Η Soannefair αγαπά τα synth, το διάστημα και το vegan curry

Στιχουργός, παραγωγός, συνθέτρια και ερμηνεύτρια, η Ιωάννα Λευκαδίτη μιλά στο In2life λίγο πριν κυκλοφορήσει το πρώτο της πλήρες άλμπουμ.
Η Soannefair αγαπά τα synth, το διάστημα και το vegan curry

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Μόλις κυκλοφόρησε ένα υπέροχο single (“Real”) από το επερχόμενο πρώτο της πλήρες άλμπουμ, πηγή έμπνευσης για το οποίο είναι ο πλανήτης Γη, ο αντίκτυπος της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτόν και τα διαστημικά ταξίδια.

Η Soannefair, κατά κόσμον Ιωάννα Λευκαδίτη, αρέσκεται στο να φτιάχνει Electro-chillwave-pop μελωδίες και οι μουσικές της ηχούν όμορφα στα αυτιά μας, σαν καλοκαιρινό αεράκι μια ανάσα από εκεί που σκάει το κύμα.

Η νεαρή synth-έτης μας μίλησε για τη δουλειά της, την ενασχόλησή της με τη μουσική, την αγάπη της για το Διάστημα, αλλά και τη σχέση της με το κοινό.

Τι είναι για σένα “Real” στη ζωή; Και πώς θεωρείς πως μπορεί να το ανακαλύψει κάποιος σε έναν κόσμο γεμάτο ψέματα;

Νομίζω είναι πια απόλυτα ξεκάθαρο ότι ζούμε σε έναν κόσμο που τα όρια ανάμεσα στο αληθινό και στο “ψεύτικο” είναι εντελώς διαπερατά. Ειδικά με το διαδίκτυο και το AI, τα πάντα είναι δυνητικά “αληθινά” και δυνητικά “ψεύτικα” την ίδια στιγμή. Ο καθένας και η κάθε μία μας μπορεί να ανακαλύψει τι είναι  πραγματικό για εκείνον / εκείνην αναζητώντας τις αξίες σύμφωνα με τις οποίες θέλει να ζήσει και λειτουργώντας σύμφωνα με αυτές. Οπότε, αληθινός/ ή είναι κανείς απέναντι στον εαυτό του /της πρώτα από όλα. Ωστόσο, κατά την γνώμη μου, τα προσωπικά “πιστεύω” δεν συνιστούν αξίες. Νομίζω οι αντιλήψεις σύμφωνα με τις οποίες λειτουργούμε οφείλουν να σέβονται τους άλλους και να αφήνουν χώρο για διάλογο. Αυτό δεν είναι μόνο καλό για τους άλλους αλλά και για μας. Ο καθένας μας δικαιούται- και ίσως πολλές φορές οφείλει στον εαυτό του- να αλλάξει γνώμη. Αυτό δεν μας κάνει “κάλπικους”. Μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια μας και πιο κοντά στην αλήθεια των άλλων.



Τι σε έσπρωξε να ασχοληθείς με τη μουσική; Πόσο καιρό το δούλευες μέσα σου μέχρι να αποφασίσεις να κυκλοφορήσεις τον πρώτο σου δίσκο;

‘Εχω γεννηθεί στην Κέρκυρα, οπότε, όπως όλα τα παιδιά εκεί ξεκίνησα να παίζω μουσική σε φιλαρμονική. Μου έδωσαν φλάουτο και δεν μπορούσα να βγάλω νότα, είχα πολύ κακή αναπνοή. Κατά συνέπεια, οι γονείς με μετέφεραν στο κλασσικό πιάνο. Ευτυχώς γιατί μισώ το φλάουτο (συγγνώμη στους προγκ ρόκερς)!

Ωστόσο, δεν είχα παίξει ποτέ σε συγκρότημα, μέχρι που το τότε αγόρι μου μου πρότεινε να παίξω πλήκτρα στην μπάντα του και αυτό ήταν το βάπτισμα του πυρός. Επειδή μέναμε μαζί, αρχίσαμε να τζαμάρουμε πολύ και μέσα από αυτήν την διαδικασία άρχισα να γράφω τα πρώτα μου κομμάτια. Το επόμενο βήμα ήταν να φτιάξουμε  ένα duo για να παίζουμε τα κομμάτια αυτά ζωντανά. Τελικά και η μπάντα και η σχέση αυτή τελείωσαν, αλλά η μουσική και η σύνθεση έμειναν μαζί μου. Είναι το μεγαλύτερο δώρο στη ζωή μου και είμαι ευγνώμων για αυτό.

Ο δίσκος αυτός ξεκίνησε να γράφεται ακριβώς έναν χρόνο πριν στην Πάρο. Ωστόσο, δεν είχα την αποφασιστικότητα και την δέσμευση που χρειαζόταν τότε για να μπω στο στούντιο και να ολοκληρώσω την δουλειά με τρόπο που να πληρούσε τις προϋποθέσεις μου. Κάτι που έγινε φέτος τελικά και είμαι πολύ χαρούμενη που ήρθαν έτσι τα πράγματα. Μέσα από το πέρασμα του χρόνου ήρθε μια φυσική ολοκλήρωση του LP, με το επίπεδο που ήθελα να έχει και μέσα από αυτή την διαδικασία είδα πολλά πράγματα για τον εαυτό μου. Νιώθω πολύ τυχερή, νιώθω ότι προχώρησα όσον αφορά την καλλιτεχνική μου ακεραιότητα, την  τόλμη και την δέσμευσή μου σε αυτό που κάνω και είμαι. Είμαι πολύ περήφανη για αυτό τον δίσκο και θέλω τόσο να τον μοιραστώ μαζί σας.

