Νύχτες Πρεμιέρας... Τέλος

Άλλο ένα Φεστιβάλ Κινηματογράφου έφτασε στο τέλος του, μετά από ένα επιτυχημένο δεκαήμερο προβολών και εκδηλώσεων. Οι επίσημες (και ανεπίσημες, δικές μας) βραβεύσεις και τι έχουμε να περιμένουμε κινηματογραφικά από εδώ και πέρα.
Νύχτες Πρεμιέρας... Τέλος
του Λουκά Τσουκνίδα

Τέλος έγραψαν και οι φετινές Νύχτες Πρεμιέρας. Στη σκιά του θανάτου του μεγάλου Πολ Νιούμαν, εκτυλίχθηκε ένα ακόμα επιτυχημένο δεκαήμερο προβολών κι εκδηλώσεων μ' επίκεντρο τον κινηματογράφο.

Το μεγάλο βραβείο, η Χρυσή Αθηνά, πήγε σε μια σκανδιναβική τραγι-κωμωδία από εκείνες που αρέσουν γενικά στο ελληνικό κοινό, το “The Ping Pong King”. Για το σενάριό της βραβεύτηκε η μουσική ταινία κινουμένων σχεδίων της Νίνα Πέιλι “Sita Sings the Blues”, μια ταινία που ξεχώρισε και στην τελευταία Μπερλινάλε. Βραβείο σκηνοθεσίας απέσπασε η γερμανοαζέρικη κωμωδία “Absurdistan” του Φάιτ Χέλμερ. Το κοινό επιβράβευσε τη βελγική κωμωδία “Rumba” των Ντομινίκ Αμπέλ και Φιόνα Γκόρντον ενώ η επιτροπή του μουσικού τμήματος έδωσε την πρωτιά στο ντοκιμαντέρ “Largo” των Μαρκ Φλάναγκαν και Άντριου φαν Μπάαλ, γύρω απ' το ομώνυμο κλαμπ του Λος Άντζελες που φιλοξένησε κατά καιρούς σπουδαία ονόματα της μουσικής και της στεντ-απ κωμωδίας.

Το δικό μου ζενίθ ήταν το “Il Divo” του Πάολο Σορεντίνο, μια υπέροχη σάτιρα για τα πολιτικά τεκταινόμενα στην Ιταλία της τελευταίας τριακονταετίας με όχημα την αμφιλεγόμενη φιγούρα του Τζούλιο Αντρεότι. Το ναδίρ πάλι, ήταν το αποτυχημένο ντοκιμαντέρ-προφίλ για τον Χάντερ Τόμπσον, που παίζει ακριβώς το παιχνίδι εκείνο που κατηγορεί ότι οδήγησε τον περιβόητο αρθρογράφο και συγγραφέα στην παρακμή. Τον μυθοποιεί μέσα από μια κλισέ απομυθοποίηση και δεν επιχειρεί ποτέ να τον καταλάβει. Η εκνευριστική παρουσία του άντερ-γκράουντ μαϊντανού που λέγεται Τζόνι Ντεπ, κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα.

Δε βαριέσαι, για μας τους ακούραστους σινεφίλ, ο γολγοθάς μόλις άρχισε. Σε 10 ημέρες έρχεται το Πανόραμα Ευρωπαϊκού σινεμά και σε ενάμισι μήνα το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

Πάμε γερά...
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v