Ακούμε: Manu Chao και The Raveonettes

της Αθηνάς Δημητρακοπούλου

Manu Chao – La Radiolina

Ο Manu Chao σαρώνει πάλι τη μουσική σκηνή με το νέο του άλμπουμ. Έπειτα από έξι ολόκληρα χρόνια, ο Γάλλος επαναστάτης με αιτία κυκλοφορεί το νέο του άλμπουμ, υπό τον τίτλο La Radiolina (που σημαίνει «ραδιοφωνάκι» στα ιταλικά) και αποτελεί όχι μόνο ένα είδος συντροφιάς στους μετανάστες από τον τρίτο κόσμο όπου κι αυτός μεγάλωσε, αλλά και το μέσο για να ακουστεί η καταπιεσμένη φωνή τους. O ίδιος το περιγράφει ως «ένα σύνολο από τραγούδια για τους αποκλεισμένους σε γκέτο και τους παράνομους μετανάστες.» Πάνω από όλα όμως παραμένει ένα απολαυστικό κοκτέιλ μουσικών διαθέσεων. Είκοσι ένα σύντομα, νευρώδη τραγούδια με φλαμέγκο κιθάρες, διονυσιακές τρομπέτες, reggae στοιχεία, latin μελωδίες, punk και rock εντάσεις το τοποθετούν στο κέντρο του εναλλακτικού μουσικού στερεώματος.

Η αυθεντικότητά του Manu Chao είναι δεδομένη από την ένδοξη εποχή των Mano Negra. Ωστόσο, ο 46χρονος πλέον μουσικός έχει τον τρόπο του να μην επαναλαμβάνεται και να μην κοπιάρει τις προηγούμενες επιτυχημένες δουλειές του. Στο πέμπτο σόλο άλμπουμ του καινοτομεί προσθέτοντας πριν από κάθε τραγούδι ήχους από σειρήνες και συνθήματα από διαδηλώσεις. Φέρνοντας στο νου τους επαναστατικούς προγόνους του Bob Dylan, Βob Marley και Joe Strammer, ο Manu Chao έχει κατηγορηθεί πως «πουλάει» αριστερή ιδεολογία επικαλούμενος το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης και το ρεύμα του αντιαμερικανισμού με αντάλλαγμα την επιτυχία. Όσοι όμως έχουν παρακολουθήσει την καριέρα του από την εποχή των Mano Negra ξέρουν καλά πως ο ίδιος πιστεύει πραγματικά σε ό,τι λέει και ό,τι τραγουδάει.

Το La Radiolina πάντως είναι ένα πολύχρωμο και φρέσκο άλμπουμ όπως φαίνεται κι από το εξώφυλλο. Ο ίδιος ο Chao με το λατινικό του ταμπεραμέντο και το ειλικρινές του χαμόγελο μας υπόσχεται ένα απολαυστικό ταξίδι στη μουσική περιπέτεια. Και τι περιπέτεια! Όλο εναλλαγές! Από το εκρηκτικό “Rainin’ in Paradise” μεταφερόμαστε στην γλυκόπικρη διάθεση του “Me Llaman Calle” και από το δυνατό “Politik Kills” προσγειωνόμαστε στη μελαγχολία του “La Vida Tómbola” και τη νωχελικότητα του “Mundorévès” ή του “Bleedin’ Clown”.

Παίζοντας όλα τα χαρτιά του ο ασυμβίβαστος Manu Chao μας παρουσιάζει ένα μεθυστικό κοκτέιλ μουσικής και μας φτιάχνει τη διάθεση. Ό,τι πρέπει για να μας κρατάει συντροφιά τον χειμώνα που απ’ ό,τι φαίνεται ήρθε για να μείνει.

The Raveonettes - Lust Lust Lust

Είναι επιτέλους καιρός να καταρριφθεί η κακή φήμη που θέλει τους μακρινούς μας Σκανδιναβούς να είναι απόμακροι, ανέκφραστοι και κρύοι σαν τα απρόσωπα παγάκια. Το νέο άλμπουμ των Δανών Raveonettes ήρθε να ταράξει τις κατεστημένες ιδέες και να δημιουργήσει σάλο. Ονομάζεται Lust Lust Lust και είναι αναμφισβήτητα μια ωδή στα ιλιγγιώδη συναισθήματα και τις έμμονες επιθυμίες, καθώς σφύζει από ακόρεστη ερωτική διάθεση και πάθος. Από την πρώτη κιόλας ακρόαση ένα γλυκό φτερούγισμα στο στομάχι είναι εκεί για να μας θυμίσει τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς, τους ανεκπλήρωτους καλοκαιρινούς έρωτες, τις παλιές αλλά και τις νέες αγάπες.

Το εκρηκτικό duo των Raveonettes βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας τους. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή τους οι Sune Rose Wagner και Sharin Foo δηλώνουν ότι η μουσική τους είναι κάπως περιορισμένη και δεν υπάρχει πολύς χώρος για αλλαγές, έτσι θέλησαν να δημιουργήσουν ένα πιο χαλαρό vibe απλά για να κάνουν τρέλες όσον αφορά τον θόρυβο και τους ήχους για όσο καιρό είχαν όρεξη. Δηλώνουν βέβαια ότι αυτός ο θόρυβος αναφέρεται στην απόγνωση του να επιθυμείς κάποιον πολύ και ότι προσφέρει ένα δυνατό μήνυμα στους ακροατές.

Γνωρίζαμε εξαρχής ότι οι Raveonettes διαθέτουν και μιαν άλλη εικόνα πίσω από την διασκεδαστική surf-pop επικάλυψη που τους καθιέρωσε ως τη super-cool σκανδιναβική μπάντα. Το ιδιαίτερο στοιχείο στο νέο τους άλμπουμ είναι η ιδέα της σαρκικής ορμής και της ψυχικής αγωνίας που συναρπάζει τους ακροατές. Τα δεκατρία τραγουδάκια του δίσκου -τρίλεπτα σχεδόν το καθένα - είναι σαν να διηγούνται με κινηματογραφικό τρόπο τον αθεράπευτο ρομαντισμό και τον κόσμο των παραισθήσεων που σε προηγούμενες δουλειές τους το γκρουπ είχε αποφύγει. Ο κλασσικός τους ήχος έχει αντικατασταθεί από πιο σκοτεινές και υπνωτικές μελωδίες για να ταιριάζει καλύτερα με τους ονειρικούς στίχους.

Κυρίως παραμορφωμένες κιθάρες, επιρροές από τη καλιφορνέζικη pop και τα 50’s rockabilly αλλά και τη 60’s ψυχεδελική διάθεση ντύνουν τη μουσική στο Lust Lust Lust. Οι Raveonettes όντας βιρτουόζοι αντιγραφείς έχουν ένα μοναδικό χάρισμα στο να ανακαλύπτουν μέσα από το χρονοντούλαπο τις παλιές «πιασάρικες» και συνάμα όμορφες μελωδίες και να μας τις μεταφέρουν στο σήμερα. Το κάνουν με τέτοιο ταλέντο όμως που δε μπορούν παρά να μας εντυπωσιάσουν.

Το Lust Lust Lust κυκλοφόρησε στις 12 Νοεμβρίου. Εμείς το ακούσαμε πρώτοι και σας το προτείνουμε.