχετικά με την δημιουργία της μουσικής είτε παίζω τζαζ είτε ροκ είτε οτιδήποτε άλλο, ή δουλεύω με τους Sting ή Peter Gabriel ή όποιον άλλο. Χτίζω μια υποδομή για να εμπνεύσω τους σολίστες και, ελπίζω, τον εαυτό μου».

Μουσική στην ECM ήταν ένα όνειρο του Katché από παιδί: «άκουσα το πρώτο ECM άλμπουμ όταν ήμουν περίπου δεκαπέντε και ξετρελάθηκα από τον ήχο και τον τρόπο με τον οποίο παίζονταν η μουσική: τρανή και τολμηρή αλλά με σεβασμό για τη σιγή και με μια πραγματική ισορροπία μεταξύ των μουσικών οργάνων...». Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο ανάλαφρος ρυθμός του έγινε σήμα κατατεθέν για τους ήχους της ποπ και ροκ μουσικής, δίπλα σε μουσικούς από την Joni Mitchell έως τον Peter Gabriel. Ο Manfred Eicher άκουσε τον Katché να παίζει στο ομώνυμο άλμπουμ του Robbie Robertson (Geffen) και ήξερε ότι οι τόνοι και το στυλ, μοντέρνοι αλλά συγχρόνως με βαθιές ρίζες στη παράδοση, μπορούσαν πολύ εύκολα να εναρμονιστούν με τον αυτοσχεδιασμό…

Το “Playground” ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριου 2007 στο Avatar Studios στη Νέα Υόρκη. «Φυσικά, η Νέα Υόρκη έχει μια ενέργεια, και υπάρχει και κάτι μαγικό στην ατμόσφαιρα: έτσι τουλάχιστον την βλέπουν οι ευρωπαίοι. Οπότε, βρεθήκαμε μαζί σαν μουσικοί σε μια χώρα στην οποία δεν ανήκουμε, ρουφώντας αυτή την ιδιαίτερη χροιά της πόλης της Νέας Υόρκης. Νομίζω πως αυτό βγαίνει στην μουσική.» ….«με κάθε μουσικό εκεί να προσθέτει κάτι στην πραγμάτωση των μουσικών ιδεών του Manu και να βοηθά να χτιστεί κάτι εντελώς νέο πάνω στο δομημένο πλαίσιο των τόνων του, η ηχογράφησε που έγινε σ’ αυτές τις τρεις μέρες ήταν όντως αξιοθαύμαστη» σημειώνει ο παραγωγός Μάνφρεντ Άιχερ.

2ο ECM FESTIVAL
ΠΑΡΑΓΩΓΗ : 23ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΥΜΗΤΤΟΥ

Τιμή εισιτηρίου 25 €

Προπώληση εισιτηρίων:
* ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΥΜΗΤΤΟΥ: Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου: Καθημερινά: 09:00-15:00
Τηλ.: 213 - 2037819.
* ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ: www.i-ticket.gr, www.ticketnet.gr
* ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ:
ΙΑΝΟΣ: Σταδίου 24, Αθήνα
Δευτέρα έως Παρασκευή: 09:00-21:00, Σάββατο: 09:00-20:00
PUBLIC: Καραγεώργη Σερβίας 1, Πλατεία Συντάγματος, Αθήνα. Τηλ: 210 3246210. 
Δευτέρα έως Παρασκευή: 09.00-21.00, Σάββατο: 09.00-20.00
FNAC: The Mall Athens (Ανδρέα Παπανδρέου 35, (Θέση Ψαλίδι), 151 22, Μαρούσι, Τηλ. 210 6305555) και  Γλυφάδα (Σ. Καράγιωργα 4 & Λαζαράκη, Γλυφάδα, Τηλ. 210 8984300)
Δευτέρα έως Παρασκευή: 09:00-21:00, Σάββατο: 09:00-20:00.