Ακούμε: Σωκράτη Μάλαμα, Δήμητρα Μαστορίδου και Νίκο Γεωργάκη

Οι "λαϊκοί" ήχοι του Σωκράτη Μάλαμα, το φρεσκοβαμμένο σπίτι της Δήμητρας Μαστορίδου και οι ανάσες καλοκαιριού από το νέο cd του Νίκου Γεωργάκη μας ταξίδεψαν αυτή την εβδομάδα σε ολοκαίνουργια μουσικά μονοπάτια.
Ακούμε: Σωκράτη Μάλαμα, Δήμητρα Μαστορίδου και Νίκο Γεωργάκη
της Φιλουμένας Ζλατάνου

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι να ακολουθήσει ο καθένας από εμάς. Δρόμοι στους οποίους διασταυρωνόμαστε με άλλους, ή δρόμους στους οποίους χωρίζουμε… Η λέξη «δρόμοι» -πληθυντικός αριθμός- κλείνει μέσα της πλείστα νοήματα, αισθήσεις και παραισθήσεις.
Πετυχημένος άρα ο τίτλος του νέου δίσκου του τραγουδοποιού Σωκράτη Μάλαμα, ενός δίσκου διαφορετικού από τον αρκετά ηλεκτρικό και πειραματικό, ίσως υποστηριχτεί, προηγούμενο, το «Άδειο Δωμάτιο».

Στην πρώτη ακρόαση αποτυπώνεται η λαϊκότητα στο υποσυνείδητο. Ένας καθαρά λαϊκός δίσκος. Σε επόμενες ακροάσεις αυτό αλλάζει. Μπαλάντες, ακουστικά, κομμάτια με ροκ απόχρωση καλά μακιγιαρισμένη και ναι, κομμάτια με λαϊκό ήχο. Όπου λαϊκό ήχο τι εννοούμε τελικά? Αφήνουμε τις ταμπέλες στην άκρη και επικεντρωνόμαστε στον ήχο. Σίγουρα δεν είναι ό,τι πιο πολύπλοκο και πειραματικό φανταζόμασταν. Ίσως, ακολουθεί πιο απλά μονοπάτια, ίσως νιώθουμε ότι τα γνωρίζουμε.

Το μπουζούκι υπάρχει σε κάποια τραγούδια, όπως υπάρχει και το βιολί, η βιόλα, το τσέλο, τα νέι, τα πλήκτρα, ο τζουράς, το λαούτο, το κοντραμπάσο, τα τύμπανα και φυσικά, οι κιθάρες. Το ηχητικό αποτέλεσμα πολύ καλό, οι μουσικοί απόδωσαν τα μέγιστα. Οι ενορχηστρώσεις δεν είναι ευφάνταστες, όμως ακολουθούν το ύφος ενός δίσκου που ακριβώς αποδιώχνει τις ταμπέλες. Εξαιρετικά, εντούτοις μπορεί να χαρακτηριστεί η ενορχήστρωση στα «Ξωτικά».

Τα τραγούδια ποικίλλουν. Στίχοι των Φωτεινή Λαμπρίδη («η αλήθεια του καθένα», «βγαίνω νύχτα»), Χαρούλα Αλεξίου («Μην πολεμάς»), Δημήτρη Παπαχαραλάμπους («Νυχτερινό», «τα τσιμέντα», «σούμα», «Φλέβα», «προσπαθείς»), Γιάννη Μελισίδη («τα δάνεια», «η μάσκα»), Οδυσσέα Ιωάννου («Τα σπίτια»), J.R.R Tolkien («Το παραγώνι») και του ίδιου («Τα ξωτικά», «παραστρατήματα», «βασίλισσα καρδιά») αποτελούν ένα ενδιαφέρον αμάλγαμα στιγμές ποιητικό, στιγμές απλό και δυνατό. Ενδιαφέρον προκαλεί η μελοποίηση ποιήματος από τη «Συντροφιά του δαχτυλιδιού» -πρώτο βιβλίο της Τριλογίας του J. R. R Tolkien, «ο άρχοντας του δαχτυλιδιού»- , ενός ποιήματος των Ξωτικών του συγκεκριμένου βιβλίου.

