Η πινακοθήκη του Λονδίνου μετονόμασε τις «Ρωσίδες Χορεύτριες» σε «Ουκρανές Χορεύτριες»
Σε αλλαγή του τίτλου του πίνακα του Εντγκάρ Ντεγκά προχώρησε η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου… αλλά πριν θυμώσεις διάβασε.
Παρά τις αντιδράσεις που θα δεις να κυκλοφορούν στα social media για «αντιρωσικά αισθήματα», ο εμβληματικός πίνακας του Ντεγκά αναπαριστά κατά πάσα πιθανότητα Ουκρανές, και όχι Ρωσίδες, χορεύτριες όπως μας πληροφορεί το επίσημο site Degaspainting.org.
Η αλλαγή του ονόματος από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου έρχεται μετά από την συζήτηση που άνοιξε στα social media σχετικά με την λάθος κατηγοριοποίηση πολλών ουκρανικών έργων, αλλά και ουκρανών καλλιτεχνών, ως ρώσικη τέχνη και ρώσων δημιουργών αντίστοιχα.
«Καταλαβαίνω ότι ο όρος ρωσική τέχνη αποτελούσε κάποτε έναν εύκολο όρο-ομπρέλα που ήταν χρήσιμος, αλλά είναι πολύ σημαντικό τώρα να διορθωθούν τα πράγματα. Ως Ουκρανή, υπήρξαν σε όλη μου τη ζωή στιγμές που με αποκαλούσαν Ρωσίδα, ή που άκουγα να αναφέρονται στην ουκρανική πολιτιστική κληρονομιά ως ρώσικη», λέει στον Guardian η Mariia Kashchenko, ιδρύτρια και διευθύντρια της Art Unit που αναλαμβάνει να συστήσει στο βρετανικό κοινό νέους, ανερχόμενους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων αυτή τη στιγμή και 21 Ουκρανοί.
Από την πλευρά της, η Olesya Khromeychuk, διευθύντρια του Ουκρανικού Ινστιτούτου στο Λονδίνο, έγραφε τον περασμένο μήνα στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel: «Κάθε επίσκεψη σε γκαλερί ή μουσείο του Λονδίνου που περιλαμβάνει έργα τέχνης από την ΕΣΣΔ αποκαλύπτει έναν, εσκεμμένο ή αμελή, χαρακτηρισμό ολόκληρης της περιοχής ως μια ατελείωτη Ρωσία, όπως θα την ήθελε ο σημερινός πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
«Οι επιμελητές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παρουσιάσουν την εβραϊκή, τη Λευκορωσική ή την Ουκρανική τέχνη ως ρώσικη και τους καλλιτέχνες της ως Ρώσους. Στις σπάνιες περιπτώσεις που ένας Ουκρανός δεν παρουσιάζεται ως Ρώσος, μπορεί να αναφέρεται ως «Ουκρανικής καταγωγής», όπως συνέβη με τον σκηνοθέτη Oleksandr Dovzhenko, σε μια από τις μεγάλες εκθέσεις για την επαναστατική τέχνη στο Λονδίνο» καταλήγει η ίδια –και το ίδιο ισχύει, θα προσθέσουμε εμείς, για συγγραφείς όπως ο Γκόγκολ ή ο Μπουλγκάκοφ, αμφότεροι Ουκρανοί που αναφέρονται συχνά και στην Ελλάδα ως Ρώσοι.
Αναφερόμενος στην αλλαγή του ονόματος του έργου του Ντεγκά, ο εκπρόσωπος τύπου της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου δήλωσε στον Guardian: «Είμαστε πάντα ανοιχτοί σε σχόλια από το κοινό για συγκεκριμένα έργα και απαντάμε τακτικά σε αυτά, συμπεριλαμβανομένων όσων γίνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Η αλλαγή του ονόματος από την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου έρχεται μετά από την συζήτηση που άνοιξε στα social media σχετικά με την λάθος κατηγοριοποίηση πολλών ουκρανικών έργων, αλλά και ουκρανών καλλιτεχνών, ως ρώσικη τέχνη και ρώσων δημιουργών αντίστοιχα.
«Καταλαβαίνω ότι ο όρος ρωσική τέχνη αποτελούσε κάποτε έναν εύκολο όρο-ομπρέλα που ήταν χρήσιμος, αλλά είναι πολύ σημαντικό τώρα να διορθωθούν τα πράγματα. Ως Ουκρανή, υπήρξαν σε όλη μου τη ζωή στιγμές που με αποκαλούσαν Ρωσίδα, ή που άκουγα να αναφέρονται στην ουκρανική πολιτιστική κληρονομιά ως ρώσικη», λέει στον Guardian η Mariia Kashchenko, ιδρύτρια και διευθύντρια της Art Unit που αναλαμβάνει να συστήσει στο βρετανικό κοινό νέους, ανερχόμενους καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων αυτή τη στιγμή και 21 Ουκρανοί.
Από την πλευρά της, η Olesya Khromeychuk, διευθύντρια του Ουκρανικού Ινστιτούτου στο Λονδίνο, έγραφε τον περασμένο μήνα στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel: «Κάθε επίσκεψη σε γκαλερί ή μουσείο του Λονδίνου που περιλαμβάνει έργα τέχνης από την ΕΣΣΔ αποκαλύπτει έναν, εσκεμμένο ή αμελή, χαρακτηρισμό ολόκληρης της περιοχής ως μια ατελείωτη Ρωσία, όπως θα την ήθελε ο σημερινός πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
«Οι επιμελητές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παρουσιάσουν την εβραϊκή, τη Λευκορωσική ή την Ουκρανική τέχνη ως ρώσικη και τους καλλιτέχνες της ως Ρώσους. Στις σπάνιες περιπτώσεις που ένας Ουκρανός δεν παρουσιάζεται ως Ρώσος, μπορεί να αναφέρεται ως «Ουκρανικής καταγωγής», όπως συνέβη με τον σκηνοθέτη Oleksandr Dovzhenko, σε μια από τις μεγάλες εκθέσεις για την επαναστατική τέχνη στο Λονδίνο» καταλήγει η ίδια –και το ίδιο ισχύει, θα προσθέσουμε εμείς, για συγγραφείς όπως ο Γκόγκολ ή ο Μπουλγκάκοφ, αμφότεροι Ουκρανοί που αναφέρονται συχνά και στην Ελλάδα ως Ρώσοι.
Αναφερόμενος στην αλλαγή του ονόματος του έργου του Ντεγκά, ο εκπρόσωπος τύπου της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου δήλωσε στον Guardian: «Είμαστε πάντα ανοιχτοί σε σχόλια από το κοινό για συγκεκριμένα έργα και απαντάμε τακτικά σε αυτά, συμπεριλαμβανομένων όσων γίνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
