πηγή: Classicalmusic.gr
του Αλέξανδρου Χαρκιολάκη*
Η χαρά που νοιώθει κάποιος όταν ένας συμπατριώτης μας μουσικός ηχογραφεί σε σημαντικές εταιρείες όπως είναι η Naxos είναι ένα φυσικό συναίσθημα. Όταν η χαρά όμως συνδυάζεται και με πλήρη ικανοποίηση για το ηχητικό αποτέλεσμα τότε πρόκειται για ευτυχή συγκυρία.
Ο σημαντικός σαξοφωνίστας Θεόδωρος Κερκέζος έχει τιμήσει πολλές φορές τα ”ελληνικά χρώματα” παίζοντας με σημαντικές ορχήστρες στο εξωτερικό ενώ έχει εμφανιστεί αρκετές φορές και στην Ελλάδα παίζοντας είτε σόλο είτε ως σολίστας.
To ”Ballades for Saxophone and Orchestra” είναι ο δεύτερος δίσκος που ηχογραφεί για την εταιρεία Naxos και μάλλον δεν θα είναι ο τελευταίος. Η ποιότητα του παιξίματος του είναι εχέγγυο της επιτυχίας του ενώ παράλληλα τον κατατάσσει ανάμεσα στους κορυφαίους σαξοφωνίστες της εποχής μας.
Στο δίσκο παρουσιάζονται έργα έξι συνθετών, ανάμεσα τους και ένα έργο του Δημήτρη Δραγατάκη με τίτλο Μπαλάντα για σαξόφωνο και ορχήστρα εγχόρδων. Θα θέλαμε να σταθούμε σε αυτό το έργο, το οποίο είχε γραφεί κατ’ αρχήν για βιολί και πιάνο και μεταγράφηκε για σαξόφωνο και ορχήστρα εγχόρδων. Η Μπαλάντα αφιερώθηκε κατόπιν στον Θ. Κερκέζο. Πρόκειται για μία σύντομη τονική σύνθεση, όπως σημειώνεται στο συνοδευτικό φυλλάδιο, η οποία όμως εμπεριέχει όλα τα στοιχεία που κάνουν ένα έργο σημαντικό.
Γεμάτη ρομαντισμό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για οπισθοδρομικό έργο, είναι μία μοντέρνα σύνθεση που καταδεικνύει τις ποιότητες της μουσικής τέχνης του Δραγατάκη. Ο Κερκέζος αναδεικνύει με σαφήνεια και δεξιοτεχνία τις λεπτές και ευαίσθητες μελωδικές γραμμές του συνθέτη ενώ του δίνεται η ευκαιρία να ξεδιπλώσει πολλές πτυχές του ταλέντου του.
Ένα άλλο έργο που κάνει σαφέστατη εντύπωση, δίχως όμως να υποτιμούμε κανένα από τα εξαιρετικά κομμάτια που περιέχονται σε αυτό το δίσκο, είναι η Tango Suite for Saxophone and Orchestra του Άστορ Πιατσόλα.
Τα διάφορα επιμέρους κομμάτια που αποτελούν αυτή τη σουίτα είναι αρκετά γνωστά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το Adios Nonino που ο συνθέτης το έγραψε για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του. Είναι ένα μουσικό μέρος που διαφέρει από τα προηγούμενα μιας και είναι φορτισμένο συναισθηματικά και αυτό φαίνεται εξ αρχής.
Μία σκοτεινή και ”θολή” μουσική εικόνα προβάλλει από τα πρώτα μέτρα ενώ δημιουργείται και ένα αίσθημα φόβου στον ακροατή. Το σαξόφωνο κρατά τη βασική μελωδική γραμμή στην αρχή με την ορχήστρα να τονίζει κάποια σημεία. Κατόπιν, ο συνθέτης δημιουργεί μία μουσική εικόνα που αποπνέει νοσταλγία. Μετά τη διερεύνηση σχεδόν όλων των περιοχών ηχητικής δράσης του σαξοφώνου, το τελευταίο θέμα αυτού του μέρους μας οδηγεί στο γνωστό Libertango.
Συνολικά, πρόκειται για μία εξαιρετική δημιουργία από τον Θεόδωρο Κερκέζο, ο οποίος βρίσκει άξιους συμπαραστάτες την Φιλαρμονική του Λονδίνου και τον μαέστρο Roberto Minczuk. Μία ορχήστρα με ποιότητα και ”φιλοσοφία” στον ήχο της που αποδίδει με δεξιοτεχνία απαιτητικούς ηχοχρωματικούς κόσμους όπως είναι αυτοί του Πιατσόλα, του Δραγατάκη και των άλλων μεσόγειων ή μη συνθετών που περιέχονται σε αυτό το δίσκο.
πηγή: Classicalmusic.gr
(*) Ο Αλέξανδρος Χαρκιολάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε στο Πρότυπο Πειραματικό Ωδείο και στο Ελληνικό Ωδείο, απ’ όπου αποφοίτησε με πτυχία Ωδικής, Αρμονίας και Αντίστιξης. Κατόπιν, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Sheffield απ’ όπου αποφοίτησε με Bachelor in Music και Master in Music στη μουσικολογία και τη διεύθυνση ορχήστρας.
Διετέλεσε αρχιμουσικός της University of Sheffield Students Symphony Orchestra και βοηθός αρχιμουσικού στην Sheffield Youth Orchestra ενώ έχει διευθύνει όλα τα ορχηστρικά σύνολα του Πανεπιστημίου του Sheffield. Εργάζεται στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ”Λίλιαν Βουδούρη” ενώ είναι και αρχισυντάκτης στην ιστοσελίδα classicalmusic.gr. Επίσης, είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
