Ακούμε: Νέο Θ. Παπακωνσταντίνου και ”Uranya”

Δύο εξαιρετικές νέες κυκλοφορίες από το χώρο της ελληνικής δισκογραφίας παρουσιάζει σήμερα το In2life. Ο πολυαναμενόμενος ”Διάφανος” του Θανάση Παπακωνσταντίνου και η έξοχη μουσική του Παναγιώτη Καλατζόπουλου για την ταινία του Κώστα Καπακά ”Uranya” κερδίζουν την προσοχή μας και μας... ”αυτοπροτείνονται” για χριστουγεννιάτικα δώρα.
Ακούμε: Νέο Θ. Παπακωνσταντίνου και ”Uranya”

της Φιλουμένας Ζλατάνου

”Διάφανος” του Θανάση Παπακωνσταντίνου

Αυτός ο δίσκος διαφέρει από τους υπόλοιπους της κατηγορίας του- εάν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί- αλλά και από τους προηγούμενους του τραγουδοποιού από τη Λάρισα.

Σε όσους γνωρίζουν το έργο και την πορεία του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ήδη σιγοτραγουδούσαν πριν την κυκλοφορία του ”Διάφανου”, την πλειοψηφία των ασμάτων, καθώς τα 11 από τα 13 τραγούδια παίζονταν για αρκετά χρόνια στις συναυλίες, ακυκλοφόρητα και αγαπημένα. Άρα, το νέο σε τούτο το δίσκο είναι οι ερμηνείες και οι ενορχηστρώσεις.

Έχουν ακουστεί πλείστες όσες απόψεις για το εάν έπρεπε χρονολογικά να βγει μετά τον ”Βραχνό Προφήτη” ή μετά τον τελευταίο, τη ”Βροχή από κάτω”. Προσωπικά, θεωρώ ότι μετά την εσωστρεφή και τολμηρά πειραματική ”βροχή από κάτω”, ταίριαξε ο εξωστρεφής ”Διάφανος”.

Θα σταθώ, καταρχήν, στις πετυχημένες ενορχηστρώσεις του συνόλου των τραγουδιών, τις οποίες μοιράστηκε η μπάντα που εδώ και αρκετά χρόνια βρίσκεται στο πλευρό του Θανάση Παπακωνσταντίνου, και αποτελείται από αστέρια μουσικούς, που εκτός από εξαιρετικοί δεξιοτέχνες, είναι ιδιοφυείς και πρωτοποριακοί ενορχηστρωτές.

Οι ερμηνείες της Μάρθας Φριντζήλα είναι συγκλονιστικές. Η φωνή του Σωκράτη Μάλαμα αγκαλιάζει πετυχημένα τα ”Παξιμάδια” και τον ”Διάφανο”, όμως η γκρίνια γεννιέται στην ”Αμερική” και την ”Κοιλάδα των Tεμπών”, καθώς φυσικότατη επιλογή θα έπρεπε να είναι η ερμηνεία από τον ίδιο τον Θανάση, ο οποίος τραγουδά τα ”Πες μου κάτι” και τη ”Μοσχαροκεφαλή”, με ειρωνική και παιχνιδιάρικη διάθεση.

Tέλος, ειδική μνεία οφείλει να γίνει στην ερμηνεία του ”Αερικού”, το οποίο επιτέλους συνάντησε το ταίρι του στον Φώτη Σιώτα. Η... χορωδία της Τσιούξανης, μια ιδιάζουσα περίπτωση ευωδιάζει με άρωμα άλλης εποχής κι ας μας κλείνει το μάτι πονηρά με την...ιστορία της!

