Ο Ιοβόλος υπάρχει από την εποχή που τα blogs ήταν «κάτι καινούριο». Ρίχνει τα βέλη που ετοιμάζει φτιάχνει η συντακτική ομάδα του In2life και λέει τη γνώμη του χωρίς φόβο, αλλά συχνά με πάθος από το 2008. Κάποιοι λένε ότι πίσω από τη μυστική του ταυτότητα κρύβονται ανύπαντροι χαβαλετζήδες, κάποιοι άλλοι ότι την ύλη του φροντίζουν σεβαστοί οικογενειάρχες που φλερτάρουν με τον συντηρητισμό της μέσης ηλικίας. Εσύ μην δινεις σημασία.
Κι εκεί που σχεδόν διασκεδάζαμε με το πόσο βουβός παραμένει ο Κώστας Καραμανλής ενώπιον των εξελίξεων στη χώρα, και με το πόσο εντέχνως βυθίζεται στην αφάνεια, εγκαταλείποντας τυχόν ευθύνες για την «ελληνική τραγωδία», να που το χαχανητό μάς κόπηκε εν μέσω θέρους.
Η εικόνα για τον εαυτό μας είναι κατά κανόνα σκηνοθετημένη από εμάς. Όταν η πραγματικότητα χαλάει την πορεία της μυθοπλασίας, το γιαούρτι αποδεικνύεται καυτό. Ο Ιοβόλος μοιράζεται μαζί σας ένα μικρό του πάθημα.
Πέσανε να τον φάνε τον καημένο τον Κασιδιάρη οι ευρωπαίοι ακροδεξιοί, επειδή, λένε, το χρώμα του είναι λίγο πιο σκούρο από αυτό των Αρείων και τα χείλη του είναι νέγρικα. Παιδιά, μιλάμε για τον Ηλία, εντάξει;
Με αφορμή την καταδίκη του Κύπριου υπουργού Άμυνας σε φυλάκιση για την υπόθεση της έκρηξης στο Μαρί, ο Ιοβόλος σιχτιρίζει την έλλειψη ενός στοιχειώδους κανόνα που να ρυθμίσει την ευθύνη των ελλήνων υπουργών.
Το ελληνικό κράτος που εξακολουθεί να περιλαμβάνει στο υπουργείο Παιδείας τους ιερείς, αποφάσισε να "στείλει" τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων στην αρμοδιότητα του υπουργείου Εργασίας. Έτσι, για λιγότερο κράτος, βρε αδελφέ!
Υπάρχουν κάποιοι λόγοι που το ΚΚΕ έχει τη θέση του στην καρδιά του Ιοβόλου. Η υπερασπιση της αισθητικής και της ιδεολογικής αξίας του Μπολεκ και Λόλεκ ήταν ακριβώς ό,τι θα περίμενε κάποιος που ανατριχιάζει όταν βλέπει Μπομπ Σουγγαράκη.
Το ελέυθερο κάμπινγκ έχουν βάλει και πάλι στο μάτι οι αστυνομικές αρχές, αξιολογώντας ότι αυτή η φριχτή εγκληματικότητα πρέπει να παταχθεί άμεσα πριν καταστραφεί η χώρα! Ευτυχώς, όταν εσύ κοιμάσαι, κάποιοι αγρυπνούν.
Ο κ. Διαμαντόπουλος θέλησε να συνδέσε ιτο όνομά του με τα όσα έλεγε ο Άρης Βελουχιώτης και ξεστόμισε μια υπερβολή απο αυτές που στην ελληνική πολιτική σκηνή σε κάνουν διάσημο και σου χρεώνουν την κακή αισθητική της υπερβολής.