Στον δίσκο η Χαρούλα Αλεξίου ερμηνεύει 4 τραγούδια και ένα από κοινού με τον Μάλαμα. Μια συμμετοχή που προκάλεσε ποίκιλες αντιδράσεις και η οποία αποτελούσε χρόνιο απωθημένο του τραγουδοποιού. Ερμηνεύει με τον κλασσικό της τρόπο, χωρίς εξάρσεις, χωρίς να διαφοροποιείται από την προσωπική της μανιέρα. Αν ήταν ή όχι επιτυχημένη επιλογή θα δείξει ο χρόνος. Η ερμηνεία του Σωκράτη δυνατή, καθαρή, δωρική και συνάμα εκρηκτική αναδεικνύει τα τραγούδια.

Τον σχεδιασμό του εντύπου και την εικονογράφηση επιμελήθηκε μία νέα καλλιτέχνιδα, η Λώρα Κουρουμλή, οποία αξίζει συγχαρητήρια. Ένα υπέροχο εξώφυλλο, με φωτεινά χρώματα και σχέδια, που θα έλεγε κανείς ότι είναι σαν μια πύλη που σε εισάγει στον κόσμο των «δρόμων» όπου εσύ θα επιλέξεις ποιος είναι τελικά ο σωστός για σένα.

«Δρόμοι», Σωκράτης Μάλαμας, Lyra 2007

Κυκλοφορούν και μας αρέσουν / δε μας αρέσουν:

* Ο πρώτος δίσκος της Δήμητρας Μαστορίδου σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητος. Δυνατός ήχος, ηλεκτρικός αλλά και πιο ακουστικός, με μπαλάντες, και σχεδόν βιογραφικοί στίχοι που μπορεί να ειπωθεί ότι αντικατοπτρίζουν την εικόνα των συναισθημάτων που βιώνουν νέοι από 20 και πάνω. Δεν είναι ποιητικοί ίσως, δεν είναι υπερβολικά ψαγμένοι, είναι όμως εικονοκλαστικοί και δυνατοί, ακριβείς σαν βελάκια.

Ο έρωτας, οι αλλαγές, η ηλικία και τα στερεότυπα περιγράφονται χωρίς ίχνος μιζέριας αλλά με αυτογνωσία και καθαρό συναίσθημα, από μια φωνή που άλλοτε τζαζίζει, άλλοτε γίνεται παιχνιδιάρικη και ναζιάρα, άλλοτε ένας λυγμός. Επισκέπτες σε αυτό το σπίτι και η Τζώρτζια Κεφαλά, με τη φωνή της οποίας ταιριάζει εξαιρετικά. Η Δήμητρα διαφαίνεται ότι έχτισε με γερά υλικά το «Καινούριο Σπίτι» της και αναμένεται να μας εκπλήξει ακόμη περισσότερο εις το μέλλον!

«Καινούριο Σπίτι», Δήμητρα Μαστορίδου, Μικρός Ήρως, Lyra 2007

* Μια «Ανάσα Καλοκαιριού» από τον συνθέτη Νίκο Γεωργάκη που μας θυμίζει τις όμορφες καλοκαιρινές βραδιές, με φλάουτα, βιολιά, βιολοντσέλα, μαντολίνα, κιθάρες, μπουζούκια, κρουστά, κοντραμπάσα, όλα τόσο αρμονικά δεμένα και παιγμένα με μεράκι. Ενορχηστρώσεις χορταστικές και ερμηνείες ποίκιλες από μια Λιζέτα Καλημέρη σε εξαιρετική φόρμα, από τη θεατρικότητα των Λύδια Φωτοπούλου και Τάσο Μισυρλή και από τον ίδιο το συνθέτη καθώς και τον Απόστολο Δεληγιώργη.

Στίχοι που έχουν λυρισμό και ποιητικές εξάρσεις, δεν ανήκουν όμως στα ατού του δίσκου. Περιέχει και ένα bonus video τραβηγμένο από τον Γιάννη Αγγελάκα. Ο πίνακας στο εξώφυλλο, του Ιωσήφ Χαλβατζόγλου μοσχομυρίζει καλοκαίρι και ίσως η ειρωνεία ενός δίσκου με καλοκαιρινά χαρακτηριστικά, στις παρυφές του χειμώνα σβήνεται αν αφεθούμε στις αναμνήσεις μας και σε μια φέτα καρπουζιού ένα μεσημέρι στην παραλία.

«Ανάσα Καλοκαιριού», Νίκος Γεωργάκης, Music Box International S.A. 2007
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v