«Αν έχεις ποτέ νιώσει ότι δεν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι, τότε το REAL είναι ένα τραγούδι για σένα». Σου έχει συμβεί ποτέ αυτό; Πώς χάνεις και πώς ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου;

Μια και δύο; Χαχαχ, συνέχεια! Η αλήθεια είναι ότι νιώθω ότι μέσα μου ζουν πολλές διαφορετικές προσωπικότητες και δεν ξέρω ποια από όλες είμαι εγώ! Από όσο ξέρω δεν έχω κάποια διαταραχή, αλλά, όπως όλοι μας - ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικό τρόπο- κουβαλάω πολλές διαφορετικές επιθυμίες, ενδιαφέροντα, συναισθήματα, διαθέσεις και φυσικά εμπειρίες. Κάποιοι καταπιέζουν ή αποκρύπτουν τα βιώματα και τις εμπειρίες τους. Το έχω κάνει κι εγώ, με κακά αποτελέσματα για εμένα και για τους γύρω μου. Αυτό που εξασκώ τον τελευταίο καιρό είναι η αποδοχή και η εξερεύνηση, η κατάρριψη των ταμπού. Οπότε όλες οι παραπάνω προσωπικότητες που ζουν μέσα μου είμαι εγώ. Και δεν υπάρχουν καλά και κακά παιδιά ανάμεσά τους. Μάλλον ακούγομαι creepy!



Πηγές έμπνευσης για τον νέο σου δίσκο, διαβάζουμε, είναι ο πλανήτης Γη και ο αντίκτυπος της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτόν. Επίσης, το διάστημα. Ποια θεωρείς είναι η θέση μας σε αυτήν την μπλε κουκίδα και τι μυστικά κρύβει το διάστημα για το ανθρώπινο είδος;

Το διάστημα κρύβει πολλά μυστικά, ακριβώς όπως και το ανθρώπινο είδος! Σοβαρά όμως, συμμερίζομαι την επιστημονική άποψη ότι αν το ανθρώπνο είδος θέλει να επιβιώσει στα επόμενα εκατομμύρια χρόνια, πρέπει να ταξιδέψει πολύ πέρα από τον πλανήτη. Σε αυτόν τον πλανήτη ωστόσο, αυτή την ώρα, συμβαίνει να συγκατοικούμε με ζώα και φυτά, τα οποία οφείλουμε να σεβόμαστε. Νομίζω η κουλτούρα σεβασμού θα καθορίσει και με ποιους όρους το είδος μας θα συνεχίσει να υπάρχει, αν καταφέρει να υπάρχει: δηλαδή αν θα ζήσουμε ή αν θα επιβιώσουμε.

Τα διαστημικά ταξίδια με συναρπάζουν όσο λίγα πράγματα, είναι τόσες οι πιθανότητες και οι δυνατότητες σε ότι έχει να κάνει με την ύλη και το διάστημα, είναι τόσο πολύ συναρπαστικό!

Σε ένα βίντεο σου στο Youtube φτιάχνεις πίτσα και ακούς τέκνο. Τι θα μπορούσε να φτιάξει κανείς στην κουζίνα του ακούγοντας το LP που ετοιμάζεις αυτήν την περίοδο;

Ω, τέλεια ερώτηση! Θα ήθελα σίγουρα να φτιάξει κάτι vegan, μιας και όπως ανέφερες πηγή έμπνευσης για το LP είναι ο πλανήτης και τα ζώα με τα οποία τον μοιραζόμαστε. Ένα vegan curry με γάλα καρύδας, για κάτι που να θυμίζει καλοκαιρινό καιρό και τοπία, όχι λόγω φαινομένου θερμοκηπίου, αλλά γιατί ο σκελετός του δίσκου φτιάχτηκε καλοκαίρι στην Πάρο, όπως είπα. Επίσης μια γεύση από μια άλλη περιοχή του κόσμου παραπέμπει στην ενότητα της γης, που από το διάστημα φαίνεται όπως είναι πραγματικά: χωρίς σύνορα.

Μέχρι στιγμής έχεις κάνει μια περφόρμανς στο Χοροστάσιο. Προσεχώς θα εμφανιστείς ζωντανά για να παρουσιάσεις το υλικό σου – ελπίζουμε. Πώς νιώθεις όταν εκτίθεσαι σωματικά και μουσικά σε κοινό;

Χαίρομαι που ελπίζετε και επιβεβαιώνω! Βασικά ανυπομονώ να εμφανιστώ ξανά live! Πριν από κάθε συναυλία έχω απίστευτα τρομερό άγχος, τόσο που μετανιώνω σχεδόν το live, όμως το ξανακάνω γιατί κάθε φορά αξίζει την αγωνία. Λατρεύω τις ζωντανές εμφανίσεις γιατί μου δίνουν έναν συνδυασμό που μόνο εκεί το βρίσκω. Οι συναυλίες είναι για μένα κάτι που διαμορφώνεται μαζί με το κοινό. Αγαπώ αυτόν τον σύνδεσμο που δημιουργείται, αυτήν την αίσθηση της συλλογικότητας. Πάνω στην σκηνή νιώθω ένας (ακόμη) άλλος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που είναι 100% εγώ. Μαζί.

Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v