Εγώ κι εσύ: Λογοτεχνικό διαμαντάκι από τον Αμανίτι

Το «μεγάλο όνομα» της ιταλικής λογοτεχνίας παραδίδει ένα μικρό αριστούργημα για την κοινωνική ενηλικίωση και τον αυτοπροσδιορισμό, παρασύροντας τον αναγνώστη σε ένα ευφυές παιχνίδι αποδοχής, μέσα από τα μάτια ενός εφήβου.
Διαφημίζεται σαν το μεγάλο αστέρι της γενιάς των σαράντα-κάτι της Ιταλίας και είναι ένα όνομα που ακούγεται στα καθ’ ημάς με τις μεταφράσεις που κάνουν γνωστό το έργο του. Και όντως, αν κρίνει κανείς απ’ αυτό το λιπόσαρκο μυθιστόρημα, η γραφή του προσελκύει τον αναγνώστη, χωρίς να είναι ρηχή ή πιασάρικη.

Η ιστορία

Ο μικρός Λορέντσο δείχνει αντικοινωνική συμπεριφορά και αγοραφοβική αντίδραση στους άλλους, ως τα όρια της ψυχοπαθολογίας. Στο σχολείο δεν έχει κατ’ ουσία παρέα και όποτε νιώθει πίεση ξεσπά με αψυχολόγητες εξάρσεις. Αυτό δεν τον εμποδίζει να γίνει ο αφηγητής και να μάθουμε τι συμβαίνει από το πρίσμα της δικής του ψυχολογίας.

Όταν λοιπόν έρχεται η Λευκή Εβδομάδα, για να μην φανεί ότι δεν έχει παρέες, αποφασίζει να πει ένα αθώο ψέμα: η συμμαθήτριά του η Αλέσια τον κάλεσε να πάει μαζί με την οικογένειά της εκδρομή στα χιόνια κι αυτός δέχεται. Όταν η μητέρα του τον ετοιμάζει, χαρούμενη που είναι κοινωνικός, αυτός αντί για την υποτιθέμενη εκδρομή κλείνεται στην αποθήκη με τα παλιά έπιπλα. Εκεί θα καταφύγει η ετεροθαλής αδελφή του Ολίβια, η οποία συνταράσσεται από τη στέρηση ναρκωτικών και ο μικρός Λορέντσο θα βιώσει μέσα στο «δωμάτιό» του τι σημαίνει κρίση τοξικομανίας.

Ένα λογοτεχνικό διαμαντάκι

Ο Αμανίτι φτιάχνει με απλά υλικά αλλά και με εύστροφες καμπές ένα μικρό αριστούργημα. Πρώτα απ’ όλα ο λόγος του αφηγητή δείχνει τα εσωτερικά του ταμπού και τις βαθύτερες ανεπάρκειές του, αλλά συνάμα και το πόσο μπορεί κανείς να ορθώσει ψυχικές δυνάμεις και να αντιμετωπίσει την εφηβεία και την ενηλικίωση. Από την άλλη, οι σπασμοί της τοξικομανούς, ο πόνος και η απόγνωση, η προσπάθεια να γλιτώσει και η ανέλπιστη συμμαχία με έναν χαμένο αδελφό πλαισιώνουν άρτια την εφηβική ψυχοσύνθεση.

Έτσι, ο αναγνώστης καταρχάς θέλγεται από την ευφυΐα της πλοκής και το χτίσιμο με απλά υλικά μιας στερεής κατασκευής, ενώ συνάμα βυθίζεται στον διαυγή, ολόπλευρο και συγκροτημένο προβληματισμό γύρω από θέματα κοινωνικής αποδοχής και συμβίωσης, οικογενειακής ισορροπίας, εφηβικής ανασυγκρότησης, εσωτερικής διαπάλης για την αποτοξίνωση κ.ο.κ. Το τέλος δεν θλίβει, παρά την απουσία happy end, αφού το κέρδος είναι η αδελφική σύγκλιση και ο προσωπικός αυτοπροσδιορισμός.

Πολύ πολύ καλό.

Ο blogger Πατριάρχης Φώτιος

Νικολό Αμανίτι, “Εγώ κι εσύ”, μετ. Α. Χρυσοστομίδης, εκδόσεις Καστανιώτη, 2011, σελίδες 128, τιμή: 9€.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v