«Να διδάξουμε στα παιδιά μας να μιλούν για αλλαγή»: Bob Vylan και Kneecap στηρίζουν την Παλαιστίνη στο φετινό Glastonbury (video)
Στο φετινό Glastonbury, οι Bob Vylan και οι Kneecap ξεσήκωσαν το κοινό φωνάζοντας υπέρ της Παλαιστίνης.
γράφει:
Το ντουέτο Bob Vylan – που θα έρθει από τα μέρη μας για το Release Athens 2025 την Παρασκευή 4 Ιουλίου μαζί με Prodigy και Pendulum– χρησιμοποίησε την εμφάνισή του στο φετινό Glastonbury για να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα κατά της γενοκτονίας στη Γάζα.
Το ίδιο έκαναν και οι Kneecap, η χιπ χοπ μπάντα από το Μπέλφαστ, γνωστή για την αλληλεγγύη τους απέναντι στον λαό της Παλαιστίνης, η οποίοι επίσης θα εμφανιστούν στη χώρα μας μαζί με τους Cypress Hill στο Rockwave.
Ο Bob Vylan συγκεκριμένα, κάλεσε το πολυπληθές κοινό να φωνάξει «Free Palestine» και στη συνέχεια «Death to the IDF» κάτι που έφερε την αποθέωση από το κοινό αλλά και την ίδια μέρα, την αντίδραση από την πλευρά του φεστιβάλ, θεωρώντας ότι το σύνθημά τους ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια.
Η Βρετανική κυβέρνηση μάλιστα ζήτησε εξηγήσεις από το BBC -καθώς η εμφάνισή τους μεταδιδόταν ζωντανά- γιατί επέτρεψαν να βγουν στον «αέρα» τέτοιες εκφράσεις.
Πριν λίγες ώρες, ο frontman Bobby Vylan, έγραψε στον λογαριασμό της μπάντας στα social media:
«Καθώς ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι σήμερα το πρωί, με το τηλέφωνό μου να χτυπάει ασταμάτητα, κατακλυσμένο από μηνύματα υποστήριξης αλλά και μίσους, ακούω την κόρη μου να πληκτρολογεί φωναχτά καθώς συμπληρώνει μια σχολική έρευνα ζητώντας τη γνώμη της για τα σχολικά γεύματα. Εξέφρασε ότι θα ήθελε πιο υγιεινά γεύματα, περισσότερες επιλογές και πιάτα εμπνευσμένα από άλλα μέρη του κόσμου. Το να την ακούω να εκφράζει τις απόψεις της για ένα θέμα που την ενδιαφέρει και την επηρεάζει καθημερινά μου έδωσε ελπίδα για το μέλλον. Το να διδάξουμε στα παιδιά μας να μιλούν για την αλλαγή που θέλουν και χρειάζονται είναι ο μόνος τρόπος για να κάνουμε αυτόν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Σήμερα είναι η αλλαγή στα σχολικά γεύματα, αύριο στην εξωτερική μας πολιτική».
Σ’ έναν κόσμο όπου οι πολιτικές και κοινωνικές κρίσεις γίνονται ολοένα πιο ορατές στα φεστιβαλικά stages, τέτοια μηνύματα αλληλεγγύης λειτουργούν ως υπενθύμιση ότι η αλλαγή ξεκινά από τη φωνή – και την τόλμη – των επόμενων γενεών.
