Manchester by the Sea: Δράμα στο δρόμο για τα Όσκαρ

Η εξαιρετική ταινία του Κένεθ Λόρνεγκαν που βγαίνει αυτή την εβδομάδα στις σκοτεινές αίθουσες βαδίζει ολοταχώς προς τα Όσκαρ.
Manchester by the Sea: Δράμα στο δρόμο για τα Όσκαρ
του Λουκά Τσουκνίδα

Με την τρίτη μόλις σκηνοθετική του δουλειά απ' το 2000, ο Κένεθ Λόρνεγκαν έρχεται να κερδίσει την προσοχή και τον σεβασμό μας, καθώς και αρκετές υποψηφιότητες για Όσκαρ στις πιο σημαντικές κατηγορίες. Το “Manchester by the Sea” είναι το συγκλονιστικό πορτραίτο ενός ανθρώπου που έχει χάσει πολλά, ένα βραδύκαυστο δράμα που πέρα από καλογραμμένο και στημένο με απόλυτη μαεστρία, έχει να επιδείξει μερικές απ' τις καλύτερες ερμηνείες των τελευταίων ετών. Με λίγα λόγια, είναι ένα μικρό αριστούργημα.

Η υπόθεση

Ο Λι Τσάντλερ ζει στη Βοστώνη, όπου δουλεύει ως επιστάτης σε ένα σύμπλεγμα τεσσάρων πολυκατοικιών. Όταν ο αδερφός του Τζο πεθαίνει από ανακοπή, ο Λι επιστρέφει στο χωριό του, το παραθαλάσσιο Μάντσεστερ, για να επιβλέψει τις διαδικασίες και να δει τι θα γίνει με τον ανιψιό του, μιας και η μητέρα του μικρού έχει από καιρό εξαφανιστεί. Το πραγματικό σοκ για τον Λι, όμως, έρχεται όταν μαθαίνει πως ο αδερφός του έχει ορίσει εκείνον ως κηδεμόνα του, έφηβου πια, Πάτρικ...



Η κριτική

Το “Manchester by the Sea” ξεκινά με μια ματιά στην καθημερινότητα του Λι Τσάντλερ στη Βοστώνη, τις βαριεστημένες επισκέψεις του στα σπίτια των ενοίκων για μικροεπισκευές, τις εργασίες ρουτίνας στους κοινόχρηστους χώρους, τους διαπληκτισμούς στα μπαρ με αγνώστους και τη γενικότερη αδυναμία του να πλησιάσει ή ν' αφήσει να τον πλησιάσουν χωρίς ένταση ή, στην καλύτερη περίπτωση, αμηχανία. Είναι ένας άνθρωπος παραιτημένος, ένας “επισκευαστής” που δεν επισκευάζεται ο ίδιος, κάτι τον στοιχειώνει, ίσως, που δε μπορεί παρά να έχει ρίζες εκεί που είναι είναι οι ρίζες του, στο Μάντσεστερ.

Το επόμενο λογικό βήμα για τον Λόρνεγκαν είναι να αναγκάσει τον χαρακτήρα του να επιστρέψει στον τόπο του. Κι έτσι, ο ξαφνικός για 'κείνον, αν και από χρόνια πάθηση, θάνατος του αδερφού του φέρνει τον Λι πίσω στο Μάντσεστερ, εκεί όπου, ακόμη, μερικά βλέμματα παγώνουν στο άκουσμα του ονόματός του. Το γιατί, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος μας το αφηγείται με ένα από τα πολλά φλας-μπακ που χρησιμοποιεί για να γνωρίσουμε τον Λι πριν τη φυγή του, προετοιμάζοντάς μας και για την πιο δυνατή σκηνή του δράματος, εκεί όπου είναι πιθανό να “λυγίσουν” και οι πιο δυνατοί θεατές. Τη σκηνή δηλαδή, που πιθανότατα έδωσε στην Μισέλ Γουίλιαμς την υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου.

Για τον Κέισι Άφλεκ πάλι, ότι και να πει κανείς είναι λίγο. Τρέμω στη σκέψη ότι αυτός ο ρόλος προοριζόταν για τον Ματ Ντέιμον και ανακουφίζομαι που δεν προλάβαινε... Ο μικρός αδερφός του Μπεν έχει δώσει στο παρελθόν διαπιστευτήρια καλού ηθοποιού, αλλά αυτή τη φορά καταφέρνει να ενσωματώσει όλον τον πόνο του Λι Τσάντλερ σα να ήταν δικός του και να τον αποδώσει επί τη οθόνης με τρόπο, όχι απλώς πειστικό, αλλά έτσι που σε αγγίζει βαθιά, σε στοιχειώνει και είναι αδύνατο να σκεφτείς άλλο πρόσωπο στη θέση του. Γερός ο ανταγωνισμός, αλλά, κατ' εμέ, πρέπει να πάρει το Όσκαρ Α' Ανδρικού σπίτι του από τώρα.

Υποψήφιος, όμως, είναι και ο Λούκας Χέτζες, για Β' Ανδρικού αυτός, ο ηθοποιός που ενσαρκώνει υπέροχα τον ανιψιό του Λι και λειτουργεί ως αντιστάθμισμα στην βαριά παρουσία του. Ο Πάτρικ, έχοντας μάθει να ζει χωρίς τη μητέρα του και με τον διαρκή κίνδυνο να χάσει τον πατέρα του ξαφνικά, βιώνει τη διαδικασία του πένθους εντελώς διαφορετικά απ' τον θείο του. Συνεχίζει τη ρουτίνα του, προπονείται, κάνει πρόβες με την μπάντα του και εναλλάσσει τη συντροφιά των θαυμαστριών του κατά βούληση. Η είδηση της ανάθεσης της κηδεμονίας του στον Λι, είναι για 'κείνον το ίδιο συντριπτική, μιας και δεν είναι διατεθειμένος να ανατρέψει όλη τη ζωή του για ένα συμβάν που ήταν προδιαγεγραμμένο.

Οι δύο χαρακτήρες, διαφορετικοί μα δεμένοι απ' τη ζωή και τις συνθήκες, δίνουν ο ένας στον άλλον ένα αντίβαρο για το δράμα του, ένα τρέχον ζήτημα που ζητά επίλυση επισκιάζοντας όσα λιμνάζουν χρόνια τώρα και ίσως δε λυθούν ποτέ. Ο Λόρνεγκαν τους βάζει να γνωρίζονται απ' την αρχή καθώς περιφέρονται στο υγρό, μουντό τοπίο του Μάντσεστερ μεταξύ δικηγόρων, συμβολαιογράφων και οίκων τελετών, δοσμένο υπέροχα απ' τον διευθυντή φωτογραφίας του, τον Τζόντι Λι Λάιπς. Τους δίνει χώρο να μιλήσουν, να συγκρουστούν, να μετανοιώσουν και να καταλάβουν ο ένας τον άλλον. Δίνει έτσι χώρο και στους δύο ηθοποιούς του να δώσουν δύο απ' τις καλύτερες ερμηνείες της ζωής τους.

Το “Manchester by the Sea” είναι μία εξαιρετική ταινία.

Βγαίνουν ακόμη:
Το σίκουελ δράσης “John Wick: Chapter 2”, το δράμα εποχής “A Woman's Life”, η γαλλική κομεντί “Two is a Family” και το θρίλερ του Γκορ Βερμπίνσκι “A Cure for Wellness”.


Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v