Ο Γεώργιος Bandoek Αποστολάκης κλέβει τις ανάσες και οδηγεί σε άλλο σύμπαν μέσα από το εξαιρετικό ”You, The universe”. Μην ξεχάσω να αναφερθώ, ασφαλώς, στα δωράκια του δίσκου, που εκτός από τα ποιήματα και τις μελιστάλαχτες ιστορίες του hidden track, εμπεριέχει μια σπάνια ηχογράφηση με την ορχήστρα του φημισμένου υπερωκεανίου ”Μέγας Ανατολικός”, τη χρήση ευφάνταστων μουσικών οργάνων και τη συμμετοχή της οικογένειας του τραγουδοποιού στο ”Πες μου κάτι”.

Στίχοι ενός ποιητή που καρφώνουν άλλες στιγμές σαν στιλέτα καρδιά και λογική και άλλες φορές προκαλούν χαμόγελα και ταξιδεύουν σε μέρη ονειρικά. Η μουσική ντύνει αρμονικά τους στίχους εξισορροπώντας αισθήματα και ξεγελώντας τις αισθήσεις, ακροβατώντας ανάμεσα στη χαρμολύπη, τη διονυσιακή χαρά και τη λυτρωτική θλίψη.

Στο artwork συναντάμε τη μίνιμαλ και φουτουριστική αισθητική του Μάνου Χαμηλάκη ο οποίος δημιουργεί μια σωστή και πετυχημένη αντίθεση με την έντονη και πλουσια αίσθηση που αφήνουν τα τραγούδια.

Ένας δίσκος που επιφανειακά φαντάζει ενθουσιώδης και χαρούμενος- ”της παρέας”, που λένε, όμως επιδέχεται περαιτέρω αναγνώσεων, καθώς είναι πολυεπίπεδος.

(Lyra 2006)

”URANYA” του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου

Η ιδιοφυΐα του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου στη σύνθεση και την ενορχήστρωση δε σταματά να με εκπλήσσει. Διαθέτει την ικανότητα να δημιουργεί μουσικές πολυδιάστατες, με τις οποίες ντύνει τις κινηματογραφικές εικόνες του Κώστα Καπακά, τόσο πετυχημένα, που αποτυπώνονται στο θεατή ως αναπόσπαστο κομμάτι.

Ο λυρισμός χαρακτηρίζει το έργο του και ξυπνά σε ανύποπτο χρόνο όνειρα σκονισμένα, την αθωότητα και την ανεμελιά των παιδικών χρόνων, έρωτες και αισθήσεις, θλίψη και νοσταλγία που αφήνουν τα ταξίδια όταν τελειώνουν, και προσμονή για όσα μυστήρια κρύβονται στη γωνιά του δρόμου, δημιουργώντας ένα χαρμάνι από χρώματα, εικόνες και μυρωδιές.

Ένας δίσκος ορχηστρικός κατά κύριο λόγο, που επάξια στέκεται και χωρίς την ταινία στο μουσικό γίγνεσθαι εγχώριο και ξένο. Έντονη η παρουσία των εγχόρδων που συνδυάζονται αρμονικά με τα τύμπανα, την τρομπέτα και τα πνευστά δημιουργώντας ένα ονειρικό μελωδικό τοπίο.

Κρίνεται απαραίτητη η αυθεντική απόκτησή του και η προσθήκη στη συλλογή του καθενός, που αγαπά τη μουσική.

Άλλωστε, η εταιρία Cantini, γέννημα-θρέμμα των Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και Ευανθίας Ρεμπούτσικα, φημίζεται για την εξαιρετική ποιότητα και αισθητική των δίσκων της.

Τέλος, σε τούτο το δίσκο υπάρχει και η ευχάριστη έκπληξη της συνεργασίας του συνθέτη, με τη στιχουργό Λίνα Νικολακοπούλου και την ερμηνεύτρια Άλκηστη Πρωτοψάλτη σε ένα τραγούδι- γεγονός που δημιουργεί προσμονή για μετέπειτα δημιουργίες, καθώς το αποτέλεσμα κρίνεται άκρως επιτυχημένο και βγάζει τον καλύτερο εαυτό και από τους τρεις. Μια εξαιρετική πρόταση.

(Cantini 2006)

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v