Ο Ιοβόλος υπάρχει από την εποχή που τα blogs ήταν «κάτι καινούριο». Ρίχνει τα βέλη που ετοιμάζει φτιάχνει η συντακτική ομάδα του In2life και λέει τη γνώμη του χωρίς φόβο, αλλά συχνά με πάθος από το 2008. Κάποιοι λένε ότι πίσω από τη μυστική του ταυτότητα κρύβονται ανύπαντροι χαβαλετζήδες, κάποιοι άλλοι ότι την ύλη του φροντίζουν σεβαστοί οικογενειάρχες που φλερτάρουν με τον συντηρητισμό της μέσης ηλικίας. Εσύ μην δινεις σημασία.
Το Φαρμακονήσι είναι από τις περιπτώσεις- απόρροια του τσάτρα-πάτρα τρόπου με τον οποίο χειρίζονται τις άβολες καταστάσεις οι Βρυξέλλες και άρα και η Αθήνα.
Η Πόπη Τσαπανίδου αποπέμφθηκε από την ΕΣΗΕΑ επειδή διαφήμισε καλλυντικά. Μήπως να ξανασκεφτούμε λίγο καλύτερα αυτούς του διάτρητους κώδικες δεοντολογίας;
Η απόδραση του «συνεπούς επαναστάτη» Χριστόδουλου Ξηρού δυστυχώς θα ανοίξει και πάλι το θέμα για την όαση ανθρωπιάς στο σωφρονιστικό μας σύστημα; τις άδειες.
Φαγητό με μέτρο σε ελληνικό τραπέζωμα δεν γίνεται. Οι πιατέλες θα ξεχειλίζουν, το τραπέζι δεν θα χωράει και στα πιάτα θα στοιβάζονται διαφορετικά κρέατα και συνοδευτικά.
Ο Μιχάλης Λιάπης λοιδορείται από τον κόσμο για αυτό που πραγματικά είναι, αλλά και για αυτό που η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου είχε ως modus operandi.
Η προσφορά του Σόρρος για πετρέλαιο σε σχολεία της Ελλάδας δεν ξέρω αν κρύβει κάτι πέρα από τις προσπάθειες μιας εταιρίας για καλή φήμη και ίσως για φοροαπαλλαγές.
